♤♡◇♧

MABILIS. Pabilis nang pabilis ang paghinga ni Alice kasabay ng oras habang pilit na nagtatago mula kay Salvador. Napahawak siya sa batok habang inaalala ang dahilan kung bakit siya pilit lumalaban—kung bakit kailangan niyang mabuhay.

Nang makarating siya sa isang madilim na pasilyo, agad niyang kinuha ang cellphone upang gumawa ng tawag kay Ysiquel. Kinakailangan niyang mabigyan ng babala ang kakambal upang masimulan ang plano.

Ngunit nabigo si Alice. Nakita niya agad na walang signal ang kanyang cellphone. Ibig sabihin, may jamming device sa paligid. It didn't surprise her at all.

Sunod na kinuha ni Alice ang nakatagong transmitter sa ilalim ng kanyang vest. Lumikha ito ng malakas na static na mga tunog kaya't napalingon siya sa paligid, humihiling na walang makaririnig niyon.

"Come on," she whispered, begging for the frequency to work with her. "Please work. Please..."

Ramdam ni Alice ang sobrang bilis ng tibok ng puso niya at maging ang sakit sa binti niya. Patuloy pa rin ito sa pagdugo at may ilang markang naiiwan sa sahig.

Nagulat si Alice nang may isang pares ng brushing mga braso ang bumalik sa kanyang katawan. Agad hinawakan ni Alice ang collar ng damit nito at malakas na binalibag sa sahig.

Agad na hinugot ni Alice ang baril na may silencer mula sa kanyang kanang binti at pinaputok sa may sikmura at binti ng lalaki.

Marahil kung wala siyang sugat ay hindi niya kaagad gagamitin ang baril. She would save her bullets and just use her fists. But things were already working against her. She became too complacent of her surroundings, thus, she got hurt.

Napahawak si Alice sa sugat dahil sa sobrang pagkirot. Hindi niya magagawang bunutin ang bala mula sa loob dahil mas mauubusan siya ng dugo. But at the same time, she needs to get it removed.

Masyado ba siyang naging panatag na walang mangyayari sa kanya? Na mapupuno ng kakampi niya ang lugar?

No. Napag-usapan din nila ang posibilidad na ito. Pero ang itinanggi niya ng paulit-ulit ay may mangyayari sa kanya. Nakapako lamang sa isip niya ang kaligtasan ng iba—hindi ang sa kanya.

Pero dahil din do'n, mas nakasigurado siya tungkol sa katauhan ni Salvador. He has already lost his mind and would do anything—everything—to get her family to pay. But for what price? Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nabubuo ang puzzle na 'yon.. kung bakit ganoon na lamang kalaki ang galit nito sa mga Fuentes mula pa noon.

The Brixton's are a small scale group of gangsters in the underground world. Wala pa sila sa kalingkingan ng mga Fuentes pero lumilikha na ng ingay. At kung hindi rin naman dahil sa kanya ay baka walang pa ang grupo sa kinalalagyan nila.

Kinuha ni Alice ang transmitter sa sahig at pinindot-pindot ito, umaasa na makasasagap pa rin ng signal.

Nagpatuloy si Alice sa pagtatago at pag-aayos ng tali sa kanyang binti. Kung may isang tauhang naglilibot kanina, hindi imposibleng nakakalat ang mga tauhan ni Salvador sa buong manor. Maaari ring hindi lamang mag-isa kung 'di grupo-grupo. And in her current stature, she's won't be able to fight full-on, 

At tama nga siya. Ilang minute ang lumipas nang may dumaang dalawang lalaki na may bitbit na armas. One shot and she's sure to die. No questions to ask.

Panandaliang napatigil si Alice nang may ideyang pumasok sa isipan.

'Matagal ng gang ang Skull Rose pero bago pa lamang ang Brixton's. Pero hindi gaya ng mga Brixton, hindi ginagamit ng plamilya niya ang totoo nilang apelyido samantalang 'yon ang pangalan ng grupo ng kayang tito. Kung susumahin, it was just for power, or is it?' 

Napakagat ng ibabang labi si Alice sa naiisip.

Kung awtoridad at kapangyarihan lang naman ang kailangan niya, hindi na niya ako kinailangan pang kuhanin mula sa pamilya ko at palakihin na puno ng galit sa kanila. There was no need for him to use me and train me to the fullest knowing that I will turn my back on him once I find the truth.'

Napahinto ang kanyang kamay sa pagtatali ng parihabang tela.

'What if he intentionally trained me? Imposible. Bakit namna niya palalakasin ang anak ng kaaway niya? That's just stupid.'

"Are you done hiding, little girl?" Nangilabot si Alice nang marinig ang papalapit na boses ng matanda.

Akamang tatayo na si Alice upang makaalis doon nang maramdaman niya ang pangangatal ng katawan. Nakaramdam siya ng pag baliktad ng kanyang sikmura. Napatakip siya gamit ang kaliwang kamay at saka tuluyang napasuka. Droplets of liquid starting falling to the floor. Nang ilayo niya ang sariling kamay ay nangatal siya nang makitang dugo ang sinuka niya.

"I hope you have been touching your gunshot wound, mongrel. My bullet contains poison. A direct hit would take a long time to take effect, but once you start touching and smelling it," Salvador made a sniffing sound as if he were smelling fresh flowers from the garden, "you'll make the process faster! Isn't that amazing?" 

Bumigat ang kanyang pakiramdam sa narinig. Alam niya ang bala na 'yon. It was a prototype of ammunition with poison in it. Na basta lumabas mula sa kaha nito, kakalat din kaagad ang lason sa matatamaan nito. Mabagal ang pagkalat nito sa dugo pero ubod ng bilis kapag nasinghot na.

It was something that was just recently getting developed. Alam niya ang tungkol dito dahil nagkaroon na siya ng misyon na nakawin ang prototype mula sa isa nilang kaaway halos isang taon na ang nakalilipas.

Bigla siyang napasigaw nang may humawak sa kanyang buhok nang sobrang higpit.

"Ah!" sigaw ni Alice sa sakit. Animo'y pupunitin ang kanyang anit sa sobrang higpit.

"Found you, little girl," Salvador whispered, sending millions of shivers down her spine.

Dahil tumatalab na ang lason sa kanyang katawan, hirap na hirap si Alice sa pagkilos at paghinga. She was just hoping that the poison was not lethal.

But what if it is? Pa'no niya tutuparin ang pangako sa kanyang mga magulang na babalik siyang ligtas? At pa'no siya hihingi ng tawad kay Eiffel sa biglaang pag-alis niya?

Magagawa pa ba niya 'yon?

"Why don't we try another dose?"

Nanlaki ang mga mata ni Alice nang makakita ng syringe sa kamay ng matanda. Mukhang nakatago na ang baril nito. Gusto man niyang tumayo ay parang nabaldado siya sa kinauupuan.

Salvador immediately stabbed and injected a blue fluid on her arm and she winced at the sudden assault. Hindi niya alam kung anong nilalaman ng likido pero natitiyak niyang hindi 'yon ligtas. Kung nagawa ni Salvador na gamitin sa kanya ang prototype ng nakalalasong bala, hindi na niya lubos maisip kung ano ang nilalaman ng syringe na 'yon.

"S-stop... Please..." she begged with tears forming in her eyes. Tinanggal din ni Salvador ang suot ni Alice na bulletproof vest.

"Why should I?" Salvador smirked evilly. "Oh, little girl, you're disappointing me so much!" Halos pasigaw na ang pagsasalita ng matanda sa kanyang direksyon. Animo'y isang propesor na nagtuturo sa kanyang estudyante.

Lumapit si Alice at pinisil ang mukha ni Alice. "I know I told you that a Brixton would never beg!"

"I... am not a Brixton. I'm a Fuentes," nakaigting ang pangang sagot ni Alice. Hindi niya na pinansin kung tumutulo man ang dugo mula sa kanyang bibig.

"Shut your fucking crap, little girl. Do not utter that filthy name."

"Are you talking about the Brixton? Because I would have to agree with you on that. You're a filthy—" Bago pa man matapos sa pagsasalita ay nakatanggap si Alice ng malakas na sampal. More blood splattered on the floor.

"When would you ever listen!" His voice echoed in the empty room.

Napapikit at napaluha si Alice sa naramdaman sakit. Animo'y paralisado na siya sa puwesto.

Binitawan siya ni Salvador at naging sanhi ng pagbagsak niya sa sahig. Mabuti at naiharang niya ang kamay sa kanyang ulo kaya't hindi ito tumama sa sahig.

"Let's make you into a mongrel, shall we?" nakaloloko nitong ani.

Hinugot muli ni Salvador ang kanyang baril at tinutok sa mukha ng dalaga.

"I'll decorate the whole manor with your fresh blood and feed your guts to the dogs and rats. Or we could save it for Halloween and decorate the whole manor? I think that would be exciting!"

"Y-you monster," nandidiri niyang sagot sa matanda.

The man in front of him was different. Hindi ito ang Tito Salvador niya. It was a person under the influence of an illegal substance and she was going to fall as his prey.

Ngumiti si Salvador sa kanya. "Oh, I'm not the monster here, little girl. I'm just doing what your obnoxious parents did to my family."

"W-what—?"

"Oh, you didn't found out the reason? How disappointing." The smug expression in his face didn't disappear. "Or maybe... you do know and you're just hiding it from me? Do you really think you'll survive?" Umiling ito nang marahan. "Not on my watch, mongrel."

Alice stopped caring what Salvador was calling her with. She knew that she wasn't a mongrel. Between the two of them, it would be him. He was the bad one—the worst.

"Why don't we play another game?" Nanglalaki ang mga mata nitong tanong.

"I refuse," hinihingal niyang sagot.

"Russian roulette would be a fun one." Umakto ito na hindi niya narinig ang sinabi ng dalaga. Muling kinuha ni Salvador and baril at kinuha ang lahat ng bala nito at nag-iwan ng isa bago kinasa.

"Let's have a go, shall we?" Walang babalang pinaputok ni Salvador ang baril ngunit wala itong laman. Nanatiling nakatitig si Alice mula sa kanyang kinauupuan. Gusto man niyang umatake at umalis, hindi niya magawa. The poison in her body was scattered and has paralyzed her. Ni hindi rin niya alam kung ano ang nilalaman niyon.

Nakangising tinutuok muli ni Salvador and baril kay Alice at pinaputok ngunit wala pa rin itong laman.

"You've got luck surviving, little girl. Ever since you were born, you've had tough luck from the rabbit's hole. Trying to survive and breathe even though there's no place for you in this world."

"Stop—"

"The rabbit still has the clock, right?"

"I said stop—"

Tinaas ni Salvador ang isang kamay at tinipa ang sariling batok. "The Cheshire cat is still being naughty, playing games since your childhood."

Napakagat ng labi si Alice bago nanlilisik ang mga matang sumagot kay Salvador. "You did this to me."

"I know... and that was the most exciting part of all, right?" Lumapit ang matanda habang nakatutok pa rin ang baril. "They didn't know a vital secret that's going to cause your death. I wonder if they'll actually take it off or not. If they take it out from that brain of yours, I wonder what's going to happen to you?" Tumayo ang matanda at naglakad-lakad sa kanyang harapan. "Perhaps, complete paralysis until you die? Or maybe death while you're on the table? But if you survive, you'll find the answers."

"I'd rather die and give them the answers than get you away with it."

"I know. That's why I'm killing you now before they find out anything. It was an excellent job to keep you alive all these years. Your existence was just something temporary... and like what you wanted, everything ends tonight. Because I need that chip inside that little head of yours."

Lalong nanlamig ang buong katawan ni Alice.

Alam niyang nasa kanya ang kasagutan. Literal na bitbit niya 'yon dahil isang taon pa lang ang nakalilipas nang ibaon sa kanyang batok ang isang chip. She was used like a thing and could've died if the surgery failed.

She was thankful that she didn't but that triggered her to commence the plan at the soonest. Hindi tinago ng tito niya na nagkaroon siya ng chip implant dahil ilang buwan din bago siya nakabangon at nakapagpagaling. But kailanman ay hindi nito ipinaliwanag kung anong nilalaman ng chip. Basta ang alam niya ay ubod ito ng importante at buhay niya ang kapalit para sa katotohanang iyon.

Kailangan niyang malaman kung anong nilalaman ng chip na nasa katawan niya at makasama ang pamilya niya sa lalong madaling panahon. Dahil isang pagkakamali sa surgery, maglalaho siya.

Salvador positioned himself to shoot Alice again, close to her chest. Kahit may takot at kaba sa kanyang dibdib, nanatiling nakatitig si Alice sa matanda. If death was in front of her, then death she will face head on.

♤♡◇♧

Happy New Year, everyone!
Happy 2021! ❤

Please support the story by commenting and voting!

Your feedback is greatly appreciated!

PrincessThirteen00 © 31 12 2020