Unicode

မင်္ဂလာပွဲပြီးတော့အိမ်တော်သို့ အားလုံးပြန်ကြလေသည်။

အိမ်တော်ကိုပြန်ရောက်ရောက်ချင်း Jasper သူဇာနွယ်ကိုလက်တို့ကာ အချက်ပေးလိုက်သည်။

"Emmat လေးရေ တီတီ့ဆီလာပါဦး.....
အဝတ်အစားသွားလဲရအောင်...."

သူဇာနွယ် Emmat လေးကိုခေါ်သွားရာ Ray နှင့် Jasper လည်းအပေါ်ထပ်အခန်းသို့ အကျႌလဲရန်တက်လာခဲ့သည်။

ကုတင်ဘေးမှာတော့ honeymoon အတွက်ပြင်ဆင်ထားသည့် luggage နှစ်လုံးရှိလေသည်။

ဂျပန်သို့ိသွားရန်ပြင်ဆင်ထားပြီး လေယာဉ်ချိန်က ညနေခြောက်နာရီဖြစ်သည်။

Ray အဝတ်တွေယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှာသွားလဲရန်ပြင်တော့ Jasper ကသူ့ရှေ့တွင်သာ လဲရမည်ဆိုပြီး ဂျီကျနေသည်။

Ray လည်းပြောမရသည့်အဆုံး အပေါ်ထပ်ကုတ်လေးကိုအရင်ချွတ်ပြီး ခါးပတ်ဖြုတ်ကာ ဘောင်းဘီလေးပါချွတ်လိုက်လေသည်။

Jasper ကတော့ မှန်တင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း Ray ကိုကြည့်နေလေသည်။

Shirt အင်္ကျီတစ်ထည်နှင့် boxer လေးသာကျန်တောသည့် Ray ကို Jasper အနောက်မှသိမ်းကြုံးဖက်လိုက်သည်။

"Jas....
လွှတ်ကာ...."
"မလွှတ်ဘူးကွာ...."

Ray ကိုယ်လေးကိုဆွဲလှည့်ကာ နမ်းရန်ပြင်တော့ Jasperရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလက်နှင့်အမြန်တားဆီးလိုက်သည်။

"ခဏနေ လေဆိပ်သွားရတော့မှာလေ Jas ကလည်း...."
"နှစ်နာရီတောင်လိုသေးတာကိုကွာ..."
"babe ပင်ပန်းနေလို့ပါ နော်..."
"အဲ့တာဆိုလည်း နမ်းခွင့်တော့ပေးကွာ..."
"အင်း....နမ်း..နမ်း......"

ခေါင်းမော့ကာ နှုတ်ခမ်းလေးစူပေးသည့် Ray ကိုအသည်းယားစွာ ပါးပြင်လေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံလိုက်သည်။

"Daddy!!!"

အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး ပြေးဝင်လာသော Emmat ကြောင့် Ray ယောင်ကာ နမ်းနေသည့် Jasper ကိုဆောင့်တွန်းပြစ်လိုက်သည်။

သားက ဘောင်းဘီမပါသည့် သူ့ကိုတစ်လှည့် ကုတင်ပေါ်လဲကျသွားသော Jasper ကိုတစ်လှည့် ပြူးကြောင်ကြောင်လေးကြည့်နေသည်။

Ray လည်းအမြန် ဘောင်းဘီကိုယူကာဝတ်လိုက်သည်။

"Daddy သား Daddy တို့နဲ့မလိုက်တော့ဘူး...
အိမ်မှာပဲနေခဲ့တော့မယ်...."
"ဟမ်...ဘာလို့လဲသားရဲ့..."
"မလိုက်ချင်တော့လို့လေ...
သား ဖိုးဖိုး David နဲ့ပဲနေခဲ့လိုက်တော့မယ်နော်...."

သူသွားရာမလိုက်ရရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီးငိုတတ်သည့်သားက အခု သူတို့ honeymoon ကိုမလိုက်တော့ဘူးဆိုပြီး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ပြောနေသည်။

အခန်းပေါက်မှကြည့်နေသည့် သူဇာနွယ်က Jasper ကိုအဆင်ပြေကြောင်း Ok လုပ်ပြလေသည်။

"Paw(ဖေဖေ) Daddy ကိုဂရုစိုက်ပေးပါ.."
"ဟင်......
အင်း....အင်းပါ..."

Jasper ကို Paw လို့ခေါ်လိုက်သည့် သားဖြစ်သူကြောင့် Ray ပို၍အံ့အားသင့်ရသည်။

Emmat ကတော့ အခန်းထဲမှခုန်ပေါက်ကာ ထွက်သွားလေပြီ။

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

သူဇာနွယ် Emmat လေးကိုအဝတ်လဲပေးရင်း Jasper နှင့်လက်ဝါးရိုက်တိုင်ပင်ထားသည့်အတိုင်းစကားစလိုက်သည်။

"Emmat သားနေ့တိုင်းတစ်ယောက်ထဲဆော့ရတာ မပြင်းဘူးလား..."
"ပြင်းတာပေါ့ တီတီရဲ့....
Daddy ကလည်းနေ့တိုင်းအလုပ်ပဲသွားနေပြီး သားနဲ့ခဏပဲဆော့ပေးတာ..."
"သား ညီလေး ညီမလေးတွေမလိုချင်ဘူးလား.."
"ညီလေး ညီမလေး?"
"အင်းလေ ညီလေး ညီမလေးတွေရှိရင် သားတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့..."
"သားလိုချင်တယ်..."

အားတက်သရော ဖြေသည့် Emmat စကားကြောင့် သူဇာနွယ်အကြီးအကျယ်သဘောကျသွားသည်။

"ညီလေး ညီမလေးတွေလိုချင်ရင်.....
သား Daddy တို့ရဲ့ honeymoon ကိုမလိုက်ရဘူး..."
"ဟင်...ဘာလို့လဲ..."
"သားလိုက်သွားရင် သား Daddy ကသားအနားမှာပဲနေပြီး ဘယ်လိုလုပ် ညီလေး ညီမလေးတွေရအောင်လုပ်ဖို့အချိန်ရှိတော့မှာလဲ.."
"Daddy ကညီလေး ညီမလေးတွေရအောင်လုပ်တတ်တယ်ပေါ့..."
"အင်းပေါ့ သားရဲ့ ဖေဖေအသစ် Jasper ကလုပ်ပေးမှာလေ..."
"ဟုတ်လား....
အဲ့တာဆို Daddy နဲ့ဦးလေးကြီးကိုပဲသွားခိုင်းလိုက်တော့မယ်နော်..."
"Jasper့ ကိုဦးလေးကြီးလို့ မခေါ်ရဘူးလေ သားရဲ့...
သူကလည်း သားဖေဖေဖြစ်နေပြီ....
တော်ကြာ သူ့ကို ဦးလေးကြီးလို့ခေါ်လို့ ညီလေး ညီမလေးတွေရအောင်မလုပ်ပေးတော့ဘဲနေမယ်..."
"ဟင်....
အဲ့တာဆို ဦးလေးကြီးလို့မခေါ်တော့ဘဲ Paw လို့ခေါ်ရင်ရော ရလားဟင်..."
"ရတာပေါ့...."
"သား Daddy နဲ့ Khun Paw ဆီသွားလိုက်ဦးမယ်နော်..."

ဝမ်းသာအားရပြေးထွက်သွားသည့် Emmat နောက်ကိုလိုက်ရင်း သူဇာနွယ် လက်သီးလက်မောင်းတန်းကာရေရွတ်လိုက်သည်။

"Mission complete......
Congratulation Jasper.....
ငါ့အပိုင်းတော့ပြီးသွားပြီ....နင့်အပိုင်းပဲကျန်တော့တယ်..."

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

"Bye Bye Daddy
Bye Bye Khun Paw...."

ထွက်သွားသည့် သူတို့ကားလေးကို သားကလက်ပြနေသည်။ Jasper ကို Paw လို့ခေါ်လိုက်တာကြောင့် အိမ်တော်ဝန်ထမ်းတွေသာ မက ကားမောင်းနေသည့် P' Tin ပင် အံ့ဩကာ လှည့်ကြည့်လာလေသည်။

"သခင်လေးက သခင်ကြီး Jasper ကို Paw လို့ခေါ်လိုက်တာလား..."
"ဟုတ်တယ် P' Tin.....
ကျွန်တော်တောင် သားက Jas ကို Paw ဆိုပြီး ရိုသေနေလို့အံ့ဩနေတာ...."
"ကြည့်ရတာ သခင်လေးက သခင်ကြီး Jasper ကိုလက်ခံလိုက်ပြီထင်တယ်...''

Jasper ကတော့ ဘာမှဝင်မပြော Ray ပုခုံးကိုသာ ပြုံးပြုံးကြီးဖက်ထားသည်။

Ray ဘာကြောင့်မှန်းမသိ Jasper၏ အပြုံးကြောင့် ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးထသွားရသည်။

"ပျော်ရွှင်စရာ Honeymoon လေးဖြစ်ပါစေ"

လေယာဉ်ပေါ်တက်ခါနီး P' Tin ကဆုတောင်းပေးသွားသည်။

လေယာဉ်ပေါ်ရောက်သည်အထိ သူ့လက်ကိုမလွှတ်ဘဲ Jasper ကစပ်ဖြီးဖြီးနှင့်ပင်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကို လေယာဉ်မယ်လေးများကလည်း ဂုဏ်ပြုစကားလာပြောကြသေးသည်။

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

Jump သူ့ကိုချစ်တယ်ပြောပြီး မျက်နှာလေးရဲကာ ကားမှန်အပြင်ဘက်ကိုသာမျက်နှာလွှဲထားသည့် First ကိုကားမောင်းရင်းလှည့်လှည့်ကြည့်ကာ ကြည်နူးနေသည်။

"First ကိုယ်တို့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ရအောင်"
"အင်း..."

သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ ခေါင်းလေးညိမ့်ကာ ဖြေသည့် First လက်ဖဝါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။

ကားမောင်းရင်းလက်ကိုလာကိုင်သော Jump ကြောင့် First ရုတ်တရက် လက်ကိုရုန်းရန်ပြင်လိုက်ပေမယ့် သူ့လက်ချောင်းလေးတွေက Jump လက်ချောင်းတွေကြားမှာ နေရာတကျဖြစ်နေသည်။

မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ သူ့ကိုကြည့်နေသည့် အသစ်စက်စက်ချစ်သူလေးကို Jump ပြုံးပြလိုက်သည်။

"ဘာလို့ကိုယ့်ကို အဲ့လောက်တောင်ကြည့်နေတာလဲ.....
ကိုယ်အရမ်းချောလို့လား....."
"အင်း......
အခုချိန်ထိ အိမ်မက်မက်နေသလိုပဲ...."

မီးနီပြနေသော မီးပွိုင့်ကြောင့် Jump ကားကိုခေတ္တရပ်ကာ ထိုင်ခုံခါးပါတ်ဖြုတ်ပြီး First နှုတ်ခမ်းလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။

"အိမ်မက်မဟုတ်ပါဘူး....
တကယ်ဖြစ်နေတာ......အခုယုံပြီလား...."
"အင်း...."

ချစ်စဖွယ် ခေါင်းလေးကိုထပ်ကာထပ်ကာ ညိမ့်ပြနေသည့် ကောင်လေးကို Jump နောက်တစ်ခါနမ်းလိုက်ပြန်သည်။

"Ti!!!! Ti!! Ti!!!"
"ဟေး!! အရှေ့ကကား မီးစိမ်းနေပြီ!! မမောင်းပဲဘာလုပ်နေတာလဲ!!!"

အဆက်မပြတ်ထွက်လာသောအနောက်မှ ကားဟွန်းတီးသံများနှင့်အော်ဟစ်သံများကြောင့် အနမ်းများကိုရပ်တန့်ကာ မီးစိမ်းပြနေပြီဖြစ်သော မီးပွိုင့်ကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့တော့သည်။

ပတ်ဝန်းကျင်ကိုတောင်မေ့လျော့သွားမိသည့် ကိုယ့်အဖြစ်ကိုကိုယ်တွေးမိရာ Jump သဘောတကျရယ်လိုက်သလို ဘေးမှ First ကလည်းရယ်နေလေသည်။

အတွဲခုံယူလိုက်သည့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ရုပ်ရှင်ရုံဝန်ထမ်းများကပြုံးစိစိ။

တချို့သော မိန်းကလေး ယောက်ျားလေးတို့၏ ပြစ်တင်ဝေဖန်သံတွေကိုလည်း ဂရုမစိုက်တော့ တစ်ယောက်လက်ကိုသာတစ်ယောက်မြဲမြံအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

Tokyo လေဆိပ်ကိုရောက်တော့ လာကြိုသည့် guest house ဝန်ထမ်းနှစ်ယောက်က luggage ကိုသယ်ကာ ကားဆီခေါ်သွားပေးလေသည်။

ဂျပန်ရိုးရာပုံစံဆောက်လုပ်ထားသည့် guest house လေးကအရမ်းမကျယ်ပေမယ့် အစားအသောက်ကောင်းပြီး ယဉ်ကျေးလှသော ဝန်ထမ်းများကြောင့်နာမည်ကြီးလှသည်။

Guest house ထဲကိုဝင်လိုက်တော့ ရိုးရာ ကီမိုနိုဝတ်စုံလေးများနှင့်ဝန်ထမ်းလေးတွေက ကြိုဆိုကြသည်။

သူတို့အတွက်အခန်းက သီးသန့်အိမ်လေးပုံဆောက်လုပ်ထားပြီး ရေပူစမ်းလေးလည်းပါလေသည်။

Ray တကယ်ကိုပင်ပန်းသောကြောင့် အိပ်ရာပေါ်ပစ်လှဲလိုက်တော့သည်။

"babe အိပ်တော့မလို့လား..."
"အင်း...."
"ညစာစားပြီးမှအိပ်လေ.....
လေယာဉ်ပေါ်မှာတုန်းကလည်း နည်းနည်းပဲစားထားတာမလား"
"အင်း...."

ဝန်ထမ်းလေးတစ်ယောက် ညစာလာပို့တော့ Jasper အိပ်ရာထဲမှ Ray ကိုအတင်းဆွဲပွေ့ကာထခိုင်းလေသည်။

"Jas ရာအိပ်ချင်ပါတယ်ဆိုမှ..."
"စားပြီးမှ အိပ်..."

Ray မျက်စိမဖွင့်ပဲ Jasper ခွံ့ကျွေးတာကိုသာ ဝါးစားနေလိုက်သည်။

ဝါးရင်းနဲ့တစ်ချက်တစ်ချက်အိပ်ပျော်သွားတော့ သူ့နဖူးကို Jas ကနာအောင်တောက်လေသည်။

စားပြီးတော့ အိပ်ရာထဲပြန်ဝင်သွားသော Ray ကို Jas အော်ပြန်သည်။

"ညဝတ်အင်္ကျီ လဲဦးလေ babe...."
"အိပ်ချင်နေပါပြီ ဆိုမှ. !"

Jasper လည်းသူ့ကိုပြန်အော်ပြီး အိပ်ပျော်သွားသော Ray ကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းချရင်းပြုံးမိသည်။

Guest house ကပေးသော ညဝတ်အကျႌဆင်တူလေးကို အိပ်ပျော်နေသော Ray ကိုအသာ လဲဝတ်ပေးလိုက်သည်။

အဝတ်လဲပေးနေရင်း စိတ်ကိုရအောင်ထိန်းရသေးသည်။

မြင်ရင်မြင်တယ်မှတ် Jasper......
မြင်ရင်မြင်တယ်မှတ်....

မင်္ဂလာဦးညမှာ အသေအလဲအိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်ကိုဖက်ကာ Jasper လည်းအနားယူလိုက်တော့သည်။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

"Jas..."
".........."
"Jas...."
".........."
"Jas... ထတော့ကွာ...."

သူ့အပေါ်တက်ခွပြီး သူ့ပါးကိုပုတ်ကာ နိုးနေသည့် Ray ကို Jasper မျက်စိတစ်ဖက်ဖွင့်ကာကြည့်လိုက်သည်။

ညဝတ်အကျႌနှင့်တောင်မဟုတ်တော့ဘဲ အဝတ်လဲပြီးသားနှင့် ရေချိုးပြီးခါစ ဆပ်ပြာရနံ့ကသင်းနေသည်။

လှုပ်စိလှုပ်စိနှင့် သူ့အပေါ်မှကောင်လေးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်သည်။

"Morning kiss... "

Jasper သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုပုတ်ကာ တောင်းဆိုလေသည်။

"မွ....မွ.....
Good morning Jas......
Wake up....."
"အင်း....."

ညတုန်းကအဝတ်တောင်မလဲဘဲအိပ်ပျော်သွားပြီး အခုကျတော့ သူမဟုတ်သည့်အတိုင်းတက်ကြွနေသည်။

"Jas....
Sakura တွေပွင့်နေတာအရမ်းလှတာပဲ.....
မနက်ဖြန် နွေဦးပွဲတော်ရှိတယ်...
ဝတ်စုံသွားဝယ်ရအောင် မြန်မြန်လုပ်...."

Jasper ရေအမြန်ချိုးပြီး Ray ထုတ်ပေးထားသည့် အကျႌနှင့်ဘောင်းဘီကိုဝတ်လိုက်သည်။

မြို့ထဲမှာလျှောက်ပတ်ရင်းမနက်စာစားကြသည်။

Chidorigafuchi Park မှာ လှေစီးရင်း Sakura တွေကိုကြည့်ကြသည်။

ရေပြင်နှင့်ထိကပ်မတတ်ညွတ်ကျနေသော Sakura အကိုင်းများမှ ကြွေကျသည့် ပွင့်ဖက်ငယ်တစ်ချို့ကို ရေထဲမှဆယ်ယူကာ Ray ပါးပြင်ထက်တွင်ကပ်လိုက်သည်။

Jasper လက်ထဲမှ လှော်တက်ကိုချကာ မျက်နှာအနှံ့ပွင့်ဖက်တွေကပ်ထားသည့် Ray ကိုဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။

"Khonnichi wa!"(Hello)

ဘေးနားမှလှေတွေကိုလည်း Ray ကနှုတ်ဆက်လိုက်သေးသည်။

Jaspan စကားပြောတတ်တယ်ထင်ရင်မှားသွားလိမ့်မယ် သူသိတာဆိုလို့ Khonnichi wa (hello), Sayoonara (good bye) , Ohaiyogozaimasu (good morning) , Oyasuminasai (good night) ,Arigatoo gozaimasu (thank you),Aishiteru (I love you) ဒီခြောက်လုံးပဲရှိတယ်။

"Jas...Aishiteru"

လက်ညှိုး နဲ့လက်မကို heart sign လုပ်ကာ ပြောပုံက အူယားစဖွယ်။

လှေပေါ်မှာမို့ငြိမ်နေရပေမယ့် ကမ်းလည်းကပ်ရော အသားကုန်ဖက်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။

ရိုးရာဝတ်စုံဆိုင်မှာ တစ်ထည်ပြီးတစ်ထည်ဝတ်ကြည့်ပြီး Ray အဖြူရောင်ဝတ်စုံကိုရွေးခြယ်လိုက်သည်။ Jasper ကတော့နက်ပြာရောင်ဝတ်စုံကိုရွေးလေသည်။

ညစာကိုလည်းအပြင်မှာပဲစားကြပြီး guest house ပြန်ရောက်တော့ အဝတ်လဲကာ Ray အိပ်ရာထဲရောက်သွားပြန်သည်။

"babe...ရေပူစမ်းမှာသွားစိမ်ရအောင်လေ"
"ဟင့်အင်း...babe အိပ်ချင်ပြီ...."

ပြောပြီး Ray နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်သွားချေပြီ။ Jasper မှာသာ မနေ့ညကရော ဒီညပါ ဘာမှမဘာရ၍ ကြိတ်မနိုင်ခဲမနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

Zawgyi

မဂၤလာပြဲျပီးေတာ႔အိမ္ေတာ္သို႔ အားလုံးျပန္ၾကေလသည္။

အိမ္ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း Jasper သူဇာႏြယ္ကိုလက္တို႔ကာ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။

"Emmat ေလးေရ တီတီ့ဆီလာပါဦး.....
အဝတ္အစားသြားလဲရေအာင္...."

သူဇာႏြယ္ Emmat ေလးကိုေခၚသြားရာ Ray ႏွင့္ Jasper လည္းအေပၚထပ္အခန္းသို႔ အက်ႌလဲရန္တက္လာခဲ့သည္။

ကုတင္ေဘးမွာေတာ့ honeymoon အတြက္ျပင္ဆင္ထားသည့္ luggage ႏွစ္လုံး႐ွိေလသည္။

ဂ်ပန္သို့ိသြားရန္ျပင္ဆင္ထားၿပီး ေလယာဥ္ခ်ိန္က ညေနေျခာက္နာရီျဖစ္သည္။

Ray အဝတ္ေတြယူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာသြားလဲရန္ျပင္ေတာ့ Jasper ကသူ႔ေ႐ွ႕တြင္သာ လဲရမည္ဆိုၿပီး ဂ်ီက်ေနသည္။

Ray လည္းေျပာမရသည့္အဆုံး အေပၚထပ္ကုတ္ေလးကိုအရင္ခြၽတ္ၿပီး ခါးပတ္ျဖဳတ္ကာ ေဘာင္းဘီေလးပါခြၽတ္လိုက္ေလသည္။

Jasper ကေတာ့ မွန္တင္ခုံေပၚထိုင္ရင္း Ray ကိုၾကည့္ေနေလသည္။

Shirt အက်ႌတစ္ထည္ႏွင့္ boxer ေလးသာက်န္ေတာသည့့္ Ray ကို Jasper အေနာက္မွသိမ္းၾကဳံးဖက္လိုက္သည္။

"Jas....
လႊတ္ကာ...."
"မလႊတ္ဘူးကြာ...."

Ray ကိုယ္ေလးကိုဆြဲလွည့္ကာ နမ္းရန္ျပင္ေတာ့ Jasper့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလက္ႏွင့္အျမန္တားဆီးလိုက္သည္။

"ခဏေန ေလဆိပ္သြားရေတာ့မွာေလ Jas ကလည္း...."
"ႏွစ္နာရီေတာင္လိုေသးတာကိုကြာ..."
"babe ပင္ပန္းေနလို႔ပါ ေနာ္..."
"အဲ့တာဆိုလည္း နမ္းခြင့္ေတာ့ေပးကြာ..."
"အင္း....နမ္း..နမ္း......"

ေခါင္းေမာ့ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူေပးသည့္ Ray ကိုအသည္းယားစြာ ပါးျပင္ေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုငုံလိုက္သည္။

"Daddy!!!"

အခန္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္ၿပီး ေျပးဝင္လာေသာ Emmat ေၾကာင့္ Ray ေယာင္ကာ နမ္းေနသည့္ Jasper့ ကိုေဆာင့္တြန္းျပစ္လိုက္သည္။

သားက ေဘာင္းဘီမပါသည့္ သူ႔ကိုတစ္လွည့္ ကုတင္ေပၚလဲက်သြားေသာ Jasper ကိုတစ္လွည့္ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကည့္ေနသည္။

Ray လည္းအျမန္ ေဘာင္းဘီကိုယူကာဝတ္လိုက္သည္။

"Daddy သား Daddy တို႔နဲ႔မလိုက္ေတာ့ဘူး...
အိမ္မွာပဲေနခဲ့ေတာ့မယ္...."
"ဟမ္...ဘာလို႔လဲသားရဲ႕..."
"မလိုက္ခ်င္ေတာ့လို႔ေလ...
သား ဖိုးဖိုး David နဲ႔ပဲေနခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္...."

သူသြားရာမလိုက္ရရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီးငိုတတ္သည့္သားက အခု သူတို႔ honeymoon ကိုမလိုက္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ေျပာေနသည္။

အခန္းေပါက္မွၾကည့္ေနသည့္ သူဇာႏြယ္က Jasper ့ကိုအဆင္ေျပေၾကာင္း Ok လုပ္ျပေလသည္။

"Paw(ေဖေဖ) Daddy ့ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါ.."
"ဟင္......
အင္း....အင္းပါ..."

Jasper့ ကို Paw လို႔ေခၚလိုက္သည့္ သားျဖစ္သူေၾကာင့္ Ray ပို၍အံ့အားသင့္ရသည္။

Emmat ကေတာ့ အခန္းထဲမွခုန္ေပါက္ကာ ထြက္သြားေလၿပီ။

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

သူဇာႏြယ္ Emmat ေလးကိုအဝတ္လဲေပးရင္း Jasper ႏွင့္လက္ဝါး႐ိုက္တိုင္ပင္ထားသည့္အတိုင္းစကားစလိုက္သည္။

"Emmat သားေန႔တိုင္းတစ္ေယာက္ထဲေဆာ့ရတာ မျပင္းဘူးလား..."
"ျပင္းတာေပါ့ တီတီရဲ႕....
Daddy ကလည္းေန႔တိုင္းအလုပ္ပဲသြားေနၿပီး သားနဲ႔ခဏပဲေဆာ့ေပးတာ..."
"သား ညီေလး ညီမေလးေတြမလိုခ်င္ဘူးလား.."
"ညီေလး ညီမေလး?"
"အင္းေလ ညီေလး ညီမေလးေတြ႐ွိရင္ သားတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့..."
"သားလိုခ်င္တယ္..."

အားတက္သေရာ ေျဖသည့္ Emmat စကားေၾကာင့္ သူဇာႏြယ္အႀကီးအက်ယ္သေဘာက်သြားသည္။

"ညီေလး ညီမေလးေတြလိုခ်င္ရင္.....
သား Daddy တို႔ရဲ႕ honeymoon ကိုမလိုက္ရဘူး..."
"ဟင္...ဘာလို႔လဲ..."
"သားလိုက္သြားရင္ သား Daddy ကသားအနားမွာပဲေနၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ ညီေလး ညီမေလးေတြရေအာင္လုပ္ဖို႔အခ်ိန္ရွိေတာ့မွာလဲ.."
"Daddy ကညီေလး ညီမေလးေတြရေအာင္လုပ္တတ္တယ္ေပါ့..."
"အင္းေပါ့ သားရဲ႕ ေဖေဖအသစ္ Jasper ကလုပ္ေပးမွာေလ..."
"ဟုတ္လား....
အဲ့တာဆို Daddy နဲ႔ဦးေလးႀကီးကိုပဲသြားခိုင္းလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္..."
"Jasper့ ကိုဦးေလးႀကီးလို႔ မေခၚရဘူးေလ သားရဲ႕...
သူကလည္း သားေဖေဖျဖစ္ေနၿပီ....
ေတာ္ၾကာ သူ႔ကို ဦးေလးႀကီးလို႔ေခၚလို႔ ညီေလး ညီမေလးေတြရေအာင္မလုပ္ေပးေတာ့ဘဲေနမယ္..."
"ဟင္....
အဲ့တာဆို ဦးေလးႀကီးလို႔မေခၚေတာ့ဘဲ Paw လို႔ေခၚရင္ေရာ ရလားဟင္..."
"ရတာေပါ့...."
"သား Daddy နဲ႔ Khun Paw ဆီသြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္..."

ဝမ္းသာအားရေျပးထြက္သြားသည့္ Emmat ေနာက္ကိုလိုက္ရင္း သူဇာႏြယ္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာေရရြတ္လိုက္သည္။

"Mission complete......
Congratulation Jasper.....
ငါ့အပိုင္းေတာ့ၿပီးသြားၿပီ....နင့္အပိုင္းပဲက်န္ေတာ့တယ္..."

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

"Bye Bye Daddy
Bye Bye Khun Paw...."

ထြက္သြားသည့္ သူတို႔ကားေလးကို သားကလက္ျပေနသည္။ Jasper့ ကို Paw လို႔ေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ အိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းေတြသာ မက ကားေမာင္းေနသည့္ P' Tin ပင္ အံ့ဩကာ လွည့္ၾကည့္လာေလသည္။

"သခင္ေလးက သခင္ႀကီး Jasper ကို Paw လို႔ေခၚလိုက္တာလား..."
"ဟုတ္တယ္ P' Tin.....
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ သားက Jas ကို Paw ဆိုၿပီး ႐ိုေသေနလို႔အံ့ဩေနတာ...."
"ၾကည့္ရတာ သခင္ေလးက သခင္ႀကီး Jasper ကိုလက္ခံလိုက္ၿပီထင္တယ္...''

Jasper ကေတာ့ ဘာမွဝင္မေျပာ Ray ပုခုံးကိုသာ ျပဳံးျပဳံးႀကီးဖက္ထားသည္။

Ray ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ Jasper့ အျပဳံးေၾကာင့္ ျဖင္းကနဲ ၾကက္သီးထသြားရသည္။

"ေပ်ာ္ရႊင္စရာ Honeymoon ေလးျဖစ္ပါေစ"

ေလယာဥ္ေပၚတက္ခါနီး P' Tin ကဆုေတာင္းေပးသြားသည္။

ေလယာဥ္ေပၚေရာက္သည္အထိ သူ႔လက္ကိုမလႊတ္ဘဲ Jasper ကစပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ပင္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေလယာဥ္မယ္ေလးမ်ားကလည္း ဂုဏ္ျပဳစကားလာေျပာၾကေသးသည္။

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

Jump သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး မ်က္ႏွာေလးရဲကာ ကားမွန္အျပင္ဘက္ကိုသာမ်က္ႏွာလႊဲထားသည့္ First ကိုကားေမာင္းရင္းလွည့္လွည့္ၾကည့္ကာ ၾကည္ႏူးေနသည္။

"First ကိုယ္တို႔ ႐ုပ္႐ွင္သြားၾကည့္ရေအာင္"
"အင္း..."

သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘ ဲ ေခါင္းေလးညိမ့္ကာ ေျဖသည့္ First လက္ဖဝါးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။

ကားေမာင္းရင္းလက္ကိုလာကိုင္ေသာ Jump ေၾကာင့္ First ႐ုတ္တရက္ လက္ကို႐ုန္းရန္ျပင္လိုက္ေပမယ့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက Jump လက္ေခ်ာင္းေတြၾကားမွာ ေနရာတက်ျဖစ္ေနသည္။

မ်က္လုံးေလးဝိုင္းကာ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္ အသစ္စက္စက္ခ်စ္သူေလးကို Jump ျပဳံးျပလိုက္သည္။

"ဘာလို႔ကိုယ့္ကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ၾကည့္ေနတာလဲ.....
ကိုယ္အရမ္းေခ်ာလို႔လား....."
"အင္း......
အခုခ်ိန္ထိ အိမ္မက္မက္ေနသလိုပဲ...."

မီးနီျပေနေသာ မီးပြိဳင့္ေၾကာင့္ Jump ကားကိုေခတၱရပ္ကာ ထိုင္ခုံခါးပါတ္ျဖဳတ္ၿပီး First ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။

"အိမ္မက္မဟုတ္ပါဘူး....
တကယ္ျဖစ္ေနတာ......အခုယုံၿပီလား...."
"အင္း...."

ခ်စ္စဖြယ္ ေခါင္းေလးကိုထပ္ကာထပ္ကာ ညိမ့္ျပေနသည့္ ေကာင္ေလးကို Jump ေနာက္တစ္ခါနမ္းလိုက္ျပန္သည္။

"Ti!!!! Ti!! Ti!!!"
"ေဟး!! အေ႐ွ႕ကကား မီးစိမ္းေနၿပီ!! မေမာင္းပဲဘာလုပ္ေနတာလဲ!!!"

အဆက္မျပတ္ထြက္လာေသာအေနာက္မွ ကားဟြန္းတီးသံမ်ားနွင့္ေအာ္ဟစ္သံမ်ားေျကာင့္ အနမ္းမ်ားကိုရပ္တန္႔ကာ မီးစိမ္းျပေနၿပီျဖစ္ေသာ မီးပိြဳင့္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ေတာ့သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့သြားမိသည့္ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုကိုယ္ေတြးမိရာ Jump သေဘာတက်ရယ္လိုက္သလို ေဘးမွ First ကလည္းရယ္ေနေလသည္။

အတြဲခုံယူလိုက္သည့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ႐ုပ္႐ွင္႐ုံဝန္ထမ္းမ်ားကျပဳံးစိစိ။

တခ်ိဳ႕ေသာ မိန္းကေလး ေယာက္်ားေလးတို႔၏ ျပစ္တင္ေဝဖန္သံေတြကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္လက္ကိုသာတစ္ေယာက္ျမဲျမံေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

Tokyo ေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ လာႀကိဳသည့္ guest house ဝန္ထမ္းႏွစ္ေယာက္က luggage ကိုသယ္ကာ ကားဆီေခၚသြားေပးေလသည္။

ဂ်ပန္႐ိုးရာပုံစံေဆာက္လုပ္ထားသည့္ guest house ေလးကအရမ္းမက်ယ္ေပမယ့္ အစားအေသာက္ေကာင္းၿပီး ယဥ္ေက်းလွေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္နာမည္ႀကီးလွသည္။

Guest house ထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့ ႐ိုးရာ ကီမိုႏိုဝတ္စုံေလးမ်ားႏွင့္ဝန္ထမ္းေလးေတြက ႀကိဳဆိုၾကသည္။

သူတို႔အတြက္အခန္းက သီးသန္႔အိမ္ေလးပုံေဆာက္လုပ္ထားၿပီး ေရပူစမ္းေလးလည္းပါေလသည္။

Ray တကယ္ကိုပင္ပန္းေသာေၾကာင့္ အိပ္ရာေပၚပစ္လွဲလိုက္ေတာ့သည္။

"babe အိပ္ေတာ့မလို႔လား..."
"အင္း...."
"ညစာစားၿပီးမွအိပ္ေလ.....
ေလယာဥ္ေပၚမွာတုန္းကလည္း နည္းနည္းပဲစားထားတာမလား"
"အင္း...."

ဝန္ထမ္းေလးတစ္ေယာက္ ညစာလာပို႔ေတာ့ Jasper အိပ္ရာထဲမွ Ray ကိုအတင္းဆြဲေပြ႔ကာထခိုင္းေလသည္။

"Jas ရာအိပ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ..."
"စားၿပီးမွ အိပ္..."

Ray မ်က္စိမဖြင့္ပဲ Jasper ခြံ႔ေကြၽးတာကိုသာ ဝါးစားေနလိုက္သည္။

ဝါးရင္းနဲ႔တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ သူ႔နဖူးကို Jas ကနာေအာင္ေတာက္ေလသည္။

စားၿပီးေတာ့ အိပ္ရာထဲျပန္ဝင္သြားေသာ Ray ကို Jas ေအာ္ျပန္သည္။

"ညဝတ္အက်ႌ လဲဦးေလ babe...."
"အိပ္ခ်င္ေနပါၿပီ ဆိုမွ. !"

Jasper လည္းသူ႔ကိုျပန္ေအာ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ Ray ကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်ရင္းျပဳံးမိသည္။

Guest house ကေပးေသာ ညဝတ္အက်ႌဆင္တူေလးကို အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ Ray ကိုအသာ လဲဝတ္ေပးလိုက္သည္။

အဝတ္လဲေပးေနရင္း စိတ္ကိုရေအာင္ထိန္းရေသးသည္။

ျမင္ရင္ျမင္တယ္မွတ္ Jasper......
ျမင္ရင္ျမင္တယ္မွတ္....

မဂၤလာဦးညမွာ အေသအလဲအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုဖက္ကာ Jasper လည္းအနားယူလိုက္ေတာ့သည္။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

"Jas..."
".........."
"Jas...."
".........."
"Jas... ထေတာ့ကြာ...."

သူ႔အေပၚတက္ခြၿပီး သူ႔ပါးကိုပုတ္ကာ ႏိုးေနသည့္ Ray ကို Jasper မ်က္စိတစ္ဖက္ဖြင့္ကာၾကည့္လိုက္သည္။

ညဝတ္အက်ႌႏွင့္ေတာင္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အဝတ္လဲၿပီးသားႏွင့္ ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ ဆပ္ျပာရနံ႔ကသင္းေနသည္။

လႈပ္စိလႈပ္စိႏွင့္ သူ႔အေပၚမွေကာင္ေလးကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္သည္။

"Morning kiss... "

Jasper သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပုတ္ကာ ေတာင္းဆိုေလသည္။

"မြ....မြ.....
Good morning Jas......
Wake up....."
"အင္း....."

ညတုန္းကအဝတ္ေတာင္မလဲဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အခုက်ေတာ့ သူမဟုတ္သည့္အတိုင္းတက္ႂကြေနသည္။

"Jas....
Sakura ေတြပြင့္ေနတာအရမ္းလွတာပဲ.....
မနက္ျဖန္ ေႏြဦးပြဲေတာ္႐ွိတယ္...
ဝတ္စုံသြားဝယ္ရေအာင္ ျမန္ျမန္လုပ္...."

Jasper ေရအျမန္ခ်ိဳးၿပီး Ray ထုတ္ေပးထားသည့္ အက်ႌႏွင့္ေဘာင္းဘီကိုဝတ္လိုက္သည္။

ၿမိဳ႕ထဲမွာေလ်ွာက္ပတ္ရင္းမနက္စာစားၾကသည္။

Chidorigafuchi Park မွာ ေလွစီးရင္း Sakura ေတြကိုၾကည့္ၾကသည္။

ေရျပင္ႏွင့္ထိကပ္မတတ္ၫြတ္က်ေနေသာ Sakura အကိုင္းမ်ားမွ ေႂကြက်သည့္ ပြင့္ဖက္ငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေရထဲမွဆယ္ယူကာ Ray ပါးျပင္ထက္တြင္ကပ္လိုက္သည္။

Jasper လက္ထဲမွ ေလွာ္တက္ကိုခ်ကာ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ပြင့္ဖက္ေတြကပ္ထားသည့္ Ray ကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္လိုက္သည္။

"Khonnichi wa!"(Hello)

ေဘးနားမွေလွေတြကိုလည္း Ray ကႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသးသည္။

Jaspan စကားေျပာတတ္တယ္ထင္ရင္မွားသြားလိမ့္မယ္ သူသိတာဆိုလို႔ Khonnichi wa (hello), Sayoonara (good bye) , Ohaiyogozaimasu (good morning) , Oyasuminasai (good night) ,Arigatoo gozaimasu (thank you),Aishiteru (I love you) ဒီေျခာက္လုံးပဲ႐ွိတယ္။

"Jas...Aishiteru"

လက္ညိွဳး နဲ႔လက္မကို heart sign လုပ္ကာ ေျပာပုံက အူယားစဖြယ္။

ေလွေပၚမွာမို႔ၿငိမ္ေနရေပမယ့္ ကမ္းလည္းကပ္ေရာ အသားကုန္ဖက္နမ္းျပစ္လိုက္သည္။

႐ိုးရာဝတ္စုံဆိုင္မွာ တစ္ထည္ၿပီးတစ္ထည္ဝတ္ၾကည့္ၿပီး Ray အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံကိုေရြးျခယ္လိုက္သည္။ Jasper ကေတာ့နက္ျပာေရာင္ဝတ္စုံကိုေရြးေလသည္။

ညစာကိုလည္းအျပင္မွာပဲစားၾကၿပီး guest house ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဝတ္လဲကာ Ray အိပ္ရာထဲေရာက္သြားျပန္သည္။

"babe...ေရပူစမ္းမွာသြားစိမ္ရေအာင္ေလ"
"ဟင့္အင္း...babe အိပ္ခ်င္ၿပီ...."

ေျပာၿပီး Ray ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေခ်ၿပီ။ Jasper ့မွာသာ မေန႔ညကေရာ ဒီညပါ ဘာမွမဘာရ၍ ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမႏိုင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸