Unicode

"ကို ပြန်လာတာလား"

Ray လက်ထဲမှတူကို အသံမြည်အောင် စားပွဲပေါ်ချလိုက်တယ်။

"နှင်းတော်ဝင် နင်တော်တော်အရှက်မရှိတာပဲ...
နင်မို့လို့မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး လင်းခကိုလာတွေ့ရဲတယ်..."
"နင့်ပါးစပ်ပိတ်ထား မိုးတိမ်.....
ကိုက နင့်လို gay မဟုတ်ဘူး နင့်ကိုလည်းပြန်ကြိုက်မှာမဟုတ်ဘူး....
ကို့အနားမှာတွယ်ကပ်မနေစမ်းပါနဲ့ ရွံဖို့ကောင်းလွန်းလို့ပါ...."
"နင်...."

မိုးတိမ်ဒေါသကြောင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲကာ လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားရင်း ပြန်ပြောမည်အပြု Ray မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

"ဘယ်သူပြောလဲ ငါက gay မဟုတ်ဘူးလို့"
"ဟမ်..."
"ငါက gay မဟုတ်ဘူးလို့ နင်ဘာကြောင့်ထင်နေတာလဲ.....
နင်ငါ့ကို အရင်တုန်းကပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကြောင့် ငါအမြင်မှန်ရပြီး ငါ့ကိုယ်ငါ ဘာလဲဆိုတာကို သိခဲ့ရတာ.....
ငါက gay....
ပြီးတော့ ဒါ ငါ့ချစ်သူလေ...."

Ray, Jasper လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာမြှောက်ပြလိုက်သည်။

"မဖြစ်နိုင်တာ ကိုက gay မဟုတ်ဘူးဆိုတာ တော်ဝင်သိတယ်"
"guys!...
Who is she?"

အခြေအနေတွေကိုနားမလည်ပဲ ဝင်မေးသော Jasper ကို နှင်းတော်ဝင် စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

"I'm his girlfriend....
He is my man...
So, get away from my man"
"Are you fucking kidding me!!!...."

နှင်းတော်ဝင် ကို ကြည့်ကာ မဲ့ပြုံးနှင့် ခပ်ကျယ်ကျယ် ပြောလိုက်သောကြောင့် Ray အပါအဝင် သူတို့အားလုံး အံ့ဩကာ Canteen တစ်ခုလုံး ဆူညံနေရာမှ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်ကျသွားသည်။

"hak.....shameless girl....
He was your man in the past..
But from now on and in the future , he is mine.
Remember that you're just an ex..."
"ကြားတယ်နော် နှင်းတော်ဝင်...
နင်ဒီ့ထက်ပိုပြီး အားလုံးရှေ့မှာ အရှက်မကွဲချင်ရင်....လစ်လိုက်တော့...."

အနောက်မှ နှင်းတော်ဝင်နှင့်အတူပါလာသည့် ကောင်မလေးများက နှင်းတော်ဝင်ကို လာဆွဲခေါ်ကြသည်။

"တော်ဝင်... သွားရအောင်ပါဟယ်....
လူတွေဝိုင်းကြည့်နေကြတာ ရှက်စရာကြီး...."
"ငါမသွားဘူး.....
အဲ့ကောင်နဲ့စာရင်းရှင်းလို့မပြီးသေးဘူး"

Jasper ကိုလက်ညိုးတထိုးထိုး နှင့် နှင်းတော်ဝင်၏ ပုံစံမှာ တော်တော်ကို ကျက်သရေတုံးလှသည်။

"ငါနင့်ကို မိန်းကလေးမို့လို့ သည်းခံနေတာ နှင်းတော်ဝင်...
ဒါပေမယ့် နင်က သည်းခံဖို့မထိုက်တန်ဘူး
ငါ့ချစ်သူနဲ့နင်က ဘာတွေများစာရင်းရှင်းချင်သေးတာလဲ....
ကိုယ့်အဆင့်ကိုယ်သိ...
ကိုယ့်နေရာ ကိုယ်နေ...
ချမ်းသာတဲ့ယောက်ျားတွေကို လိုက်ကပ်ပြီး အမြတ်ထုတ်နိုင်နေတာကို ကိုယ့်ကိုကိုယ်တော်လှပြီမထင်နဲ့နှင်းတော်ဝင်....သတိထားနေပါ...
နင့်ကိုပြန်ပြီး အမြတ်ထုတ်သွားကြလိမ့်မယ်..."
"ကို!!!"

နှင်းတော်ဝင် သူငယ်ချင်းများက သူမကို canteen မှခေါ်ထုတ်သွားကြလေသည်။

"အစားအသောက်ပျက်တယ်....တကယ်ပဲ"

သူတို့ စားပွဲဝိုင်းလေး ပြန်၍အသက်ဝင်လာပြီဖြစ်သည်။

Canteen မှပြန်အထွက် မြွေသေးသေးလေးတစ်ကောင်ကို Ray တွေ့လိုက်ရာ..

"အားးးးးး မြွေ!!! မြွေ!!!"

Ray အသားကုန်အော်ကာ မိုးတိမ်ခားကို စွေ့ခနဲခုန်ခွလိုက်ရာ မိုးတိမ်ကလည်း ကျောကိုအသာ ထိန်းဖက်လိုက်သည်။

Ray ၏ ပုံစံကိုကြည့်ပြီး Jasper မျက်နှာကြီးရဲတက်လာပေမယ့် ကျန်လေးကောင်ကတော့ ဗိုက်နှိပ်ကာ အားရပါးရရယ်ကြတော့သည်။

"အသေကြီးပါဟယ်....
ဒီလောက်အကောင်သေးသေးလေးကို"

Ray မျက်စိကိုစုံမှိတ်ကာ မိုးတိမ်ကို မျောက်သစ်ပင်တက်သလို အသေကိုခွထားဆဲပင်။

"မိုးတိမ် ငါ့ကိုအောက်မချနဲ့နော်.....
ကားပေါ်ထိ ဒီတိုင်းလိုက်ပို့ပေး..."

အနီးအနားကသူများကလည်း သူ့ကိုကြည့်ကာ ရယ်နေကြသည်။

"The thing, he afraids the most in the world is snake....."

ရယ်ကျဲကျဲနှင့် သူဇာနွယ် ပြောသည်ကိုပင် Jasper ဟန်ဆောင်ပြုံးနှင့်ပင်မတုန့်ပြန်နိုင်။

ကားပေါ်အထိ လိုက်ပို့ပြီး Ray ကို ခါးပတ်ပတ်နေသော မိုးတိမ်ကို Jasper သိပ်မကြည်တော့....

"လင်းခ....ညနေ ကျရင် ငါဖွားအိမ်ကိုလာခဲ့မယ်"
"အင်း....."

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

အပြန် သူတို့နှစ်ယောက်ကြား ဖွင့်ထားသည့် သီချင်းသံသာ စိုးမိုးနေသည်။

Jasper သူ့ကိုကောက်သွားပြီမှန်းသိလိုက်သောကြောင့် ပြန်ချော့ရန် Ray စဉ်းစားနေရသည်။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ Jasper ကိုအပေါ်ထပ်ရှိသူ့အခန်းသို့ခေါ်သွားလိုက်သည်။

အခန်းထဲရောက်သည်အထိ သူ့ကိုစကားမပြောဘဲ မှန်ဘောင်သွင်းထားသည့် ဓာတ်ပုံတွေကိုလိုက်ကြည့်နေသည်။

သူ့မိသားစုဓာတ်ပုံ.....
သူငယ်ချင်းတွေနှင့်အဖွဲ့လိုက်ပုံ....
ပြီးတော့...သူ့ကိုမိုးတိမ်ကျောပိုးထားသည့်ပုံ.....

Ray သတိရရချင်းထိုဓာတ်ပုံကို Jasper မမြင်အောင်ဖွက်ရန်ကြံလိုက်ပေမယ့်...
သူ့အတွေးထက် Jasperမျက်လုံးတွေကပိုမြန်သွားသည်။

မျက်ခုံးတွေတွန့်ချိုးကာ Jasper ပြတင်းပေါက်နားလျှောက်သွားပြီး အပြင်ကိုသာဒေါသတကြီးစိုက်ကြည့်နေသည်။

"Jas..."

သူ့ခေါ်သံကိုကြားပေမယ့် Jasper ကျောက်ရုပ်လိုငြိမ်သက်နေဆဲ....

"babe ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလားဟင်"
"........"
"ဒီလိုကြီး babe ကိုစကားမပြောဘဲမနေပါနဲ့...
Jas စိတ်ကြိုက်အပြစ်ပေးပါနော်...."
"ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်သိတယ်မလား!!!"

ဟိန်းထွက်လာသောအသံနှင့် သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လာသောကြောင့် Ray ကိုယ်လေး ဆတ်ကနဲတုန်သွားလေသည်။

"သိပါတယ်... "
"အဲ့တစ်ယောက်က babe ကိုကြိုက်နေတာမလား....
ကိုယ့်ကိုအမှန်အတိုင်းဖြေ..."
"မဟုတ်ပါဘူး သူငယ်ချင်းတွေပါ"
"ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး ဘေးမှာရှိတာတောင်
အဲ့ကောင်ကို တက်ခွရဲတယ်နော်...."
"babe အရမ်းကြောက်သွားလို့ပါ....
Jas ကလည်း....
နောက်ဆို Jas ကိုပဲခွမယ်လေနော်...."

Ray နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ခပ်ချွဲချွဲလေးနှင့် Jasper ဝတ်ထားသော အကျႌအောက်အနားစကို လက်ကလေးနှင့်လိမ်ပြီးပြောလိုက်သည်။

"အခုခွ"
"ဟမ်"
"ကိုယ့်ကို အခုခွလို့"

Jasper၏ ခါးကို Ray ခုန်ခွလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကိုဖက်တွယ်လိုက်ရာ သူ့ပေါင်ကိုကိုင်ပြီး Jasper ကထိန်းထားလေသည်။

"ကိုယ်ပင်ပန်းနေတယ် အားသွင်းပေး..."

Lip to lip ဖြင့် အားသွင်းလိုက်မှ Jasper ပြုံးလာသည်။

သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို Jasper လွှတ်မပေးဘဲ နမ်းနေရာမှ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ထားသည့် လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနေရာရွှေ့ကာ တင်ပါးပေါ်ရောက်လာသည်။

Ray ခေါင်းထဲအချက်ပေးသံတွေဆူညံလာကာ နှုတ်ခမ်းတွေလွတ်အောင် ခေါင်းကို အနည်းကို လှုပ်ကြည့်ပေမယ့်မရ။

ခွထားသောခြေထောက်ကိုဖြုတ်ပြီး ဆင်းရန်လုပ်တော့လဲ Jasper ကသူ့တင်ပါးကိုအားရပါးရကိုင်ကာ ပြန်မတင်လေသည်။

သူ့ကိုခွလျှက်သားပင် Jasper ကကုတင်ပေါ်တင်လိုက်လေသည်။

သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလွှတ်ပေးပြီး ရီဝေသောအကြည့်တွေ့နှင့် သူ့ပါးပြင်ကိုအုပ်ကိုင်လာသည်။

ညင်သာသော အနမ်းများက မျက်နှာအနှံ့ရောက်ရှိလာပြီး သူဝတ်ထားသော အကျႌလေးကိုဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရမှ Ray စိတ်နှင့်လူကပ်တော့သည်။

"Jas ဘာလုပ်မလို့လဲ"

ရင်ဘက်ကိုတွန်းနေသော သူ့လက်တို့ကို Jasper ကဆုပ်ကိုင်ယူကာ လက်ဖမိုးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်ပြန်သည်။

"ချစ်တယ်..."

Ray ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိတော့အောင်ကို Jasper ၏ မျက်ဝန်းအကြည့်တွေအောက်မှာကျဆုံးသွားခဲ့ပြီ။

လည်တိုင်ပေါ်မှ နှုတ်ခမ်းတွေက ညှပ်ရိုးပေါ်သို့ရောက်ရှိသွားကာ တစ်ချက်ခပ်ဖွဖွအကိုက်ခံလိုက်ရသည်။

သူ့ရဲ့ပန်းရောင်ပွင့်လွှာနှစ်ခုကိုစုပ်ယူခံလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာတော့ Ray ကျောကော့သွားကာ အသံမထွက်အောင် အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်လိုက်သည်။

တစ်ကိုယ်လုံးကိုပြေးလွှားပွတ်သပ်နေသော Jasper ၏လက်များကြောင့် Ray လူးလွန့်နေရသည်။

သူသတိမထားမိလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင်အဝတ်မရှိတော့ အနက်ရောင် boxer တစ်ထည်သာကျန်တော့သည်။

Jasper ကလည်းအပေါ်ပိုင်းဗလာနှင့်ပင်။

သူ့အောက်ပိုင်းကိုလာထောက်သော ခပ်မာမာအရာကြောင့် Ray မျက်နှာရဲတက်လာကာ Jasper့ ကိုမကြည့်ရဲဘဲ ဘေးဘက်သို့ခေါင်းလှည့်ထားလိုက်သည်။

"ရှက်နေတာလား babe"
"မဟုတ်ပါဘူး ...ဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ"

Jasper ကသူ့စကားကိုသဘောတကျရယ်ရင်း သူ့ပေါင်တံလေးတစ်ဖက်ကိုနမ်းရိုက်လိုက်လေသည်။

"ကိုယ်ဆက်လုပ်ရမလား....ဒီလောက်နဲ့ရပ်လိုက်ရမလား"

"ရပ်လိုက်ကြရအောင်...."
"babe သဘောပါ....
ကိုယ့်ကိုတကယ်လက်ခံနိုင်သည်အထိ စောင့်နေပါ့မယ်..."
"ကျေးဇူးပါပဲ Jas"

"ကိုယ်ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်နော်"
"အင်း..."

Jasper ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားပြီး ရေသံနှင့်အတူ ညည်းသံခပ်သဲ့သဲ့ ကိုပါ Ray ကြားလိုက်ရသည်။

"ငါအဆင်သင့်မဖြစ်သေးတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ် Jas"

Jasper ရေချိုးပြီးတော့ Ray ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရန် တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။

လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်က ဒီရေချိုးခန်းထဲမှာ သူ့ကိုယ့်ကိုသတ်သေဖို့ကြိုးစားခဲ့တာပဲ.....

ရေချိုးခန်းမှန်ထဲမှာကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရင်ဘက်နှင့် ဝမ်းဗိုက်တို့တွင် kiss marks များကနေရာယူထားလေသည်။ တော်သေးတာပေါ့ လည်ပင်းမှာမရှိလို့။ မဟုတ်ရင် သူ Mandalay ရာသီဥတုနှင့် လည်ပိတ်အကျႌဝတ်ရပေတော့မည်မှာ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် ရေခဲတိုက်ထဲသာပြေးဝင်ချင်တော့သည်။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

ညနေပိုင်းတွင်မိုးတိမ်ရောက်လာပြီး သူနှင့်နှစ်ယောက်တည်းစကားပြောချင်သည်ဆိုသောကြောင့် အိမ်တော်အနောက်ဖက်ခြံထဲသို့နှစ်ယောက်ထွက်လာခဲ့သည်။

Jasper ကတော့ အခန်းထဲတွင်အိပ်ပျော်နေလေသည်။

"Jasper နဲ့ကတကယ်ပဲချစ်သူတွေလား လင်းခ"
"ဟန်ဆောင်နေတယ်ထင်လို့လား"
"ဟန်ဆောင်နေတာဖြစ်ပါစေလို့တော့ ငါဆုတောင်းမိတယ်..."
"မိုးတိမ်"
"မင်းမပြောင်းလဲသေးဘူးပဲ လင်းခ အားလုံးအရင်အတိုင်းပဲ.....
မင်းချစ်သူက နှင်းတော်ဝင် မဟုတ်တော့ဘဲ Jasper ဖြစ်သွားတာလေးတစ်ခုပဲ ကွဲပြားသွားတယ်...
ငါကလည်း မင်းအတွက်အရင်အတိုင်းပဲမလားဟင်..."
"မင်းကအရင်အတိုင်း ငါ့သူငယ်ချင်းပဲလေ
ငါအခု မင်းကိုလည်းနားလည်သွားပြီထင်တယ်"
"လိင်တူချင်း ချစ်မိတာကိုလား"
"အင်း..."
"အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ငါလက်ခံဖို့ခက်ခဲနေတယ်...မင်းနဲ့ Jasper ကချစ်သူတွေဆိုတာကို..
ဒါပေမယ့် မင်းသူ့ကိုတကယ်ချစ်နေတော့ လက်ခံပေးရမှာပေါ့...
ငါ့အတွက် မင်းပျော်နေဖို့ပဲလိုတာပါ"
"ကျေးဇူးပဲ မိုးတိမ်"
"ငါကအခုထိ မင်းအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်ခွင့်ရှိသေးတယ်မလား"
"ဒါပေါ့"

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

သူပြန်ရောက်နေတဲ့အကြောင်းကို ဖေဖေ့အားမပြောရန် ဖွားကို Ray နှုတ်ပိတ်ထားလေသည်။ မနက်ဖြန် ဖေဖေရှိရာ ပြင်ဦးလွင်ကိုသွားရန်လည်းစီစဉ်ပြီးသားဖြစ်သည်။

ဟိုငါးကောင်စာမေးပွဲပီးရင်လည်းအားလုံးအတူခရီးထွက်ရန် လက်ဝါးရိုက်တိုင်ပင်ထားကြသည်။

အခုတော့ မနက်စောစော အကျႌလည်ကတုံး ယောပုဆိုးဆင်တူဝတ်ကာ Jas နှင့်အတူ ရှမ်းရှမ်းသို့ရောက်နေသည်။

ပုဆိုးဝတ်ချင်တယ်ဆိုပြီး ဂျီကျသော Jasper ကြောင့် မနေ့ကတစ်နေ့လုံး ပုဆိုးဝတ်နည်းသင်ပေးခဲ့ရသည်။

"အမဲသား အမဲလုံးနဲ့ အဖွယ် အရည်ပျော်နှစ်ပွဲ"

လာချပေးသော မျှစ်ချဉ် မုန်ညှင်းချဉ် နှင့် မုန်လာချဉ်တို့ကို Ray တူနှင့်နည်းနည်းချင်းဆီ စားလိုက်သည်။

"Jas ဒါကမျှစ်ချဉ်....မျှစ်ကိုသိတယ်မလား...ဝါးအပင်ပေါက်လေးလေ"
"အင်း သိတယ်"
"ဒါက မုန်ညှင်းချဉ်.... ရှမ်းရိုးရာအစားအစာလေ မုန်ညှင်းကို အခြောက်လှမ်းပြီး အချဉ်လုပ်ထားတာ...
ဒါက မုန်လာချဉ် မုန်လာဥနဲ့မုန်လာရွက်ကို ထမင်းရည်နဲ့ အချဉ်တည်ထားတာ..."
"အချဉ်တွေ အများကြီးနော်"
"သူတို့က ကိုယ်ကြိုက်တာနဲ့စားရအောင် သုံးမျိုးချပေးထားတာလေ....
Jas ဘယ်ဟာကြိုက်လဲ စားကြည့်"

Jas အချဉ်တစ်မျိုးစီကိုမြည့်ကြည့်လေသည်။

"အကုန်ကြိုက်တယ်
babe ဒါတွေအများကြီးမစားနဲ့နော် အစပ်နည်းနည်းပါတယ်"
"အင်းပါ "

Ray စားပွဲထိုးလာချပေးသော ရှမ်းအရည်ပျော်ဟင်းရည်တစ်ဇွန်းကိုခပ်သောက်လိုက်သည်။

"ဒီအရသာကို လွမ်းနေတာ....
Jas ဘယ်လိုလဲ"
"အင်း ကောင်းတယ်...
ဒါကို ဘယ်လိုခေါ်တာလဲ"
"ရှမ်း အဖွယ် အရည် ပျော်
ရှမ်းရိုးရာ အစားအစာတစ်ခုလေ"
"babe က Mandalay ကိုအရမ်းသဘောကျတာလား"
"အင်း သဘောကျတာထက်ကို ချစ်တာ"
"ဘာလို့လဲ"
"ဒါတွေကြောင့်လေ"

ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ကိုကြည့်ကာ ပြောသည့် Ray ကြောင့် Jasper ဘာကိုပြောချင်မှန်းနားမလည်။

"ဒီအစားအသောက်တွေကြောင့်ချစ်တာလို့ပြောတာ.....
Mandalay မှာ နေရာဒေသအစုံက ရိုးရာအစားအစာတွေရှိတယ်လေ ပြီးတော့ ဈေးသင့်တင့်ပြီး စားလို့အရမ်းကောင်းတာ... ဟီး..."

သူ့အဖြေသူ သဘောကျပြီး ရယ်နေသည့် Ray က တကယ်ကို အစားမက်သည့် ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ်...

မနက်စာစားပြီး ဘုရားကြီးသွားကြသည်။
ရွှေသင်္ကန်း ကပ်ပြီး ငါးစာကျွေးကာ ဘုရားစောင်းတန်းမှ ဆိုင်များကို Jasper ကစိတ်ဝင်တစားလိုက်ကြည့်နေသည်။

ကြေးပြတိုက်ထဲမှာ အရုပ်ကြီးတွေကို ပွတ်ပြီး ဆုတောင်းနေကြသည့် သူတွေကိုကြည့်ကာ Jasper ကလည်း ခပ်တည်တည်နှင့် လိုက်ပွတ်နေလေသည်။

"ဒီကြေးရုပ်ထုကြီးတွေက အရင်တုန်းကအသက်ရှိတယ်တဲ့"
"တကယ်လား"
"အင်း ဖွားတို့ပြောပြတာပဲ သူ့တို့ကိုပွတ်ပြီးဆုတောင်းရင်ဆုတောင်းပြည့်တယ်လို့ ယုံကြည်ကြတာ"
"အဲ့တာကြောင့် ခုနက အန်တီကြီးတွေကပွတ်နေကြတာကို"

ပုဆိုးဆင်တူ အကျႌဆင်တူနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို လူတွေက သိသိသာသာကိုကြည့်နေကြသည်။

ခိုစာကျွေးပြီး ငှက်လည်းလွှတ်ကြသေးသည်။

ဘုရားစောင်းတန်းတွင်ထိုင်ရင်း Jasper က သူနဲ့ရိုက်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေကို IG တွင်တင်နေလေသည်။

ဈေးသည်များရောင်းသည့် အစားအသောက်များကိုလည်း ဟိုဟာဘာလဲ သည်ဟာဘာလဲနှင့် သူ့ကိုအဆက်မပြတ်မေးကာ တစ်ခုပြီးတစ်ခုစားနေသောကြောင့် အစားစုံကာဝမ်းပျက်မည်စိုး၍ အိမ်ပြန်ရန်အတင်းဆွဲခေါ်ရတော့သည်။

"ကိုယ်မစားဖူးသေးတာတွေအများကြီး ကျန်သေးတာကို babe ကလဲ"
"ဒီမနက်စားတာများနေပြီလေ နေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်....ညနေကျမှ ညဈေးတန်းခေါ်သွားပေးမယ်"
"တကယ်နော်"
"အင်း.."
"ညဈေးတန်းမှာရော ဘယ်လိုစားစရာတွေရှိလဲ"

သူတော့ အစား သရဲကိုမှ ချစ်သူတော်မိထားတာပဲ......

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

Zawgyi

"ကို ျပန္လာတာလား"

Ray လက္ထဲမွတူကို အသံျမည္ေအာင္ စားပြဲေပၚခ်လိုက္တယ္။

"ႏွင္းေတာ္ဝင္ နင္ေတာ္ေတာ္အ႐ွက္မ႐ွိတာပဲ...
နင္မို႔လို႔မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး လင္းခကိုလာေတြ႔ရဲတယ္..."
"နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား မိုးတိမ္.....
ကိုက နင့္လို gay မဟုတ္ဘူး နင့္ကိုလည္းျပန္ႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး....
ကို႔အနားမွာတြယ္ကပ္မေနစမ္းပါနဲ႔ ရြံဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ...."
"နင္...."

မိုးတိမ္ေဒါသေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲကာ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားရင္း ျပန္ေျပာမည္အျပဳ Ray မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။

"ဘယ္သူေျပာလဲ ငါက gay မဟုတ္ဘူးလို႔"
"ဟမ္..."
"ငါက gay မဟုတ္ဘူးလို႔ နင္ဘာေၾကာင့္ထင္ေနတာလဲ.....
နင္ငါ့ကို အရင္တုန္းကေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ငါအျမင္မွန္ရၿပီး ငါ့ကိုယ္ငါ ဘာလဲဆိုတာကို သိခဲ့ရတာ.....
ငါက gay....
ၿပီးေတာ့ ဒါ ငါ့ခ်စ္သူေလ...."

Ray, Jasper လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာေျမႇာက္ျပလိုက္သည္။

"မျဖစ္ႏိုင္တာ ကိုက gay မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေတာ္ဝင္သိတယ္"
"Hey guys...
Who is she?"

အေျခအေနေတြကိုနားမလည္ပဲ ဝင္ေမးေသာ Jasper့ ကို ႏွင္းေတာ္ဝင္ စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

"I'm his girlfriend....
He is my man...
So, get away from my man"
"Are you fucking kidding me!!!...."

ႏွင္းေတာ္ဝင္ ကို ၾကည့္ကာ မဲ့ျပံဳးႏွင့္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ Ray အပါအဝင္ သူတို႔အားလုံး အံ့ဩကာ Canteen တစ္ခုလုံး ဆူညံေနရာမွ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္က်သြားသည္။

"hak.....shameless girl....
He was your man in the past..
But from now on and in the future , he is mine.
Remember that you're just an ex..."
"ၾကားတယ္ေနာ္ ႏွင္းေတာ္ဝင္...
နင္ဒီ့ထက္ပိုၿပီး အားလုံးေ႐ွ႕မွာ အ႐ွက္မကြဲခ်င္ရင္....လစ္လိုက္ေတာ့...."

အေနာက္မွ ႏွင္းေတာ္ဝင္ႏွင့္အတူပါလာသည့္ ေကာင္မေလးမ်ားက ႏွင္းေတာ္ဝင္ကို လာဆြဲေခၚၾကသည္။

"ေတာ္ဝင္... သြားရေအာင္ပါဟယ္....
လူေတြဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာ ႐ွက္စရာႀကီး...."
"ငါမသြားဘူး.....
အဲ့ေကာင္နဲ႔စာရင္း႐ွင္းလို႔မၿပီးေသးဘူး"

Jasper့ ကိုလက္ညိဳးတထိုးထိုး ႏွင့္ ႏွင္းေတာ္ဝင္၏ ပုံစံမွာ ေတာ္ေတာ္ကို က်က္သေရတုံးလွသည္။

"ငါနင့္ကို မိန္းကေလးမို႔လို႔ သည္းခံေနတာ ႏွင္းေတာ္ဝင္...
ဒါေပမယ့္ နင္က သည္းခံဖို႔မထိုက္တန္ဘူး
ငါ့ခ်စ္သူနဲ႔နင္က ဘာေတြမ်ားစာရင္း႐ွင္းခ်င္ေသးတာလဲ....
ကိုယ့္အဆင့္ကိုယ္သိ...
ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ေန...
ခ်မ္းသာတဲ့ေယာက္်ားေတြကို လိုက္ကပ္ၿပီး အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ေနတာကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ္လွၿပီမထင္နဲ႔ႏွင္းေတာ္ဝင္....သတိထားေနပါ...
နင့္ကိုျပန္ၿပီး အျမတ္ထုတ္သြားၾကလိမ့္မယ္..."
"ကို!!!"

ႏွင္းေတာ္ဝင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူမကို canteen မွေခၚထုတ္သြားၾကေလသည္။

"အစားအေသာက္ပ်က္တယ္....တကယ္ပဲ"

သူတို႔ စားပြဲဝိုင္းေလး ျပန္၍အသက္ဝင္လာၿပီျဖစ္သည္။

Canteen မွျပန္အထြက္ ေႁမြေသးေသးေလးတစ္ေကာင္ကို Ray ေတြ႔လိုက္ရာ..

"အားးးးးး ေႁမြ!!! ေႁမြ!!!"

Ray အသားကုန္ေအာ္ကာ မိုးတိမ္ခားကို ေစြ႔ခနဲခုန္ခြလိုက္ရာ မိုးတိမ္ကလည္း ေက်ာကိုအသာ ထိန္းဖက္လိုက္သည္။

Ray ၏ ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး Jasper မ်က္ႏွာႀကီးရဲတက္လာေပမယ့္ က်န္ေလးေကာင္ကေတာ့ ဗိုက္ႏွိပ္ကာ အားရပါးရရယ္ၾကေတာ့သည္။

"အေသႀကီးပါဟယ္....
ဒီေလာက္အေကာင္ေသးေသးေလးကို"

Ray မ်က္စိကိုစုံမွိတ္ကာ မိုးတိမ္ကို ေမ်ာက္သစ္ပင္တက္သလို အေသကိုခြထားဆဲပင္။

"မိုးတိမ္ ငါ့ကိုေအာက္မခ်နဲ႔ေနာ္.....
ကားေပၚထိ ဒီတိုင္းလိုက္ပို႔ေပး..."

အနီးအနားကသူမ်ားကလည္း သူ႔ကိုၾကည့္ကာ ရယ္ေနၾကသည္။

"The thing, he afraids the most in the world is snake....."

ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ သူဇာႏြယ္ ေျပာသည္ကိုပင္ Jasper ဟန္ေဆာင္ျပံဳးႏွင့္္မတုံ႔ျပန္ႏိုင္။

ကားေပၚအထိ လိုက္ပို႔ၿပီး Ray ကို ခါးပတ္ပတ္ေနေသာ မိုးတိမ္ကို Jasper သိပ္မၾကည္ေတာ့....

"လင္းခ....ညေန က်ရင္ ငါဖြားအိမ္ကိုလာခဲ့မယ္"
"အင္း....."

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

အျပန္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဖြင့္ထားသည့္ သီခ်င္းသံသာ စိုးမိုးေနသည္။

Jasper သူ႔ကိုေကာက္သြားၿပီမွန္းသိလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျပန္ေခ်ာ့ရန္ Ray စဥ္းစားေနရသည္။

အိမ္ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ Jasper့ ကိုအေပၚထပ္႐ွိသူ႔အခန္းသို႔ေခၚသြားလိုက္သည္။

အခန္းထဲေရာက္သည္အထိ သူ႔ကိုစကားမေျပာဘဲ မွန္ေဘာင္သြင္းထားသည့္ ဓာတ္ပုံေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္။

သူ႔မိသားစုဓာတ္ပုံ.....
သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္အဖြဲ႔လိုက္ပုံ....
ၿပီးေတာ့...သူ႔ကိုမိုးတိမ္ေက်ာပိုးထားသည့္ပုံ.....

Ray သတိရရခ်င္းထိုဓာတ္ပုံကို Jasper မျမင္ေအာင္ဖြက္ရန္ၾကံလိုက္ေပမယ့္...
သူ႔အေတြးထက္ Jasper့ မ်က္လုံးေတြကပိုျမန္သြားသည္။

မ်က္ခုံးေတြတြန္႔ခ်ိဳးကာ Jasper ျပတင္းေပါက္နားေလ်ွာက္သြားၿပီး အျပင္ကိုသာေဒါသတႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

"Jas..."

သူ႔ေခၚသံကိုၾကားေပမယ့္ Jasper ေက်ာက္႐ုပ္လိုၿငိမ္သက္ေနဆဲ....

"babe ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလားဟင္"
"........"
"ဒီလိုႀကီး babe ကိုစကားမေျပာဘဲမေနပါနဲ႔...
Jas စိတ္ႀကိဳက္အျပစ္ေပးပါေနာ္...."
"ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္သိတယ္မလား!!!"

ဟိန္းထြက္လာေသာအသံႏွင့္ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လာေသာေၾကာင့္ Ray ကိုယ္ေလး ဆတ္ကနဲတုန္သြားေလသည္။

"သိပါတယ္... "
"အဲ့တစ္ေယာက္က babe ကိုႀကိဳက္ေနတာမလား....
ကိုယ့္ကိုအမွန္အတိုင္းေျဖ..."
"မဟုတ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြပါ"
"ကိုယ္တစ္ေယာက္လုံး ေဘးမွာ႐ွိတာေတာင္
အဲ့ေကာင္ကို တက္ခြရဲတယ္ေနာ္...."
"babe အရမ္းေၾကာက္သြားလို႔ပါ....
Jas ကလည္း....
ေနာက္ဆို Jas ကိုပဲခြမယ္ေလေနာ္...."

Ray ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးႏွင့္ Jasper ဝတ္ထားေသာ အက်ႌေအာက္အနားစကို လက္ကေလးႏွင့္လိမ္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။

"အခုခြ"
"ဟမ္"
"ကိုယ့္ကို အခုခြလို႔"

Jasper့ ခါးကို Ray ခုန္ခြလိုက္ၿပီး လည္တိုင္ကိုဖက္တြယ္လိုက္ရာ သူ႔ေပါင္ကိုကိုင္ၿပီး Jasper ကထိန္းထားေလသည္။

"ကိုယ္ပင္ပန္းေနတယ္ အားသြင္းေပး..."

Lip to lip ျဖင့္ အားသြင္းလိုက္မွ Jasper ျပဳံးလာသည္။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို Jasper လႊတ္မေပးဘဲ နမ္းေနရာမွ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ထားသည့္ လက္ေတြက တျဖည္းျဖည္းေနရာေရြွ႕ကာ တင္ပါးေပၚေရာက္လာသည္။

Ray ေခါင္းထဲအခ်က္ေပးသံေတြဆူညံလာကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြလြတ္ေအာင္ ေခါင္းကို အနည္းကို လႈပ္ၾကည့္ေပမယ့္မရ။

ခြထားေသာေျခေထာက္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ဆင္းရန္လုပ္ေတာ့လဲ Jasper ကသူ႔တင္ပါးကိုအားရပါးရကိုင္ကာ ျပန္မတင္ေလသည္။

သူ႔ကိုခြလ်ွက္သားပင္ Jasper ကကုတင္ေပၚတင္လိုက္ေလသည္။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလႊတ္ေပးၿပီး ရီေဝေသာအၾကည့္ေတြ႔ႏွင့္ သူ႔ပါးျပင္ကိုအုပ္ကိုင္လာသည္။

ညင္သာေသာ အနမ္းမ်ားက မ်က္ႏွာအႏွံ႔ေရာက္႐ွိလာၿပီး သူဝတ္ထားေသာ အက်ႌေလးကိုဆြဲခြၽတ္ခံလိုက္ရမွ Ray စိတ္ႏွင့္လူကပ္ေတာ့သည္။

"Jas ဘာလုပ္မလို႔လဲ"

ရင္ဘက္ကိုတြန္းေနေသာ သူ႔လက္တို႔ကို Jasper ကဆုပ္ကိုင္ယူကာ လက္ဖမိုးကိုနမ္းရိွဳက္လိုက္ျပန္သည္။

"ခ်စ္တယ္..."

Ray ျငင္းဆန္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေတာ့ေအာင္ကို Jasper ၏ မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြေအာက္မွာက်ဆုံးသြားခဲ့ၿပီ။

လည္တိုင္ေပၚမွ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ညႇပ္႐ိုးေပၚသို႔ေရာက္႐ွိသြားကာ တစ္ခ်က္ခပ္ဖြဖြအကိုက္ခံလိုက္ရသည္။

သူ႔ရဲ႕ပန္းေရာင္ပြင့္လႊာႏွစ္ခုကိုစုပ္ယူခံလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ Ray ေက်ာေကာ့သြားကာ အသံမထြက္ေအာင္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္လိုက္သည္။

တစ္ကိုယ္လုံးကိုေျပးလႊားပြတ္သပ္ေနေသာ Jasper ၏လက္မ်ားေၾကာင့္ Ray လူးလြန္႔ေနရသည္။

သူသတိမထားမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔ကိုယ္ေပၚတြင္အဝတ္မ႐ွိေတာ့ အနက္ေရာင္ boxer တစ္ထည္သာက်န္ေတာ့သည္။

Jasper ကလည္းအေပၚပိုင္းဗလာႏွင့္ပင္။

သူ႔ေအာက္ပိုင္းကိုလာေထာက္ေသာ ခပ္မာမာအရာေၾကာင့္ Ray မ်က္ႏွာရဲတက္လာကာ Jasper့ ကိုမၾကည့္ရဲဘဲ ေဘးဘက္သို႔ေခါင္းလွည့္ထားလိုက္သည္။

"႐ွက္ေနတာလား babe"
"မဟုတ္ပါဘူး ...ဘာလို႔႐ွက္ရမွာလဲ"

Jasper ကသူ႔စကားကိုသေဘာတက်ရယ္ရင္း သူ႔ေပါင္တံေလးတစ္ဖက္ကိုနမ္း႐ိုက္လိုက္ေလသည္။

"ကိုယ္ဆက္လုပ္ရမလား....ဒီေလာက္နဲ႔ရပ္လိုက္ရမလား"

"ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္...."
"babe သေဘာပါ....
ကိုယ့္ကိုတကယ္လက္ခံႏိုင္သည္အထိ ေစာင့္ေနပါ့မယ္..."
"ေက်းဇူးပါပဲ Jas"

"ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"အင္း..."

Jasper ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုဝင္သြားၿပီး ေရသံႏွင့္အတူ ညည္းသံခပ္သဲ့သဲ့ ကိုပါ Ray ၾကားလိုက္ရသည္။

"ငါအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ Jas"

Jasper ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ Ray ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ရန္ တြန္႔ဆုတ္ေနမိသည္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ဒီေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သူ႔ကိုယ့္ကိုသတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ.....

ေရခ်ိဳးခန္းမွန္ထဲမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရင္ဘက္ႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္တို႔တြင္ kiss marks မ်ားကေနရာယူထားေလသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ လည္ပင္းမွာမ႐ွိလို႔။ မဟုတ္ရင္ သူ Mandalay ရာသီဥတုႏွင့္ လည္ပိတ္အက်ႌဝတ္ရေပေတာ့မည္မွာ ေတြးၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ ေရခဲတိုက္ထဲသာေျပးဝင္ခ်င္ေတာ့သည္။

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

ညေနပိုင္းတြင္မိုးတိမ္ေရာက္လာၿပီး သူႏွင့္ႏွစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာခ်င္သည္ဆိုေသာေၾကာင့္ အိမ္ေတာ္အေနာက္ဖက္ျခံထဲသို႔ႏွစ္ေယာက္ထြက္လာခဲ့သည္။

Jasper ကေတာ့ အခန္းထဲတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။

"Jasper နဲ႔ကတကယ္ပဲခ်စ္သူေတြလား လင္းခ"
"ဟန္ေဆာင္ေနတယ္ထင္လို႔လား"
"ဟန္ေဆာင္ေနတာျဖစ္ပါေစလို႔ေတာ့ ငါဆုေတာင္းမိတယ္..."
"မိုးတိမ္"
"မင္းမေျပာင္းလဲေသးဘူးပဲ လင္းခ အားလုံးအရင္အတိုင္းပဲ.....
မင္းခ်စ္သူက ႏွင္းေတာ္ဝင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ Jasper ျဖစ္သြားတာေလးတစ္ခုပဲ ကြဲျပားသြားတယ္...
ငါကလည္း မင္းအတြက္အရင္အတိုင္းပဲမလားဟင္..."
"မင္းကအရင္အတိုင္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲေလ
ငါအခု မင္းကိုလည္းနားလည္သြားၿပီထင္တယ္"
"လိင္တူခ်င္း ခ်စ္မိတာကိုလား"
"အင္း..."
"အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါလက္ခံဖို႔ခက္ခဲေနတယ္...မင္းနဲ႔ Jasper ကခ်စ္သူေတြဆိုတာကို..
ဒါေပမယ့္ မင္းသူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္ေနေတာ့ လက္ခံေပးရမွာေပါ့...
ငါ့အတြက္ မင္းေပ်ာ္ေနဖို႔ပဲလိုတာပါ"
"ေက်းဇူးပဲ မိုးတိမ္"
"ငါကအခုထိ မင္းအခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္႐ွိေသးတယ္မလား"
"ဒါေပါ့"

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸

သူျပန္ေရာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို ေဖေဖ့အားမေျပာရန္ ဖြားကို Ray ႏႈတ္ပိတ္ထားေလသည္။ မနက္ျဖန္ ေဖေဖ႐ွိရာ ျပင္ဦးလြင္ကိုသြားရန္လည္းစီစဥ္ၿပီးသားျဖစ္သည္။

ဟိုငါးေကာင္စာေမးပြဲပီးရင္လည္းအားလုံးအတူခရီးထြက္ရန္ လက္ဝါး႐ိုက္တိုင္ပင္ထားၾကသည္။

အခုေတာ့ မနက္ေစာေစာ အက်ႌလည္ကတုံး ေယာပုဆိုးဆင္တူဝတ္ကာ Jas ႏွင့္အတူ ႐ွမ္း႐ွမ္းသို႔ေရာက္ေနသည္။

္ပုဆိုးဝတ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ဂ်ီက်ေသာ Jasper့ ေၾကာင့္ မေန႔ကတစ္ေန႔လုံး ပုဆိုးဝတ္နည္းသင္ေပးခဲ့ရသည္။

"အမဲသား အမဲလုံးနဲ႔ အဖြယ္ အရည္ေပ်ာ္ႏွစ္ပြဲ"

လာခ်ေပးေသာ မ်ွစ္ခ်ဥ္ မုန္ညႇင္းခ်ဥ္ ႏွင့္ မုန္လာခ်ဥ္တို႔ကို Ray တူႏွင့္နည္းနည္းခ်င္းဆီ စားလိုက္သည္။

"Jas ဒါကမ်ွစ္ခ်ဥ္....မ်ွစ္ကိုသိတယ္မလား...ဝါးအပင္ေပါက္ေလးေလ"
"အင္း သိတယ္"
"ဒါက မုန္ညႇင္းခ်ဥ္.... ႐ွမ္း႐ိုးရာအစားအစာေလ မုန္ညႇင္းကို အေျခာက္လွမ္းၿပီး အခ်ဥ္လုပ္ထားတာ...
ဒါက မုန္လာခ်ဥ္ မုန္လာဥနဲ႔မုန္လာရြက္ကို ထမင္းရည္နဲ႔ အခ်ဥ္တည္ထားတာ..."
"အခ်ဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးေနာ္"
"သူတို႔က ကိုယ္ႀကိဳက္တာနဲ႔စားရေအာင္ သုံးမ်ိဳးခ်ေပးထားတာေလ....
Jas ဘယ္ဟာႀကိဳက္လဲ စားၾကည့္"

Jas အခ်ဥ္တစ္မ်ိဳးစီကိုျမည့္ၾကည့္ေလသည္။

"အကုန္ႀကိဳက္တယ္
babe ဒါေတြအမ်ားႀကီးမစားနဲ႔ေနာ္ အစပ္နည္းနည္းပါတယ္"
"အင္းပါ "

Ray စားပြဲထိုးလာခ်ေပးေသာ ႐ွမ္းအရည္ေပ်ာ္ဟင္းရည္တစ္ဇြန္းကိုခပ္ေသာက္လိုက္သည္။

"ဒီအရသာကို လြမ္းေနတာ....
Jas ဘယ္လိုလဲ"
"အင္း ေကာင္းတယ္...
ဒါကို ဘယ္လိုေခၚတာလဲ"
"႐ွမ္း အဖြယ္ အရည္ ေပ်ာ္
႐ွမ္း႐ိုးရာ အစားအစာတစ္ခုေလ"
"babe က Mandalay ကိုအရမ္းသေဘာက်တာလား"
"အင္း သေဘာက်တာထက္ကို ခ်စ္တာ"
"ဘာလို႔လဲ"
"ဒါေတြေၾကာင့္ေလ"

ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကိုၾကည့္ကာ ေျပာသည့္ Ray ေၾကာင့္ Jasper ဘာကိုေျပာခ်င္မွန္းနားမလည္။

"ဒီအစားအေသာက္ေတြေၾကာင့္ခ်စ္တာလို႔ေျပာတာ.....
Mandalay မွာ ေနရာေဒသအစုံက ႐ိုးရာအစားအစာေတြ႐ွိတယ္ေလ ၿပီးေတာ့ ေဈးသင့္တင့္ၿပီး စားလို႔အရမ္းေကာင္းတာ... ဟီး..."

သူ႔အေျဖသူ သေဘာက်ၿပီး ရယ္ေနသည့္ Ray က တကယ္ကို အစားမက္သည့္ ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္...

မနက္စာစားၿပီး ဘုရားႀကီးသြားၾကသည္။
ေရႊသကၤန္း ကပ္ၿပီး ငါးစာေကြၽးကာ ဘုရားေစာင္းတန္းမွ ဆိုင္မ်ားကို Jasper ကစိတ္ဝင္တစားလိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ေၾကးျပတိုက္ထဲမွာ အ႐ုပ္ႀကီးေတြကို ပြတ္ၿပီး ဆုေတာင္းေနၾကသည့္ သူေတြကိုၾကည့္ကာ Jasper ကလည္း ခပ္တည္တည္ႏွင့္ လိုက္ပြတ္ေနေလသည္။

"ဒီေၾကး႐ုပ္ထုႀကီးေတြက အရင္တုန္းကအသက္႐ွိတယ္တဲ့"
"တကယ္လား"
"အင္း ဖြားတို႔ေျပာျပတာပဲ သူ႔တို႔ကိုပြတ္ၿပီးဆုေတာင္းရင္ဆုေတာင္းျပည့္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ၾကတာ"
"အဲ့တာေၾကာင့္ ခုနက အန္တီႀကီးေတြကပြတ္ေနၾကတာကို"

ပုဆိုးဆင္တူ အက်ႌဆင္တူႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လူေတြက သိသိသာသာကိုၾကည့္ေနၾကသည္။

ခိုစာေကြၽးၿပီး ငွက္လည္းလႊတ္ၾကေသးသည္။

ဘုရားေစာင္းတန္းတြင္ထိုင္ရင္း Jasper က သူနဲ႔႐ိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပုံေတြကို IG တြင္တင္ေနေလသည္။

ေစ်းသည္မ်ားေရာင္းသည့္ အစားအေသာက္မ်ားကိုလည္း ဟိုဟာဘာလဲ သည္ဟာဘာလဲႏွင့္ သူ႔ကိုအဆက္မျပတ္ေမးကာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုစားေနေသာေၾကာင့္ အစားစုံကာဝမ္းပ်က္မည္စိုး၍ အိမ္ျပန္ရန္အတင္းဆြဲေခၚရေတာ့သည္။

"ကိုယ္မစားဖူးေသးတာေတြအမ်ားႀကီး က်န္ေသးတာကို babe ကလဲ"
"ဒီမနက္စားတာမ်ားေနၿပီေလ ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္....ညေနက်မွ ညေဈးတန္းေခၚသြားေပးမယ္"
"တကယ္ေနာ္"
"အင္း.."
"ညေဈးတန္းမွာေရာ ဘယ္လိုစားစရာေတြ႐ွိလဲ"

သူေတာ့ အစား သရဲကိုမွ ခ်စ္သူေတာ္မိထားတာပဲ......

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸