Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

PROLOGUE 🔞

PROLOGO
CRISTINE  S. IMPERIAL (TIN)


"Ahhhh....Ohhhh..." halos hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman sa kung paano niya isubo ang isang kong dibdib.

Kinuha ko ang kamay niya para ilapat iyon sa isa ko pang dibdib na ngayon ay sumasabay sa pagtaas baba ko sa kanyang malaki at mataba na ari.

Mabilis akong nagtaas baba sa ibabaw niya at ng maramdaman kong malapit na akong labasan kaya niyakap ko siya at binilisan pa lalo ang ginagawa.

"Ahhhh...Ohhhh... tangina ang sarap." sigaw ko nang tuluyan akong labasan pero pinagpatuloy ko pa rin ang paggalaw sa ibabaw ni Fred.

Napaungol muli nang malakas si Fred at tuluyang nilabasan sa loob ko. Ang mainit na likido na ipinunla niya sa akin ay napakasarap sa pakiramdam. Halos hindi ko maipaliwanag ang sensasyong naramdaman.

"AHHHHH F-Fuck!"

Parehas kaming habol hininga ni Fred nang matapos ang mainit na pagtatagpo. Hindi pa rin niya tinanggal ang sandata sa loob ko at hinihintay namin na humupa ang pagod at hingal sa ginawang kababalaghan.

"I love you Christine." sabi niya at hinalikan ako sa labi at sumunod sa noo.

"I love you too Fred."

Nanatili akong nasa ibabaw niya. Ang ulo ko ay nakasandig sa dibdib niya at rinig ang bawat tibok ng kanyang puso. "Don't leave me." mahinang bulong na sapat lang para marinig niya.

Sa sinabi kong iyon ay wala akong narinig na sagot mula kay Fred. Sa halip ay pinagpatuloy niya ang pagsuklay sa buhok ko gamit ang kanyang mga daliri. Ganun ang posisyon namin hanggang sa dalawin kami ng antok.

Nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa mukha ko. Kunot ang noo ko dahil ang sakit sa mata ng liwanag na bumungad sa akin. Kinusot ko ang aking mga mata at tsaka inalala ang nangyari kagabi.

Sa hindi malamang dahilan ay kinabahan ako nang makita kong wala si Fred sa tabi ko. Tuwing may nangyayari sa amin ay hindi niya ako iniiwan ng ganito. Kung aalis man siya ay nagpapalam pa siya.

Nagsuot ako ng damit kahit hindi pa ako nakakaligo. Hindi ako mapakali kung nasaan ngayon si Fred. Pero natigilan ako ng may makitang akong sticky note sa lamesa.

Maghiwalay na tayo. Hindi na kita mahal.
–Fred

Totoo nga ang sabi nila na kung sino pa ang nagmahal sa'yo ay siya rin ang mananakit sa'yo. Kung sino pa ang bumuo sa pagkatao mo ay siya rin pala ang sisira sa iyo.

Ilang beses akong nagmakaawa sa kanya na wag akong iwan pero binalewala lamang niya ako. At ang pinakamasakit pa ay ang malaman na ikakasal siya sa iba.

Nagpakatanga ako. Nagpakapulubi dahil sa pag-ibig. Lumaban ako pero siya ang sumuko. Nagpakatanga ako pero para sa kanya ay balewala ang lahat.

Matapos kong piliin siya kaysa sa pamilya ko ngayon ay iiwan niya ako.

Pang kama ka lang at yung lang ang papel mo sa buhay ko. Pang-alis ka lang ng init sa katawan ko.

Muling tumulo ang luha ko nang maalala ang huli niyang sinabi. Kung masasaktan lang rin naman pala ako, sana hindi na ako nagmahal. Ang sakit sakit eh!

T*anginang pag-ibig ito.

Kung pwede ko lang ibalik ang oras at panahon ay mas pipiliin ko na hindi siya makasama.

Sa kabila nang nangyari ay may isang tao na nanatili sa tabi ko. Ang nagging karamay ko noon pa man at hanggang ngayon.

Umiiyak ako dahil sa nangyari pero isang mahigpit ang ibinigay sa akin ni Dan. Pinatahan niya ako at pinakinggan ako sa lahat nang mga hinaing ko sa buhay. Hindi ko man nasuklian ang pagmamahal niya sa akin pero nandito siya ngayon sa tabi ko na dinadamayan ako at hindi ako iniwan.





MISTERCAPTAIN

Professor

Maraming salamat po sa pagbasa at paghintay ng update.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro