Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 17: HUSGA 🔞 ✅

CHAPTER 17
HUSGA


Pilit akong ngumiti sa mga sumalubong sa amin ni Fred. Tila ba sa isang iglap ay nagbago ang pagtingin ko sa sarili at sa sariling mundo. Mas ipinakita lalo nitong Awarding Ceremony kung gaano kalayo ang mundo ko sa mundo ni Fred.

Ganun pa man ay handa akong makisama sa mga taong naririto katulad sa kung paano makitungo si Fred sa mga taong nakapaligid sa akin.

Ngiti at pakikipagkamay. Iyon ang naging salubong at ginawa namin hanggang sa makarating sa kinauupuan namin ngayon.

"Hindi mo ba ako ipapakilala sa girlfriend mo Fred?" makahulugang tanong ni Vincent.

Kilala ko si Vincent Lopez, isa niya akong tagapaghanga. Kung si Fred ay sa pag-acting si Vince naman ay sa music. Sa katunayan ay mahilig kami ni Pat pakinggan ang mga kanta niya. Minsan pa nga kaming nakapunta sa concert niya nang ilibre kami ni Dan.

"I'm Vince Lopez." pagpapakila niya sa akin sabay lahad ng kamay. Akmang tatanggapin ko na iyon at magpapakilala nang inalis ni Fred ang kamay niya sa harap ko.

"SHE'S MINE BRO!"

"I'm not stealing anything."

"Possessive! Magpapakilala lang ako hindi ko naman aagawin." sagot ni Vince. "By the way, I'm your fan Miss Tin Imperial. Pa-autograph mamaya sa abs ko." mapagbiro niya pang sabi habang nakatingin kay Fred na halos magdikit na ang kilay ngayon.

"Fan niyo rin po ako Sir Vince." sabi ko pa at tinaasan ni Vince ng kilay si Fred.

"What?! Akala ko ba fan kita? Bakit naging fan ka na rin ni Vince?" nagtatampong sabi ni Fred at natawa ako doon.

"Fan rin niya ako baby eh." sabi ko pero hindi niya ako pinansin. Ang seloso kasi masyado.

Kinuha ko ang kamay ni Fred at pilit na pinapatingin sa akin pero nagtatampo talaga siya, kaya hinalikan ko na siya sa labi ng makitang walang nakatingin sa amin na kahit isa.

"Shorie na bhie." sabi ko at tatlong beses siyang hinalikan ng mabilis. Ilang sandli pa ay nakita ko ang unti unti niyang pagngiti. "I love you."

"I love you too." sagot niya.

Ilang minuto kaming naghintay hanggang sa unti-unting napuno ang event hall. Kasalukuyang nagsasalita ang emcee nang bigla akong sinabihan ni Fred na may pupuntahan kami.

Ang ginawang pagalis namin ay siyang pagtingin ng ilang mga tao pero hinayaan ko na lang dahil ano pa bang bago si Fred yung kasama ko, sikat na artista ito.

Akala ko kung saan kami pupunta ni Fred pero sa CR lang pala. Tiningnan ko ang sariling repleksyon sa salamin habang nakita ko ang paglock ni Fred ng pintuan.

Lumapit siya sa akin at pumwesto sa likod at padampi dampi akong hinalikan sa leeg hanggang sa iniharap niya ako sa kanya. Nang makaharap ako ay agad niyang sinunggaban ang labi ko at tinugon ko ito.

Halik na siyang dahilan ng paginit ng katawan namin. Patuloy lang ang halikan namin ni Fred at hindi alintana ang make-up o damit naming suot. Ilang sandali pa ay natagpuan ko ang sarili na nakababa ang zipper ng gown sa likod habang si Fred naman ay nakababa ang pants at handa nang sumabak sa giyera.

"Ahhhh! Ohhhh! Ang sarap Fred." ungol ko.

"F-fuck ang sikip mo. Nasasakal ang alaga ko." at mabilis siyang umulos sa akin.

Nasa kalagitnaan ng pagkadyot si Fred sa akin nang maalala ko na wala kami sa kung saan lang. Nakalimutan kong nasa CR pala kami nitong event hall ng Awarding Ceremony. Juice colored!

"Ahhhh! Ayan na ako. Lalabasan na ako."

"Ako rin." tatlong ulos pa ni Fred at sabay kaming nilabasan. Hingal na hingal kami pareho at nakadantay naman ang kanyang ulo sa likudan ko.

Napatingin ako sa salamin at nakita ko ang nagkalat na lipstick sa mukha ko, pawisan din ako at medyo nagulo ang buhok.

"Let's clean." sambit ni Fred nang parehas kaming makabawi sa paghinga at pagod sa ginawa namin.

...

"The Best Actor goes to..."

"Mr. Frederick Montesano." agad timapat ang spotlight kay Fred at pati ang tingin ng mga tao ay nasa kanya na rin.

Ngumiti si Fred at hinalikan ako sa pisngi. Sa ginawa niyang iyon ay grabe ang tinginan ng mga tao sa akin. Ilang sandali pa ay bumitaw na ako sa kamay niya at sinundan siya ng tingin papunta sa stage.

Ang lahat ay nagpapalakpakan at proud na nakatingin ngayon sa kanya habang hawak ang glass trophy na ibinigay sa kanya ng host.

Nagkaroon siya ng maikling speech na kung saan ay pinasalamatan niya ang team na nagaasikaso s akanya, sa director at sa kung sino sino pa pero laking gulat ko ng pati ang pangalan ko ay banggitin niya at may pa-iloveyou pa siya sa dulo.

Natagalan ng konti ang pagbalik ni Fred sa pwesto namin dahil sa dami ng mga nakausap niya habang pabalik.

Masaya ako para kay Fred dahil nakuha niya ang award. Desrve niya iyon dahil nakita ko ang pagod at pagpupursigi niya bilang artista. May mga pagkakataon pa nga na alam kong pagod siya pero todo intindi at alaga siya sa akin kahit hindi naman talaga niya ako kailangan alagaan.

"My parents are here. I'll inrtoduce you to them." bulong sa akin ni Ffred.

"Sure ka ba? Baka kung anong sabihin sa akin ng magulang mo."

"I don't think so. You're first woman I'll gonna introduce to them."

Tumango na lang ako kahit hindi ako sigurado sa nararamdaman ko. Nakaramdam kasi ako ng kaba nung nabanggit niya 'yung magulang niya.

May kanya kanyang ginagawa ang mga tao dahil tapos na ang awarding. Ang ilan ay nagsasayaw at ang iba naman ay nakikipagusap at syempre hindi nawala ang mga may hawak ng camera na ang ilan ay nakasunod sa amin ni Fred.

Nakahawak ako sa braso ni Fred habang naglalakad. Ilang sandali pa ay huminto kami sa dalawang tao na halos kamuha ni Fred. Kung tititigan ay halos pinaghalo ng mukha nila at ang naging kalabasan ay si Fred.

"Mom. Dad." nakangiting tawag ni Fred sa magulang niya sabay yakap.

"Congrats anak." bati pa nila kay Fred.

Nakita ko ang pagbaling ng mga mata nila sa akin kaya bumati ako. "Good Evening Maam, Sir."

"Mom, Dad. This is my girlfriend Tin Imperial. Tin this is my Mom." at kinamayan ko ang mama niya "and this is my Dad." sunod naman ang papa niya.

"Nice too meet you hija." sabi ng papa ni Fred pero ang mama niya ay matalas akong tiningnan simula ulo hangganv paa..

"Frederick." rinig kong tawag sa kanya ng isang kakilala mula sa di kalayuan. Sinenyasan ko siya na okay lang ako at punatahan na ang taong tumawag sa kanya. Hinalikan niya ako sa pisngi bago ako naiwan kaharap ng magulang niya.

Naiwan akong kaharap ang magulang ni Fred at hindi alam kung paano sa kanila makikisama.

"I'll be honest hija." paninimula ng mama ni Fred habang nakataas ang kilay sa akin. "I don't like whore. Ang isang basura mo ay hindi nababagay sa anak ko, para lang siya kay Dana Zuela." matabas na sabi niya na kulang na lang ay ikaluha ko.

Kakayanin ko pa sana nag panlalait ang pangmamaliit niya pero nagsalita pa ang kanyang asawa, ang papa ni Fred. "How much hija?"

Nanunubig na ang mga mata ko pero ganun pa man ay pinilit ko itong wag tunulo iyon dahil ayokong gumawa ng eksena.

"Mahal ko po si Fred at kung hindi niyo kayang irespeto iyon sana ay irespeto niyo na lang po ako bilang tao kahit hindi na bilang girlfriend ng anak niyo."

"Ang pera niyo po ay hindi nabibili ng kahit anong pagmamahal." dugtong ko pa. "Maiwan ko na po kayo habang kaya ko pa kayong irespeto."

Umalis agad ako at pumunta ng CR. Napahawak ako sa sink at tuluyang inilabas ang luha. Heto na nga ang kinatatakautan kong mangyari, ang husgahan ako.

Kung ngayon pa lang ay hinusgahan na ako ng magulang ni Fred ano pa kaya ang mga fans niya na nasa labas at hindi makapaniwalang pumatol siya sa isang pokpok.

Masyadong mapanghusga ang mundo. Nagsasalita lamang sila sa kung ano ang nakikita at nalalaman nila.

Pokpok ako pero hindi ako masamang tao, hindi ako mamamatay tao.

Gusto ko iyon ipagsigawan sa lahat, sa mundo pero sa huli ay mananaig pa rin ang mga panghuhusga ng mga tao.





MISTERCAPTAIN
Professor
July 29, 2021

Susubukan ko na tapusin habggang July hahhaha tutal wala na kaming pasok. Same pa rin ang schedule sa pag-update, every two days.

Salamat sa pagbasa!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro