Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

第8章

CHAPTER 08

We should learn in every fall we encounter, as it will make us grow taller to reach the success!

-H. Shingen

...

KITSU'S POINT OF VIEW

 "Putang ina, ang ingay!" Sigaw ko habang nakapikit pa rin ang mga mata ko at nakahiga pa s amalambot na kama, dahil napikon ako sa ingay ng paligid. Alam kong nasa hospital ako, dahil hindi ako tanga na iisiping patay na ako.

"Doc, kunusta na po ang vital sign niya?" Tanong ng pamilyar na boses ni Hatori. Kaya iminulat ko ang aking mga mata at nakita ang isang nilalang na may ulo ng ahas at katawan ng tao na nakasuot ng lab gown.

Nagulat ba ako? Hindi, marami na akong nakitang katulad niyang Reptilian na nakikihalubilo sa amga tao, ang ilan sakanila ay famous at may mga katungkulan pa sa gobyerno.

"Okay na ba ako doc? May concert pa ako mamayang gabi," tanong ko sa doctor. 

"Indeed, Mr. Amane. You just ran out of both physical and magical energy, which is why you passed out. Additionally, your open wounds nearly force you to run out of blood, which is what almost kills you. Nevertheless, I was able to treat them all, so you are free to go any time you want. Just ask a nurse for help." Lintaya nito na naging dahilan ng pagngiti ko. Lumakad naman na ito palabas at saka na lumapit sakin ang mga kasama ko.

"Jezzz, akala ko mawawala ka na sakin," sabi ni Hatori sabay yakap. Huminga naman ako ng malalim at saka hinaplos-haplos ang kanang likuran. Dinig ko nmana ang tawa ni Ghin na naging dahilan ng pagtingin ng masama ni Hatori sakanya.

Nag-peace sign naman si Ghin at sinabing, "Hindi ko kaseng expect na mamatay si Kitsu dahil lang doon, masamang damo kaya iyan."

Tinaas ko na man ang middle finger ko at inisnaban ito na nagpahagikgik dito. Bumaling na man ako kay Reina at Iris na nakangiting nakatingin sakin.

"Kayo, hindi ba kayo nasaktan do'n sa atake ng halimaw kanina?" Tanong ko sakanila.

"Medyo masakit parin mga lalamunan namin, grabe, buti na lang at hindi niya ginamit agad iyon," sagot naman ni Iris.

"May mga kondisyon muna kasing dapat ma-meet kapag ang main power source mo as sound waves like me," sabi ni Reina na kumuha ng pansin namin.

"Care to explain?" Tanong ko sakanya, nag-nod naman siya bilang sagot.

"Simple, sound waves came from accumulated sounds in our surroundings. So, we need to meet a certain loudness to create an attack. Kung matatandaan niyo, napakaingay sa may EDSA, kaya nakakapag-create ng malakas na sound wave attack ang halimaw, at iyon din ang dahilan kung bakit ko na-block iyon. Sa ultimate move niya namna kanina, ay gumawa siya ng tunog na tanging ang mga Sound Wave User lang ang nakakarinig, para pasukin niya ang voice box natin at kontrolin. Remeber the whistle it made, Kuya Kitsu?" Mahabang paliwanag nito na medyo nagpalinaw sa mga tanong ko sa isipan.

"Pero, bakit hindi niya agad ginawa?" Tanong ko ulit. Sabay na tumaas ang shoulder ni Reina.

"I don't know, but for sure it has its own reason or maybe that Desastre underestimated us and thought it can wipe us easily," sagot nito na dahilan naman ng pagbuga ko ng mabigat.

"Okay, siguro nga. At least natalo at napatay na natin ito," sabi ko na man sabay baling kay Hatori, "Anyway, Hatori, ano na pa lang balita sa concert ko mamaya?" Tanong ko.

"Sabi ni Manager Homuji ay sa Philippine Arena raw, kaya need na nating bumyahe," sagot naman ni Hatori. Tumingin naman ako sa ibang mga kasamahan ko.

"Gusto niyo bang maging regular na parte na kayo ng banda namin?" Tanong ko saknila na naging dahilan ng pagngiti nila ng malapad.

"Sure!" Sabay-sabay na sigaw nila na may ngiting nakaguhit sa kanilang mga labi.

Bigla namang bumukas ang pito at iniluwa nito si Ms. Yuki na may ngiti rin sa labi at sinabing, "Oh, mukhang masaya ang lahat ah? Congratulations for completing your first mission. And you Kitsu, how are you?"

"Okay na ang pakiramdam ko. In fact, mag-coconcert na ako mamaya, gusto mo bang manood, Ms. Yuki?" Pag-imbita kom sa kanya. Inilingan niya naman ako at nag-pout pa ito.

"Gustong-gusto ko, pero marami pa akong trabahong dapat gawin, ito ang downside ng pagiging isa sa mga secretary ng Ang Hinirang," sabi niya sabay buga ng hangin. Pati rin ako ay curious kung sino nga ba Ang Hinirang, at sigurado akong gano'n din ang mga kasamahan ko.

"Sino a talaga si Ang Hinirang?" Pagsingit naman ni Ghin sa usapan.

"He's too private. Anyhow, let's not talk about that person, I'll go now. Dumaan lang ako para kumusthin kayo, farewell!" Masayang sabi ni Ms. Yuki at saka na lumakad palabas ng room. Sabay-sabay naman kaming napabuga ng mabigat na hangin pagkalabas ni Ms. Yuki.

"Okay, magsibihis na tayo at may concert pa tayong pupuntahan!" Sigaw naman ni Hatori na tinanguan naman ng lahat bilang pagsang-ayon.

Makalipas ang ilang oras...

 "I will touch the burning sun for you, but you'll never do the same for me..."

Nasa bandang katapusan na ako ng kanta habang masayang sinisabayan ang mga instrumento. Lalo na at harmonized ang bawat pagpinitik ni Hatori sa gita sa pagpalo ng stick ni Ghin sa drum set niya, sa kiskis ni Iris ng kanyang violin, at ang gentle na paghihip ni Reina sa flute...

"Kitsu, nag-wewet ang kiffy ko!" Sigaw ng isang fans na dahilan ng pagngiti ko.

"If you tell me to kill myself, I will do it for thee..."

"I will jump to every cliff just be with thou..."

"But you'll never do the same, do you?" 

Pagtapos ko sa kanta na naging dahilan para maghiyawan ang mga tao at mga nilalang na nakikisalumuha sa kanila sa loob ng concert sadium na ito o ang Philippine Areana.

"Kon'ya wa go sanka itadaki arigatōgozaimasu, Kitsies!" Sigaw ko sa kanila habang kumakaway saknila.

[Transation: Thank you so much for joining me tonight, Kitsies!]

"Master, I sensed something!" Sigaw naman ni Pussy gamit ang spirit link. Kaya tinalasan ko lahat ng pakiramdam ko, hanggang bigla na lang lumiwanag ang buong paligid na halos bumulag na samin. Nagsimula naman ang hiyawan ng mag tao. Feeling ko ay nag-papanic na silang lahat ngayon.

"Evacuate all the people here!" Sigaw ko naman.

"I already called the assistance from the cops, but they too can't see because of this too much light," sagot naman ni Iris.

"Fuck! What is happenning?!" Tanong ko bigla.

"K-Kitsu, where are you?!" Dinig kong sigaw nila Hatori.

"I'm here, what's happenning?!" Sigaw ko sakanila.

"Kitsu, Ms. Yuki just called and she said a Desastre went here to attack us!" Sigaw naman ni Reina.

"What kind of fucking Desastre is this?" Tanong ko naman. May narinig naman kaming tumawa ng malakas na kumuha ng pansin namin. Sunod na naramdaman ko ay ang suntok sa tiyan ko na nagpatilapon sakin.

"It's the Desastre of Light Pollution, baby!" Sigaw naman ng isang boses, "Light, could you please bring down the brightness, so that they can see your beautiful features?" Dagdag pa nito.

Unti-unti namang nawala ang liwanag at lumitaw sa harapan namin ang napakaliking nilalang na parang isang babae na mula ulo hanggang paa ay parang gawa sa isang galaxy ng puno ng bitwin. May buhok din ito na parang milky way, at tatlong pares ng pakpak na ang mga nasa kanan ay nagliliyab, habang ang nasa kaliwa naman ay nagyeyelo.

"Hello there, Kitsu!" Sigaw naman ng pamilyar na boses at saka ko nakitang lumitaw si Alfie na may ngisi sa labi, "Ang tigas pala ng tiyan mo ano? Nasaktan mo kase ang maganda kong kamao."

Nag-igting naman ang panga ko dahil doon at tumayo. Nilapitan naman ako ng mga kasamahan ko at masamang tumingin kami sa kanya. Nagulat naman kami ng biglang lumitaw rin sa harapan namin ang isang pamilyar na babaeng si Hiki at ang dalawa pang hindi pamilyar na isang ababeng may violet na buhok at isang lalaking black ang buhok.

"Who the fuck are you?!" Galit na sigaw ko. Bigla namang nagpakita ang isang lalaking nakasuot ng black hoodie at naka-suot ng half-sun mask na parang nagparamdam ng kaba sakin.

"We are the Ochitas Hankami or the Fallen Demigods of Japan, Kitsu. It's nice to meet you again, but I guess it would be also the last to meet each other. I underestimated you all last time, but not today!" Sigaw nito sabay itinaas niya ang kanyang kamay ay nagulat naman ako nang may namumuong maliit na araw dito na nagpanginig sakin.

"Oh no, it's a little sun, Kitsu," Kinakabahang sabi ni Hatori, dahil alam niyang kahinahan ko ang kahit ano mang konektado sa araw.

"Fuck!" Pikon na sabi ko naman, pero pagtingin ko ulit san laklake ay sbay din naman ng pagbato niya ng hawak niyang maliit na araw na kinagulat ko kaya hindi ako agad nakagalaw...

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro