Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

第2章

CHAPTER 02

Happy new year! Another shitty experiences to come!
- K. Amane

...

KITSU'S POINT OF VIEW

"Kitsu! Bangon na riyan, hinihintay ka na ni Ghin, baka ma-late kayong dalawa! Kistu!" Sigaw at pagkatok ni mama sa pinto ng kwarto ko na gumising sakin.

"Five minutes, ma. Pahinga lang ako!" Sigaw ko naman habang nag-sstretching pa at nag-yayawn.

"Kanina ka pa give me minutes ng five minutes dyan! Kapag ako Kitsu napuno mo bubuksan ko 'tong pinto mo at bubuhusan ka ng malamig na tubig. Bilisan mo, baba na riyan!" Galit na sigaw ni mama. Kaya madali akong tumayo, binasa ng tubig na may sabon ang buong mukha dahil sa may mask na tumatakip sa kalahati ng mukha ko na suot ko na ata nang panghabang-buhaya. Binanlawan ko na nga ito pagkatapos, nag-tooth brush narin ako, at nag-uniform na. Naligo naman ako kagabi, kaya hindi na ako maliligo ngayong umaga ang lamig kaya ng tubig.

"Kitsu maligo ka ah, huwag kang maghilamos lang!" Sigaw ni mama sa harapan ng pinto. Kaya madali kong binuksan ito, tumambad naman sakin ang isang babaeng may kulay black na buhok, diamond-shaped face, siren eyes, maliit na matangos na ilong, manipis na labi, maputing balat, at balingkinitan na katawan. Binigyan ko naman siya ng tinatamad na ekspresyon. Siya ang aking ina, si Mrs. Fonīdoru Amane, pure Japanese na nakapamgsawa ng Half Japanese at Half makatang Filipino, ang aking ama na si Apollinario Amane

"Ma, naligo na ako kagabi. Isa pa never naman akong bumaho eh," sabi ko rito. Nagbuntong-hininga naman ito na parang sinasabing suko na siya sakin.

"Sige na, matanda ka na Kitsu. You're already seventeen years old and bukas eighteen ka na, bahala ka na. Pero tandaan mo, huwag na huwag mong huhubarin yang mask mo ah," sabi naman ni mama at saka na lumakad papuntanh sala na sinundan ko naman.

Matagal na talaga akong nagtataka bakit ayaw nilang ipatanggal ang fox mask na ito. Kapag nagtatanong ako eh lagi naman nilang sinasagit na huwag na raw ako puro tanong. For once, I tried to unwear it, but the time I lifted it for a bit from my face, I felt so exhausted and drained that time.

"Babe!" Sigaw naman ng pamilyar na boses. Kaya napatingin ako sa may sofa namin at nakita ko ang isang matipunong lalaking nakasuot ng uniform, may pulang buhok, heart-shaped face, bibiluging mga mata, matangos na ilong, thick-lower lips na kulay red, moreno, at nasa six-one ang height.

"Aga mo ah, gusto ko pa sanang matulog," walang ganang sagot ko sakanya at hinalikan siya sa labi.

"Gago, dalawang araw ka na raw hindi puma--" tinakpan ko agad ang bibig niya at tinignan siya ng masama.

"Shhh, huwag kang maingay. My mom will hear us, and she'll for sure punish me. Nakaka-addict kase ang League Of Valor kaya hindi ko mapogilang magpunta sa comshop, babe," sabi ko sakanya sabay kandong at yakap.

"Haist, you know that I won't tolerate you for your bad actions, babe. Titigilan mo ang pag-ccuting classes mo o isusumbong kita kay tita?" Seryosong tanong nito. Huminga naman ako ng malalim at kinurot ang ilong niya.

"Oo na po, I love you babe," sabi ko at saka ko siya hinalikan.

"I love you too, babe. You know sa two days na hindi kita kasabay umuwi, I really miss your fox-colored hair that I want to brush for eternity; your slim face that I want to see every time I wake up in the morning; your beautiful black eyes that are as mysterious as darkness; your pointed nose that I want to pinch every happy moment we make; your red lips that I want to kiss forever; your slim body that I want to hug every cold night; your fox mask that makes you hotter and cool; and your attitude that always makes me laugh so hard," sagot nito at saka nginitian ako ng matamis. Fuck! Sana hindi na matapos ang araw na ito.

"Eh? Kasabay mo naman lahi akong pumasok, anong drama yan ah? Mimitori Ghin Gonzales?" Kinikilig na tanong ko sakanya.

"Hoy, tama na yang lampungan niyo. Ito oh, offee at cheesecake, ako nag-bake diyan, " sabi ni mama na biglang sumulpot galing kusina na may dala-dalang tray na may lamang dalawang pinggan ng cake at dakawang tasa. Nilapag na nga ni mama sa lamesita ang tray.

"Thank you po tita," sabi naman ni Ghin at saka dinampot ang tinidor at kumuha ng cake.

"Ma, nasa'n pala si papa?" Tanong ko at saka kumuha ng kape at ininom ito.

"May inasikaso sa farm, pabalik narin iyon," sagot naman ni mama.

"Pansin ko lang, laging busy si papa these past few weeks sa farm, lagi na lang may problema ata noh ma?" Tanong ko. Bumuntong-hininga naman ito at kibit labing hinigop ang kape ko, "Luh, wala ka bang sariling kape ma?" Inis na sabi ko at pitik sa noo naman ang inabot ko. Napahawak pa nga ako sa noo ko habang hinimas-himas ito.

"Ang dami mo kasing tanong, hindi mo na lang bilisang kumain diyan dahil sa ilang minuto na lang late na kayo no Ghin!" May diing sabi ni mama. Kaya naman naiinis kong kinain ng mabilis ang cheese cake.

"Dahan-dahan babe, baka mabulunan ka," sabi ni Ghin.

"Hindi kaya k—" naputol ko ang sasabihin ko nang magbara bigla ang katigkal na cheese cake sa lalamunan ko.

"Ayan na ang sinasabi ni Ghin," sabi naman ni mama. Inabot ko naman ang kape ko kay mama at ininom ito. Natanggal naman nito ang bara sa lalamunan kaya napahinga ako ng maluwag katapos.

"Wow babe, ang init pa ng kape pero hindi ka napaso?" Tanong ni Ghin. Nginitian ko naman siya at kinindatan.

"Talent ko 'yan eh. Anyway, tara na babe, ilang minuto na lang late na tayo. May pasok pa tayo sa school, remember?" Sabi ko at saka tumayo at kinuha ang sling bag ko na nasa lamesita.

"Alis na po kami tita," paalam ni Ghin at saka hinawakan ang kaliwang kamay ko.

"Ingat kayo ah, huwag kayong maglandian sa daan baka masagasaan kayo," sabi naman ni mama. Hinalikan ko naman siya sa pisngi bilang paalam.

"Napaka-kill joy mo talaga, Ma. Sige na alis na kami," sabi ko at inisnaban naman ako ng aking ina. Sakanya mga talaga ako magmana ng pagiging moody, " Tara na babe!" Masayang sabi ko at saka na kami naglakad palabas ng bahay ni Ghin...

...

FONĪDORU'S POINT OF VIEW

I am currently cleaning the dishes when someone hug my back at kiss me om my cheek.

"Did you kill them all, Hon?" Tanong ko sa bagong dating na asawa ko na puno pa ng spirit's stain galing sa mga pinatay niyang lamang lupa.

"Yes I did. Actually, nakarami ako ng mythical items na nakuha," sabi nito sabay abot niyang pinakita sakin ang check na may nakalagay na one billion pesos. Pinunasan ko naman ang mga kamay ko at hunarap sakanya sabay halik.

"I love you, Hon! Sana magtagal pa ang peaceful na pamumuhay nating ito," sabi ko naman sakanya.

Binigyan niya naman ako ng isang matamis na ngiti at sinabing, "Sana nga, Hon."

"Do'n kana sa mesa, ipaghahanda kita ng almusal," utos ko namam sakanya na agad niya namang sinunod. Kaya, pumunta siya sa may mesa at umupo sa silyang naro'n. Nilabas ko naman sa ref ang cheesecake at pinag-slice siya.

"By the way, nasan na pala si Kistu?" Tanong niya. Kaya lumapit ako sakanya para i-abot ang cake.

"Atun, umalis na sila ni Ghin kanina pa. Tinat—" Nabigla naman ako nang biglang mabutas ang dibdib ng asawa ko at bigla na lang lumitaw ang isang nilalang na may tatlong ulo ng tigre, may katawan ng sa tao, mga kamay na may dalawang malalaking blade, at mga binti't paa ng ibon.

"F-Fuck you!" Sigaw ni Apollinario at saka sinumon niya ang kanyang Spear of Nature at tinusok niya ang gitnang ulo ng halimaw.

Nabalik naman ako sa wisyo at nagmadaling kinuha ang mga silver thread na nasa bulsa ko at kinontrol ito para puluputan ang halimaw. Nang mapaluputan ko na ang buo nitong katawan ay tsaka ko namang hinila ng pabigla ang mga sinulid na naging dahilan para maglasog-lasog ang katawan ng halimaw. Nagtaka naman ako ng biglang maging abo ito at naging isa itong putik na napakaraming basura ang nakahalo.

"Apo!" Sigaw ko naman at saka lumapit sa asawa ko na hirap na hirap nang huminga ngayon dahil sa napakalaking pinsala s akatawan niya. Pinahiga ko naman siya sa kandungan ko at naiyak na ako dahil sa kalagayan niya ngayon.

Inabot ko naman ang cellphone na nasa bulsa ko at nanginginig na tinatype ang nine-one-one hotline nang naramdaman ko ang paghaploa ni Apollinario sa mukha ko. Kaya napatigil ako at napatingin sakanya na nakangiti parin ngayon.

"H-Hon..." Bulong nito at saka inabot ang mukha ko.

"Y-Yes, Hon?" Tanong ko habang humagulgol.

"D-Don't bother, just take Kitsu back in Japan. H-He's no longer safe here as there's an abnormalities that happening right now in the Philippines," sabi nman nito. Napapikit naman ako at saka tumango na lang, "I-I love you until my last breath, Fonīdoru." Dagdag pa nito.

" I-I love you too, Hon," sabi ko at saka ko inilapit ko ang mukha ko sakanya at hinalikat siya.

Pagkatapos ng halikan namin ay ibinaba na niya ang mga kamay niya, nakangiting inayos ang higa niya, at pumikit na. Sinukuban ko naman ang katawan ng asawa ko at walang sawang umiyak na lang ako...

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro