CHAPTER 17

No person can survive on its own; we are design to help each other in order for us to survive in this ever evolving world.

- I. Gozen

...

KITSU'S POINT OF VIEW

"Kitsu..."

"Kitsu, he's in danger..."

"Help him..."

"Help my grandson..." 

Dinig kong bulong ng isang boses sa akin. Kaya napamulat ako ng mata at nakitang kong naka-fold pala ang kurtina at nakabukas ang bintana na dahilan para pumasok ang dawn light, buti na lang ay di pa gaano kataas ang araw at di pa ako naabot nito. Kung nagkataon ay tunaw na ako, lalo pa kapag ganitong napuruhan ako ay di naka-activate ang Thread Coat sa buong katawan ko. Kumulo na man ang dugo ko dahil sa isiping napabayaan nilang nakabukas ang bintana.

"Fuck! Hatori where are you?! Bakit bukas ang bintana?!" Galit na galit na sigaw ko kay Hatori. Pero walang sumasagot, kaya tumingin ako sa gilid ko at nakita si Ghin lang pala ang narito at kasalukuyang naghihikab na parang bagong gising.

"Where's Hatori, uh?!" Galit na tanong o rito na nagpakunot ng noo niya.

"Pwede bang kumalma ka, bagong gising ka lang at bagong recover lang. Kaya kumalma ka nga," sabi ni Ghin. Kay tinaasan ko siya ng kilay at saka tinuro ang bukas na bintana.

"Paano ako kakalma na nakakakita ako ng araw, alam mog pwede akong mamatay sa simpleng pagtama ng araw sa akin!" Galit na sigaw ko. Kinati na man nito ang ulo niya at saka sinara ang bintana at iniladlad ang kortina.

"Hindi ko rin alam bakit bukas iyan, hinihabilin ko rin sa mga nurses at doctor na huwag buksan ang mga bintana. Siguro yung cleaner ang nagbukas, nag-rround kase iyon ng bandang alas tres ng madaling araw." Paliwanag na man ni Ghin. Kaya huminga ako ng malalim para ikalma ang sarili ko.

"So, where's Hatori?" Tanong ko na naging dahilan ng pag-iwas niya ng tingin at pag-pout niya.

"Ako yung nandito pero siya parin ang hinahanap mo," sabi nita. Umikot na man ng three-sisxty degrees ang mga mata ko.

"Fuck you! Just tell me where's Hatori?!" Galit na sigaw ko. Kaya huminga siya ng malalim at saka umupo sa upuan.

"Actually, ayaw sana nilang ipasabi saiyo klase ba  ka raw mag-alala ka. Pero..." Puto nito na nagpagalit sa akin.

"Pero ano? Complete the sentence you damn cheater!" Sigaw ko na nagpaseryoso na man sa mukha niya.

"Nawawala si Hatori! Siguro nasaktan mo ang loob niya, minsan kase ayus-ayusin mo iyang pagsasalita mo. Nakakapagod narin kase minsan na lagi ka na lang naming iniintindi kahit nakakasakit na iyang pagiging mainitin ng ulo mo at magsasalita ng diretso. Bahala ka nga riyan!" Galit na sigaw sa akin ni Ghin na nagpagulat sa akin. Mabilis na man itong lumabas at malakas na binagsak ang pinto.

"Tch. How can he be acting like that when he's literally the one who ruined his reputation." Malamig na sabi ko at biglang naalala ang sinabi niya, "Nasaan kaya si Hatori?" Tanong ko sa sarili ko. Bigla namang bumukas ang pinto kaya tumingin sa may pinto dahil biglang bumukas ito, doon ay nakita ko na naman ang doktor na isang reptilia.

"Good morning, Mr. Amane, it's not nice to see you here again," pabirong sabi nito na inilingan ko lang.

"Pwede na ba akong ma-discharge, doc?" Tanong ko sa kanya.

"Yes, but make sure not to use your magical energy to its limit as there's a high chance that you could die," sabi nito sa akin na tinanguan ko naman, "Okay, farewell, and please don't come back here again." Pabiro pa ulit na sabi nito na tinawanan ko na man ng kaunti.

Pagkatapos ng pag-uusap naming iyon ay nagbihis na ako agad at pumunta na sa office ko. Pagkabukas ko ng pinto ay bumungad agad sa akin sina Reina at Iris na parang baisa, habang pinapainahon sila ni Ghin.

"What's happening here?" Tanong ko sa kanila na kumuha ng atensyon nila.

"Kitsu! Finally you are here, we found a lead to where Hatori might be," sabi ni Iris sa akin.

"Spill," sabi ko  na man.

"Nakita sa CCTV na parang may kausap si Hatori pero wala naman siyang katabi sa bench, pagkatapos ay nakitang parang may kinain ito, sunod na nagyari ay kinuha si Hatori ng mga Ochitas." Sabi ni Iris. Napakunot na aman ang noo ko dahil doon.

"We should save Hatori, but should create a solid plan first as Ochitas are not easy to deal with," sabi ko sa kanila. Tinanguan na man nila ako, pero kita mo na mang sumingha si Ghin. Kaya tinignan ko siya ng masama.

"Unprofessional bitch?" sabi ko sa kanya at lumapit sa kanya at nginisian siya, "Being a cheater is already hard, Ghin, yet you're going to add unprofessionalism in your morality?" Sarkastikong sabi ko, sabay niyang hinablot ang kwelyo ng damit ko at aambahan sana ako ng suntok na nagpatakot din kay Iris at Reina. 

"Stop it, guys! Nawawala na nga si Hatori tapos mag-aaway pa  kayo?!" Galit na sigaw ni Iris.

"Tuloy mo, dali. Patunayan mong wala kang kwenta!" Sigaw ko kay Ghin. Nagngitngit na man ang mga ngipin sabay sigaw at tulak sa akin na nagpatumba pa sa akin. 

"I'm going to be absent today." Malamig na sabi ni Ghin at saka lumabas ng pino at pabagsak na sinara ito. Tinulungan na man ako sa pagtayo ni Iris at Reina.

"Ikaw din kse eh, masyadong matabil ang dila mo kaya nakaka-offend ka agad," sabi ni Iris na nagpataas sa kilay ko.

"What the fuck?" Tanong ko sa kanya na nagpakunot ng noo niya.

"Kitsu, huwag na huwag mo akong mumurahin, ah!" Sigaw nito na nagpa-iling-iling sa akin.

"It's just an expression, Iris. Isa pa, hindi kita minumura, nagtatanong ako, ano ako na naman ang mali?" Tanong o sabay irap sa kanya na nagpa-iling din ng ulo niya, "Wow. You're so entitled and ungrateful." Malamig na sabi ko na nagpagulat sa kanya.

"Ay ewan ko sayo, Kitsu. Alam mo sa totoo lang, kahit ikaw ang nag-save sa akin, minsan pinanalangin ko na sana nangyari na lang an dapat mangyari no'ng araw na iyon kesa gaito na bawat itatama kita lagi na lang sumbat ang sasabihin mo. Haist, mabuti pa siguro kung mag-absent muna rin ako." Inis na sabi nito na nginisian ko na man.

"Kahit umalis na lang kayong lahat, hindi ko na man kailangan ng tulong niyo." Malamig na sabi ko na nagpabuga sa kanya ng mabigat na hingin at wala ng salitang lumabas sa bibig niya pagktapos ay naglakad na siya at binagsak din ang pinto.

"S-Susundan ko muna si Iris," sabi na man ni Reina kaya sinundan niya si Iris. Bumuga na man ako ng hangin at saka umupo sa swivelling chair ko.

"Bakit ba napaka-sensitive ng mga kasama ko?" Tanong ko sa hangin ng biglang bumukas ulit ang pinto at iniluwa nito si Ms. Yuri na may dalang apat na folder.

"Oh, bakit mukhang galit si Iris at Ghin nang makasalibong ko sila?" Bungad na tanong nito sa akin. Huminga lang ako ng malalim at lumapit sa kanya.

"Don't mind them, they're just too sensitive to take my honest words," sagot ko na man sabay kuha sa mga folder.

"They are not sensitive, Kitsu. They are humans to that has senses and they can feel the pain through verbal or physical attack. Please be mindful with your words," seryosong sabi nito sa akin. Walang ganang tinanguan ko na lang siya at binuklay na ang folder.

Doon na man ay nakita ko ang isang nilalang na may napakalaking bilog na ginintuang orasan bilang ulo nito, at may kayumangging katawan na parang sa matipunong tao, at tanging balabal lang ang suot nito.

"This is the most human-like Desastre I've seen so far. So, can I go now and fight it?" Tanong ko kay Ms. Yuki.

"Uh? Are you sure about that? How about waiting for your teammates?" Tanong pa nito. Kaya tumingin ako ng seryoso sa kanya at saka ko siya nginisian.

"I am Kitsu, 'The Dragon-God Slayer' remember, Ms. Yuki?" Proud na sabi ko sa kanya.

"Tch." Singha nito at saka tumalikod at lumakad papunta sa pinto, "Every action we take, there's always be consequences. I hope karma won't hit you hard, like how you treat people around you." Dagdag pa nito sabay labas at sarado ng pinto. Umikot na man ang mga mata ko dahil doon at tinawag na si Pussy.

"Master, should we go now?" Tanong nito. Tinanguan ko na man siya at saka sumakay sa likuran niya. Pagkatapos no'n ay tumagos kami sa pader, laking tulong din ng intangibility power ni Pussy at nakakatagos ang sino mang nakahawak sa kanya sa pader.

"Mabuti at hindi niyo kasama sila Ghin, Iris, Hatori, at Reina, master?" Tanong nito.

"Yaan mo sila," sagot ko na lang na naging dahilan para di na siya ulit magsalita.

Makalipas ang ilang minuto...

Nakarating narin kami dito sa enchanted kingdom, dito sa may laguna kung nasaan ang Desastre at kita ko ngayong naka-angel sit ito. Nagtaka na man akong wala ang mga Ochitas ngayon. Kaya mas lumapit kami rito.

"Pobability Zone Activate!" Sigaw ko na man nang makalapit kami sa halimaw at bumalot na naman ang shield. Nag-umpisa na sa pag-kakalkula ang barrier kung ilang probability na ma-control ko ang takbo ng pangyayari rito sa loob.

"What is that, master? Negative zero point zero-one(-0.01)?" Tanong ni Pussy sa akin, kaya napalunok ako at bigla na mang nabasag ang Probability Zone ko.

"It means there's no chance I could change the probability of the events that it will creates in the future," sagot ko at bigla na man itong tumayo. Kita ko namang gumalaw ang kamay ng orasan na nasa mukha niya at bigla ay nag-stop ang buong paligid, pati na ako. Pagkatapos ay pumalad ito ito ad doon at unti-unting nabuo ang napakalaking pana, sunod ang palaso, at saka nito ito tinutok sa akin at pinakawalan ang palaso na bumulusok papunta sa akin...

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!