Chapter 11

Kalaban

"I missed you, maarteng Olbes." He whispered.

I arched my eyebrow hearing his damn words. I tried, I really tried to make myself composed. I silently convinced myself to keep myself in the line, that I should not let him see some of my damn genuine emotions for him.

Emotions that I shouldn't entertain at all.

But, what now?

The woman, who he often calls overacting is now facing him with heated face. Behind the fact that he ignored me for the long period of time, he made me feel this damn kilig.

Kilig na isinumpa ko na hindi ko mararamdaman sa isang Arellano. That's a damn sin for an Olbes. But what now? What am I doing?

Maybe, maybe yeah, its just the damn alcohol. Blame the alcohol.

I thanked the disco lights for not showing my reddened face as hell. I can still hide myself from sight defeat.

We're still in the same position, with loud noises, huge crowd and endless teases from different directions. But hell, the pumping of my foolish heart is way louder than these noises around us.

His chinito eyes were smiling!

I stopped singing but the crowd continued the damn lyrics.

At kung ikaw ay nakatawa
Ako pa ba ay nakikita
Nalilimutan ko ang itsura ko
Kapag kausap na ikaw
Sana naman ako'y pakinggan
At nang ikaw ay malinawan
Dahil nabihag mo ang aking paningin at damdamin
Oh! Chinito... Chinito...

Hindi man lang siya nag-abalang ibaba ako. Hindi man lang siya gumagalaw at hinayaan niya ang sarili naming magtitigan nang napakatagal.

It was like the whole scene was just between the two of us.

"Bati na tayo, maarteng Olbes." He bit his lower lip while grinning his face like an idiot prince charming.

Lalo nang nagtago ang kanyang mga mata nang pilit niyang pinipigilan ang sarili niyang hindi ngumiti o ngumisi sa akin. Ilang beses pa itong napapailing at nag-iiwas ng tingin sa akin, bago siya lumingon sa dj.

"Come on, change the song!" Natatawang sabi nito.

But the crowd didn't hear him, naulit ang kanta. At mas lalong umalingawngaw ang kantang chinito.

"Kinikilig ka Wayto," ngising sabi ko sa kanya.

Forget about the damn worries Olbes! It's the alcohol, it's the damn alcohol. Just go with the damn flow and enjoy the night!

I nodded inside my thoughts.

"Kinikilig ka, right?" ulit ko.

Nanlaki ang chinito nitong mga mata sa akin.

"W-What? No way!" ngumisi ako sa sinabi niya.

He loves the chinito, huh? Nakakita ulit ako ng panibagong kahinaan sa kanya.

"Alright, ibaba mo na ako. We're making a scene babe." Sa pagkakataong ito ako na ang nag-ikot ng tingin sa maraming tao.

Even my friends were grinning like an idiot.

"I don't care,"

Hindi na namin pinansin ni Wayto ang mga tao. Mabilis rin nawala ang atensyon sa amin nang si Antonia at si Dylan naman ang gumawa ng eksena.

Wayto chose the stairs, inilalayan niya muna ako bago ito naupo sa pangalawang baitang na mas mababa sa akin.

Still, we're closer and we can easily reach each other. Masyadong matangkad si Wayto para hindi ako maabot sa isang baitang na pagitan lamang.

"You planned this with your friends, right?"

"W-What no?! Dinala mo na naman ba ako dito para awayin, Wayto? Hindi ba at nakipagbati na ako sa'yo." Lumingon ito sa akin nang nakaawang ang bibig.

"Nagtanong lang ako Olbes, ikaw ang galit agad." Tumaas ang kilay ko.

"Uminom ka na naman ba? Kung ano-ano na lang ang ginagawa mo Olbes, kung hindi ka nakasabit sa chandelier, kakanta ka sa maraming tao."

"Pinagagalitan mo ba ako, Wayto?"

"Nagsasalita lang ako, Autumn. Bakit lagi mong minamasa ang sinasabi ko sa'yo?" Bakit pakiramdam ko magsisimula na naman kaming mag-away ni Wayto?

"Because I can feel it! Aalis na lang ako dito! You didn't even praise my voice, tapos pagagalitan mo lang ako. Jowable naman ako, I dedicated a damn song for you, pero pinaiiyak mo ako lagi Wayto. Ikaw rude na," ginalingan ko ang pag-arte. Sobrang emosyunal, kasama ng alak sa sistema ko.

Lalong kumunot ang noo niya sa akin, I was about to exaggeratedly stand on my feet and leave him alone, but the chinitong gago just stopped me by giving his torrid shut up kiss.

Torried, hard, forceful but in the end it turned into calm, soft and gentle, like it was a kind of lullaby that will tranquil every kind of wildness.

When our lips parted, all I can do was just to stare at him, blushing, shut mouths and annoyed yet slightly happy. Unexplainable!

"Isang arte pa, ikaw kagat na." His thumb slightly brushed my lips.

We're still inches close with our glare at each other. Ako ang unang kumawa ng tingin at inirapan ko siya.

I crossed my arms while looking for other scenery to divert my damn kilig. Nagiging moreno sa paningin ko si Wayto, this is damn wrong. Sunog siya sa paningin ko noong unang panahon.

"Ikaw di nga ako pansin nang matagal." Mahinang sabi ko sa kanya na hindi sinasalubong ang kanyang mga mata. Aping-api na naman ang boses ni Autumn Stassi Olbes.

I used my iconic finger playing innocence. Yung mga batang naabuso ng mga abusado. Katulad ulit ni Arellano, inabuso ang hindi pagpansin sa akin. Gago siya, aabusuhin ko rin ang pagsuyo niya sa akin.

The table had turned.

And I just realized that I gained a lot of names for Dwight Arellano. He's gagong Arellano, abusadong Arellano, gagong intsik, smuggled car boy, gagong intsik na pababy, kagat ng intsik, gagong chinito, chinitong pababy, oh damn many to mention.

"I'm sorry," bulong nito sa akin.

"That's it? I tried to reach you. You made me feel so unjowable Wayto. Nasasaktan ako." I heard him curse.

Sinubukan niyang hawakan ang kamay ko pero iniwas ko ito. Nanatili pa rin akong nakatingin sa maraming tao at hindi sa kanya.

"Jowable naman ang babe ko, tayo bati na." He softened his voice.

Parang na-guguilty na ito sa hindi pagpansin sa akin. Like excuse me? Ang lakas ng loob niyang magpabebe sa akin ng matagal? 

"Let me think Wayto for a while, making me feel so unjowable was the worst feeling I've ever felt." Madramang sabi ko.

I fake drying my tears.

"For all the people, ikaw pa na boyfriend ko. You even wiped your kisses and told me that I wasn't pretty. Did you know that I've been haunted by that. Araw-araw kong napapanaginipan ang sinabi mo na hindi ako maganda. You made me feel so ugly and that's the worst thing Wayto. You've been rude to me, kahit ilang beses akong naglalambing sa'yo." I am now starting to move my shoulders like I was about to cry so hard.

"Babe sorry na kasi, where do you want? Saan ako hahalik? Ako hindi na punas halik ko sa babe ko,"

"No, don't touch me." Ilang beses kong sinalag ang kamay ni Wayto sa akin.

I placed my palms on my face and continue with my acting, mas magaling talaga ako sa bagay na ito kapag may halong alak ang sistema ko.

"Babe, come here. Ako nagsisisi na, I missed you so much. I am so lucky that I have the most beautiful jowable woman in town."

"Am I jowable ba talaga, Wayto?"

"Yes, my babe is jowable. Sorry na, ako di na ulit."

Nang lumingon ako halos kumulo ang dugo ko nang kabaliktaran ng boses niya ang hitsura nt mukha niya.

He looked bored and annoyed!

"You're not sincere, Wayto naman! Niloloko mo ako! Tang-ina mo!"

"Because you're just acting! Cut the crap, bati na tayo. Baka makagat na kita Olbes, itigil mo na ang pag-arte mo. Malapit tayo sa kwarto." Itinuro niya ang taas ng hagdan.

"Hindi nga kasi ako umaarte!" I shouted.

"Stop babe, please? Baka mamaya hindi ka lang jowable sa akin, beddable ka na! Isa pa Olbes! Isa pa!" sigaw rin niya sa akin.

"W-What? Anong beddable Wayto?" Though, I'm already having a hint about this damn word.

"If you have your maarte words, that's my gago words babe. Isang arte pa sa akin, I will definitely make you feel not just jowable. Beddable. Beddable Olbes."

Hindi na ako nakasagot sa kanya dahil bumaling siya sa waiter na dumaan sa harapan namin.

"Hey! Let me have some!" Kumuha siya ng tatlong bote ng alak at inilapag niya ito sa tabi niya.

Natahimik ako, hindi ko alam napagod yata ako sa pakikipagtalo kay Wayto.

"Hindi ka ba kakalong sa akin, Olbes? It's our babe time, bati na tayo."

"You'll share your drinks?"

"No, hindi na maganda ang tama mo."

"Oh, anong iinumin ko?"

"Pineapple juice?"

"Baka masuka ako,"

"Tubig,"

"Nah, but get some snacks. Nagugutom na ako."

"Sinong hindi magugutom sa ginagawa mo Olbes? Nakakagutom kaya ang umarte nang umarte. Wait here, I'll get you some foods."

Kung hindi niya sinabi na kukuha siya ng pagkain baka nag-away na naman kami.

I didn't wait long enough, parang si flash si Wayto ang bilis niyang nakabalik sa akin.

Dahil malaki ang hagdanan ng bahay ni August, nagagawang i-straight ni Wayto ang binti niya habang nasa pagitan niya ako at nakasandal sa kanya.

"Pero natiis mo talaga ako Wayto, sa susunod hinding-hindi na talaga kita susuyuin. Lumaki man ang chinito mong mata." He laughed.

Ramdam kong hinawi niya ang buhok ko at inilagay ito sa kanang balikat ko. He settled his face on my left shoulder while his other arm is slight embracing me.

"Sinong may sabi sa'yo na may susunod? Ako di na ulit babe," I smiled wickedly.

"Dapat lang, kasi wala ka nang jowable na babe kapag nagpabebe ka pa sa akin."

"God Autumn, it's not pabebe. It's pa-baby."

"Seriously Wayto? B-Bakit dumadami na kayong mga baby dito sa Enamel? Is that a virus or something?"

"W-What?"

"I shouldn't have listened to Nero," suminghap ako sa sinabi niya.

"Listened for what?"

"That I should not mind you for a month?" tumaas na naman ang presyon ng dugo ko.

"Nakikinig ka sa kanya? Of course, he would also drag you into bitterness! Para pareho kayong bitter!" kakalas na sana ako sa yakap niya nang pigilan niya ako. Mas humigpit pa ang braso niya sa akin.

"What the fuck? Moreno ako Olbes! Moreno!" ilang beses akong napapadyak dahil sa nalaman ko.

All this time Wayto's accepting suggestion from that bitter Ferell? Tama nga si Antonia, lahat ng Ferell ay kontrabida.

From Troy and now his cousin Nero.

"You don't listen to him babe," malambing kong sabi kay Wayto.

"Yeah, I won't." I rolled my eyes.

Bumalik kaming dalawa sa pagiging mahinahon. He gave me nachos, kaya sinusubuan ko siya. Ako ang may hawak ng malaking plato.

Habang sinusubuan ko siya, bigla ko na lamang naisip na kumanta ulit ng chinito. Pangisi-ngisi lamang sa akin ang gago.

"At kung ikaw ay nakatawa, ako pa ba ay nakikita.." Ilang beses naglaro ang daliri ko sa isang malalim niyang dimple.

Paulit-ulit akong kumakanta sa harap niya habang naglalaro ako ng ekspresyon ng aking mukha.

Well, a cute face. Pouting at him, making a teasing kiss na hindi naman lalapat, ilang beses kong hinihipan ang chinito niyang mata hanggang sa hawakan ng isa kong kamay ang buhok niya.

"Humaba na ang fuckboy hair cut mo, Wayto."

"Should I cut it again?"

"Baka mag-away na naman tayo." Kumento ko.

"Hindi na ako magpapagupit."

"Nah, magpagupit ka. Bagay sa'yo ang fuckboy haircut."

"I hate the name," I laughed.

"Well, that's everybody called it."

We settled again. Walang away, kundi usap lang nang maayos.

"Who invited you here?"

"Ferells,"

"They were not even invited." Matabang na sabi ko. But, I'm still thankful for them. At least, nandito si Wayto.

"Wala nang bago," tipid na sagot nito.

"What did you do nang break tayo?" I asked him.

"Watching you," natigilan ako sa sinabi niya. Kahit ilang beses ko naman siyang nahuhuli na nakatitig sa akin.

"What about you? Still drooling at-" I stopped him with my forefinger on his lips.

"Ikaw mas gwapo sa kanya, enough with him. I'm sorry about my words before." The corner of his lips moved in amusement.

Hanggang sa tipid siyang humalik sa pisngi ko, it was a slow yet warm and heart melting kiss.

"Forgiven, give me mine babe." This time he didn't move his head. Hinayaan niya akong humalik sa kanyang pisngi.

Sabay kaming ngumisi sa isa't-isa. Bago ako muling sumandal sa kanya, nanatili muna akong nakaharap sa kanya at marahan akong pumangalumbaba sa ere habang mas pinasisingkit ang mga mata sa kanya.

"Wayto, am I pretty?"

His forefinger pressed the tip of my nose.

"Tang-ina, sobrang ganda. Sobrang ganda." He repeated the words with so much admiration with his chinito eyes.

"Come here," hindi na ako nahintay ni Wayto dahil kinabig niya ako papalapit sa kanya.

"Sobrang ganda, Olbes."

"H-huwag mong babawiin, ipapapatay kita sa buong angkan ng mga Olbes."

"Paano babawiin kung matagal nang tatak?"

"W-What Wayto?"

"Nothing,"

Ang tagal namin ni Wayto sa hagdan at mukhang dito na kami hanggang sa matapos ang party.

"Wayto say ahh," I leaned more my body against him.

Marahan akong lumingon sa kanya na halos lumapat ang tungki ng ilong ko sa panga niya.

He was about to move his mouth to eat the nachos when I playfully changed the position.

"Oh, the nachos moved babe! It's here," tipid ko lang ginalaw ang kamay ko.

He grinned at me when he got what I wanted. I can't help but to giggle everytime that he's failing to eat the nacho.

"Come on, I'm hungry babe."

"Nah ah, be fast babe."

Ang lalandi nyo!

Hustisya sa mga single!

Fuck, walang forever!

Teka, kakanta na rin ako ng chinito!

Sana all may kalandian sa pagkain ng nachos!

Nang sinubukan ko ulit igalaw ang kamay ko, hindi na ito nakatakas pa. Wayto got the nacho, but what made me abducted was his playful bite on my cheeks.

"You bit me!" hinampas ko ang balikat niya habang tumatawa siya.

"Here babe, want your nacho?" iniharap sa akin ni Wayto ang nacho. Ngumisi ako at sinubukan ko nang habulin ito sa kamay niya.

Tawa kami nang tawa dahil hindi ko man lang mahabol ito sa kanya.

Tang-ina nyo, umuwi na kayong dalawa!

Landi!

Bakit hindi na lang kumain?

Walang forever! Uwi na kayo!

Hindi namin sila pinansin ni Wayto, until I got my nacho.

"I got it babe, rarr." I made a playful claw in front of his face.

Sumandal akong muli sa kanya at nagsubuan kami ng nacho sa hindi malanding paraan, minsan nakakapagod rin pala ang makipaglandian.

"Jowable ka rin naman Wayto," I commented.

"Since birth," ang taas ng confidence niya.

"Nagka-ex ka na ba Wayto?" I randomly asked him. Curious.

"Madami,"

"Oh," I don't know what to say.

"Jealous?"

"No way, why would I? Ako naman ang pinaka-jowable sa kanila."

"Yeah," tipid na sagot niya.

"What about you? Hindi mo man lang ako tatanungin kung marami na akong ex?" I confidently asked him.

"Yeah, ilan?" tanong niya.

"Well, I got four ex boyfriends." I lied.

"Really?" he sounds so bored. I was expecting that he'll give me a hint of jealousy, pero wala akong nakapa sa kanya.

Gago.

"I'll introduce you to my parents, Autumn. When are you free?" kung noon ay halos excitement ang mararamdaman ko sa mga ganitong alok ni Wayto, ngayon ay bigla akong ginapangan ng kaba.

"A-Are you sure?"

"Matagal na rin tayo, we already knew each other. It's about time."

"P-Paano kung hindi ako makalabas ng buhay sa teritoryo niyo, katulad nang una mong sinabi sa akin?"

"Do you think I'll allow that to happen?"

"Why? Hindi ba at magkalaban tayo."

"Tell me, Olbes, kailan kita kinalaban? I've been doing what you always wanted from the very beginning."