Kabanata 29
Masayang masaya ang binata pauwi. May iba't ibang stage na mga beast ang nakasalubong niya. Ngunit walang paki alam ang mga ito sa tulad niya na mababa. Ang tingin ng gold stage beast sa kaniya ay parang hangin lang.
Nakarating ang binata sa bahay na may pagtataka. Hinanap niya sa loob si Aurora ngunit hindi niya nakita.
Napag pasyahan na lamang niya lumabas. Umupo sa nagyeyelong damo. Sinimulan niya iponin ang enerhiya sa palad saka inisip ang transform. Nag liliwanag ang palad ng nakakasilaw. Kumalat ang aura ng binata hanggan sa umabot sa mga beast ngunit hindi interesado ang mga beast. Sapagkat abala ang mga ito kumain.
Dumaloy ang liwanag sa Transform Ring. Binalot ang binata enerhiya na mula sa transform ring. Sa isang iglap nag bago ang kaniyang kasuotan. Masyadong maikli ang pang itaas na hanggan pusod lang, ang short na hanggan tuod.
“Ang lamig!” Napayakap na lamang siya sa subrang lamig.
Muli niya ginawa ang kanina ngunit sa kasamaan palad ayaw gumana ng transform ring. Hindi gagana ang transform ring kung ang gumamit nito ay hindi nakatuon sa imahinasyon.
Pasigaw-sigaw ang binata sa subrang inis. Para tuloy siyang babae sa kaniyang kasuotan. Napahinto si Ziwin sa pag sigaw nang matanaw ang Mega Snowflake na pamilyar sa kaniya.
Sinalubong ni Ziwin ang Mega Snowflake. Nagulat na lamang siya nang makita si Aurora na walang malay nakahiga sa Mega Snowflake. Maraming sugat sa iba't ibang katawan. Halos naliligo sa sariling. Subrang pula ang kaniyang damit na balot mga rosas na likido.
Hindi alam niya kung ano gagawin mabuti na lamang. Kusang lumiit ang Mega Snowflake na sapat lang nakahiga si Aurora. Nag madali binuksan ang pinayuan niya kasabay ang pag pasok ng katawan ni Aurora.
Kusang nag bukas ang silid ni Aurora saka bumagsak si higaan nito. Nakahinga ng maluwag ang binata. Agad niya pinag masdam ang sugat ni Aurora na may malaking pinsala.
Lumabas ng silid si Ziwin. Hindi niya na kontrol ang sariling katawan sa hindi malaman dahilan. Lumapit siya sa nag aapoy na mga gamitin sa pag gawa ng Potion. Nag simula na siya kumuha ng mga sangkap para sa gagawin Potion. Kahit gusto man ng binata ngunit hindi niya kayang kontrahin kung sino ang may kontrol sa kaniya.
Natatakot siya baka mag ka mali sa pag gawa ng Potion. Ang apoy na mula sa banga ng loob ay dahan-dahan lumabas patungo sa kamay ng binata. Ang apoy na kulay berde. Sa pag lapat sa kaniyang daliri kasabay ang panginginig ng kamay. Napabuga siya ng usok sa subrang lamig na bumalot na enerhiya sa buong katawan.
Nabitawan niya ang basket nang tuluyan kumalat sa kaliwang kamay ang berdeng apoy na sanhi na lubhang siyang nang hina. Napa pikit mata sabay sigaw ng paulit-ulit na “Hindi ko na kaya.” Mas lalong lumakas ang apoy dahil sa pag sigaw niya.
Tumilapon ang binata at tumama sa pader bumagsak na habol hininga habang nakagat sa ibaba ng labi. Pinipigilan nita umiyak dahil dulot lamang nito ang sakit ng mata.
Pumasok sa isipan ng binata ang alaala ng temple monkey na labis siyang natakot sa nalaman na paghihirap kontrolin ang apoy na ito ng dating may-ari.
Tumayo ang binata. Akmang hahakbang siya nang biglaan na paralisado siya. Umikot-ikot ang apoy na parang kinontrol ang kilos nito. Kusang gumalaw ang kaliwang kamay sabay turo sa mga sangkap. Nag siluntangan ang mga sangkap at lumapit sa binata.
Sa kumpas ng kamay ay nahati ang mga sangkap ng ilang beses, nag ka durog-durog sa kumpas muli ng kamay, nag siliparan ang mga ito patungo sa banga, dahan-dahan bumagsak. Bumaba ang apoy sa palad saka nag anyong munting bola. Hinagis sa banga, sakto naman tumama ito sa loob ng banga.
Kumalat ang mabangon amoy ng umasok ang banga ng kulay puti. Sa unang Langhap ng amoy ng binata parang nalasing siya nito. Sa pag hupa ng usok kasabay nawala ang bisa ng paralisado.
Nag madali tumakbo si Ziwin nang marinig ang bitaw ni Aurora. Kumuha siya ng maliit na bote saka nilagyan ng Potion na galing sa banga.
Pag karating niya sa silid. Halos masuka si Ziwin makita ang dugo nag kalat sa sahig. Pina inom niya agad ang Potion na hawak niya.
Nakahinga ng maluwag siya nang dahan-dahan nag hilom ang mga sugat. Hindi pa rin nagising si Aurora.
Napag pasyahan na lamang niya na kunin ang nakadikit na Rosa's sa balat nito. Lumabas ng silid bibit ang mga Rosa's na balot ng energy ball.
Pag aaralan ng binata kung ano ito. Sa pagkat sa tingin may nakalabas si Aurora na beast. Pumasok siya sa silid niya at agad niya naman sinara.
Huminga ng malalim. Pinadaloy ang lahat ng enerhiya patungo sa transform ring upang buksan muli ang lagusan.
Nag pakawala ng enerhiya ang transform ring sa harap niya saka dahan-dahan nabuo ang isang salamin. Agad siya pumasok. Bumangad sa kaniya ang natutulog na dragon.
Naramdaman ng dragon ang pag dating niya. Bumangon ito mula sa pag ka higa saka tinitigan ng masama siya.
“Bakit napa rito ang bagong may-ari?” Seryusong saad.
“Nais ko lamang alamin ang Rosa's na ito.” Sabay lahad ng energy ball.
Napatawa ang munting dragon nang makita ang Rosa's. Samantala napakunot noo siya sa reaksyon nito.
“May nakakatawa ba sa sinabi ko?
"Pasensya ka” na hindi ko mapigilan tuma-" hindi natapos ang sabihin na muli na naman ito tumawa.
“Sabihin mo na ang dapat sabihin. Kung ayaw mo may gagawin pa ako.”
Huminto sa pag tawa ang munting dragon saka nag lakad pa lapit sa kaniya.
“Ang Rosa's na yan ay isang atake na mula sa beast. Ang beast na ka wangis ng daga. Ang tangin lunas sa lason ay luha ng White lion.”
Ngayon lamang niya narinig ang tungkol sa white lion. Napalunok ng apat na beses sa kaniyang na isip sa imposebleng mangyari.
“Saan ko na naman matagpuan ang White Lion?”
“Nandito sa loob ng mundo mo. Nakikita mo ba ang island iyong?” Sabay turo nito.
Isang island nakalutang sa himpapawid. Napansin niya may makapal na enehirya ang nakapalibot nito.
“Paano?” Ang tangin lumabas sa bibig na salita niya. Sa subrang kaba at hindi niya malaman kung kakayanin niya ba lumipad patungo roon.
“Sirain mo ang harang. Hanapin mo ang white Lion. Pag natagpuan mo siyang gutom huwag ka na tumuloy mag pa kita kung hindi ka handa kalabanin siya.”
“Marami na akong nasabi na sa'yo. Makaka alis ka na.”
Nag lakad pa balik ang munting dragon sa pwesto nito.
Hindi ito na tulog muli sa halip pinag masdam lamang niya ang binata sa gagawin nito.
“Handa na ako. Gagawin ko ito upang ma ligtas sa kapahamakan si Aurora. Dati hindi ko nagawa ipag tanggol si Lolo.”
Dahan-dahan binalutan mg tubig ang binata hanggan nabuo itong bolang tubig samantala nasa loob siya nakatayo. Tinuro niya ang island kasabay ang pag lipad nito patungo roon.
“Ano?” Gulat na wika niya.
Subrang kapal ng enehirya ang bumalot sa island. Nag dalawang isip tuloy siya kung itutuloy pa.
“Water Bang!” Sunod-sunod na pinakawalan niya ang enerhiya sa daliri patungo sa harang.
Sunod-sunod na pag sabog ang naganap. Nag humupa ang usok. “Ano?” Nanlaki ang mga mata. Hindi makapaniwala siya kahit kaunting lamat wala.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro