Ziwin

Muli ako bumalik sa tunay kong anyo na halos habol hininga habang nakaluhod.

Halos binuhos ko na ang lahat ng kapangyarihan ko pero hindi ko pa rin natalo ang Demon beast. Marami na ito pinsala sa iba't ibang bahagi ng katawan. Mabuti na lamang na putol ko ang pinag mulan ng kaniyang lakas ng hindi ko na malayan.

Galit na galit nang mapansin ng Demon beast ang mag kabilang sungay ay putol na. Umusok ang ilong nito.

Halos naligo na ako ng sariling dugo sa dami pa naman sugat. Mabuti na lamang sa tulong ng water na kakayahan ko ay na pa hilom ko ang mga sugat ko.

"Mapapatay na talaga kita insekto. Hindi muna kaya lumaban. Na ubusan ka na ng enerhiya. Pagkakataon ko na patayin ka!"

"Pareha lamang tayo pangit na turo. Tingnan mo ang iyong sarili may pinag ka iba sa kalagayan ko?"

"Humanda ka papatayin kita!"

Hay naku hindi na ako gumalaw bago pa man makalapit sa'kin. "Kainis!" Ayon ma dulas nag pagulong-gulong sa putikan.

"Kumusta pangit na turo. Pag na patay kita malaking pakinabang ang iyong taglay na enerhiya sa'kin."

Naalaala ko ang tungkol sa enerhiya at dugo ng demon beast. Pinaliwanag sa'kin ni lolo ang silbi nito.

(Flash Back)

"Pag naka patay ka ng demon beast Ziwin. Huwag mo kalimutan kunin ang kaniyang dugo."

Nag taka ako nakatingin kay lolo.

"Anong silbi ng dugo?"

Binuklat ni lolo ang itim na libro saka binasa ang mga nakasulat.

"Ang dugo ng demon beast ay malaking pakinabang sa elemento ng lupa. Sa pamamagitan ng dugo ng demon beast at luha ng isang nilalang na may elemento ng lupa ay makaka likha ng panibagong demon beast."

Nanlaki ang mga mata ko. Malabo man mangyari ang mga na isip ko pero interesado ako.

"Panibagong demon beast? Kung ganon po. Panibagong beast ay mahalintulad sa bagong silang na demon beast."

"Tama. Kung malakas ang demon beast ay tiyak na malakas ang panibagong demon beast na malikha."

"Pero lolo hindi ba ang mga kaalaman mo ay hindi kabilang sa wood rank?"

"Oo apo. Hindi tayo kabilang sa pamilya ng Membre isa lamang tayo dayuhan na inampon nila."

(End Flashback)

"Wala na akong sapat na enerhiya para patayin ka pangit na turo. Pero may paraan ako patayin ka sa mabilis na paraan."

"Hindi ako makakapayag na patayin mo ako insekto!"

Dahan-dahan tumayo mula sa pag ka higa ngunit hindi pa man tuluyan nakatayo.

Binato ko sa kaniya ang bato na kasing laki ng ulo ng tao. "Aray ko!" Tumama sa kaniyang ulo na dahilan na pag ka bagsak nito.

"Hindi ko akalain mahina ang yung physical samantala sa kapangyarihan malakas ka."

"Pagsisihan mo insekto kung papatayin mo ako!"

Lumitaw sa ulunan nito ang munting mga bolang apoy habang nag sasalita.

Hindi maaari matapos ang pag bukas niya ng lagusan kung hindi katapusan ko.

Kitang-kita mg dalawang mata ko sa loob ng lagusan ang mga demon beast natutulog.

Mabilis ako tumakbo habang pilit ko mag palabas ng enerhiya sa mag kabilang kamay ko. Nang nakarating ako sa harapan niya tumalon ako kasabay na buo sa mag kabilang kamay ko ang malaking bato na pinalibutan ng hugis matutulis na bato.

Buong pwersa ko ito binato sa kaniyang ulo. "Hindi...!" Bumagsak ako sa lupa habang dahan-dahan dumilim ang paningin ko.

Bago pa man ako mawalang ng malay at hinawakan ko ng mahigpit ang braso ng kalaban saka sinugatan kasabay ang pag higop ko ng enerhiya.

Third's Person Point Of View

Nag takbuhan ang mga tao sa iba't ibang direksyon  habang kasalukuyan hawak kanang pulso nito.

"Nakatakas ang mga bilanggo habulin niyo!" sigaw ng bagong dating.

Isang matanda ang lumapit sa Heneral.

"Heneral Luna parang awa mo na pabayaan mo na ang aking apo."

Sinipa lamang ng Heneral ang matanda. "Mga hangal mag sigising kayo!" Marami mga kawal ang kasalukuyan tulog pa.

Hindi nagising ang mga kawal. Na isip ng Heneral na gumamit ng elemento. Sa kumpas ng kanang kamay niya lumitaw ang mga bolang tubig.

Sa pag kuyom ng kamo kasabay sumabog.

"Anong nangyari?"

"Lagot!"

"Habulin niyo ang mga nakatakas ngayon din kung ayaw niyo mapatalsik sa paging kawal!"

Napahinto ang Heneral nang marinig ang tawa ng isang binata.

"Mukhang napabayaan mo Heneral Luna ang iyong tungkulin."

"Halo?"

"Ako nga wala ng iba," natatawang wika nito.

Halo Amazuki ang anak ng pinuno ng angkang na Amazuki napabilang sa noble clan.

"Tumahimik ka bata. Umalis ka na dito habang  wala pang naka kita sa'yo!"

"Paalam kita ulit."

"Ang batang iyong sumusubra na. Hindi bale na nga. Sapat na siguro ngayon araw ang mga nahuli ko upang masayahan sa'kin ang hari."

-

Samantala naglalakad ang babae papasok sa lupain ng Hiden Forest ngunit bago pa man siya makapasok.

"Huli ka!"

Lumingon ang babae sa likod at nakita niya ang isang karaniwang mamayan na kasalukuyan hila hila ng kawal.

Huminto ito saka tinuro ang babae.

"Isa ka ba sa mga nakatakas?"

Napataas ang mag kabilang kilay saka tumawa ng malakas na parang bang baliw.

"Ano sa tingin mo?"

"Sigur-"

"Opps hindi ba halata na isa na lamang ako pang karaniwang tao. Pag masdam mo maigi!"

"Mabuti sinabi mo. Mag papakamatay ka ba? Mapanganib ang Hiden Forest lalo na sa tulad mo."

Umalis ang kawal habang umawit na labis nag pa inis sa babae.

"Tawanan niyo lang ako ngayon. Ako si Aurora ang dating mapanganib pero ngayon isa na lamang ako walang silbi. Kung hindi ko lang sana ginawa siguro sa ngayon hindi ako nag hirap. Ang elemento ng tubig ay labis ko na miss ngunit isa na lamang iyong piraso ng alaala," bulong nito sa hangin.

Nag patuloy sa pag lakad si Aurora. Maraming mga beast ang nasa paligid ngunit hindi siya pinansin dahil sa paningin nila isa lamang siya kaawa awa na nilalang na hindi bigyan pansin.

"Sana mahanap ko ang lungga ng gem beast. Sana may makita ako na gem kahit piraso lamang. Pag nagkataon na mangyari iyong... may kaunti na akong kapangyarihan."

Napahinto nang makita sa hindi kalayuan maraming sugatan na mga beast ang nag kalat.

Pagkakataon ni Aurora na pumatay pero wala na siyang paki alam. Hindi nag dalawang isip na tumakbo saka huminto sa harapan ng isang sugatan na Gem Beast.

Kinuha ni Aurora ang mga dahon dala dala niya sa mahiwagan bag niya. Binalot ni Aurora ang kanang binti ng gem beast ng dahon ng Tree life.

Ang tree life ay isang ma alamat na halaman. Wala pang naka kita sa halaman nito bukod sa mga dahon na tira nito bago lumipat ng ibang lugar.

'Anong nangyari dito? Mukhang kakatapos lamang maganap ang isang digmaan. Siguro may kinalaman ang buhawi nakita ko kahapon,' lamang ng isip ni Aurora.

'Tao tulungan mo kami. Gagamtipalaan ka namin sa oras na kami ay gumaling.'

Nilibot ang tingin ni Aurora. Hindi niya matukoy kung sino ang kuma usap sa kaniya. Kahit ganon pa man ay hindi siya nag dalawang isip na tulungan ang mga beast.

Aurora kaaway o kakampi? Malalaman sa sunod na kabanata.