PAHINA 40

***

Pagtapak ko ng school. Hindi ko napigilang mapansin ang mga tingin na ginagawad nila sa akin. I frowned at them at umiling. Imagination ko lang siguro.

Just to be sure. Kinapa ko ang mukha ko baka may dumi ba ang mukha ko.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at tiningnan ang repleksyon ko. Pero wala naman eh. I sighed at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri ko. Bakit sila ganun makatingin? Bakit ang sasama ng tingin nila sakin.

Nakarinig ako ng malakas na halakhak nang makarating ako sa hallway. Nakita ko si Jasmine, ang Vice President ng buong SBO na prenteng tumatawa kasama ang mga barkda nito.

Napakunot muli ang noo ko nang tumigil ito at tinuro ang direksyon ko. Umiwas nalang ako ng tingin at lalagpasan na lang sana sila. Pero napahinto ako nang bigla itong magsalita.

"Hi, Blue!"

Napalingon ako at nagulat nang batiin niya ako. Hindi ko alam ang sasabihin sunod dahil hindi naman ako sanay na binabati o pinapansin man lang ako nito. She hates me. So why greet now?

"Uhh-"

"Libre mo naman kami sa Starbucks. Narinig ko mayaman ka na daw. Di ba guys?"  pagbaling nito sa mga kabarkada na sinang-ayunan ng mga ito.

Naguguluhan ako. Anong sinasabi nila? Kelan pa ako naging mayaman? Nanalo ba ako sa lotto?

"Anong sinasabi mo, Jasmine? Direstuhin mo na ako. Male-late na ako sa klase." prangka ko.

Tinaasan niya ako ng kilay at bumahid sa mukha nito ang pagkairita.

"Oh? Ang tapang mo na ah. Nagka sugar daddy ka lang ganyan ka na umasta."

Ano?

"Hindi kita maintindihan. At wala akong sugar daddy!"

Tumawa ito ng pagak at mahina akong tinulak sa balikat. "Oh yeah? Kalat na sa buong school ang pagiging gold digger mo! Nakakahiya ka naman, pinatulan mo pa talaga si Mr. Marquez. Talagang ginamit mo iyang ganda mo! Kala mo isa kang santa yun pala may tinatago ka ding kulo! Ew! Ganoon ka ba kadesperadang makaahon sa hirap?" Maarte nitong sambit.

"Hindi totoo 'yan! Wala kang alam! Tumahimik ka!" Mukha itong nagulat sa pagsigaw ko kaya napaatras ito ng kaunti.

She flipped her hair. "Bakit totoo naman ah! May nakakita sayo kanina na hinatid ka daw ni Mr. Marquez sa mamahalin niyang kotse. Totoo ngang may relasyon kayo, kalat na din sa media ang pagiging gold digger mo! Isa ka lang sa mga babae ni Mr. Marquez! liwan ka din niya! Kadiri ka!"

What? Kaya ba ganun nalang ang tingin ng mga school mates ko sakin? Is it because they thought isa akong gold digger dahil boyfriend ko si Ales? Ito ba yung sa JS Prom? Dahil lang doon?

Bago pa man ako makapagsalita ay bigla nalang ako nitong tinulak — buti nalang ay mabilis akong nakapag balance at hindi natumba. I glared at their direction at mahigpit na kinuyom ang kamao ko.

Grabe naman silang makapaghusga. Nasasaktan ako sa panhuhusga nila sa akin. Wala silang alam! Bwesit! Anong karapatan nilang tawagin akong gold digger?

Napaluha ako nang biglang maalala ang mga sinabi ni Alex sa akin noon. Tugma din ang mga sinabi niya kay Jasmine.

Ganoon ba ang tingin nila sa akin?

Hindi naman ako gold digger ah! Wala namam akong ginagawang masama. Hindi ko naman sinasadyang mahalin si Ales eh. Kalat na sa media? Bakit hindi ko iyon alam? Akala ko sobrang pribado ng relasyon namin ni Ales— he assured me.

Baka alam ni Ales. But he didn't tell me. Ngayon pahiyang-pahiya na ako. Wala akong malay na hinuhusgahan na pala ako ng mga tao dahil sa pakikipag-relasyon kay Ales.

"Blue!"

Mabilis kong pinunasan ang luha ko at napatingin sa pinanggalingan ng boses na tinawag ang pangalan ko. Nakahinga ako ng maluwag nang makita ko si Carla.

She was running papunta sa akin. "Okay ka lang? Anong nangyari bakit ka umiiyak?" nag-aalala niyang tanong.

Ngumiti ako ng peke at tumango. "Oo naman. Hali ka na. Male-late na tayo sa klase."

Hindi ito nagreact at tinitigan lang ako ng may pag-aalalang ekspresyon sa mukha niya. Perhaps, may alam siya sa mga bali-balita na kumakalat dito sa school.

"Pero, Blue-"

"Tara na, Carla. Ayoko nang pag-usapan." madiin kong sabi.

Hindi na ito nagsalita at tumango nalang. Niyakap niya ako sa bewang at inakbayan. Naglakad kami na nakaabay lang sa akin na parang prino-protektahan niya ako sa mga tingin ng mga school mates ko.

Hanggang sa makarating kami sa classroom. Parang gusto kong mapaiyak nang biglang tumahik ang mga kaklase ko at napatingin sa akin. They gave a judging look at nagsimulang magbulungan.

Nakita ko ang pag-iling ng mga kaklase kong lalaki.

"Sayang, crush ko pa naman si Blue."

Nadinig kong sabi pa ng isa sa kanyang katabi. Pero hindi ko nalang iyon pinansin at umupo nalang.

Parang gusto kong makain nalang ng lupa dahil ko nakayanan ang mga mapanghusgang tingin ng mga school mates ko- pati na rin yung mga teachers ko. Sobrang hiyang-hiya na ako sa mga naririnig ko.

Wala akong laban.

Buti nalang at hindi humiwalay sakin si Carla at wala siyang ginawa buong a raw kundi patawanin at daldalan ako ng mga pinanuod niyang mga korean novelas. Kahit kailan talaga napakamadaldal niya.

Buti nalang at nasanay na ako. Kung ibang tao pa ang nakakasama niya malamang tinahi na yung bibig niya.

Hanggang sa natapos na ang klase ay naging tahimik lang ako. Dinadamdam ko pa din ang mga masasakit na salita na binabato sakin. No matter how hard I tried to brush it off– ay wala.

"Blue, mauuna na ako ha? May inutos pa kasi si mother sakin. Wag nang malungkot okay? Kwentuhan naman kita bukas ng mga Japanese drama na napanuod ko. Inggat ka!"

Napangiti ako dahil sa naging paalam niya. I shook my head at naestatwa lang sa kinatatayuan ko mula sa pwesto kung saan ako naghihintay ng tricycle.

I sighed heavily. Nagugutom tuloy ako.

Hindi kasi ako nakapag-lunch kanina ng maayos dahil sa pagmamadali. Gusto ko kasi talagang iwasan ang mga tao sa canteen. Alam kong ako ang mga pinag-uusapan nito.

Puntahan ko kaya si Ales. Napaisip ako. I nodded at pumara ng tricyle.

"Salamat, manong." Sabi ko nang makarating ako sa harap ng building na pagmamay-ari ni Ales.

Tumango ang tricycle driver at lumarga. Inayos ko ang pagkakabuhat ng back pack ko at naglakad papunta sa loob. Agad na napatayo ang security guard na nakabantay sa labas ng building nang makita ako.

"Ay, magandang hapon, Miss Blue." magalang na bati nito.

Nagulat ako dahil sa pagbati niya- at kilala niya din ako? Wait, pinagsabihan ba 'to ni Ales? Wala namang ganito noong una kong punta dito. I shrugged mentally at isinawalang bahala iyon.

"Good Afternoon din po." magalang kong sabi.

"Pupuntahan niyo po si Sir Marquez?"

Tumango ako. "Opo. Busy po ba siya?"

"Ay, pasok nalang po kayo. Punta po kayo sa desk na iyon. ia-assist ka nalang nila papunta sa opisina ni Sir Marquez."

"Sige po. Salamat!" Ngumiti ako.

Pinagtinginan ako ng mga tao nang makapasok ako sa loob. Siguro nagtataka sila kung bakit ako nandito. Nakauniporme pa naman ako. Hindi ko pinansin ang mga titig ng mga empleyado sa akin at nagtungo sa front desk na sinabi ng Security Guard.

"Excuse me-"

"Good Afternoon po, Miss Blue." Naputol ang sasabihin ko dahil sa pagbati ng babae na nasa front desk.

She was smiling In a very friendly manner. Kaya napangiti din ako sa kanya. Nakakadala yung smile niya eh.

"Si Ales..."

"Sasamahan na kita, Miss Blue."

Gusto ko sanang tumanggi dahil alam ko naman yung opisina ni Ales. Nakapunta na naman ako dito dati eh. But it would be rude if hindi ko na tanggapin ang alok nito.

"Uhm, sige." I answered. Tahimik kaming naglakad papunta sa elevator. Nauuna lang siya habang nakasunod lang ako.

"We're here, Ma'am. Hindi na po kita masasamahan. Alam niyo naman pong ayaw ni Sir Marquez na may tumatapak sa floor na ito." magalang niya sabi.

Talaga? Grabe naman 'tong matandang to. Napaka-terror talaga kahit kailan.

"Sige, salamat." I smiled at her at lumabas na ng elevator.

I pouted at nilibot ang tingin sa buong floor. Wala pa ring nagbago mula noong hull kong punta dito. Ano kayang ginahawa ni Tanda ngayon? Naglakad na ako patungo sa pinto kung nasaan ang opisina niya. Talagang sakop niya ang buong floor.

Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Lumabas dito ang dalawang tao na masayang nagtatawanan.

Nestatwa ako at natulala sa nakita ko.

Si Ales at isang babae.

Kumunot at noo ko. Humigpit ang hawak ko sa strap ng backpack ko habang pinagmamasdan silang magtawanan na parang magnobyo.

Mas nangitngit ako sa galit nang mahinang hinampas ng babae ang braso ni Ales kasabay nang paghalkhak nilang dalawa.

Nakakainis. Parang may sarili lang silang dalawa. Ang ganda ng harutan eh. Ang sarap pumatay. Talagang dumagdag pa ang view nilang dalawa sa pagkasira ng a raw ko ngayon.

At talagang humawak pa ito sa braso ni Ales- at parang gustong-gusto naman ito ng matanda kong boyfriend.

"Ales!" pagalit kong tawag sa kanya.

Pareho silang napatalon sa gulat. Nakita ko ang paglaki ng mata ng mata ni Ales nang makita ko. Nagtaas lang ng kilay ang babae at pinagsadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

I'll admit,  maganda ang babae. Morena, straight ang buhok, sexy at magkasing tangkad lang yata kami pero naka-heels ito. Nakasuot ito ng black sexy'ng dress. Mas nainis ako nang makita ko ang nakaluwa niyang clevage sa suot nitong dress.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanila dahil tila nabato si Ales sa kinatatayuan nito. Parang nakakita siya ng multo nang matanaw ako. I raised my eyebrows at him.

"Alession, sino siya?" tanong ng babae.

Mas lalo tumaas ang kilay ko. Alession?

Bakit niya ito tinatawag sa kompleto nitong pangalan? Bwesit.

"B-Baby, what are you d-doing here?" nauutal na pagkakasabi ni Ales.

Lumapit ito at hinalikan ako sa sintido. Pinalibot niya ang kamay niya sa bewang ko. Hinawakan ko ang nakapulupot niyang kamay at pasimpleng siyang kinurot.

Hindi ko siya nilingon at sinalubong ko ang gulat nitong mukha dahil sa ginawa ni Ales, "l-ls she your—"

"Katrina, my girlfriend - si Blue." pakilala ni Ales sa akin.

Gulat itong napatingin sa akin.

"Oh, what? But...s-she looks...young." gulat nitong sambit habang nakatingin lang sa akin. At ano ang ibig niyang sabihin? Anong gustong ipasiwalat ni Ate?

She shook her head at ngumiti na parang natauhan. Nilahad niya ang kamay sa akin. Halatang pilit at scripted lang.

"Oh god what did I say? Don't mind me." tumawa ito na parang napahiya sa sinabi niya.

"Hi, Blue! I'm Katrina, childhood friend ni Alession. It's finally nice meeting you! We were just talking about you earlier."

Tss. Ang plastic niya.

I gave her a fake smile at tinaggap ang hand shake niya.

"Nice to meet you too." mahina kong sabi. Napangiwi ako dahil sa pagpisil ng palad niya sakin. I looked at her eyes and I saw... jealousy?

"Anyway, I'll be going, Alession. Let's catch up next time." she said at humalik sa pisngi ni Ales. Na ikina-selos ko lalo.

She gave a fake smile for the last time at before walking off. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makasakay ito sa elevator. Pero hindi nawala sa paningin ko ang pagpunas ng mata nito bago pa man sumira ang elevator.

What's with her?

"Baby..." napabaling ako kay Ales na hinahalikan na pala ako sa leeg.

I glared at him at kumalas sa yakap niya. Kinalas ko ang backpack ko at padabog na inabot iyon sa kanyang dibdib.

"Dalhin mo 'yan!" pagalit kong sabi at pumasok sa loob ng office niya.

"Baby, bakit ka na naman galit?" malambing nitong tanong at narinig ko ang pagsara ng pinto.

Nilingon ko siya. "Wala!" Umupo ako sa sofa with my arms crossed. Nebwe-bwesit ako.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. Nilapag niya ang bag ko sa mesa niya at lumapit sakin. Umupo ito sa tabi ko at muling pinalibot ang braso sa bewang ko.

He kissed my earlobes. "Ano ba! Lumayo ka nga, Alession!" naiinis at madiin kong sabi sa huli.

Hindi ito nakinig at hinugot ako para ilapit lalo sa kanya. Now he's hugging me. Mas nainis ko dahil tumawa lang ito sa pagpumiglas ko sa yakap niya.

Bwesit! May gana pa siyang tumawa ha?

Mas lalo akong naiinis sa kanya.

"Hmm... my baby's jealous."

"Hindi ako nagseselos! Damn you"

"Katrina pala ha? Magsama kayo ng childhood friend mo! Nakakabwesit ka!"

Nagpupimiglas pa rin ako. Hindi ito natitinag kahit anong gawin ko. He cupped my cheeks at doon ako napahinto. I look into his eyes at napalunok ng wala sa oras. Para siyang galit ngayon. What? Siya na nga ang may kasalanan eh.

He was clenching his jaw. "She's just a friend, Blue. Wag ka nang magselos. And this is the last time I'll hear you curse." madiin niyang sabi.

I glared at him at tinulak siya sa dibdib.

"Bitawan mo nga ako! Naiinis pa rin ako sayo! Ang saya-saya niyo kanina parang inyo ang mundo —at gustong-gusto mo naman kasi hindi siya marunong mag-bra! Halos na kita na yung dibdib niya! Bwesit ka! Magsama kayo ng babae mo! Damn you! Da—"

Napahinto ako nang bigla akong halikan ni Ales. Nagbigla ako nang bigla niyang kagatin ang ibabang labi ko. I resisted him and tried releasing myself from his hold.

Napatili ako nang bigla ako nitong buhatin at naglakad ito kung saan. He entered a door at napagtantong nasa kwarto niya kami. He's private room here in his office. Nagulat ako nang bigla niya akong ihiga sa kama. My eyes widened when I saw the look he was giving me. It's pure with lust and anger?

"I've been trying to control my self, Blue. But you did it this time. You really know how to lose my self control." he said in a husky voice. My heart stopped when he started unbuttoning the buttons of his polo.

"A-Ales..." natatakot kong tawag sa kanya. He shook his head.Natanggal na nito nang tuluyan ang polo. Mabilis itong pumaibabaw sakin at sinalubong ng mainit na halik.

Oh god.

My heart stopped beating for a moment when he started unbuttoning his polo.

© iorikun