Pahina 35
PAHINA 35
***
Hindi ko alam kung ilang mlnuto na akong tulalang nakatingin sa kawalan. My lip and my body are quivering. I can't calm, I forgot how to.
"Oh god..." I muttered shakily at mariin na napapikit. "Alex..."mahina kong tawag sa pangalan ng taong nakatayo sa pintuan.
Sa paraan ng pagtitig niya, nararamdaman ko agad na hindi magiging maganda ang mangyayari.
''Aren't you a pretty little thing? No wonder my brother's pretty possessive..." He smirked and started walking near me.
Huminto siya sa gilid ng kama at tumitig sa'kin. Hinigpitan ko ang pagkapit sa kumot na nakatakip sa hita ko, hoping na makakakuha ako ng lakas.
"W-What do you want?"
My whole body trembled when his expression turned cold. He started crawling near me. Napaatras ako hanggang sa napasandal ako ng tuluyan sa head board ng kama.
"A-Anong ginagawa mo." bahid sa boses ko ang takot. Bumilis ang tibok ng puso ko nang hindi siya tumigil sa paglapit sa'kin. Anong kailangan niya sa'kin?
---
My body is weak. Hindi ko pa rin malimutan ang nangyari kanina at kanina pa rin ako paranoid. Dapat ba akong magpa-apekto sa kanya? The feeling is so disturbing - at natatakot ako.
I gave out a deep sigh.
Tatlong oras na ang nakalipas pero nanginginig pa rin ang buong katawan ko. My heart won't stop pounding so fast 一 like I'm about to have a heart attack.
Napatingin agad ako sa pinto nang makarinig ako ng katok mula rito. Agad naman akong nakaramdam ng matinding kaba, lalo akong nanginig– afraid who's outside that door.
Mag ga-gabi na at hanggang ngayon hindi pa rin nagpaparamdam si Ales. Ni hindi man lang siya tumawag o nag-text. Mas lalong lumakas ang katok mula sa labas, the person was trying to turn the door knob wildly, na parang nagmamadali nitong buksan.
Mula noong makalabas si Alex sa pintuang iyan, agad ko itong sinara ng mabuti. "Don't be scared little girl, just hear this warning., " he hushed with his cold voice is what I remembered.
"Baby, fucking open this door! Blue!" someone screamed knocking at the door furiously.
I didn't budge.
I just continued staring at the door stupidly - processing who is it.
Sino ito?
"Baby!" he continued screaming, still smacking the door.
Doon na ako nagising.
Si Ales.
He's here.
Dahan-dahang akong tumayo mula sa kama. Pinunasan ko muna ang aking basang pisngi before reaching the door knob.
"…I know your kind. If you're here for my twin's wealth you better fuckin' stay away from him." he whispered with pure venom dripping in his words.
Totoo nga ang hinala ko - na may galit siya sa'kin. At kaya siguro nagagalit siya sa'kin ay dahil akala niya- isa ako sa mga babae o fling ni Ales. And worst- he assumed I'm a gold digger. But I'm not..
I'm his girl–his only girl. My instict is true, behind his frolic behavior may tinatago pa rin siyang ibang ugali. At least now alam kung hindi niya ako gusto para kay Ales. I can ignore it. I can ignore him at still love Ales without a doubt.
Pero..
"Is there even a time na naiisip mo na.. he's way too older than you. You're a sixteen year old girl, how sure are you that you love Ales? Do even think- maybe it's just an infatuation? Feelings change Blue., ang young people like you are prone to that " he said in a challenging tone.
For a second... the tentative feeling started rising up. Ganito pala ang nararamdaman ni Ales noong nag-aalangan siya tungkol sa agwat namin. I even questioned- how did he get passed through these doubts? Bakit ngayon ko lang ito naramdaman?
Tama ba si Alex. Pansamantala lang ba talaga? I'm still young... feelings change.
Binuksan ko ang pintuan at sumabalong sa'king harapan ang pagod, nababahala at — gwapong mukha ni Ales.
He sighed in relief as he attacked me with a tight hug.
"God.. I got so worried, Blue." he whispered in my ears.
He kissed my right cheek deeply.
Sinubsob ko lang ang mukha ko sa leeg niya, inhaling his muscular scent. Narinig ko ang pagsara ng pinto as he started walking inside. Hindi ko na pala namalayang karga na niya ako.
He sat down on the bed habang nakayakap pa rin ako sa kanya. We stayed silent for a few minute and just continued hugging each other like we never before.
"Baby... what's wrong?" malambing nitong tanong habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang daliri niya.
"Wala..." I mumbled between his neck.
"Baby, please."
I shook my head. "Wala nga..."
Bumuntong hininga na lang siya bago hinalikan ang noo ko. He didn't say anything more. Good thing hindi niya napansin ang namumula kong mata. I feel relaxed by his presence. I wanna stay in his arms like this forever. Maybe, this is no infatuation.
I love him. Maybe I shouldn't let doubt eat me.
Napa-isip ako bigla.
It's his birthday tomorrow.
Gusto kong batukan ang sarili ko nang maalala iyon. Gosh. Anong klaseng girlfriend ba ako? Bumuntong hininga ako ng malalim at mahigpit na kumapit kay Ales, sinubsob pa lalo ang mukha ko sa leeg niya.
"Bakit ngayon ka lang?" I mumbled.
"I'm sorry, everything's so busy at the office. My phone is drained, so I can't text or call you..." malambing niyang tugon habang hinahaplos ang buhok ko.
Inangat ko ang mukha ko at nilapit sa mukha niya. Hinawakan ko siya sa panga bago mabilis na hinalikan siya sa labi.
Pinagdidikit niya ang ilong namin at mahigpit na hinawakan niya ang bewang ko at hinalikan niya ako sa labi.
"Did you eat already?" he asked softly.
I pouted at umiling. Sa sobrang pag-iisip tungkol sa nangyari kanina nakalimutan ko nang kumain, nagugutom na pala ako.
Isa pa natatakot akong masalubong ulit si Alex. Natatakot ako sa kanya, sa pagbabanta niya.
Nakita ko ang pagigting ng bagang ni Ales. "What the hell, baby? Di ka ba dinalhan ng pagkain dito? I'm gonna fire those pest." he gritted out.
Agad kong tinakpan ang bibig niya at kinuotan siya ng noo. Grabe namang maka-pest 'to. "I'm fine, Ales. Wag mo na namang painitin ’yang ulo mo."
Hinigpitan niya ang yakap niya sa'kin at sinubsob muli ang mukha sa leeg ko.
"Fine... I'm sorry." he muttered while sniffing my neck. "I miss you, Blue..."
I giggled and circled my arms around his neck. I bit my lip nang maramdaman ko na naman ang paggalaw ng labi ni Ales sa leeg ko.
I moaned softly nang unti-unti niya binaba ang halik sa dibdib ko.
"What if I tell you... you're not the only woman in his life? What if I tell you... you're not the only woman he loves? Would you believe me, Blue?"
Agad akong napamulat nang muling nanumbalik sa akin ang mga salita ni Alex. Naramdaman kong natigilan din si Ales at kumunot ang noo nito habang nakatitig sa akin.
"Baby, what's wrong?"
"Just a warning, Blue... you still don't know Ales that much. Careful with your heart."
***
I sighed deeply as I continued staring at my baby. Kanina pa ako nag-aalala dahil kanina pa ito tulala.
Something's wrong.
I need to know what happened while I was gone. I'm going to celebrate my thirty-first birthday tomorrow.
I can't let her bothered mind ruined our perfect day tomorrow.
I kissed her forehead tenderly.
I never thought I'll fall inlove with a beautiful sixteen year old high school student. Hinaplos ko ang pisngi nito at napangiti nang makita ko ang pagkunot ng noo nito. This girl is so adorable. I'm a lucky bastard to capture her first before anyone.
Hindi ko kakayaning mawala siya sa'kin. I'll kill for her. I'll kill just to fight for her. Akin lang siya.
Dahan-dahan kong kinalas ang pagkakayap nito sa akin. Iningatan kong hindi ito magising. I sighed in relief when I successfully made it out without waking her sleep.
I kissed her lips before going out of our room.I need to talk to Alex.
I know he's the one behind what's bothering to my baby's mind. He's doing it again.
With a tight fist I walked furiously trying to find that fucker. I'll make sure to beat him for whatever he have done to my Blue.
Agad ko siyang nahagilap sa balcony.
He's smoking.
I didn't waste any second at marahang lumapit sa kinatatayuan nito. My fist landed on his fuckin' face. And with that... natumba ito at sinapo ang panga niya.
He looked shocked for a moment na para hindi niya inaasahan ang suntok na dumapo sa kanya.
"You bastard! What did you say to her?" I grabbed his collar and gripped tightly.
"What the fuck did you do to her? Answer me, Alexander." I said stonely.
He smirked at me like he was not taken back by my burst out.
"Relax bro... I didn't do anything to your precious little baby..." he said arrogantly.
But I don't believe in that. This bastard likes to mess with me. Hindi ako makakapayag na pati si Blue ay idamay pa niya sa kagaguhan niya.
"Siguraduhin mo lang, Alexander. I will fuckin' kill you if you're behind all these. Kakalimutan kong magkambal tayo." madiin kong sabi dito at pinakawalan ang pagkakahawak sa damit nito.
Umiling lang ito at ngumisi ng malapad. I wanna punch his motherfucking face.
"A little revenge won't hurt a little 'aye, Ales?" I glared at him.
I knew it. It's all about that. This bastard just can't move on.
Muli itong kumuha ng sigarilyo mula sa bulsa niya at sinindihan iyon. He puff the smoke directly to my face...
We are now facing each other. Glaring at each other.
"You killed mine. I'll hurt yours."
"You piece of sh-"
"Yes I am Ales. And it's your fuckin' fault I'm a trash right now." he said coldly.
"... she would've been alive. But you killed her. You killed my woman. And it's my turn now... ikaw naman ang magdudusa. I'll make sure it'll be very, very painful." he smirked.
"Happy Birthday to us..." he said sarcastically before heading off, while I stood in that balcony, dumbfounded.
© iorikun
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro