Poison II
I don't even care about the visitors of my parents. Kadalasan kasi ay business partners nila ang mga iyon. And besides, I don't know how to interact with a normal person. It's not that I'm shy, I just don't have any courage.
Kaya naman hindi ko alam kung ano ang gagawin ko years ago nang maging asawa ko si Paolo. Nagkaroon naman kami ng mga anak, sina Irene at Arlene.
Sabi ng mga magulang ko, matututunan ko rin daw mahalin si Paolo pagdating ng panahon. Dalawa na ang anak namin pero hindi pa rin dumadating ang panahon na sinasabi nila. Nauna pa silang mamatay kaysa makawala ako sa bahay na ito.
I'm still stuck in this marriage that I didn't even chose in the very first place. Ayokong mamatay nang ganito, nakakulong sa isang lugar o sitwasyon na ayaw ko.
Inubos ko ang laman ng wine glass ko. Sasalinan ko pa sana ulit kaya lang wala na palang laman ang bote. Tumayo ako habang hawak ang bote na walang laman. Binitbit ko na rin ang puting rosas na may kaunting dugo. Sabay ko itong tinapon sa basurahan.
Alam naman ni Paolo na hindi ko siya mahal. Aware din ako na sobra na ang sakit na napaparamdam ko sa kanya. Pero kahit ganoon ang nangyayari, hindi siya pumapalyang bigyan ako ng rosas tuwing araw ng mga puso. Hindi siya nagsasawang gawin ang mga bagay na ganito kahit alam niyang wala sa kanya ang puso ko.
After giving birth to Irene, I had the chance to discover the world. I found out that there are clubs and alcohols that puts me in bliss up until now.
The good trait of my husband is that he's letting me go out whenever or wherever I want to. Basta sa kanya lang daw ako uuwi, okay na sa kanya. Kaya naman nagpupunta ako sa club or bar pagkatapos kong patulugin ang bunso kong si Arlene.
Sina Irene at Arlene ang pinaka-tama na nangyari sa buhay ko. Isang anak lang talaga ang balak ko, Arlene is just an accident. Nauwi akong sobrang lasing and then what happen next is history.
Daytime is boring, the real life starts at night. Cold drinks and nice music. Tuwing nasa school ang mga anak ko at nasa trabaho si Paolo ay nakatunganga lang ako sa bahay. I don't want to pursue the job that my parents chose. Hindi ko rin naman kailangan gumawa ng mga gawaing bahay dahil marami namang katulong.
I walked away to the flowers that I threw away. Nagpunta ako sa pantry para pumili ng wine. I picked a wine bottle that is new to my eyes. Ito ang mga bagay na ginagawa ni Paolo na gusto ko.
yeojacosmos
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro