Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 25

TW: contains mature themes and scenes not suitable for younger audiences. Please read with care.

Bumaba kami sa parking lot sa labas ng isang mall. Tahimik kong sinundan si Kahel papasok sa loob hanggang sa makarating kami sa third floor kung saan may nakalagay na sign na "Roller Disco."

Teka, mag-i-skate ba kami?

"Fina, let's go!" Kinuha ni Kahel ang braso ko kaya sinundan ko siya papunta sa counter. Hinayaan ko lang siyang makipag-usap sa staff doon habang nakatingin lang ako sa rink.

Nilibot ko ang tingin ko at namangha sa aesthetic ng lugar. May mga neon lights sa gilid ng buong lugar na siyang nagsisilbing ilaw sa loob at may tumutugtog rin na musika ngayon. Isang malaking disco ball rin ang naka-display sa may taas at gitna ng rink kung saan may mangilan-ngilang mukhang nag-eenjoy sa pag-i-skate. Hindi pala ganoon ka-busy dito?

"Ano'ng size mo?"

Nabaling ang atensiyon ko kay Kahel na nakatingin na sa akin. "Ha?"

"Size ng paa mo?" Inulit niya.

"Size 7 ako," sagot ko.

Binigyan siya ng staff ng dalawang pares ng sapatos. Nakita ko kung gaano kalaki at taas nung gulong sa baba ng sapatos. Iniisip ko palang ay kinakabahan na ako.

"Fina," tawag ni Kahel sa akin. "Try these."

Umupo ako sa bakanteng space nang biglang lumuhod si Kahel sa harap ko. Tinanggal niya ang suot kong itim na sapatos. Nailang pa ako dahil baka mangamoy ang paa ko. Mukhang hindi naman alintana ni Kahel dahil patuloy lang siya sa pagsukat ng skating shoes sa paa ko.

"It's perfect," komento nito habang nakatingin na sa akin.

Napalunok ako sa mga mata niyang nakatitig sa akin. "S-Salamat," nautal pa tuloy ako.

Nilagay niya ang helmet sa ulo ko bago niya sinuot ang skating shoes niya.

"Hindi ako marunong sa ganito," sambit ko habang tumatayo na siya.

Inilahad niya ang kamay niya sa harap ko. "Hawakan mo lang ang kamay ko and don't let go."

Kinuha ko ang kamay niya at pinilit na tumayo. Agad nawala ang balanse ko pero mabilis ang reflexes ni Kahel at nasalo niya ako sa may likod ko.

"I need you to trust me, Fina," sabi niya sa akin habang nakahawak pa rin siya sa likod ko. "Will you trust me?"

Tumango ako nang mabagal at tinulungan na rin niya akong ayusin ang tayo ko. Mahigpit ang paghawak ko sa kamay ni Kahel habang naglalakad kami papunta sa loob ng rink.

Unang tapak ko palang sa rink ay pakiramdam ko masusugatan na naman ako dito. Pinanood ko si Kahel na tuluyang tumayo sa rink. Ang galing pala niya sa ganito?

Baka naman dito niya dinadala dati ang mga babae niya? Pero sabi naman niya hindi pa siya nanliligaw sa kahit kanino? Parang hindi naman ata kapani-paniwala.

"Fina, halika na," pag-aya niya sa akin habang nalakahad ang dalawang kamay sa harap ko at hinihintay ako.

Huminga ako ng malalim at sinubukan ko ulit na tumapak sa sahig na puno ng yelo. Agad kong kinuha ang mga kamay ni Kahel para hindi ako madulas. Hindi ko magawang tumayo ng diretso kaya naka-squat lang ako.

"Fina, huwag kang matakot. Nandito naman ako," pangungumbinisi ni Kahel kaya pinilit kong ituwid ang mga binti ko. "That's it!"

Unti-unti na rin gumalaw si Kahel habang nakahawak pa rin sa mga kamay ko. Nakaharap siya sa akin kaya patalikod siyang nag-i-skate. Mabagal lang ang pag-skate niya kaya nawala ang panginginig ng mga paa ko.

"Okay ka na?" Tanong niya sa akin.

Tumango ako. "Paano ka natuto nito? Sigurado ako dito mo laging dinadala yung mga babae mo, 'no?"

Umiling siya. "Di ba sabi ko sa'yo wala pa akong niligawan?"

Ngumuso ako. "Maniwala ako."

Napatawa si Kahel. "Fina, hindi ako playboy."

"Oh, bakit? May sinabi ba akong mukha kang playboy? Sabi ko lang naman-"

Tumigil si Kahel sa paggalaw at hinila ako palapit sa kanya kaya tumama ang mukha ko sa dibdib niya. "Fina, ikaw palang ang dinala ko dito... and you're the only girl I will ever spend my days and nights with."

Imbes na balutin ako ng lamig dahil sa aircon dito ay mas lalo pa akong nag-init ngayong kayakap ko na naman ang lalaking ito. Kaunti nalang talaga at bibigay na ako. Tinulak ko siya kaunti at muntikan na akong mahulog kung hindi niya ako nasalo agad.

"Hindi ka pa rin naniniwala?" Tanong niya.

"Oo na," hinigpitan ko ulit ang hawak sa kamay niya. "Eh bakit ka nga magaling mag-skate?"

"Dati akong nag-ice hockey lessons dahil gusto ni dad."

"Tapos pinilit ka rin niyang mag-aral ng law? Lahat nalang ba dahil sa tatay mo?" Usisa ko.

Nagkibit-balikat siya. "Unfortunately."

Patuloy lang kami sa paglibot sa rink nang biglang nag-play ang kantang "How Deep Is Your Love" na naalala kong tinugtog niya dati sa piano para sa lolo niya.

"Oh, alam ko 'to," sambit ko pero patuloy lang siya sa pag-skate hanggang sa makarating kami sa gitna ng rink.

Maya't maya pa ay napansin kong parang sabay-sabay na gumagalaw yung mga tao sa paligid hanggang sa pinalilibutan na nila kami na animo'y sinasayawan nila kami sa gitna.

"Uy, ano'ng nangyayari?" Bulong ko kay Kahel.

Tahimik lang siyang tumatawa habang nakatingin rin sa mga sumasayaw sa palibot namin.

"May show ba?" Tumingin-tingin ako sa paligid pero wala namang audience na nanonood.

Gulong-gulo pa rin ako hanggang sa matapos ang kanta. Isa-isang naglabas ng placard ang mga skater na may nakasulat na letra. Nang mabuo nila ito, nilingon ko ang lalaking nakangiti ang mga mata at labi nito.

"How deep is your love, Fina?" Tanong niya sa akin sabay hila sa kamay ko para mas malapitan ako. "Because mine is deep... as deep as my desire to breathe."

"I'm... in too deep..." mahina kong sambit.

I finally gave in.

"Ano'ng ginagawa natin dito sa mansion?" tanong ko sa lalaking humahatak ng kamay ko simula nang makarating kami sa pamilyar na bahay ng mga Atkinson.

Napatigil si Kahel sa paglakad sa harap ng hagdan at tinignan ako. "Gusto ko lang na mas matagal tayong magkasama. Ayaw mo ba?"

Hindi pa nga ako nakakahinga ng maayos simula kaninang nasa ice skating rink kami. Hindi pa rin ako makapaniwalang sinagot ko na ang lalaking ito.

"Fina," tawag niya ulit sa akin kaya napatingin ako sa kanya.

"Gusto," sagot ko sabay tingin sa ibang direksiyon.

Narinig ko ang mahinang pagtawa niya at hinila ulit ako pataas sa hagdan.

"Saan ba tayo pupunta? May masama ka bang balak? Hoy, Kahel, sinasabi ko sayo, susuntukin kita kahit na anak ka pa ng senador."

Tumatawa lang ang lalaking kasama ko hanggang sa makarating kami sa tapat ng isang kwarto. Binuksan niya ang pintuan at tumambad sa amin ang kwartong walang ibang laman kung hindi ang mga can ng pintura at paintbrush sa sahig.

"Di ba kwarto mo 'to?" Tanong ko sa kanya habang papasok sa loob.

Tumango si Kahel at naglakad patungo sa mga can ng pintura. "Gusto kong ibahin ang wallpaper ko."

Tumikhim ako. "Wallpaper mo? Eh wala ka namang wallpaper, di ba? Puro puti lang ang pader mo dito."

"Exactly." Kinuha niya ang dalawang paintbrush mula sa sahig at inabot ang isa sa akin. "Ano'ng magandang wallpaper?"

Inipit ko ang paintbrush sa kili-kili ko at tinaas ang mga kamay ko para ayusin ang tali sa buhok ko. "Hmmm..."

Nakatingin lang sa akin si Kahel na parang may mali sa mukha ko.

Matapos kong itali ang buhok ko, lumapit ako sa kanya at tinapik ang balikat nito. "Kahel, ano na? Titig na titig? Bakit may tinga ba ako?" Nilabas ko ang ngipin ko sa harap niya.

Umiling siya at napangiti. "I just can't believe that you're mine now."

Tinulak ko siya. "Ano'ng mine? Sinabi ko bang tayo na?"

Nawala ang ngiti sa labi ni Kahel at bumuga ito ng hangin. "Hanggang kailan mo ba ako papahirapan, Fina? Dahil hirap na hirap na ako."

Tumalikod si Kahel matapos niyang ibaba ang paintbrush sa sahig.

"Hoy, san ka pupunta?" Sinundan ko siya at hinila ang braso niya kaya napatigil siya sa paglakad.

"Hindi naman tayo, di ba? Kaya aalis na ako," tampong sagot nito.

Hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa braso niya. "Ano ba ang gusto mong sabihin ko?"

"Na hindi ka aalis sa tabi ko..." he paused, taking a step closer to me. Nabitawan ko pa tuloy ang paghawak sa kanya.

"Hindi ako aalis sa tabi mo," sambit ko.

Tumigil siya sa harap ko hanggang sa isang pulgada nalang ang pagitan namin. "And that you're giving me permission," pagpapatuloy pa niya.

"Permission para san?"

Tinaas niya ang kamay niya at akmang hahawakan ang mukha ko. "Permission to touch and hold you."

Napakurap ako ng mabilis na sinabayan rin ng pag-tumbling ng puso ko. "I'm... giving you permission."

Unti-unti bumalik ang ngiti sa mukha ni Kahel hanggang sa makita ko ulit ang dimples sa pisngi niya. Tuluyan niyang hinawakan ang pisngi ko at pinisil ito.

"Aray! Kung pipisilin mo rin lang naman ang pisngi ko-"

Hindi na ako nakapagsalita nang ilapat ni Kahel ang labi niya sa akin. Ang bilis ng pangyayari kaya hindi man lang ako nakagalaw.

"B-Bakit mo ginawa 'yon?" Reklamo ko habang ramdam ko ang pag-init ng buong mukha ko.

"I can't help it," simpleng sagot ng lalaki at bumalik na ulit sa gilid ng kwarto.

"First kiss ko 'yon. Hindi mo man lang ako sinabihan," padabog akong bumalik sa kinatatayuan niya.

Nilingon niya ako habang nakahalukipkip na. "Can I kiss you?"

Kinunot ko ang noo ko. "Hindi."

Napailing siya. "See... hindi ka papayag."

"Eh kasi naman..." Napahawak ako sa tainga ko. "Hindi man lang romantic."

"Hindi pa ba romantic ito?"

Napatigil ako. "Romantic naman. Pero-"

Lumapit sa akin si Kahel at pumwesto sa may likuran ko. Naramdaman ko nalang ang mga kamay niyang bumabalot sa maliit kong katawan hanggang sa mag-init na ako.

"Is this not romantic enough?" Mahinang tanong ni Kahel habang ramdam ko ang paghinga niya sa tainga ko.

"R-Romantic," nauutal kong sagot hanggang sa wala na akong ibang marinig kung hindi ang paghinga namin.

"Fina, hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon. This is probably the best and happiest moment of my life."

"Ganoon ba kalungkot ang buhay mo noong wala ako?" Tanong ko habang nakahawak na sa mga braso niyang nakayakap sa harap ko.

"It's just that... I've always felt like there's a hole in my heart. I have everything that I need and yet, something is still missing," bulong na sagot ni Kahel.

"At ako 'yon? Ang missing piece ng puso mo?" Tanong ko.

"It might be cliché, but you're everything that I need and more."

Napatawa ako ng mahina. "Alam mo ang corny pala ng isang Mark Ellis Atkinson."

Napatawa rin si Kahel at binitawan na ang pagyakap sa akin. "It's the first time you're calling me by my name. I like it."

Tumalikod ako para tignan siya sa mukha. "Mark... Ellis... Atkinson," mabagal kong sinambit ang pangalan niya.

Hindi nawala ang ngiti ni Kahel at sa pagtitig nito ay mukhang may gagawin siyang hindi maganda. "You're turning me on right now, Fina."

"Kahel," tawag ko ulit sa kanya para hindi na niya maituloy pa ang iniisip niya.

Tumawa na rin ang lalaki. "Bakit hindi nalang natin kulayan ng orange ang kwarto ko?"

"Orange? Sigurado ka? Baka sumakit ang mata mo niyan tapos hindi mo na gugustuhing pumasok sa kwarto mo," sabi ko.

"So, masakit ba ang mata mo sa tuwing nakikita mo ako?"

"Dati, oo. Pero ngayon wala na akong nakikitang kulay mo simula noong mawala ang lolo mo."

Nilingon ako agad ni Kahel habang nakakunot ang noo nito. "What do you mean?"

Umiling ako. "Baka glitch lang sa utak ko."

"Glitch? Bakit robot ka ba?"

Tinaas ko ang mga kamay ko at ginalaw ito na parang robot. "Ro... bot... si... Fi... na."

Tawa lang si Kahel habang nakatingin sa akin.

"Aliw na aliw? Simulan na kaya natin. Maghahating-gabi na oh. Baka isipin nina Koleen may nangyari nang masama sa akin."

"Tinext ko na siya. Sabi ko dito ka matutulog."

Nanlaki ang mata ko. "Dito ako matutulog?"

Tumango si Kahel. "Bakit? Natatakot ka kay lolo A?"

"Hindi. Mas takot ako sa'yo."

"Fina, I won't ever touch you..." Napatigil siya at ngumisi. "Unless... gusto mo."

Umiling ako ng paulit-ulit. "Excuse me, Kahel. Conservative ako ha. Hindi ako katulad ng ibang babae diyan na easy to get. Tsaka first day palang kaya natin."

"So, we're official now?" Dilat ang mga mata ni Kahel ngayon habang litaw ang dimples sa pisngi niya.

"Oo na nga! Paulit-ulit?" Sagot ko habang nakapikit ang mga mata ko dahil sa kahihiyan.

Ilang segundong nakatitig lang ang lalaki sa akin na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.

"Uy, Kahel, okay ka lang?" Nilapitan ko siya sabay wagayway ng kamay ko sa mukha niya.

Nagulat ako nang bigla nalang niyang kinuha ang kamay ko at hinila ako palapit sa kanya. Tumama pa ang mukha ko sa dibdib niya habang kinukulong na niya ako sa mga bisig niya.

Sa pagkakataong iyon, alam kong hindi ako nagkamali sa desisyon kong sagutin siya.

#

Nanatili kami sa kwarto hanggang sa mapagod na rin kami kakapinta sa pader. Hindi pa nga kami nakakakalahati pero ngawit na ang kamay ko. Ilang araw na rin namin itong ginagawa. At ilang araw na rin kaming official na magkarelasyon ng lalaking katabi ko ngayon.

Habang nagpapahinga kami sa sahig, tumutugtog si Kahel sa gitara niya. Sinusulat ko ang kulay ng bawat notang nakikita kong lumalabas mula rito. Ang chords ng chorus ng "How Deep Is Your Love" ay D, DM7, GM7, Gm6, C, B7 at Em7.

So far, ang mga kulay na nakita ko ay berde, dilaw, pula, asul, lila, puti at kahel.

"How deep is your love? How deep is your love?

I really mean to learn

Cause we're living in a world of fools

Brekain us down

When they all should let us be

We belong to you and me..."

Humikab ako matapos kumanta at tumugtog ni Kahel. Inunat ko ang leeg ko sa magkabilang direksiyon.

"Antok ka na?" Tanong ni Kahel sabay baba ng gitara niya sa sahig. Parehas kaming nakaupo ngayon sa sahig at naka-ilang ulit na rin si Kahel sa pagkanta at pagtugtog.

Tumango ako sa kanya at nilapag ang maliit na papel na sinusulatan ko sa gilid.

Tinapik ni Kahel ang hita niya habang nakatingin sa akin. "Higa ka muna."

"Diyan sa hita mo?"

Tumango siya at kinuha ang kamay ko para mas lumapit sa kanya. "Let's stay here for a bit."

Huminga ako nang malalim bago ako humiga sa hita niya. Medyo matigas ito na malambot kaya okay na ring unan. Pinikit ko ang mga mata ko at naramdaman ko ang paghawak ni Kahel sa kamay ko.

"Fina," mahinang sabi ng lalaki.

"Hmm?" Sagot ko habang nakapikit pa rin.

"Sabi mo kulay kahel ako noon?" Tanong nito.

"Mmm-mmm."

"Tapos sabi mo kulay dilaw ang isang tao kapag masaya sila. Pula naman kapag malungkot o galit."

Bahagya kong binuksan ang mga mata ko at tinignan ulit si Kahel. Pinalilibutan pa rin siya ng kulay kahel na aura at kahit na hindi ito kaaya-aya sa mata, hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa kanya.

Binaba ni Kahel ang tingin niya kaya nagtama ang tingin namin. "I think I know why I'm orange."

"Bakit?" tanong ko.

"Dahil natatakot akong mawala ka," sagot nito.

Napatigil ako. Hindi ko naisip na baka nga dahil sa takot kaya kulay kahel siya. "Pero, lagi ka bang natatakot? Kahit noon pa man na hindi mo pa ako kilala, kahel na ang aura mo."

Umiling siya. "Maybe I've always been living in fear."

"Kanino o saan ka natatakot?"

"Kay dad... kay mom... sa mga taong may malaking expectations sa akin. I've always been trying to be the person that everyone expects me to be."

"Kahel," tinaas ko ang kamay ko para abutin ang mukha niya.

Nilapit naman niya ito kaya hinaplos ko ang mukha ng lalaking may malaki nang parte sa puso ko.

"And now I'm scared to lose you, Fina," pag-amin ni Kahel.

"Sshh... hindi ako aalis sa tabi mo. Dito lang ako, Kahel," I assured him.

Unti-unti niyang binaba ang mukha niya papalapit sa akin hanggang sa maglapat ang mga labi namin. Sa gulat ko, hindi na ako nakagalaw pa habang ramdam ko ang paggalaw ng labi niya sa akin. His lips were warm and soft. Ganito pala ang pakiramdam ng mahalikan...

"Mmm..." napaungol ako nang mahina habang ramdam ko ang pagbuhat niya sa akin. "S-San tayo pupunta?"

"Sa kwarto ko," simpleng sagot nito habang naglalakad na patungo sa kabilang kwarto.

"T-Teka lang..."

Hindi na niya ako sinagot at nakarating rin kami agad sa kwarto niya. Binaba niya ako sa kama niya habang nasa ibabaw ko na siya.

"K-Kahel... f-first time ko 'to..." kinakabahang sambit ko.

Hinaplos ng lalaki ang aking mukha sabay halik sa aking tainga. "First time ko rin."

Napatigil ako sa sinabi niya. "First time mo?"


Tumango ang lalaki sabay halik ulit sa aking labi. "First time ko sa babaeng mahal ko." At mas lalo pa niyang diniinan ang paghalik hanggang sa maramdaman ko ang pagpasok ng kanyang dila sa loob ng aking bibig.

Sinubukan kong tumugon sa kanyang paghalik. Naramdaman ko ang mga kamay niyang hinawakan ang magkabilang kamay ko kaya nawala ang tensiyon sa aking katawan. Parang gusto niyang ipaalam sa akin na hindi ko kailangang mangamba.

Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang pagdaan ng mga kamay niya patungo sa ibaba ng aking suot ng blouse. Mas lalo akong nag-init nang tanggalin niya ang hook ng suot kong bra. Mabilis niyang natanggal ang pang-itaas kong saplot kaya bumungad sa kanya ang dibdib ko.

Napatigil siya saglit habang nakatingin lang sa aking katawan. "Fina, are you giving me permission to touch all of you now?"

Napalunok ako at tumango nalang sa kanya. Sigurado naman ako sa kanya at gusto kong ibigay sa kanya ang pagkababae ko.

"Do you love me?" biglang tanong niya.

"Kahel, di ba nasabi ko na-"

"I want to hear it now, baby," mahinang sabi pa niya. "Because I don't want you to give yourself to me if you're not sure about me."

"Sure ako sa'yo, Kahel," agad kong sagot. "Mahal kita at ipagkakatiwala ko ang sarili ko sa'yo dahil alam kong mahal mo rin ako."

"Thank you. Thank you for giving me your trust and for loving me," tugon niya bago niya salubungin ng halik ang isang dibdib ko habang hawak ng isang kamay niya ang kabila.

"Aahh... Kahel..." napaungol ulit ako sa nararamdamang sensasyon sa ginagawa niyang pagsipsip sa aking dibdib. Paulit-ulit lang niya itong ginawa sa magkabilang dibdib ko.

"That's it. Just scream my name, Fifi," sambit pa niya at bumalik rin agad sa kanyang ginagawa.

"Kahel, ahhh..." mas lumakas ang pag-ungol ko nang maramdaman ko ang isang kamay niyang lumusot sa ilalim ng aking pantalon. Nagmamadaling tinanggal ng lalaki ang suot kong pantalon at underwear habang hinahalikan niya ang aking puson.

Nakarating ang ulo niya sa pagitan ng aking mga binti hanggang sa maramdaman ko ang paghalik niya sa palibot ng aking pagkababae.

"K-Kahel..." Napahawak ako sa kanyang buhok nang maramdaman ko ang paghimas ng kanyang daliri sa unahan ng aking pagkababae. Sinimulan niyang igalaw ang daliri niya pataas at pababa.

"Aahhh..." parang mababaliw na ako kaya mas napakapit ako sa buhok ni Kahel.

Ilang minuto niyang ginawa ang pagmasahe sa aking hiyas gamit ang kanyang daliri habang dinidilaan niya rin ito.

"Kahel... parang... lalabasan na ako..." anunsiyo ko nang maramdaman kong parang may sasabog sa loob ko. Pinilit kong itulak ang ulo niya palayo, pero nanatili pa rin siya doon sa aking baba hanggang sa lumabas ang likido mula sa akin.

"How was it? Nagustuhan mo ba ang ginawa ko?" tanong pa niya habang nakita ko ang pagpasok niya ng kanyang daliri sa kanyang bibig para malasahan ang loob ko. "Because I enjoyed seeing you like that."

"Nagustuhan ko." Agad kong tinakpan ang mukha ko gamit ang aking mga kamay.

Narinig ko ang mahinang pagtawa ng lalaki hanggang sa maramdaman ko ang paghalik niya sa tuktok ng aking ulo. "I love you so much, Josefina."

Unti-unti kong inalis ang pagtakip sa aking mukha. "T-Tapos na?"

Mas lalong tumawa ang lalaki. "Gusto mo pa?"

"Ah, eh... akala ko ba..." Napakurap ako habang nakatingin sa pagkalalaki niyang bumubukol na sa kanyang pantalon.

Ngumiti siya habang binabalot na aking katawan gamit ang kumot. "Next time. Bibili pa ako ng maraming condoms."

Na-disappoint ako bigla. Pero, okay na rin. At least, gusto niyang safe talaga kami. Marami pa namang next time.

🍊

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro