TRIGGER WARNING ⚠️

Read at your own risk. This chapter contains abuse, massive swearing, and the "R" word that can trigger the anxiety, depression, or trauma of anyone who has experienced them. Please prioritize your mental health.

...

BRIELLE'S POINT OF VIEW

(Before they went to the meeting place...)

I felt stressed and distorted since the bad and hurtful memories came back. I regret the choices I made in the past. Anyhow, Kita kong kumatok na ang mga kasama ko sa iba't ibang pinto ng bahay. Kaya kumatok na rin ako sa pintong nasa harap ko ngayon. Pinagbuksan naman ako ng isang batang Elvis at kita kong mugto ang mga mata nito.

"Hello, ako si Kuya Brielle mag-aaral sa Akadimía evlogías tou theoú. Ikaw, anong pangalan mo at merin bang may sakit dito?" Tanong ko sa bata sabay pat ng kanyang ulo.

"Ako po si Roi, may sakit po ang mama ko ngayon, tulungan niyo po siya," Sabi niya. Kaya naman binuksan niya ng malapad ang pinto bilang pag-anyaya saking pumasok. Kapasok ko ay nakita ko naman ang babaeng nakakumot at may bimpo sa ulo nito. Bigla naman itong napatingin sa gawi ko at nagdikit ang mga kilay nito.

"Sino na namana ng pinapasok mong bata ka?! Wala ka na talagang magawa kung hindu perwisyuhin ako. Sana talaga linaglag na kita nung nasa sinapupunan pa kita!" Galit na sigaw ng babae na nahpagulat sakin. Kita ko namang parang wala na ito kay Roi at ngiti na lang ang sinukli sa ina.

"Isa po siyang mag-aaral sa Akadimía evlogías tou theoú, narito po sila para tumulong. Humingi po kase ako ng cards sa mga namimigay kahapon kaya may libreng pagamit po sila," Paliwanag ni Roi. Sininghalan lang siya ng kanyang ina na nagpa-inis sakin.

"Kaya pala hindi ka nakapagluto kahapon dahil diyan. Pero, may silbe karin pala paminsan-minsan at naisip mo yan. Hoy ikaw, halika rito pagalingin mo ako," Sabi ng babae. Nag-inhale at exhale na lang ako para i-kalma ang sarili ko. Dagli na akong lumapit sakanya at sinundan na ang blood flow niya gaya ng naging lesson namin noon. Nabigla naman ako dahil hindi lagnat ang cause ng pagkakasakit niya kung hindi lason.

"Lason," Nasabi ko na lang. Tumingin naman ako kay Roi at kita kong naging magalaw ang mata nito, "Ma'am may lason po sa katawan niyo." Sabi ko. Bigla namang napanulat ang mata nito at dinuro ang anak.

"Hayop ka! Gusto mo akong patayin sa pamamagitan ng lason! Hayop ka!" Sabi ng babae at pupuntahan sana ang nanginginig na si Roi para sakatan ng awatin ko siya.

"Ma'am! Ma'am! Ma'am! Huwag muna po tayong magbintang, huwag po nating takutin ang bata," Pag-awat ko. Pero hindi parin humuhipa ang galit at gusto parin sugurin ang anak.

"Hindi! Bago ako nagkasakit ang huli kong kinain ay ang luto niya! Kaya pala hindi ka makatingin ng maayos sakin nung kinakain ko ang luto mo ah! Hayop! Pasalamat ka nga at iniluwal pa kita kahit ikaw ang naging dahilan para magunaw ang mga pangarap ko!" Sigaw niya. Kita ko namang humagulgol na si Roi kaya biglang kumulo ang dugo ko at naitulak ko siya nmat bumagsak namana ito. Linapitan ko naman si Roi at niyakap.

"Huwag mong sigawan ng ganyan ang bata! Kung hindi mo siya gusto, willing akong amounin siya. Hindi deserve ni Roi ang ganitong trato at buhay!" Galit na sigaw ko. Bigla namang nag-break down ang babae at sumisigaw na sa pag-iyak.

"Iyang batang yan, sinira niya lahat ng pangarap ko. Ni-R*pe ako ng tatlong lalake at siya ang naging bunga! Ang batang iyan!" Sigaw ng babae na nagpabigla sakin at nagpahagulgol pa kay Roi kaya naman ibinaon nito nag kanyang mukha saakin dibdib.

"Hindi kasalanan at choice ni Roi na mabuo siya. Iyan ang tandaan mo, if ganito lang rin ang trato mo sa bata sa noon pa lang ay ipinalaglag mo na siya, dahil sa nakikita ko ngayon ay parang pinapatay mo na siya ng paulit-ulit sa pag-trato at pananalita mo sakanya," Seryosong sabi ko na nagpatahan sa babae.

"Hindi ko rin naman gusto ang inuugali ko sakanya, ngunit anong magagawa ko kung sa araw-araw ay nakikita ko ang bunga ng kababuyan nila. Sibrang sakit non!" Sigaw niya. Kaya huminga ako ng malalim, iniwan muna si Roi at nilapitan ang babae.

"Kung talagang gusto mo na siyang mawala si Roi sayo, ayagan mong ako ng ang pansamantalang kumupkop sakanya, hindi ko man naranasan ay alam kong masakit iyan dahil sa ikaw na nga ang biktima ay ikaw pa ang mamatahin ng mga tao. Kaya ako muna ang kukupkop kay Roi hanggang sa maging okay ang mental health mo, ayahan mo tutulungan kitang mag-recover, lagi kitang bibisitahin para mailabas mo ang mga hinanakit mo at hahanapin ko ang mga gumawa saiyo nito para pagbaharin. Ako na ang mag-aalaga, kukunin ko siya katapos ng mission namin dito. Ihanda mo lahat ng gamit niya, huwag mo na siyang saktan physically o mentally hanggang sa dumating ako. Babalikan ko siya," Sabi ko. At saka ko naman pinalabas ang kulay blue kong apoy at pinagaling na siya. Bigla naman nito akong niyakap at humagulgol kaya hinayahan ko muna siya at pinat ang ulo at inuscrub abg kanyang likod para kumalma siya. Katapos ng medyo kumalma na siya ay Inabot niya naman ang blue card.

"Iyan lang ang card na binigay niya sakin," Sabi ng babae at hindi na umimik. Linapitan ko naman si Roi.

"Roi, tama na ah tahan na. Katapos ng mission namin ay babalikan kita, promise yan," Sabi ko na nagpatahan sakanya. Saka niya naman inoffer ang pinky finger niya.

"Promise?" Taning niya. Jaya naman hinigit ko ang pinky finger niya gamit ang sakin at nag-pinky swear kami

"Promise," Sabi ko. Katapos ay tumayo na ako para lumabas at pumunta sa iba pang bahay. Sa nangyari kanina, parang naramdaman kong medyo naging okay ang pakiramdam ko. Ang sarap palang may natutulungan ka, nakakagaan ng loob...

...

LORRAINE'S POINT OF VIEW

"Lor! Bat may yellow card ka?!" Tanong ni Weiner. Kaya binigyan ko siya ng awkward na ngiti at kinamot ko ang buhok ko dahil sa hiya.

"Meron kasing pervert na matanda doon sa bahay na yun..." Sabi ko at kinwento ang nangyari...

- Flashback -

Napag-desisyunan kong ito na ang last patient ko dahil sa hapon na at gusto ko na munang magpahinga. Kaya kumatok na ako sa pinto na nasa harap ko ngayon at pinagbuksan naman ako ng isang may edad ng Elvis at nakangisi ito sakin.

"Anong kailangan mo ija?" Tanong nito na may kagat labi pa ang lolo niyo. Kaya napangiwi ako dahil doon.

"Good afternoon po, I am Lorraine from Akadimía evlogías tou theoú. Meron po ba kayong kamag-anak dito nq may skait at nangangailangan ng medikal na atensyon?" Tanong ko. Humagikgik naman ito at pinagkiskis pa ang palad na lalong nahpangiwi sakin. Ang weird kase ng dating.

"Pasok ka ija, sumasakit kase ang braso ko, hindi ko alam kung bakit siya sumasakit," Sabi niya. Kaya pumasok na ako at inofferan niya naman ako ng upuan. Umupo naman ako.

"Lo, pwede ko po bang hawakan ang braso niyo para po malaman po natin ang problema?" Tanong ko. Nag-nod naman siya ait inilislis ang kanyang manga. Daglj ko namang himawakan ang kanyang braso at inumpisahan na ang pag-check sa mga veins niya. Doon ko nga nakitang twisted ang mga veins niya sa muscle.

"Ano na, ija?" Tanong niya. Kaya inalis ko muna ang kamay ko sa braso niya at timignan siya.

"Marahil po ay nagbubuhat kayo ng mabigat, medyo twisted po lase ang veins ng muscles niyo. Kaya ko naman po itong ibalik sa dati. Pwede po bang hawakan ulit ang braso niyo?" Tanong ko. Nag-nod naman ito at binigyan ako ng pilyong ngiti.

"Sige lang, huwag kang mahiya. Sayo lang yan," Sabi niya na nagpangiwi sakin. What the- ano ginagawa mo tatang. Peeo pinagsawalang bahala ko muna siya, sayang din kase ang card niya. Kaya ginamitan ko siya ng light healing hex para ma-balik sa dati ang mga veins niya.

"Tapos na po," Sabi ko. Inikot-ikot naman nito ang kanyang braso.

"Aba ayos na ayos na. Ma-teating nga," Sabi niya. Nabigla naman ako ng paluin niya ang pwet ko. Kaya nasuntok ko siya sa mukha na naging dahilan para matumba siya.

"Bastos!" Sigaw ko. Nakita ko namang nag-dikit ang eyebrows nito at tumayo.

"Walang hiya ka, kung bata-bata lang ako binugbog na kita. Ayan ang yellow card, umalis ka na dito!" Sigaw ng matanda. Napanganga naman ako dahil doon, tinaggap ko parin since iyon ang rule. Pero bago ako umalis ay sinipa ko ang itlog ni tanda, nilubos ko na tutal binigyan niya naman ako ng Yellow Card...

- End of Flashback-

"How ungrateful that old man can be?! Dyusko tinulungan na nga hindi ka pa sinuklian ng mabuti," Iritang sabi ni Weiner. Nag-nod naman ako.

"Fact sister! Pero iyon nga, may mga tao talagang kahit tinulungan mo na ay gagawan ka pa mg masama," Sagot ko naman, "Okay back to the counting." Sabi ko pa. Kaya iniladlad namin ulit ang cards namin...

...

TIEO'S POINT OF VIEW

Nang iladlad na nila ang cards nila ay kita ko namang may five green cards, two blue cards, at one red card si Weiner. Habang may four green cards, five blue cards, at three res cards naman ako.

"Grabe Kuya Tieo, imaw ang may pinakamarami. Talagang nahasa kana ng acadamy," Sabi ni Weiner. Binigyan ko naman siya ng malapad na ngiti.

"Salamat, Weiner. So, need na ba nating parusahan ang pinaka kaunti?" Mapilyong tanong ko sabay tingin kay Brielle. Nagkamot naman ito ng batok ay itinaas ang bangs niya.

"Sige na! Pitikin niyo na ako," Sabi niya. Kaya sabay-sabay namin siyang piniyik. Nagulat naman kami ng pitikin din siya ni Dr. Morgan.

"Why? I am belong to your game. By the way, as I saw your cards I already calculated our current score, we gathered the total of one hundred seventy two points as Weiner got sixty one points, Brielle got eleven points, Lor got thirty seven points, and Tieo got sixty three points." Dagdag pa niya. Nagtatalin naman kami sa saya.

"Kaunti na lang maabit na natin ang five hundred!" Masayang sigaw ko. Bumuntong-hininga naman si Dr. Morgan at nag-roll eye.

"Still, we're far from the goal. We need to hurry and go to that old building. Did you know that in the past Camp O'Willow day one activity many participants got eliminated because they went there. So, resy your luck and pray for our succes, let's the real challenge begin," Mahabang sabi ni Dr. Morgan. Kita ko namang sabay-sabay kaming napalunok. Nag-umpisa nang lumakad si Dr. Morgan kaya sinundan na namin siya.

"Kuya Tieo, it sounds dangerous right?" Tanong ni Weiner. Nag-nod ako at napahawak sa baba.

"Yes, but if we take a risk and the fortune is on our side, we can get a five hundred points in just one place. However, if we become unfortunate, you know what will happen," Sabi ko. Katapos ay tumahimik na kami hanggang sa ilang saglit pa ay tumigil sa paglalakad si Dr. Morgan.

"Narito na tayo," Sabi ni Dr. Morgan. Sabay-sabay naman kaming huminga ng malalim.

"Let the challenge begin," Bulong ni Weiner. Nag-hubad naman ng shades si De. Morgan at tinitignan pa ng matagal ang building.

"What a nostalgic feeling, the pain of losing my mother came back again," Bulong niya na hindi naman namin dinig, "Okay, let's enter this hell." Sabi kya at saka siya naunang lumakad papasok ng building. Kaya sumunod narin kami...

...

Kakagising ko lang at nakatulog ako kagabi, akala ko na-publish ko na siya kagabi hindi pa pala, my apologies. Enjoy reading!

Don't forget to vote, comment, and share my story (These three things matter for the growth of my story and of myself personally.)