Jason Vs Alex
(Alex)
Ik ben net te laat met mij onder de tafel te verstoppen en nu sta ik tegenover hem.
"Ik had nog zo tegen jullie gezegd dat ze er niet uit mocht. En ik zeg heel vaak tegen jou dat jij de pot op kan."
Ik heb een keer met hem gehad. Maar hij was heel erg om als vriendje te hebben dus heb ik het op onze 'date' uitgemaakt. Sinds dien zijn we vijanden. In ieder geval hij mag me totaal niet.
Ik gooi wat dingen naar hem toe. "Kun je niet beter Alex? Wat wil je dat ik in mijn demoon verander?" In mijn ooghoek zie ik Daimon naar mij kijken. "Ja doe dat dan is het eerlijker."
Ik verander naar de eerste fase van mijn demoon. Anders is het een beetje oneerlijk denk ik.
Ik pak mijn zwaard. En Jason...tja die denkt dat we op een date zijn.
"Je bent zo knap. Hallo we waren aan het vechten. Ik weet niet hoor." Hij lijkt uit zijn dagdroom te komen. Hij begint spreuken af te vuren.
Alsof hij zo dom is. Hij weet dat ik sterker ben dan hem. Het lijkt alsof hij meer wilt spelen.
"Laten we het nu voor de echt doen Jason. Je bent meer aan het spelen. Je hebt dat goed in de gaten." Ik begin boos te worden en dat merk ik gelijk. Want ik vernader naar mijn tweede demonen plaatje.
Mijn ogen spuwen vuur. En Jason kijkt mij aan. "Je wilt het echt maken. Nou hier gaan we dan." We willen net gaan vechten als er een meisje binnenkomt.
"Hey Jason ik wil wat vragen." Ze kijkt op en ziet mij staan. "Wouw je bent een demoon. Vet. Afriel niet nu. Oh zeker wel nu. Is dit dat meisje op wie je verliefd was en dat zij het heeft uitgemaakt? Ja dat ben ik." Ik verander naar mijn eerste demonen gedaante.
Ze begint te lachen en kijkt naar Jason. "Broer je bent echt dom om met haar te gaan vechten. Broer?"
Ik kijk van Afriel naar Jason. Ik heb het idee dat ze elkaar niet zo heel erg mogen. Ik kijk ze even aan. En krijg nog meer het idee dat Afriel heel graag vrienden wil hebben en dus aardig doet. Ze lijkt op een halve demoon en halve engel. Ik denk dat mijn vriendengroep nog groter gaat worden.
"Zeg Afriel wil je misschien vrienden met ons worden? Graag." Ze komt naar ons toe. Als Jason een spreuk uitspreekt op Afriel. Ik spring voor haar en pak de spreuk. "Jij rot kind. Ik had bijna verwacht dat je nee zou zeggen. Je wilt niet dat ik de baas ben."
Afriel draait zich om. "Weet je broer ik praat niet meer met jou. Ik wil gewoon mijn eigen leven lijden." Ze kijkt mij aan en knikt.
Ik kijk naar Jason. "Ik denk dat wij maar eens gaan." Ik wil net een spreuk doen als er een touw om mijn polsen komt.
Ik maak een spreuk en sta daar in mijn demonen gedaante. "Wat ben jij?"
Jason kijkt mij aan. Ik lach. "Ik? I am a nightmare!" Ik maak een spreuk en hij vliegt door de lucht. "En nu weg hier." We verdwijnen met zijn allen en komen bij mijn huis terecht.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro