Niemogłam uwierzyć własnym oczą. Do pokoju wbiegła moja przyjaciółka. To to...

-Dark!- Krzykłam i wleciałam przyjaciółce w ramiona.

-L-Lie!- Krzykła i również zaczeła mnie tulić.

Tak tak Lie to moja ksywka. Gdy chodziłam tutaj do szkoły wszyscy mnie tak nazywali.

-Co ty tu robisz?- Zapytałyśmy w tym samym momęcie.

-Ja tu pracuje i przyszłam oczywiście spuźniona poznać swojego nowego szefa.-Powiedziała ucieszona.- A ty...Co tu robisz?-Zapytała z zaciekawieniem.

-Ja przyszłam poznać swoich pracowników.-Zaśmiałam się.

-Zaraz...Nie rozumiem...-Zdziwiła się.

-Przejmuje interes!-Szybko jej wytłumaczyłam.

-To cudownie!-Krzykła.-Musimy się spotkać wszystkie pięć!-Powiedziała.-Kiedy?! Dzisiaj! Nie toleruje sprzeciwu!!-Krzykła ponownie.

-Pewnie! Dzisiaj u mnie w domu!-Krzykłam.

-Świetnie!Mieszkasz?...-Zaczeła.

-Tam gdzie ostatnio.-Przerwałam jej w połowie zdania.

-Świetnie! Ja lece do domu, zwołam dziewczyny i widzimy się koło 18.-Powiedziała Dark.

Ostatni raz się przytuliłyśmy po czym Darki poleciała do domu.

-Viki musisz to podpisać.-Powiedział Mike.

Wręczył mi papier i długopis.

Podpisałam daną mi umowe i oddałam ją chłopakowi. Porzegnałam się i ponownie poszłam do animatroników.

Oczywiście Chica nie byłaby sobą gdyby nie uwaliła mnie czymkolwiek. Miałam szczęście że mąka została wsypana do butów a nie na włosy.

Poleciałam jeszcze do Magi a tak sobie poplotkować.

-Viki właśnie miałam iść cię szukać.-Powiedziała.

-Coś się stało?-Zapytałam.

-Nie nic tylko...mam coś dla ciebie. Prosze.-Powiedziała i podała mi pudełeczko.

Otworzyłam je i oniemiałam znajdował się w nim nienieski naszyjnik z niebieskim sercem.

-Boże kochana dzięki!- Krzykłam i przytuliłam Mangle.

-Nie ma za co. Wiesz miałam ci to dać przed twoim wyjazdem ale całkowicie o nim zapomniałam.-Powiedziała i również mnie przytuliła.

Szybko załorzyłam naszyjnik i obejrzałam go na sobie jest cudny.

-Opowiedz mi prosze jak tam się trzymasz? Przez te dzieci szatana widze jaka byłam ja w tym wieku.-Zapytałam z uśmiechem.

Poplotkowałyśmy jeszcze chwile, ale czas leciał mi tak przyjemnie że nie zauwarzyłam gdy wibyła 10.

Wszystkie animatroniki poszły na swoje miejsca.

Przesłuchałam Koncertu, zjadłam pizze i oglądnełam przedstawienie.

Po raz kolejny postanowiłam przejść się do piwnicy.

I kogo tam zastałam? Oczywiscie że Goldenów.
Niewiem jak oni to robią raz są a raz ich nie ma.

Czy oni się teleportują?

Pewnie pomyśleliście dlaczego tak mówie?
A otuż przed tamtym wypadkiem poprosiłam tate aby zbudował animatroniki przedstawiające mnie i moje przyjaciółki i tak oto powstały:

Lie

Golden Secret

Amy

I

Alex

Czyli:

Ja

Łucja

Amy

I

Alex

Tym animatroniką zostały wbudowane moduły tak jagby supermocy np. Właśnie teleportacji, super sprytu czy telekinezy.

Ale przecież tata nic mi nie mówił że wbudowywał taki moduł innym. Ale mniejsza o to.

Nasza piątka jest...była nierozłączna i nawet po mojej przeprowadce utrzymywałam z nimi internetowy kontakt. A zwłaszcza z Alex i Łucją ponieważ tworzymy piosenki i nawet na odległość pruby być muszą.
(Poplątałam chciałam napusać dużo rzeczy w jednym no i tak to wyszło/autorka\)

Ale wracając. Wszedłam pocichu głębiej do pokoju. Zauważyłam że...Śpią?

Czy animatroniki wogule śpią?

Dobra nie przejmuje się tym.

-O jej jacy słodcy.- Powiedziałam ledwo słyszalnym szeptem.

Zauwarzyłam że powoli się budzą. Szybko pobiegłam fo drzwi.

Otworzyłam je i delikatnie nimi trzasłam. Nie chce żeby zauwarzyli mnie jak ich podglądam kiedy śpią.

-Chej-Powiedziałam i ponownie wszedłam w głąb pokoju.

-V-Viki?-Zaczoł Spring.

-To ty?- Dokończył za niego Goldy.

-No a kto inny?-Zapytałam z uśmiechem.

Zaraz po moich słowach animatrony zerwały się z miejsca i po kolei mnie przytuliły.

-Co tam u ciebie? Opowiadaj.-Zagadał Golden.

-Bardzo dobrze. Ciesze się że znowu was widze. A co u was?-Odpowiedziałam i zapytałam z uśmiechem.

Pov.Golden

-Od kiedy przyszłaś jest bardzo fajnie.-Zaczołem.

-Wcześniej były takue nudy.-Dokończył moją wypowiedź SpringTrap.

Jak mi jej brakowało. Tylko ona potrafiła tu przyjść poprostu pogadać a nie jedynie sprawdzić czy jeszcze istniejemy. Mam nadzieje że przez ten czas się nie zmieniła.

Pov.Viki

Gadałam z chłopakami z jakieś 4 godziny.

Zauwarzywszy godzine na zegarku który pokazywał 14 zerwałam się z miejsca porzegnałam z Goldami i wybiegłam z piwnicy. Potem przelotnym porzegnalnym spojrzeniem porzegnałam się z resztą animatroników i poleciałam do domu.

#########################

Jej oto 4 roździał a pierwszy po odwieszeniu tej książki mam nadzieje że się podoba do następnego Wilczki.

~by~

Wasza Luna 💗💗💗