Chapter 48 - Master
Yufan POV
I was wondering of what my Master thinking now where here at the Highest Mountain in China to witness the beauty of Mother nature. "Master what do you think about happiness? I suddenly ask her and as usual she didn't even bothered to answer my question. She just only silent while looking at the sun comes down." Master hello I'm still here care to speak, baka babaho yang hininga mo"She move her gaze to me and then her Black and emotionless face are still on it.
" Your asking me about happiness right?" she sound sarcastic but i don't care that is her personality so why bother. She sighs and then she look up in the Sky without blinking. 'mangalay sana mata mo Master' "We have a lot of different ways of happiness Yufan!" I didn't expect that she's going to answer my question i am just curious about that so that's why i ask her about happiness. "Like Foods or Family Friends or any kinds of thing that can make you satisfied or can make you Happy" Grabe pwede namang hindi idiin parang galit na galit gustong manakit. "that's what i heard but not for what i know." napa ah ako saka tumatangong tumingin sa kalangitan.
"So how about you Master what is your happiness?" Im just curious okay no malicious i been treated her as my Best friend and sister so that's why i am that curious okay.
"To kill you that's my happiness" Luh sabi kuma eh di talaga ako makatanggap nang tamang sagot rito. "Ang Dami mong Tanong" Eh wala akong maalala na marami na akong natanong. Napaka tamad talaga nitong si Master magsalita buti hindi napapanis ang laway nito.
A moment of silence between me and Master baka tulog na siguro ito or di kaya napagod sa mission namin kanina. "My Happiness is" Hindi ko inaasahang magsalita siya kasabay nun ay ang pagdilat niya "Is to protect someone's important to me" I remain silent to not interrupt her speech "And to fulfill my last wish" Nangunot ang noo ko sa dagdag niya.
"That one is to kill the person who assinate my parents years ago" I don't know how to comfort her, baka masapak at masipa ako nito kawawa ang gwapong Yufan"Maybe after that Sasaya na ako because finally i already give them justice for what they did to them"Hindi naman siguro naiiyak si Master nuh kase ang boses niya napakalamig.
"What if Killing is not your happiness Master? What if Someday there's someone who come and change the whole you" what if lang ha? Ayokong lumipad nang Walang Pakpak.
She laughed sarcastically and then she move her gaze to me "Yufan this is me hindi kuna kailangan magbago para sa tao. Dahil kung tanggap niya ang pagkatao ko hindi kuna kailangang magpakaplastic para mahalin ako nang Lahat" ay lalim nun ah. "Im contented for what i have right now except for justice for my parents" Tumango tango ako saka pumikit.
"Pero kung may magkagusto sayu. Master gugustuhin muba pabalik?" hindi naman sa chismoso ako curious lang talaga ako sa mga isasagot niya uke!
"Yan ang hindi mangyayari Yufan kung may nagkagusto sakin okay, nice pero hinding hindi ko siya gustuhin pabalik kung hindi naman siya ang kailangan ko" May punto siya.
"So Gusto mong habang buhay na ganito nalang ganito Master?"
"No may gusto akong lugar na puntahan na kahit kailan ay hindi kupa nakita sa tanang buhay ko" ah so mag aabroad si Master kase yong wala raw dito sa China eh. "I wonder what looks like up there" turo niya sa kalangitan, Nababaliw na yata to. "Gusto kuring makita kung ano ang itsura sa taas nayan" Kinabahan ako i think my Master is already crazy she talks some weird topic. Ito na ngaba ang sinasabi ko eh.
"Walking to the beautiful paradise with no Pain no Sorrow and Sadness, the place that you can only heard the noise of splashing water and birds" Ipasyal ko kaya to sa Japan si Master kase maraming pwedeng puntahan dun eh. "That's what i like And i want to feel what my Mom and Dad feel up there, are they watching me right now?" tsk kumain na kami ni Master bago pumunta rito pero kung ano anong sumasaping hangin sa Utak niya.
"Master gusto mong maranasan yun? Bukas punta tayong Japan maraming magagandang Pasyalan doon Im sure you will like it" i excitedly said.
"Ikaw nalang uuwi na ako mamayang madaling araw pabalik sa Korea baka magtaka na si Ate Riegn sa Biglang pagkawala ko sa Bahay" Ay ouh nga pala uuwi din pala siya sa Korea tumakas lang yan sinundo namin nina Dimitri dahil sa mission namin sa Wuhan China. "She doesn't know everything about me so I'd rather than keep this secret so she can't keep worrying me" Tama nga si Daddy Yelo man ang pakikitungo nang mga Sue pero May tinatagong kabaitan rin ang mga ito.
"So ayaw mo talagang gumala sa Paradise na gusto mong maranasan? Promise Master magugustuhan mo ang mga Cherry Blossom dun at iba pa" O try to convinced her but nah it's not working.
"Yufan hindi ang Paradise na alam mo ang gusto kong puntahan, ang ibig kung sabihin. Ang gusto kung puntahan ay ang lugar na wala rito sa Mundo Naintindihan mo" Dinuro duro niya ako saka siya bumangon at binigay sakin ang ask kamay niya.
Tinanggap ko iyon saka sumagot "Ano yun sa Fantacy Master. Lol baka sa Manga Meron hahah magaling mag drawing nang Anime saka yang pinangarap mong di nag I exist Master hahah" Sinamaan niya ako nang tingin saka binitawan ang kamay ko upang bumagsak ang katawan ko sa damuhan.
"Tigilan moko Yufan! Pinainit mo ang ulo ko sige tawanan moko dahil kapag nakapunta na ako roon ay hinding hindi na ako babalik pa" Seryoso siya kaya naman tumiklop ako saka pekeng tumawa. "Tara na Uuwi pa ako sa Korea" dagdag niya saka nangunang naglakad sa Helepad.
"Master wait hintayin moko! Binibiro lang kita" Habol ko sa kanya.
Dahan dahan akong nagdilat at ang unang bumungad sakin ay puting ilaw at tunog nang machince, i closed my eyes again and i slowly open. Now im back at reality im back from my dreams with her, Just now i am fully understand about what kind of paradise she really want to go. I understand now why she suddenly ask about what looks like up there because she really want to go there with her Family. But what about me us here Master who needed you the Most?
A tear slide down on my face again. Its over she's gone already she's now in a paradise that no one can make her cry and think about revenge. She's now in her true family. "M-master" i muttered and silently crying. Tinabunan ko ang mukha ko gamit ang siko ko, saka humagulhol roon.
I heard the door is open but i didn't bother to look at the person who entered my room, I still continued crying. "Son" I didn't expect for what i heard.
My mom and Dad is here i look at them, my father look at me with his Apologies look while my mom is crying while looking at me. "Son" That's what my Mom and then she open her arms to welcome me. "Mommy is here anak" Mas lalo pa akong napahagulhol saka ako nilapitan ni Mommy at yumakap sakin nang mahigpit.
Umiyak ako na parang bata sa balikat ni Mommy "Mommy She's already dead, Iniwan na niya kami" inalo naman ako ni Mommy saka niya hinahagod ang likod ko "Iniwan na kami ni Master Mommy" Hindi ko talaga mapigilang hindi maging ganio ka emotional sa harap nang mga magulang ko.
"She didn't leave you Son" Muling nabuhay ang pag asa ko sa sinabi nang Mommy ko kaya naman bumitiw akp sa yakap saka humarap sa kanya. "She leave a small gift for you Son, not just you but all of you has a letter from her" Bumagsak balikat ko at doon umiyak nang umiyak.
"Before she leave in China she gave this letter to me, She said to keep this until she die. And here" Kuha niya sa regalo ni Master "Her gift she give this personally to me" My Dad hand me the box with the golden design dragon with the red cover.
From:Ewan
To: Tanga
Napangiting umiiyak akong napatitig sa Regalong iyon saka nagtaas nang tingin kay Daddy na nakangiti rin "Galing sa kanya to Dad?" Parang batang tanong ko na sinagot niya nang Tango.
Lumapit sakin si Daddy saka yumakap rin nang pagkahigpit. "We're here always for you Son keep that in your mind always hmm" Tumatangong yumakap ako sa kanya. Ganito pala ang pakiramdam mo kapag kailangan mo nang kalinga ay naroon sila upang gabayan ka.
Gulat kaming napalingon ni Daddy sa kay Mommy dahil umiiyak ito sa isang tabi. Nagkatinginan pa kaming dalawa nang Daddy ko saka sabay na nakangiwing lumingon kay Mommy "Mom What's wrong?"
"Yeah Hon What's wrong?"
Umiiyak na lumingon samin si Mommy habang hawak ang Phone niya. "Koro Sensei is Dead" nagkatinginan kami ni Daddy at naguguluhang lumingon sa kanya.
"Hon who's Koro Sensei?" Nag alalang tanong ni Daddy sa kanya.
"Ah it's Anime Honey i continue watching the Anime while you and our Son are busy" Pekeng ngumiti si Mommy saka nag peace sign samin.
Bumuntong hininga ako saka napahilot sa aking sintido. "Mom, Dad I need to rest nahihilo ako" Palusot ko saka humiga ulit at tinabunan nang siko ko ang mukha.
"Okay Son aalis muna kami nang Mommy mo, we'll back later"
"okay Dad ingat" sagot ko nang hindi sila tinapunan nang tingin.
Narinig ko ang pagbukas sara nang pinto saka ako tahimik nang mag isa rito sa loob.
Now im alone the question is am I alright already? Handa naba akong harapin ang totoong mundo ulit? "Master" Ang panandaliang comfort ay nawala dahil unti unti na naman akong binalot nang lungkot saka ko kinuha ang Letter na iniwan ni Master para sakin. At ayun na naman ang kakaibang lungkot ang bumabalot sa puso ko, dahil mahirap nang ibalik ang nawala na. If i just could turn back the clock! I'll make a way to save you from death Master but i forgot ako pala ang pumaslang sa kanya.
Now how could i explain to Gavin about this?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro