Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 45 - The Wake Of the Demon

⚠️Warning: This Content is not suitable for young Readers. any Violence and Foul words is a must⚠️  Bago basahin siguraduhing tapos na kayong kumain!

Meloudy POV.

Hinarap ako nina Damom sa Kamera upang gagawa nang video clips, hinang hina man ay nagawa kupang ngumisi sa kabila nang pagkamandhin nang pisngi at labi ko sa kakasampal ni Ashly sakin. "The Visitor is outside already now Miss whatever, ayusin mong umarte kung ayaw mong Papatayin ko ang mga magulang mo" kunot na kunot ang mukha ko sa kanya habang nakatingin. "Oh!" parang nagugulat kunyari niyang iyak saka tumingin sakin na parang awang awa. Abnormal talaga! Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko saka diniin ang kuko nito.

"Hindi mo alam?"  Parang tanga. "Hindi ba sinabi nang Kaibigan mo na buhay ang mga magulang mo?" Kumuyom ang kamao ko kahit wala na iyong lakas. "Sabagay dika nga pala tinuring na kaibigan right?, dito kana lang sakin." Kunwari naawa at nasasaktan niyang hinawakan at hinaplos haplos ang buhok ko."Hindi kita ituturing na kaaway dahil ituturing kitang Pamilya basta ba sumunod ka sa ipapagawa ko sayu?" sinamaan ko siya nang tingin.

"Kahit kailan hinding hindi ako sasama sa mga Abnormal na katulad nyu, hindi nga ako tinuring na kaibigan but she won't even dare to betray me" Umiling iling pa ako saka ngumisi kahit hirap na hirap akong magsalita. "Bakit hindi nyu nalang ako Patayin? Wala naman kayong makukuha saki-" i don't have any chance to finish my words dahil bigla nalang may bumagsak sa harapan ko.

Nanigas ako nang mapagtanto kung sino iyon. Ang taong matagal kunang gustong gustong mayakap at makapiling."D-daddy." hindi makapaniwalang naluluha kung pinagsadahan ito nang tingin. "Daddy Daddy!" para akong sirang plaka na  binabanggit ang Daddy ko.

Mas lalo pa akong naiyak nang makitang nakabukas ang mata niya habang nakatingin sa gawi ko. Ang ulo niya ay na dis-aline na dahil umikot na ito papunta sa likod habang ang buto nang Katawan nito ay Nakalabas na. Na naliligo sa sariling dugo, Kailan pa? Kailan pa sila narito? Ibig sabihin buhay sila? Buhay ang Mommy at Daddy ko? Nanginginig ang mga kalamanan ko at dahang dahan akong nag angat nang tingin.

Ganun nalang ang lakas nang sigaw ko matapos makitang nakatagilid na ang ulo Nang Mommy ko habang tumutulo ang dugo sa paanan nito. Mukha na siyang puppet na tinali na lamang para umayos ang pagkabitin. "Mga hayop kayu, mga walang puso. Bakit nyu Ginagawa samin to?" Hindi ko maintindihan kanina lang ay gusto nila akong papipiliin na sumama para sa kaligtasan nang magulang ko pero heto at wala nang malay na nakatingin sakin habang nakabukas ang dalawang Mata.

" Ops sorry nung isang araw pa pala yan wala nang hininga, nakalimutan kung ipaalam Hahaahahah" Nagkukuwala ako sa Tali saka pilit siyang inaabot upang bawin nang buhay ngunit. Biglang huminto ito sa kakatawa saka sumeryoso ang mukha "Narito na sila, remember you need to act like where not here inside. Texon You know what to do" Naluluha akong tumingala sa Mommy ko na nakabukas ang matang nakatingin sa pwesto ko. Saka ako  lumingon sa gawi nang Daddy ko na wala naring hininga.

Halong sakit at Pagsisisi ang nararamdaman ko ngayon. Pagsisi dahil sa padalos dalos kung pagsugod dito, At sakit dahil hindi ko man lang nahawak at nayakap ang mga magulang ko na akala ko ay matagal nang patay kaya ako nagkaganito.

Umiiyak parin akong nakatungo habang inaalala ang mga panahon nung gaano ako ka desperadang makamit ang hustisya. Pero ngayun nasa harap kp sila ngunit hindi na kailan man mahawakan pa at masisilayan.

Bogghsss

Napatingin ako sa pader na sumabog, upang dahilan magkandausok usok ang ang boung Silid. Gumilid ang mukha ko dahilan para matanaw ko sina Damon at Ashly na nakangising tumatango saka itinuro ang sirang Pader na pinasabugan. Ganun nalang ang sunod sunod na pagtulo nang luha ko nang mapansin kung sino iyon.

Between those smoke Kiesha is slowly walking towards me. Parang biglang nag slow motion ang paligid at bumabagal ang hakbang niya at nililipad nang hangin ang sout niya. Hindi ko makita ang mukha niya dahil sa usok na humaharang sa dinadaanan nito.

Napahagulhol ako hindi dahil sa tuwa kundi dahil dinala ko ang mga ito sa kapahamakan  ang buhay nila. Please leave!  Gusto kung isigaw iyon kay Kiesha ngunit hindi kuna magawang ibuka ang bibig ko.

Please Leave me here, this is just a trap!

Umiyak akong lumingon ulit sa gawi nila Ashly at may napaluha ako nang nakangisi ito nang pagka ganda ganda habang hinihintay si Kiesha. Habang ang isa ay para yatang sinadyang bagalan ang lakad habang nasa kaliwang kamay ang Paborito niyang Katana. Umiling iling akong nakatingin sa kanya kahit hindi kupa nakita ang mukha niya.

Nang malapit na itong makalapit sakin ay doon kulang napansin ang Sout niya, pulos itim at may tabing pa ang ilong nito na itim na tela. "P-please" Dont come here "Kiesha" para akong kapusin nang hininga habang umiiyal na nakatingin sa kanya bagamat hindi ko makita ang mga mata niya ay naroon parin sa Mukha nito ang Makapangyarihang Aura. Her cold Stare and black Aura you only see.

Malakas na iling ang ginawa ko ngunit natitigilan akong tumitig sa Mata niya dahil unti unti na itong nang nag iba ang kulay nito. The wake of the demon No way!

Umawang ang mga labi ko sa kanya nung huminto siya sa harapan ko habang Ang kulay  nang mata niya ay unti unti nang nagkulay pula. "K-kiesha P-please" nagmamakaawa akong umiling na paalisin ngunit ngumisi lamang ito saka tinutok sakin  ang katana.

Umawang ang labi ko  naguguluhang Umiling iling. Tinaas niya ang katana at walang anu anong pasabi saka ito dahan dahang gumalaw papunta sa leeg ko, napapikit akong umiiyak at hinihintay ang huling hininga ngunit isang ingay nang mga kadena ang nangibabaw samin.

Dumilat ako at tumingin sa kanya ngunit ang paningin niya ay nakatingin sa taas kung saan nakabitin si Mommy ko saka siya lumingon sa gawi nang daddy ko. Nakita ko kung paan ito ngumisi saka Nilibot  niya ang boung kwarto saka pa mas ngumisi  nang pagkalaki laki "Come out Damon! I know you're here inside just watching my moves, You can Com-" Natigil si Kiesha sa isang Lugar na batid kung nasa Likuran ko ito.

No im wrong not just Kiesha but my Comrades too. Out of curiosity ay lumingon ako sa Likuran ko at nakita ko doon  ang babae na nagbigay sakin nang Pagkain kanina. "R-riegn?" nagugulat na banggit ni Lorry rito.

What's wrong with them? Kilala niya ba sya?

"H-how could this be?" Lorry whisper with her sad eyes.

"No this can't be happen" umiiling pang dagdag ni Zayn na mukhang hindi rin makapaniwala.

Pero si Kiesha ay  tahimik lang na pinagmasdan ang nagngangalang Riegn. Kaano ano mo siya Kiesha? Wait ibig sabihin, lumingon ako sa babaeng naghatid sakin nang pagkain kanina na tinatawag nina Lorry na Riegn. Ibig sabihin siya ang tinutukoy niyang matagal na niyang gustong masilayan ngunit siya rin ang papatay? Biglang tumulo ang luha ni Kiesha habang nanginginig ang kamay niya.

"I thought" Humikbi si Kiesha saka dahan dahang napaluhod sa kinakatayuan nito "I thought Y-your already dead" naawa ako kay Kiesha dahil mukhang matagal na yata  niyang naisip na patay na ito. "I-i" lumunok pa si Kiesha saka humihikbing nakatingin rito "I-i M-miss Y-you S-so M-much" ngayun kulang nakitang naging emotional si Kiesha. Sa tanang buhay ko ay never kp siyang nakitang umiiyak, mostly kase ay walang Emotion itong tumitingin samin lahat kahit sakin pa.

"Well, well What a nice reunion, What do you think Dad is it really emotional intro? Aw im so touch" Kanya kanyang nagsipag alerto ang mga Kasama ko at nakahanda na ang baril nang mga ito.

Lumabas sa likod nang Nagngangalang Riegn sina Damon, Ashly at mga tuahan nito. Si drex? Asan siya? Aligaga akong nilibot ang boung lugar para  hanapin si Drex ngunit hindi ko mahanap. "Oh buhay kapa pala? Akala ko hindi kana humihinga"  hindi ko akalaing sisingit si Hangin habang nakatingin kay Damon. "Oh ano sugod na may bala pa ako rito" nanghahamon niyang pimag Cross arm pa.

"Wala ka paring pinagbago hanggang ngayun Mr Han. Isip bata ka parin" Sagot ni Damon saka tumawa nang pagkalakas. "Congratulation napabagsak nyu ang Area ko sa China, pero hindi ang lugar na ito" Aniya saka pumitik sa ere.

Biglang nagsilabasan ang pagkarami niyang mga tauhan galing sa taas na nakatali pa. "Now let see how you can handle my Scorpions Men" Humalakhak ito saka tumingin kay Kiesha na mukhang hindi niya pansin ang Presensiya ni Damon at Ashly. Ang attention niya ay naroon parin kay Riegn na blanko lang na nakatingin sa kanya. "Patayin silang Lahat" iyon lang at nagsipag suguran ang mga kalaban.

Tumayo akp kahit hinang hina man ay nagawa ko  maisangga ang mga ito saka boung pwersa ko itong sinipa.

"Yan lang ba ang kaya mo Damon? Ang magparami nang kakampi? Ano at hindi ka lumapit at kalabanin ako?" Malamig pa sa yelo ang boses ni Kiesha ganun parin hindi niya inalis ang tabing pero ang mata niya malapit nang matabunan nang kulay pula. "Not so fast dear, hayaan mong panoorin kitang gutay gutayin ang mga-" i gasp dahil sa maliit na kutsilyong lumipad sa bunganga nang tauhan ni Damon siya yong laging kasama ni Ashly palagi. Tarak na tarak iyon dahilan nang pag agos nang dugo.

Tumingin ako kay Kiesha ngunit may inilabas na naman siyang isa saka iyon inasinta sa Mata. "Okay then Welcome to the Hell Damon" kahit hindi ko makitang nakangisi siya ay alam ko iyon dahip sa tono palang nang kanyang pananalita ay kakaiba na.

Gumilid si kiesha bahagyang niyuko ang sarili at mabilis na kumilos. Halos masuka ako sa lamang loob na lumuwa dahil sa tama nang katana. "Master" Sigaw ni Yufan na parang hindi na niya kilala ito. Maging ang mga kasama ko ay ganoon rin, sino ba naman ang hindi sa bilis nang kilos ni Kiesha saka ang madugong pagpatay niya sa kalaban ay talagang magugulat at matatakot ka talaga "Please Master control yourself don't let the demon used you" now the Demon is Finally awake.

Probleme to damn it you have to do something Meloudy pleasw think properly don't mind your bruises.

The wake of the Demon is now Start no its already awake now.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro