Chapter 1
Kiesha POV
Hmmmm. Namiss ko ang amoy ng pilipinas.
"Handa kana.?"Tanong sakin ni ate reign.
Tumango tango lang ako at pumasok sa sasakyan.
Its been a long year nung nilisan ko ang pilipinas pero ngayun babalik ako para maningil ng may utang sakin.
Magiging masaya lang siguro ako kapag napatay kuna ang mga taong sumira sa buhay ko. Hindi ko kailanman nakalimutan ang gabing yun sa boung buhay ko.
Tinignan ako ni ate Reign na parang nag alinlangan pa. "Okay kalang ba honey?"
Huminga ako nang malalim saka ako nag Iwas nang tingin. Alam na alam niya kung saan siya titigil kapag nagtatanong specially kung kailan siya mangulit."I'm fine I guess" that was all I can say dahil maging ako ay hindi alam kung kailan ako magiging okay gayong alam ko na humihinga pa ang mga taong nilapastangan ang buhay nang magulang ko.
Ang totoo ay ayaw talagang umuwi ni Ate dito dahil mas inaalala niya pa ang nararamdaman ko kesa sa nararamdaman niya. She that's my sister she will do everything just to protect even it will cost her and lead her to death.
Panay ang pabuntong hininga ko habang nakapikit ayokong pagmasdan ang boung paligid dahil feeling ko walang buhay ang nakapaligid na mga nakatayong puno at higit sa lahat walang kulay ang paligid maging ang saan mang sulok nang mundo ako mapadpad. "Yah are you okay?"
Nagdilat ako at nilingon ang nag alaalang mukha ni Reign napansin niya siguro ang panay kung pabuntong hininga. Umuling ako malamig ko siyang tinignan bago sumagot. "I'm cool stop worrying me I'm not a baby" ngumuso siya at kunwari ay nagtatampo.
"Anyway saan mo gustong pumunta Mm? Just tell me" she said excitedly with her sweet smile. Ngumiwi ako at pinag kruss ang dalawang braso sa aking dibdib bago siya pailalim na tinitigan. Pinag aaralan ang bawat ekspresiyon sa kanyang mukha. Kung seryoso ba siya sa kanyang tanong.
"Sa Sementeryo!" Kunot noong sagot ko na ikinanganga niya.
Psh o.a din to minsan eh. Umiling ako nang umiling malamang sa malamang iba na naman ang iniisip niya.
She blinked three times bago siya nakangiwing tumitig sakin. "You mean may dadalawin ka right?" Sabi na eh iba ang iniisip nang kapatid ko. Napahilot ako sa sintido at tinaasan siya nang kilay. "Ano ba ang ginagawa mo kapag pumupunta ka sa Sementeryo? Hindi ba't dumadalaw?" Sarkasmo kung sagot sa kanya.
Peke siyang ngumiti at ngumiwi "hehe hindi mo kase kinokompleto eh kaya iba ang naisip ko" napabuga ako sa hangin at napapikit na lamang ako. "Teka naman Honey pupunta ka nang Sementeryo nang walang dalang bulaklak?oh come on. hindi makatarungan yan tara at bibili tayo nang mga magagandang flower okay?" Ngumiti siya at ok sign pa habang nakataas baba ang dalawang kilay.
Mariin kung pinikit ang aking mata at hinayaan siya sa kanyang mga kalokohan. "bat pa ako bibili kung mabubulok rin pagkalipas nang ilang araw." Sagot ko ngunit isang malakas na kurot ang natanggap ko mula sa kanya. "Ah ganun? May puso kaba talaga o pulos atay lang ang meron ka?"
"What?" Angil ko minsan hindi ko maintindihan itong babaeng to.
"Alam mo kase Kiesha kapag dadalaw ka sa taong importante sayo kailangan mong magdala nang bulaklak para naman matuwa ang kaluluwa na dinalaw mo arrasseo?" Nakagat ko ang ibabang labi ko sa inis hindi ko siya pinigilan sa gusto bagkus ay Hindi ko na siya pinansin pa bahala siya. Bumaba siya sa kotse at nagtungo sa maliit na flower shop obviosly bibili siya nang bulaklak i guess.
Bumalik siya sa kotse nang may dala nang mga damo sa loob nang sasakyan." What the hell? Bat ang daming basura dito? Ate naman hindi kuna kailangan nang basura okay?" Tinaasan niya ako nang kilay at piningot ang ilong ko.
Napaka brutal talaga
"Listen okay dadalaw ka hindi ba? So kailangan moto yan kailangan mo yan" Inis niya akong sininghalan kaya naman napabuga ako nang marahas na hangin. Nagtitimpi at pinipigilang sumabog sa kakulitan nang kapatid ko.
"Aish molla molla arrasseo arrasseo happy?" kinuha ko ang headphone para hindi na marinig pa ang mga sangkatutak niyang tula.
Hindi rin nagtagal ay nakarating rin kami sa Saint Cemetery. Im going to visit them for the first time. Someone just told me na dito nila nilibing ang Mommy at Daddy maging ang iba pa naming kasambahay na naging biktima sa patayang nangyari noong ako'y bata pa.
I brought the flower and also the candle ofcourse it was my sisters idea. Ano pa ngaba ang magagawa ko.
I walk towards at thier grave and pressed my lips together to not let my emotion out. "Mom, Dad! Im back" mapait akong ngumiti at pinakatitigan ang kanilang pangalan na nakaukit sa lapida na natabunan na nang matataas na damo.
I closed my eyes and feel the cold air touching my pale skin, tinanggal ko ang salamin at inayos para walang makakilala sakin dito. I sat down and and stared at the sky. Na mukhang makikisabay rin sa sama nang loob ko.
Years had past but the pain still here in my heart. How could i possibly move on from that kind of scenario? "Now i understand kung bakit nanirahan tayo sa malayo at ngayon naintindihan ko narin kung bakit ganoon nalang ang pagiging desperado niyo na matutunan kong depensahan ang sarili. And now my Logic has work already."
Mapakla akong ngumiti sa kalangitan at kumoyom ang kamao." I can truly understand now, na kailangan mauna ang Rosas sa Cactus para kapag tumubo mabigyan nang proteksiyon ang Rosas laban sa mga masasamang damo" hindi ko alam pero nakailang ulit na akong bumuntong hininga at pinahiran ang namomuong luha sa aking mata.
"But I'm glad that I'm still alive i can now get my revenge and justice for what they have done to us Mom. Dad just wait" I stood up fix myself, sinout ko muli ang itim na cap and black mask. I even fix my black coat from head to toe. "Bye Mom. Dad hayaan niyo sa susunod na dadalaw ako dito may maganda na akong balita para sa inyo" i said that in my cold and emotionless way.
Let the show begin!
Umalis ako kaagad at naabutan kondoon ang kapatid ko na nakataas ang kilay habang may kinakausap sa phone niya. Ngunit nung napansin niya ang presensiya ko ay kaagad siuang nagpaalam at binaba ang linya sa telepono at tumingin sakin. "Oh wasseo? Gwuenchanna? You look tired"
Tumango ako at pumasok sa loob nang sasakyan. "baegopa lets6 go" yun lang ang sinagot ko at binagsak ang sarili sa comfortable na upuan. "Woah deabak gutom ka kaagad? Fine I'll cook for you Honey Mmm" pinanliitan ko siya nang mata ngunit tanging tango at ngisi lang ang sinagot niya sakin.
This is so damn shitt i hope i can finish this soon.
Ps:this Content is now already edited maraming scenes ang napalitan at nawala pero wag kayong mag alala siya parin ang bida arrasseo👌❣️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro