Hoofdstuk 6
Thomas pov
Het alarm van de box is net afgegaan, maar er klopt iets niet. Het klopt niet dat het alarm weer gaat. Teresa is hier net een week en het alarm gaat 1 keer per maand af met een nieuweling erin. Het alarm als er voedsel en andere dingen in zit is anders. Er is dus een nieuwe nobie.
'Newt! Hoe gaat het met Teresa?' vraag ik bezorgd.
'Het gaat volgens mij, naar omstandigheden, wel goed met haar. Je mag niet naar haar toe van Gally, maar we moeten iets proberen te regelen of je naar haar toe mag,' zegt Newt terwijl we naar de box lopen.
'Wie zou erin zitten?' vraag ik aan Newt die zijn schouders ophaalt. Hij weet het natuurlijk ook niet. Snel lopen we naar de box toe en Gally springt erin.
'Jongens! Hier klopt iets niet, er zit nog een meisje in!' zegt hij terwijl hij het meisje uit de box tilt. Ze is bewusteloos.
'Ga je haar ook net zo behandelen als hoe je Teresa behandelt?' vraagt één van de andere jongens die blijkbaar aan de kant van Teresa en mij staat en niet aan de kant van Gally.
'Ja, misschien wel. Het zijn meiden. Die zijn verschrikkelijk onbetrouwbaar,' zegt Gally en hij brengt het meisje naar het gebouw waar hij Teresa naar toe had gebracht.
'Gally, ik ga mee!' roep ik en Gally geeft geen antwoord. Dat beschouw ik maar als een ''ja''. Ik open de deur van het gebouw en we lopen naar binnen. Teresa draait zich om en kijkt ons angstig en met tranen in haar ogen aan.
'Waag het om haar ook maar 1 keer aan te raken,' zegt Gally terwijl hij het meisje op dezelfde manier als bij Teresa vast bind aan de stoel. Teresa kijkt mij vragend aan en rukt aan de touwen om te laten weten dat het pijn doet en dat ze los wil.
'Ik wil haar alleen even wat drinken geven. Daar staat nog een glas,' zeg ik en Gally kijkt mij kwaad aan maar knikt dan toch. Ik kijk naar het glas dat voor Teresa's vastgebonden voeten staat en pak het glas op. Er zit nog een klein beetje water in. Voorzichtig haal ik de tape van Teresa's mond af en giet een beetje water in haar mond. Ze drinkt het gulzig op.
'Wie is dat meisje?' vraagt ze terwijl ze probeert rechtop te gaan zitten wat niet echt lukt. Ik help haar en ze glimlacht dankbaar naar mij.
'Geen idee. Een nieuwe nobie, denk ik,' antwoord ik. Gally is klaar met het vastbinden van het meisje. Hij heeft gelukkig geen tape om de mond van het andere meisje gedaan zodat ze niet stikt als ze bij bewustzijn komt.
'Kom je mee? Of wil je liever hier blijven?' vraagt Gally en hij duwt mij aan de kant. Dan geeft hij Teresa een klap in haar gezicht en trekt het touw om haar buik nog strakker vast zodat ze begint te hoesten.
'Ik kom zo.' Gally kijkt mij even vragend aan en loopt dan de ruimte uit en laat mij alleen achter bij Teresa en de nieuwe nobie. Voorzichtig klop ik op Teresa's rug om haar op adem te laten komen. De striem om haar buik bloed en ik leg het doekje er voorzichtig op. Teresa kijkt mij met tranen in haar ogen aan.
'Ik wil hier weg...' fluistert ze. Ik leg voorzichtig mijn hand onder haar ogen en Teresa verstijfd. Ze denkt dat ik haar ga slaan, wat ik natuurlijk niet doe. Voorzichtig veeg ik de tranen uit haar gezicht.
'Sorry, maar ik moet die tape weer om je mond doen,' fluister ik zacht en Teresa knikt. Ik doe de tape weer om haar mond en geef haar een zacht kneepje in haar schouder en dan loop ik de ruimte uit.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro