Teresa pov

De volgende ochtend word ik laat wakker. Ik lig weer in Thomas' hangmat. Gisteravond moest Thomas samen met Newt Sanne en mij weer naar de ruimte brengen waarin we telkens worden opgesloten. Gelukkig heeft Thomas mij laten slapen toen hij mij vanochtemd bevrijdde.
'Teresa? Ben je wakker?' Vraagt Thomas die voor de hamgmat neerknielt. Ik pak voorzichtig zijn hand vast om hem te laten weten dat ik wakker ben.
'Hoe gaat het met je?' Vraagt Thomas en ik haal mijn schouders op. Ik weet niet echt hoe het met me gaat, maar mijn buik doet nog dteeds pijn.
'Kom, we gaan wat eten,' zegt Thomas en hij helpt mij met opstaan.
'Waar... is Sanne?' Vraag ik zacht.
'Ze is samen met Newt aan het ontbijten,' antwoord Thomas en hij slaat zijn arm om mij heen als hij ziet dat ik een beetje wankel loop doordat ik zo zwak ben.
'Gaat het een beetje met haar?' Vraagt een jongen die naar ons toe komt lopen.
'Ze is erg zwak, maar dat komt door Gally,' antwoord Thomas en ik glimlach flauwtjes naar de jongen.
'Ik ben Chuck,' stelt hij zichzelf voor. Ik schat hem niet ouder dan 12 jaar. Dat is best wel jong, want de meeste jongens hier zijn rond de 16 jaar.
'Ik ben Teresa,' zeg ik zacht en Chuck glimlacht verlegen en loopt dan weg.
'Zie je, niet alle jongens zijn zo gemeen als Gally,' zegt Thomas en ik knik. We lopen een ruimte binnen waar we kunnen eten en we gaan aan een tafel bij Sanne en Newt zitten. Thomas loopt weg om wat te eten en drinken te halen. Even later komt hij terug.
'Wil je soep of brood?' Vraagt Thomas als hij naast mij komt zitten.
'Doe maar soep,' antwoord ik zacht en glimlach flauwtjes naar hem. Hij glimlacht terug en doet de lepel van de soep in mijn mond, omdat hij weet dat ik te zwak ben om zelf een lepel vast te houden. Slikken doet nog steeds veel pijn en Thomas stopt af en toe zodat ik even op adem kan komen. Niet veel later is de kom soep leeg.