Dedicated to:sweetpopper

EPILOGUE (5)

OLLIVANDER SIMS

“Bakit hindi mo ako hinintay?” Hinihingal na lumapit ako sa kan'ya nang makababa sa motor.

“Akala ko hindi ka na dadating. Ilang araw na akong nag-aabang pero wala ka naman,” mahina n'yang sambit, hindi man lang s'ya naging masaya nang makita ako.

Nasapok ko ang aking noo. Madami akong tinapos bukod do'n, sinusumpong ako ng sakit kaya hindi ako nakapagpakita.

Sana mapatawad n'ya ako sa huli kung hahayaan n'ya akong magpaliwanag. Sarado ngayon ang isipan n'ya at hindi n'ya ako kinakausap ng masinsinan.

“I-I'm so sorry, darling. Nakalimuta—”

Binaklas n'ya ang kamay ko sa kan'yang braso. “Sawang-sawa na ako sa sorry mo. Palagi mo naman akong nakakalimutan kaya ano pa ang bago?”

Nanginginig na ako sa 'di magpaliwanag na sakit at pagod na nararamdaman ko ngayon.

“D-Darling, please...” Mabilis ko s'yang niyakap at bubuhatin na sana pasakay sa motor ngunit kumawala s'ya sa hawak ko, nanghina ako.

“Ayaw kong kasabay ka ngayon, umiinit ang ulo ko sa 'yo.” Galit na galit s'ya.

Tinalikuran n'ya ako na ikinahabol ko sa kan'ya. Pero kahit anong higpit ng kapit ko sa kan'ya, ayaw n'yang manatili sa aking tabi kahit saglit.

Tiniis ko ang lahat. Pareho lang kaming nasaktan sa bagay na hindi pa namin napag-usapan. Hindi n'ya alam ang nangyari sa akin kaya... Intindihin ko s'ya, mahal ko s'ya, eh.

Sobrang sakit pala ang ganito, hindi ko inaasahan na ganito pala ang magmahal. Naging masaya kami pero sa isang iglap nagkalabuan.

Paanong nangyari ito? Ginawa ko lang naman ang lahat para matanggap ako ng kan'yang pamilya pero no'ng naging ayos na ang lahat, s'ya naman itong umiiwas.

“Aabangan at titingin lang ako sa malayo, ah? K-Kahit ito na lang ang gawin ko muna.”

Sobrang desperado ko na talaga na magkabutihan kami. Ayaw kong tumanim s'ya ng galit sa akin. Ayaw kong makipaghiwalay sa relasyon namin, ayaw ko.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nagtiis na hintayin s'ya rito. Medyo gumaling na ako kaya gusto kong bumawi sa kan'ya. Siguradong miss na n'ya ang sumakay sa motor ko.

Napangiti na lang ako sa kawalan, ayaw kong mag-usap ng negatibong bagay. Sasabay s'ya maya-maya sa akin.

Natigilan ako nang makitang may kausap na lalaki si Senka. Pinaningkitan ko ito ng mata, kusang nag-zoom ang view sa eye glasses ko at nakitang si Ryan iyon.

Naiyukom ko ang palad ko sa 'di kaaya-ayang nakikita ko ngayon. Hindi nagsisinungaling ang GPS ko, totoong tumungo si Senka sa bahay ng lalaking ito.

Mabibigat na hakbang na nilapitan ko sila. Bakit mo s'ya kausap, darling? Mahal mo pa ba ang lalaking iyan?

“Bakit magkasama kayo? Bakit nagkikita pa rin kayo ng lalaking iyon?” matigas kong sambit na hindi ko napigilan nang nakalapit na ako.

Nanlaki ang kan'yang mga mata sa gulat. “Hindi kami magkasama, Olli. Nagkataon lang na—”

Agad akong sumabot hindi nagawang patapusin s'ya, halong-halo na nararamdaman ko ngayon. Tila nanliit ako sa aking sarili sa nadatnan ko kanina.

“Ito ba ang dahilan kung bakit umiiwas ka sa akin?!” pagod na pagod kong hiyaw. “P-Pumunta ako sa bahay mo kagabi para sana makasama ka kahit kaunting oras lang p-pero... Mas higit pa sa pagod at manhid ang katawan ko nang malamang tumungo ka sa b-bahay n'ya.”

Kinumbinsi ko ang aking sarili na hindi n'ya iyon magagawa sa akin. Nagtiwala ako pero unti-unting kumakalat ang pait sa buong sistema ko. Ako ang mahal n'ya, iyon ang pinaniniwalaan ko.

Umiwas s'ya ng tingin sa akin. “Hindi mo naintindihan, Olli. Walang kinalaman si Ryan sa ating prob—”

Binagsak ko ang bag ko, tila nabingi pa ako sa lakas ng impak nang pagkabagsak. Nanginginig ako sa galit at sa puntong ito, alam kong sinusumpong na naman ako.

Tinignan ko s'ya na ngayon ay napaatras sa nakita. Kinain ko ang distansya namin at sinakop ang kan'yang pisngi ng mga palad ko. Namamawis na ang noo at nagtatagis ang bagang, h'wag ngayon, please.

“B-Bakit kayo magkasama, huh? Na-realize mo ba na mas mahal mo s'ya kaysa sa akin?” garalgal kong tanong. “T-Tell me, are you cheating at my back?”

Huli na para bawiin ang aking sinumbat. Hindi ko sinasadya, dinapuan lamang ako ng galit kaya ko nasabi iyon. Sh*t, what I have done?

Natulala ako sa kan'ya nang baklasin n'ya ang kamay ko sa kan'ya. Tila napigtas ang ugat ko sa puso nang makitang umiiyak s'ya at galit na galit.

“G-Grabe ka, Ollivander.” Nagngitngit ang kan'yang ngipin. “Sa l-lahat ng tao na pinagkatiwala ko ang aking sarili, ikaw 'yong may mas alam tungkol sa akin. A-Akala ko iba ka, pero parehas lang pala kayong lahat. Nagsisi ako na binigay ko sa 'yo ang tiwala ko, nagsisi ako na ikaw pa ang naging boyfriend ko.”

Napakurap ako ng ilang beses at baka sakaling magising ako. Nanghihinang lumapit ako sa kan'ya ngunit kusa s'yang lumayo sa akin na tila nakakadiri.

Gusto kong kalmutin ang pisngi ko sa pagsisisi. Pinangako ko sa sarili ko na hindi ko s'ya kailanman sasaktan pero... Hindi pa nagtagal ang relasyon namin ay hindi ko na kinaya.

“D-D*mn, patawad, darling. H-Hindi ko sinasadya.” Napahagulgol ako nang mas lumayo s'ya sa akin. “P-Please, Senka. Bawiin mo ang s-sinabi mo. I'll do my bes—”

“Pagod ka na, Olli at gano'n din ako,” putol n'ya sa sasabihin ko, pagod ang kan'yang mga mata. “Wala akong tiwala sa 'yo at gano'n ka rin kaya tapusin na natin 'to. Magdasal ka kung bumalik ang tiwala ko sa 'yo, wala na akong pakialam kung lalakero ang tingin mo sa akin. Pareho-pareho lang naman kayo.”

Marahas akong umiling at mas lalong lumakas ang hikbi na kumawala sa aking bibig. Niyakap ko s'ya ngunit kahit gaano kahigpit ko, kusa s'yang kumakalas. Kaya n'ya akong bitawan gayong kumakapit ako sa kan'ya.

“H-Hindi ko kaya, please. Mahal na mahal ka ni d-darling, Senka. Ayusin natin 'to, oh.”

Tinulak n'ya ako at dahil sa nanghihina kong katawan ay kusa akong napaupo sa lupa. Hindi ko magawang tumayo sa kalagayan ko.

Wala s'yang tiwala sa akin, 'yon ang sinabi n'ya habang hindi pa ako nakabangon sa masasakit n'yang salita. Nanlalambot ang mga tuhod ko.

Si Ayna ba ang dahilan kung bakit hindi n'ya ako mapagkatiwalaan? Alam naman n'yang mahal ko s'ya at hindi ko sinayang ang ilang taon para malapitan s'ya.

Cheating is not my thing. Hindi ko hahayaang mangyari iyon. Paano n'ya nasabing nag-cheat ako?

D*mn, pinagsalitaan ko rin s'ya ng masasakit na salita kaya dapat lang ito sa akin. Ang tanga ko, dapat pinakinggan ko muna s'ya.

Hindi ko na s'ya nahabol at napayuko na lang habang nilalabas ang sakit na dinulot n'ya sa akin. Pero kahit gano'n, hindi nagbago ang pagmamahal ko sa kan'ya.

~•~•~•~

Tarbaho ko na kalikutin ang lahat ng private account nila Andrei, wala akong nagawa ro'n kundi sumunod. Hindi naman nila nalaman na kinakalikot ko ang kanilang account, pero kaagad nilang napansin ang kakaiba sa kanilang tinatagong account.

Tinulak ako ni Andrei habang nanliliksik ang mga mata n'ya sa akin. Hindi ako nanlaban, bukod sa ayaw kong palalain ang sitwasyon namin ay pagod na pagod na ako.

“Ikaw ang pumasok sa account namin 'no? Anong nakita mo ro'n?!”

Tinulak ulit n'ya ako kaya napaatras ako, sumalpok ang likuran ko sa pader at nakorner kaagad nila ako.

Walang gana ko lang s'ya tinignan, tila mas lalong uminit ang kan'yang ulo dahil do'n.

Wala naman akong problema sa kan'ya. Wala s'yang mahanap na ebidensya mula sa akin, at saka mas pinoproblema ko kung paano ko makausap si Senka. Ilang araw na n'ya akong iniiwasan.

“Tahimik ka lang pero alam ko ang tumatakbo sa utak mo, oy!” Dinuro n'ya ang noo ko na hinayaan ko. “Magsabi ka ng totoo!”

Hindi ko inaasahang sinapak ako ni Andrei sa pisngi at biglang natanggal ang aking mask. Natulos ako sa aking kinatatayuan at napatitig sa sa sahig.

Pinikit ko ang ang mga mata ko. Nagsisimula nang tumalbog ang dibdib ko at hinihingal.

'Pigilan mo ang sarili, Olli. Ayaw mo naman siguro masira ang image ni Senka. Boyfriend ka n'ya kaya ayusin mo.' sabi ko sa isip.

Tila nabuhayan ang loob ko nang biglang sumulpot si Senka. Hindi ko inaasahang pinagtanggol n'ya ako at ito s'ya, hawak-hawak ko ang kan'yang kamay habang papaalis kami sa mga mapanghusgang tao.

“M-Mahal mo pa rin ako 'di ba?” alanganin kong tanong nang huminto kami sa gilid ng motor. “S-Sabi mo boyfriend mo ako kanina, darling pa rin kita 'di ba?”

Gusto ko na s'yang yakapin sa pagkasabik ko, pinipigilan ko lang ang aking sarili na halikan s'ya. D*mn, she loves me, right? I know it.

“'Di ba sabi ko wala na tayo?”

Kumunot bigla ang aking noo at hindi napigilang mainis. “Sabi mo boyfriend mo ako? Hindi naman ako pumayag na makipaghiwalay, ah.”

Hindi kami totally hiwalay dahil hindi naman ako pumayag. Hindi ko hahayaan iyon. May misunderstanding lang kami kaya umabot sa punto na gust n'yang kumalas kahit hindi pinag-iisipan ng mabuti.

Wala akong alam sa pakiki-pagrelasyon, nag-search at nasabi ko ito sa kaibigan ko kaya nalaman ko kung ano ba ang maaaring mangyari sa relasyong nakabuo sa amin.

Bigla s'yang natawa na ikinataka ko, pinisil n'ya ang kamay ko na hawak ko na pala kanina pa.

“Biro lang, syempre mahal pa rin kita. Galit lang ako pero hindi naman mawawala ang pagmamahal ko sa 'yo,” mahinahon n'yang sambit, ramdam ko ang bawat bigkas ng kan'yang salita.

Sinapo ko ang kan'yang pisngi at walang pasabing inangkin ang kan'yang labi na kanina ko pa gustong halikan. Lihim akong napangiti nang kumapit s'ya sa uniform ko para kumuha ng lakas.

Hinalikan n'ya ako pabalik at tila sabik na sabik na s'ya sa akin at gano'n din naman ako.

Napapikit ako ng mariin at 'di maiwasang mapadaing. Sh*t, nag-iinit ang katawan ko sa simpleng haplos n'ya. Sa isipang nilalasap ko ang kan'yang labi ay tila binabaliw ako nito.

Hindi ako magsasawang sabihin na sabik na sabik ako sa kan'ya. Lahat na mero'n s'ya ay hinahanap ng aking katawan. Tila ba kung wala s'ya hindi kompleto ang buo kong pagkatao.

“D-Darling...” Nagmamakaawang tumingin ako sa kan'ya nang humiwalay s'ya sa halik, hinila ko s'ya papalapit sa akin.

Inikutan n'ya ako ng mata na mas lalong ikinainit ng katawan ko. “Bakit dumadaing ka? Sinaktan ka ba nila? May sugat ka ba?”

Umiling ako at napakagat labi. I want her pero medyo nahihiya ako na idiretso ang gusto kong sabihin.

“M-Miss na kasi kita, 'di ko na makontrol ang sarili ko, Senka,” hindi ko na kilala ang boses ko nang sabihin iyon.

Kunot-noo n'ya akong tinignan at kalaunan ay nanlaki ang kan'yang mga mata. Kinagat n'ya ang kan'yang labi na ikinatingin ko rito.

“Senka,” malambing kong sambit at sumubsob sa kan'yang leeg. Nakuha n'ya ang gusto ko.

Tumawa s'ya. “Hindi mo pa sinabi sa akin kung bakit hindi mo ako magawang ihatid at sundo no'ng busy ka,” nagtatampo n'yang ani.

“M-Mamaya sasabihin ko,” agad kong sabi nang akmang ilalayo n'ya ang mukha ko sa kan'yang leeg. “Please, m-massage ko na lang mamaya kung masakit.”

Kung hindi pa s'ya magaling, papasayahin ko na lamang ang aming sarili. At saka masaya ako na pinapaligaya ko s'ya.

~•~•~•~

“Kumain ka muna, O-Olli.”

May inaabot itong bagay sa lamesa na kaagad kong pinigilan.

“I miss you, darling. Please, you're torturing me,” paos kong ani at saka s'ya hinalikan sa batok.

“Ohh.” Napasandig s'ya sa dibdib ko.

Pinalandas ko ang aking labi sa kan'yang leeg at sinipsip ang kan'yang balat do'n. Napakapit s'ya ng mariin sa aking hita na mas lalong nagpaosbong ng sensasyon ko.

Dagdag pa ang kan'yang mga ungol na tanging ako lang ang nakaririnig. Sinilid ko ang aking kamay sa loob ng kan'yang uniform at agad na hanap ang dibdib n'ya. I miss all about her, I miss sucking this.

“O-Oh! S-Saan mo ito natutunan, Olli!” hiyaw n'ya na mas lalong ikinabilis ng kilos ko.

Gumigiling ako mula sa kan'yang likuran, imagining that I was thrusting her at the back.

“D-Don't know,” daing kong sagot, mas bumilis ang paggalaw ko.

Humigpit ang kapit ko sa kan'ya nang malapit na akong labasan.

“Hindi p'wedeng labasan ka sa pantalon, Olli!” histerikal n'yang sambit, pinatigil n'ya ako. “Tara sa kwar—”

“I hate that room, dito na lang tayo,” putol ko sa sasabihin n'ya.

Gagawin kong bodega iyon at sa kabilang kwarto na lang ang magiging silid ko. Nakapasok do'n si Ayna kaya ayaw kong manatili ro'n, at saka nagalit sa akin si Senka na hinayaan kong may makakita sa gamit ko ro'n.

Pinatayo ko s'ya at saka maagap na hiniga sa malapad kong sofa. Seeing her lying on sofa makes me want to kiss her all day.

Nanlaki ang kan'yang mga nang pumaibabaw ako sa kan'ya. I kiss her neck like a vampire.

Tila tutulo ang kan'yang nga luha nang 'di ko s'ya hinayaan ang kan'yang gusto na do'n kami sa kwarto. Mas lalong nadagdagan ang init ng ulo ko kay Ayna, I know what's her plan.

Hindi ako nagmumura, except when I am making love with Senka, I can't help it. Pero dahil sa ginawa ni Ayna, gusto ko na lang magwala. Ngunit pinipigilan ko lang ang sarili ko, hindi pa ako magaling.

Muntik nang walang may mangyari sa amin ni Senka dahil sa inaakala n'ya na mas inuuna ko ang oras ko kay Ayna kaysa sa kan'ya. F*ck it, ni wala nga akong oras para sa sarili ko upang bantayan s'ya tapos mag-aaksaya ako ng oras sa ibang babae?

Parang pinipiga ang dibdib ko sa mga kan'yang sinabi. Inaakala n'ya na may something sa amin ni Ayna kahit wala naman talaga. Medyo na-offend ako na inaakala n'yang may nangyari sa amin ni Ayna.

Tinanong n'ya ako kung nag-kiss ba kami na kaagad kong ikinailing.

“Oo naman, I only kiss the girl I love, wala s'ya sa akin. Ikaw lang naman ang mahal ko.”

Ilang ulit ko na s'yang inangkin at pinaramdam dito na kami lang dapat dalawa para sa isa't-isa. Hindi ko alam kong narinig n'ya ba na pakakasalan ko s'ya. My darling is tired, kaya naman ako na ang naglinis sa kan'ya.

Habang tinititigan ang kan'yang maamong mukha at hubad pa rin n'yang katawan ay hindi mo pagilang isipin kung panaginip ba ito. Parang kailan lang pinapangarap ko s'ya, palagi kong pinapanaginipan na nagtatalik kami. At natupad naman ang pangarap at panaginip ko.

Minsan tinatanong ko sa aking sarili kung ano ang kan'yang nagustuhan sa akin, ngunit pareho lang naman ang nararamdaman namin. We love each other for no reason, weird pakinggan pero totoo pala.

Mas lalo akong napapamahal sa kan'ya nang sabihin n'yang wala s'yang pakialam kung pangit ako o ano. Nahihiya at minsan 'di ko mapigilang magalit dahil sa peklat na ito.

Siguro nga may dahilan ang lahat. I won't erase this beautiful scars. Senka once said that she love my scars, kaya nagustuhan ko na rin ang peklat na ito.