Pov Veronica

'Dus dat is. Begrepen?'
'Ja.' De portofoon gaat stil.
Ik heb het geld, ik heb een route.

Eerst het linker pad. Ik kom niets tegen. Niet dat ik de rest niet vertrouw, maar ik heb toch steeds het gevoel dat ik het verkeerde pad op loop.
Een moment zijn er geen splitsingen. Het middelste dit keer. Weer niets.
Het rechter. Weer niets.
Weer het middelste pad. Ik schrik even op. Naast het pad lag een stapel technische componenten. Sturen ze me over een pad waar een landmijn heeft gelegen.
Volgende splitsing. Rechts lag een landmijn, in het midden lag een landmijn, links dus. Niets. Een geluk.

De aanwijzingen waren op. Ik moest nog twee keuzes maken, mijn kansen zagen er niet mooi uit. 1 in 9 voor €600 in de pot. Links? Rechts? Midden. Niets, tot die ene fatale stap. Een waterfontein kwam uit de grond. Ik was af. En bij omdraaien stond daar Ian, die meteen het geld innam.

Terug bij de groep deel ik het nieuws. Vanzelfsprekend vindt iedereen het jammer.
En daar komt Ian weer aan. 'Helaas, helaas, maar ik heb hier de troostprijs. De kaart die jullie nodig hebben om wel aan de overkant te komen. En €150, voor het feit dat jullie de heggenschaar zelf mee hadden genomen. Ik neem aan dat ik dat nog steeds aan Anna kan blijven geven?'

Pot: €2400