Executie 1:
Jullie hebben allemaal een tag ontvangen. Moet toch een aantal mensen hebben laten schrikken. Geen zorgen, waarschijnlijk is het vals alarm.
Dit is wellicht de meest zenuwslopende executie die gaat volgen. Het is namelijk de eerste. Iemand moet weg, nog voor het goed en wel begonnen is. Toch moet ook deze gebeuren.
Ook leuk om te weten is dat het hoofdstukje iets langer doorgaat dan zou moeten. Dus aan wat er nog over is aan ruimte is niet af te leiden wie af gaat vallen, of niet. En dat gaat bij de volgende executies natuurlijk niet dezelfde hoeveelheid nutteloze ruimte zijn. Hehe.
Zullen we dan maar beginnen?
Nee, want eerst komen de biechten.
Om te beginnen, de biecht geschreven door Anna:
'Oké mensen. Wat in heilige Kaas' naam was dit?
Ik moet eventjes mijn irritatie kwijt, dus bij deze een biecht aan jullie.
In het eerste spel waren [Harm], [Veronica] en Renske zo ontiegelijk irritant dat ik zowat van m'n stoel viel. LETTERLIJK. Jullie konden gewoon niet naar me luisteren, he? Ik vroeg 20 keer of we gewoon even normaal konden overleggen, maar nee hoor: jullie gingen gewoon PATSBOEM heel leuk verder. Top man, echt top.
Nu ik toch al op mensen loop te zeiken kan ik het wel even hebben over Julian. Waar ben jij in GODSNAAM mee bezig? Denk je echt dat spelen alsof je de Manticore bent nut heeft? Je haalt alleen maar je eigen winst naar beneden. Maar okay dan, zelf weten hoor.
En nu nog een bericht aan de Manticore: Heb je deze paar opdrachten lekker kunnen slapen? Ik denk het namelijk wel!
Groetjes van een iets te geïrriteerde Anna.
PS. Hopelijk zijn jullie de volgende ronde niet zo irritant. Dankjewel!'
Dan de biecht van Eline:
'Ik heb nog niet echt een verdachte, dus ik heb dan ook zoveel mogelijk gespreid. Ik wil ook nog niet in een tunnelvisie komen, dus dat komt goed uit. Verder vind ik het erg leuk om eens te biechten xD.
Pov De Manticore
Ahh, het leukste moment om te zien, afgezien van al die momenten waarop mingeld wordt verdiend. We zitten in een halve kring op het strand, we maken de zonsondergang mee.
De eerste naam die Ian omroept is Sander.
Ik hoor verder: 'Jij was één van de snelsten met je test. Zit je nu al achter de goede Manticore aan en wist je alles direct in te vullen? Of gokte je maar wat, in de hoop ieder die datzelfde zou doen te snel af te zijn? We zullen het zien. Jouw scherm...'
'is...'
'groen. Gefeliciteerd. Jij bent door.'
'Wie wordt het volgende slachtoffer, dat zijn scherm moet zien?'
'Brian.'
Ik let niet eens meer op wat er gezegd wordt. Alleen namen zijn nog interessant voor mij. Nu al, kun je nagaan. Uiteraard zie ik er van buiten even gespannen uit als de rest.
'Groen, gefeliciteerd. Ook jij bent door.'
'Wordt jij dan onze afvaller, Veronica? Je nam je tijd, maar was dat het waard?'
'Groen. Schijnbaar wel, voorlopig dan.'
'Eline. Stil maar oplettend, zo lijk jij het spel te spelen. Is dat genoeg?'
'Rood. Helaas. Jij bent onze eerste afvaller. Wat vind je ervan, dat je er nu al uit ligt? Ik kan je je score vertellen, straks, privé, als de rest weg is en jij per helikopter het eiland gaat verlaten. Je hebt gespreid, op de verkeerden? In de opdrachten heb je niet veel gedaan, maar je hebt tenminste geen geld verloren? Dat is ook al wat om te kunnen zeggen. Wij nemen helaas afscheid van jou en ik hoop dat je van het kort avontuur toch hebt genoten.'
'Ik wil eigenlijk toch wel weten wie het is.'
'Daar mag ik niets over zeggen.'
Binnensmonds gevloek.
Het wordt nacht. Niemand heeft zin om lang wakker te blijven. Hun vermoeden is juist. Morgen mogen we vroeg opstaan.
De helikopter vertrekt een kwartier na middernacht. Iedereen slaapt tegen die tijd.
Vijf voor middernacht, ik verlaat mijn hut. Niemand heeft me gezien, niemand heeft me gehoord, niemand gaat me missen, dit halfuur dat ik weg ben, o, wat zijn slaappillen toch leuk.
Ik klim door de jungle die mij o zo bekend is. Ik trek mijn pantser aan. Ik ben de Manticore en mijn pantser bevestigt dat nog eens.
Dertien over, ik kom aan bij de helikopter.
'Je wilde weten wie ik was?'
Zowel Ian als Eline schrikt. Voor één moest het een verassing worden, de ander had ik niet ingelicht.
'Aan afvallers mag je jezelf natuurlijk bekend maken, niet dat ze er nog iets mee kunnen.'
Ik doe mijn masker af. 'Eline, ik ben het. Ik ben de Manticore. Spreek mijn naam niet, anders moet ik mijn eigen naam in mijn hoofd censureren, ha.
Ze gelooft haar ogen niet. 'Jij?! Dat had ik nou nooit verwacht.'
'Dat zeggen ze allemaal. Vaarwel.'
En geen Pov meer.
Eline, jij kunt bij mij je testscore krijgen, mits je deze niet doorverteld. Uiteraard krijg je de identiteit van de Manticore niet te weten.
Je mag nog een afscheidsbericht schrijven, mist je hiermee niet verraad wat je testantwoorden waren. Die blijven strikt geheim.
Hier de beloofde tags, ctrl + c, ctrl + v uit de lijst met kandidaten. Ik ben lui, ik weet het.
1. Chaius_Inc
2. sigridsammy
3. renskejulia
4. xRynox1
5. SilverStar2003
6. CuriousGirl2509
7. FemkeBeugelaar
8. Vlorile
9. ElineCoolio
10. brisstory
Executies schrijven kost veel tijd xD.
En hier nog wat foto's om ruimte op te nemen xD.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro