🌺Chapter 6🌺
"Manang!!!" Sigaw nya. Habang sisubukan nyang maging relax..
Natapon nya naman ang ang pingan nya ng pagkain buti nalang wala na itong lamat at di na masyadong kumalat sa sahig kung hindi lalong sasakit ang ulo nyA aaw nya panaman ng makalat.
Nahulog nya kasi ito ng naisipan nyang ilapag sa mesa sa harap ng kama nya Habang ganito imbalido.. Kung di lang dahil sa aksidenti nya mag tatlong buwan na ang nakalipas.
Papunta syang manila ng mahagip sya ng isang truck . na ayon sa mga pulis ay lasing.. Kaya nabundol sya
Ayon sa doctor na sumuri sa kanya mga 2-3 months makakrecover na nya.. Pero wala parin syang nakikiya na palatandaan na gagaling na sya.. Kahit simpling pag-upo nahihirapan pa sya kailangan pa nya ng alalay..
Malaki ang pinagbago ng life style nya. From so active kaliwa kanan ang ginagawa nya sa hacenda kasi simulang mamatay ang kanyang ina isang taon na ang makalipas. Naisipan na ng kanyang amang magretero na..
Kaya ngaun sya nalang at si benjo ang inaasahan ng kanyang amo.. Kaso sa ngyayari sa kanya.mukhanghang matatagalan pa bago makalakad sya.
Nahihiya na sya kay benjo kasi kargo narin sya nito ngaun.. Pero may tiwala namang sya sa kaibigan. Magkasabay na silang lumaki nito. Ni minsan wala pa silang napag awayan.
Pero sabi ng doctor kailang lang nya ng emotional push para magalakad.ginagawa naman nya lahat kaso kulang pari iwan nya kung anong kulang.. Kaya nitong nakaraang mga araw parating mainit ang ulo nya nahihiya na sya sa mga tao ng hacienda na parati nyang nasisigawan
Napatingin nalang sya sa kesame ng bumukas ang pinto. Nya at pumasok ang yaya mameng nya parang ito na ang pangalawang ina nya. Ito na ang halos nagpalaki sa kanya.
" Anong ngyari hijo? bakit ka sumisigaw anong ngyari " nababahalang tanong nito habang tiningnan sya kung anong ngyari sa kanya.
" Natapon po ung pinagkain ko manang ng pili kung inaabot nawalan po ako ng balance " kamot ulong paliwanag nya. Sa lahat ng tao dito sa hacienda ito lang ang bukod tanging di nya nasusungintan kahit ang papa nya at si benjo minsan napagtataasannya ng buses siguro dala lang ng bagot nya.. Na di sya makalabas katulad dati..
" Sige ako ng bahala dito magpahinga ka nalang lang" pagkatapos kinuha na nito ang natapong try ng pagkain
." Ok po pacensya na yaya " tumango lang ito.
At narinig nalang nyang. Pag tunog ng pintuan. Hangang kailan kaya sya ganito. Gusto nya na makalakad uli para makasakay na sya kay abu. Tukoy sya sa alagang kabayo. Napabuntung hininga nalang sya. At di namalayang nakaidlip na.
***********************************
[Balik sa lamesa.]
" hija, puntahan mo ko sa study room pagakatapos mong kumain.. May paguusapan tau." Tiningnan sya nito.
" Opo don armando susunod po ako agad. " tango lang ang sinagot nito.
Tapos tumayo na ito. At humakbang paakyat ng hagdan.
Napaisip sya kung ano ang paguusapan nila ng don..
Mayamaya
pababa na ng hagdan. Si aleng mameng dala ang tray ng pagkain na may laman ng basag na baso at basag na plato..
" Ano na naman ngyari mameng? " narining nyang tanong mang nestor sa asawa.
" Wala naman nahulog lang nito ang pinagkainan alam monaman ang batang yon ayaw ng dumi sa silid.." Sagot ni mameng.
Napatingin nalang sya dito.
" Nay alis muna ako titingnan kolang un. Bagong dating na mga abuno ng mansanas.. Maiwan muna kita jocel kita nalang tau mamaya " nakangiting sabi ni benjo sa kanya. Sabay tungo sa pintuan sa likod bahay..
Nagpaalam. Narinsyang popunta sa study room para kausapin ang don.
Nasa may gilid na silid lang ng sala ang study room nito..
Humugot muna sya ng hangin .. Bago napagpasyahang kumatok.
" pasuk ka." Narining nyang nag salita ang don. Pinihit nya ang pinto bumungad sa kanya ang maaliwalas na itsura ng opisena.. May iilang libro sa gilid. At mga tukador ng mga papeles.
" Maupo ka hija " umupo sya sa isa sa dalawang sopa na nandoon.
" Eh.. Gusto ko sa ng maging tagapangalaga ka ng anak ko." Detitsong sabi nito.. Nagulat pa sya
"Ay dipo ako nurse don armando. Wala po akong alam sa pagaalaga ng pasiente. "Nakayoko nyang sagot.
Natatawa nalang ang matanda ng maramadaman ang takot sa buses
"Di naman alagain ang anak ko hija ang ibig kung sabihin Magaalaga lang sa kanya magbibigay ng gamot pagkain.. Ganoon"
nag aatubili parin sya pero wala naman syang magagawa..
Kaya tango nalang ang sagot nya.
"Umalis kasi nong isalang lingo ung nag aalaga sa kanya.. Buti nalang dumating ka di masyadong mahihirapan sila mameng. Mamaya ipapakilala kita sa kanya. maytataposin lang akong babasahing papilis." nginitian lang sya nito
pagkatapos binalalik na ang paningin sa papaeles na binabasa.. Tumayo na sya at nagpaalam. Ng lumabas.. Tumango lang ito
Dumeretso sya ng kusina naabutan nyang naghuhugas si aleng mameng.. At nagpupunas naman ng llamesa si alice.
"Ok lang naman po sinabihan lang ako simula ngayon ako daw muna ang magaalaga at mag aalalay kay kay lander, "kwento nya
" Ah ganoon ba mabait naman si lander may sumpong lang konti alam mona nababagot na sa kama nya kung lalabas kailangan pa ng welchair."
Maliban sa pagkain. At gamot nito at pag aalalay wala kanang aalahanin. Nadito naman kami ni alice tawagin molang kami. Kung kailangan ng tulong.. " sagot nito.
Tumago nalang sya pero di mapigilang itanong kung bakit umalis ang nurse nito kung ano man ang tawag don.
" Aleng mameng ano po ang ngyari don sa dating naaalaga sa kanya bakit po umalis? "
Tumigil na itong maghugas at umupo nalang sa upoan malapit sa lababo.
" Ang tutoo. Di namin alam ang ngyari. Basta bigla nalang nagpaalam.. Na umalis.. Pero ayon kay benjo.. Narinig nyang napagalitan ni lander.. Pero baka mainint lang talaga ang ulo ng araw na iyon.. Hindi naman ganon dati yon eh.. Ngaun nalang pagkatapos ng accidente.. Habaaan molang mg kunti ang pasensya mo eha." Napagbuntong hininga nalang sya.
Nabaling ang tingin nga kay alice na ngaun ay nagtitimpla ng kape nito..
"Wag munalang pasinin si alice jocel pepe na sya ng pinangank.. Kaya disya nakakrinig at nakakapagsalita.. Kailang ng sign language.. " wari nabasa ang iniisip. Nya.
Naawa naman sya para dito kaya pala di ito nagsasalit..
" Aleng mameng aakyat napo ako sa kwato ko. Maliligo muna ako. Salamt po uli sa lahat. "Nginitinan nyalang ito at tinahak. Na ang ang hagdan.
Nasa harap na sya ng kwarto ng narinig nya. binabangungut narinig kasi nya parang nahihirapan ito sa paghinga .
Di na sya nagisip pa. Pinenit nya ang serendora at swerting nakabukas ito
Siguro di na lock ni aling mameng.
Pumasok na sya medyo bumabalik. Na ang pahinga nito.Nabuga sya ng hangin. Tinitigan, Nya ito nakapit parin ito di siguro naramadaman ang presensya nya..
Sa tanang buhay ngaun lang sya nakadama ng kaba habang nakatingin sa mukha ng lalaki.sino ba naman hindi kong gwapo si benjo, Ito naman. Parang si adonis, magagandang makakpalal na kilay. Matangus na ilong. May biguti naring
Tumtubo sa mukaha nito pero hindi ito nakabawas sa kagwapuhan nito.
Mapupulang mga labi, warin nyang malahi ito arabo..
Sinaway nya ang sarili. Jocel tigilan mo yan boss mo yan wag mong pagnasahan.saway nya sa sarili.
Kukumutan nalng sana ito ng. Di nya mapigilan tinitigan ito.. Laking gulat nya ng magtama ang mag mata nila lagot gising pala eto
" sino ka! " malakas na sigaw nito
"Magnanakaw ka no. Bat nandito ka sa kwarto.. Ko? manangg!!! May magnanakaw." sumigaw ito ng malakas.
Pipigilan pa sanang nyang sumigaw ito ng biglang bumukas ang pinto
Si don armando kasunod si aleng mameng .Nasa mga mukha nito ang patataka. At palipat lipat ang tingin sa kanilang naldawa..
🌷JONSTER28 🌷
______________________________________
"DON'T FORGET TO SHARE, VOTE AND COMMENT THANKS GUYS FOR READING THIS CHAPTER! ❤❤❤"
Bata palang si Luna ay pinangarap nya ng maging madre balang araw, kaya nga ngayon isang taon na lamang ay magiging ganap na syang madre.
Pero sa di inaasahang pangyayari kinailangan nyang umuwi para alagaan ang inang may sakit.
At ang hindi nya inasahan ay dito din nya makikilala ang lalaking magpapabago sa huhay nya.
Kaso ngalang walang naaalala sa nakaraan nya si forest ang lalaking natagpuan nya sa kakahuyan. Ni di nito alam ang tunay na pangalan.
Ano ang gagawin nya manatili sa piling ng lalaking natutunan nya ng mahalin o ang bumalik sa kombento na syang pangarap nya buong buhay nya.
Tungahayan po natin ang kakaibang kwento ng pagibig na magpapabago sa ating kahulugan kung ano nga ba ang salitang pagibig *-*
🌺Dont be afraid to love, if you get hurt too many times, we dont know what destiny bring for us, who knows the Next person you love, will be the person that destind to be with you forever 🌺
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro