Chapter Five

Chaos

"Saryna it's nice to see you back!" hiyaw ni Queeny matapos akong matanaw papasok sa loob ng luxury resort and casino na pinangyayarihan ngayon ng isa nga sa pinakamalaking party ng taon.

Sinalubong ko siya ng yakap at halik sa pisngi. Our other friends stood up when they saw us. Gano'n rin ang ginawa kong pagbati sa kanila. They gave me shots before I could even sit on the couch.

Lahat sila ay naghiyawan nang imbes na isang shot lang ay kumuha pa ako ng tatlong tequila shot sa lamesa at sunod-sunod iyong tinungga, letting them know that I am back. Hindi ko man intensiyon na maging sakit na naman ng ulo ng pamilya ko ngayon pero hindi ko maipagkakailang sobrang na-miss ko ang lugar at ambience na ito.

This is really my world. These are my people and my heart was at peace whenever I couldn't hear the beat of it because of too much noise. Mas napapahinga ang isip at buo kong pagkatao sa ingay ng club at mga taong nagkakasiyahan dito.

Ilang minuto pa lang ay nakailang shot na ako ng alak sa dami ng mga kaibigan at kakilalang lumapit sa table namin para batiin ako. After drinking my eight shot, niyaya naman ako nila Andrea at Holly sa dance floor.

Hindi nagtagal ay nakikisabay na rin ako sa mga naroon, tuluyan nang nakalimutan ang kung sinong Saryna na pilit kong binuo nitong mga nakaraang linggo para pagbigyan ang mga mahal ko sa buhay.

I danced my heart out. Kahit naroon na't nakikipagsayaw kung kani-kanino ay hindi ako nakaligtas sa kaliwa't kanang tagay ng iba't ibang klase ng alak. I continued dancing with some familiar faces until my eyes finally caught Valeron coming to the dance floor.

"Want to come to our table, Saryna?" nakangising tanong ng lalaking nakahawak sa aking bewang pero imbes na magpahila sa kanya patungo sa kung saan ay parang nakukuryente ko lang hinawi ang mga kamay niya sa bewang ko.

He was hot and all that, but nobody beats Valeron in my heart right now. It was unusual for me to have a crush, but there was something in Valeron that keeps pulling me towards him. I always wanted to meet the man pero sa tuwing malapit nang magtagpo ang mga landas namin ay palagi namang nagkakaroon ng aberya. But today was an exemption.

I licked my lips and comb my hair using my fingers before pushing the people to clear my way to Valeron. He was currently with his friends on the dance floor. May mga babae sa paligid niya at iyon ang naging motivation ko para mas bilisan ang paghakbang. With five long steps, I reached him.

Tumalikod ako matapos hablutin ang baso ng beer sa lalaking nadaanan ko pagkatapos ay marahas na itinulak ang sarili palapit kay Valeron. I purposely poured the drink on my white shirt to caught his attention more.

"I'm sorry!"

We both exclaimed. Sandaling humawi ang mga taong nasa paligid namin para lang makapihit siya paharap sa akin. Pinigilan kong mapapikit nang maramdaman ang paghawak niya sa aking balikat. I immediately gripped his hand so I wouldn't fall.

"I'm sorry, Miss! Are you okay?"

Inilapit ko pa ang sarili ko sa kanya. Hindi ko inasahang mas malalasing ako nang magkatitigan kami dahil sa lakas ng kalabog ng aking dibdib. It has been a long time since I felt butterflies in my stomach, but it was all I could feel while staring into his orbs.

"I'm okay. I'm sorry rin."

He chuckled and then helped me get into my feet. Sakto namang muling nagkagitgitan nang magbago ang tugtog kaya muli kaming nagkadikit. He grab the drink in my hand and chug it before tossing the red cup away.

"Hindi ka na mababasa." he said, now smiling from ear to ear and probably flirting with me, too.

Kahit na kilig na kilig ako at para akong masusuka sa paraan ng pagtitig niya ay hindi ako nagpatalo. Napalunok siya nang hindi inaasahang inilagay ko ang aking mga kamay sa kanyang leeg.

"What if all I ever wanted right now is to be wet?" I smiled playfully, pushing myself towards him so he could feel my warmth.

Pinigilan kong mapangisi sa pagtikom ng bibig niya. Hindi inasahan ang mga salitang iyon. Wala siyang ginawa kung hindi ang titigan lang ako.

I let out a laugh before letting my hand stroke the back of his head, making Valeron lick his lips.

"Saryna Rozovsky. It's so nice to meet you."

"V-Valeron... Valeron Guidicelli."

I smirked and nodded. "Aren't you going to get my number or social media accounts?"

"Of course."

"Good boy." I murmured, still with a playful and seductive smirk on my lips.

Ang lahat ng angas niya kaninang wala ako ay tuluyan nang naalis dahil sa aking mga ginawa. He took my number and rang it. Parehas kaming napangiti. His friends gave him a drink, but he just gave it to me. Hindi na kami umalis sa dance floor. Mabuti at hindi naman masyadong nabasa ang damit ko at gano'n rin siya. Ilang shots pa ay magkayakap na kaming sumasayaw sa dance floor.

I don't have any intentions of getting myself high, but when Valeron took out a joint, I hit it like a pro.

"Fuck... I miss this..." Nakangisi kong sambit pagkatapos ay muling hinipat ang hawak na marijuana bago muling ibinalik sa kanya.

Ilang sandali lang ay lahat na ng mga katabi namin ay pare-parehas nang tumitira. It wasn't that long for it to have an effect on my body. The sight of Valeron was making me fucking horny. Hindi ko na napigilang halikan ang lalaki. I was glad he knew how to fucking kiss. Iyon pa lang ay ten over ten na kaagad siya para sa akin.

Everything was fine even after we left the dance floor and went to their table. Hindi ko na maintindihan ang mga usapan namin dahil wala kaming tigil sa halikan at hipuan. I could sense his desire to make me wet just like what I said earlier, but there was something in him that wanted to take things slow. It was pissing me off, but it was also good because even though I wanted to have fuck him right now, I don't want to do it when high.

Natatakot ako sa gagawin ko at baka kung ano na namang eskandalo ang lumabas bukas. Ngayon pa lang ay nai-imagine ko na ang dismayadong mukha ni Damien kung sakaling may mangyari na naman. Ito pa nga lang pag-tsongke ko ay tiyak ikasasabog na ng bait niya, ano pa kaya kapag may mangyari pang iba?

I slowed down. Mabuti na ring dumating ang mga kaibigan at teammates ni Valeron para matigil kami sa paghahalikan. I payed attention to their topic. It was all about basketball and girls. Nang may mabanggit na pangalan ng babae ay naging matalas ang pandinig ko.

"Girlfriend mo?"

Mabilis na umiling si Valeron. Hindi siya nakasagot dahil sa pagdating pa ng ilang mga kaibigan. My friends found us and joined our table. Nakalimutan ko na rin ang unang topic dahil sa dami ng sunod na naging usapan. I enjoyed having the guy beside me. He was fun to talk to and he was a good kisser so that was a real plus.

Matapos ang ilan pang rounds ng alak at hithit ng mj ay nagpaalam na muna ako bago dumiretso sa after party na gaganapin sa frat house. Hindi nawala ang ngiti ko hanggang sa paglabas ng C.R. Dumaan ako sa bar para uminom ng isang shot ng tequila bago bumalik sa lamesa ng mga lalaki pero imbes na simpleng daan lang ang gagawin ko ay iyon na pala ang huli kong destinasyon ngayong gabi.

The next thing I felt was my hair being pulled violently. Dahil sa marahas na pagsabunot sa aking buhok ng kung sino ay hindi ako kaagad nakaganti. Na-out of balance rin ako dahil sa taas ng suot kong stiletto. The next thing was ugly. Ilang beses kong naramdaman ang sampal sa aking mukha hanggang sa malasahan ko ang sarili kong dugo. Dahil doon ay para akong nagising sa matagal na pagkakatulog.

All I saw was a face of an unfamiliar girl wanted to take me down. And she did for almost a minute. Iyon nga lang, nang makabawi na ako ay nagsimula na ang kalbaryo sa buhay niya. I pulled her hair hard using my right while my left hand continuously punched her face without any mercy. Dama ko sa aking kamao ang pagkabasag ng mga buto niya sa mukha. Wala itong magawa kung hindi ang umiyak at magmakaawang tumigil ako, I didn't.

She was clearly doesn't know how to fight. Bukod sa galit na tanging dahilan kung bakit niya ako nagawang saktan ay wala rin siyang kakayahang lumaban sa akin. Hindi gaya ko na bata pa lang ay natuto na ng martial arts.

Kuya Nio has a black belt as well as my other siblings. Kahit na wala ako ay marunong naman akong lumaban. And that was the reason why the poor girl cried for her dear life while facing with my hard knuckles. The joint I took made me numb. Nang duguan na ang mukha nito ay saka lang may umawat sa amin. I thought I could finally walk away from the girl after someone pulled me away from her, but the next thing I felt after getting into my feet was a hand around my neck, choking me down until I lose my consciousness.

Sa pagdilat ko ng mga mata ay nasa hospital na ako. My head felt heavy and I couldn't move my left hand. Nakabenda iyon pero kahit na hindi masakit dahil siguro sa gamot ay alam kong nabalian ako ng buto.

The sight of my mother crying slapped me hard in the face. Inaalo siya ni Daddy. Gusto kong magsalita pero tuyong-tuyo ang lalamunan ko.

"I don't know what else to do just for Saryna to stay out of trouble, Thelonious... I'm scared for her own safety."

"Shh, baby..." masuyong pag-aalo naman ni daddy rito pagkatapos ay agad siyang niyakap nang mahigpit. "We don't know what happened yet. Let's wait for her explaination. I'm sure may dahilan kung bakit nangyari 'yon."

Dismayadong bumitiw si mommy sa kanyang pagkakayakap.

"The reason why it happened is because our daughter is out of control! You never talk to her about smoking marijuana and her drinking habits kaya nasanay na! We spoiled her so much that she thinks it's okay to put herself in danger and our family in shame over and over again."

"Stop it now, baby," father said calmly and then tried to hug my mother again even though the latter was resisting. "Kakausapin ko si Saryna. Aayusin natin. Aayusin ko."

"You better talk to her, Aux, because I don't want my child to go down that path. I will lose it, Aux... Hindi ko kayang panuoring masira ang buhay ng anak natin dahil sa kapabayaan nating dalawa."

"We will fix it, Soraia. I will." my father said with a firm voice.

Hindi ko napigilang mapalunok nang sa unang beses ay marinig iyon sa kanya. Imbes na makinig pa at ipaalam na gising na ako ay ipinikit ko na lang muli ang aking mga mata at pinilit na lang na matulog upang tumakas ulit sa responsibilidad at kabayaran sa mga nagawa ko.