SORA

Halos mabali ang leeg ko kakatingin sa batang papalapit kay chairman hanggang sa huminto ito sa tapat ko agad kong itinago ang aking ulo para hindi makitang nakikiusyoso ako sa mga Rutherford.

Pagnalaman nilang nakikiusyoso ako sakanila baka hindi pa ako abutin ng isang araw ay nailibing na ako at pinaglalamayan.

Hindi nag salita ang nasa harapan ko kaya tudo lang ako nakatingin sa paanan ko hanggang sa umalis na ang mga ito sa aking harapan.

Agad kaming sumunod sakanila ng makapasok ito sa loub ng mansion nag kanya kanya na agad ang mga katulong ng mga pwesto sa paglilinis kaya naman ay napatingin ako sa mayordoma na nakatingin narin sa amin.

"Sumunod kayo sa akin bibigyan ko kayo ng pagkakaabalahan niyo." Agad na kaming sumunod napatingin pa ako sa mga Rutherford na nakaupo sa mahabang sofa habang nag uusap. Bigkang lang naibawi ko ang aking tingin ng biglang lumingon sa gawi namin ang panganay ng mga Rutherford.

Shit! Baka namukhaan niya ako!

Hindi naman siguro dahil nong maglaban kami ay iba ang kulay nong buhok ko non at may contact lense pa ako non. Agad akong sumunod sa mayordoma at binigyan na niya ng mga gawaing bahay ang tatlo kong kasama hanggang sa ako nalang ang natitira.

"At ikaw naman, sumunod ka sa akin." Agad akong sumunod nag taka ako dahil paakyat kami ng hagdan. Iba ba ang trabaho ko sa mga kasama ko?

Nasa third floor kami ng mansion. Pumasok kami sa isang kwarto at doon ay napagtanto kong isa itong playground.

Sa subrang daming laruan na nagkalat sa sahig ay mukhang kagagaling lang itong nilaru ng isang batang paslit. Ibig bang sabihin ay dito ako maglilinis.

"Linisin mo nag mga kalat dito may mga arrangement ang mga laruan sa bandang kanan ay mga kotseng laruan habang sa kaliwa naman ay mga random sa harapan mo may mga librong nag kalat doon mo ilagay." Turo niya sa may mga librong nakapwesto sa harapan namin. Tumango nalang ako.

Iniwan ka agad ako ng mayordoma kaya naman ay inumpisahan kong mag linis. Sa subrang dami ng sasakyan na maliliit may iba pang nakasabit sa bintanan at may ibang nasa itaas na ng mga kabinet kong saan naroon ang mga arrangement ng laruan.

Inabot ako ng isang oras sa paglilinis sa boung silid napatingin ako sa silid at subrang okay na ito. Naka arrange na lahat ng mga laruan niya sa subrang dami nito mukhang aabutin ito ng million kong ibibinta.

Bigla akong napatingin sa pintuan ng biglang bumukas ito at pumasok doon ang isang batang lalaki na nasa 5 to 6 years old.

Bigla akong kinabahan dahil sa paglapit ng bata sa akin. Hindi ko alam pero parang ang gaan sa pakiramdam ng bigla itong lumapit sa akin at ngumiti.

Nagulat ako ng bigla niyang kalabitin ang sout kong damit at may isinulat sa dala nitong maliit na notebook.

"What's your name ate?" Napatingin ako sa bata ng isulat niya ito.

Hindi ba ito nakakapagsalita kaya isinusulat niya ang mga dapat niyang itanong.

"Ang ganda mo po ate." Agad naman niyang iniharap sa akin ang sinulat niya. "Bakit kapo hindi nag sasalita? Were the same din po ba hindi nakakapagsalita?" Napatingin ako sa batang Takang taka akong tinitignan.

Agad kong kinuha ang iniabot niyang notebook sa akin at nag sulat doon.

"Nakakapagsalita ako, ikaw bakit hindi ka nakakapagsalita?" Taka kong isinulat.

"Hindi ko po alam." Agad niyang sulat. "Pero marunong naman po akong mag sign language." Napatingin ako sakaniya.

Sign language, matagal narin Nong hindi ako nakakapag sign language. Ang lolo ko ay isang pepe rin hindi nakakapagsalita kaya kaylangan naming matutong mag sign language para makausap ang lolo namin. Na ngayon ay namatay dahil sa mga Rutherford.

"Marunong akong mag sign language." Sabi ko agad naman siyang natuwa at agad na nag sign language. "Talaga po? Marunong karin?" Sign language nito sa kamay natawa naman ako at agad na nag sign language na

"Oo." Natuwa siya at agad na nagtatalo at kinuha ang kamay ko.

"Alam mo po bang sila mommy at daddy at ang mga kuya ko ay hindi alam ang sign language kaya lagi nalang akong nagdadala ng notebook para makausap sila." Sign language nito sa kamay nalungkot ako doon pero napangiti narin dahil sa sunod niyang sinabi. "Pwede po ba kitang maging kaibigan ate kasi marunong kapong mag sign language." Tumango ako at agad na nag sign language para kausapin siya.

"Oo naman pwedeng pwede pero secret lang muna natin hu--." Hindi natapos ang pag sign language ko ng biglang may pumasok, pumasok roon ang pangalawang anak ng Rutherford si Dos Rutherford paano ko nalaman dahil sa buhok nito magkaiba kasi sila ng style sa buhok ng panganay niyang kambal.

"Anong ginagawa ninyo?" Taka niyang sabi. Agad naman akong tumango at umatras lumapit ang bata sakaniya at parang may binigay na sulat."that's good marunong ka palang mag sign language." Napatingin ako kay dos.

Nakangiti ito habang himas himas ang ulo ng kapatid niyang lalaki. "Ahh, siya si Tres bunsong kapatid namin." Sabi niya.

Napataas ang kilay ko pero agad ding ibinalik sa normal ano ba namang mga name ang ibinigay ng mga magulang nila sakaniya.

Uno Dos Tres?

Ang weird lang. "By the way I'm Dos Rutherford isa akong Doctor." Hindi ako nag salita dahil kasama iyon sa rules ng Rutherford tumango lang ako bilang paggalang dito ngumiti naman ito."ayos lang na mag salita ka sakin pabalik iba naman ako sa mga magulang ko." Tumango lang ako. "buti at may kaibigan na kaagad ang kapatid ko tahimik lang kasi itong batang ito dahil nga hindi nakakapagsalita inborn na kasi niya ito." Paliwanag niya pa.

"Ano pong pinag-uusapan ninyo?" Sign language ni Tres ngumiti ako dito at nag sign language din pabalik sakaniya.

"Mukhang kaylangan kuna nga ring matotong mag sign language para maintindihan kayong dalawa."ngingiti na sana ako ng biglang may pumasok nanaman sa pintuan at doon na ako napatango.

Uno Rutherford.

"We need to talk." Sabi ni Uno kay Dos.

"Hmm, okay, by the way ikaw muna ang bahala kay Tres may paguusapan lang kami."paalam nito at inilapit sa akin si Tres. Tumango naman ako at tumingin kay Dos para mahagip ng tingin ko si Uno. Nakatingin narin ito sa akin habang kunot ang noo.

shit! Sana hindi niya ako namukhaan!