JIMIN POV.
"Fuck!" Mabilis 'kong itinulak si yoongi at humarorot patakbo sa taas, ng makapunta sa kawarto niya ay mabilis 'ko iyong binuksan.

Only to see chaeyoung lying on the ground lifeless, blood flowed on her wrist her eyes was half open when she see me, bago pa man niya maisara ng tuluyan ang mga mata niya ay may tumulo nadoong luha.

"Fuck! Chaeyoung!" Sigaw 'ko i hurry went to her and embrace her, my heart was throbbing with nervosness.

I can't...

Lose her!

"Yah! Chaeyoung! Wake up!" I softy slap her face but no response, i saw suga getting in, nag tiim ang bagang 'ko ng makita siya.

Argh!

"Ano pang titingin-tingin mo jang gago ka! Dalhin mo na siya sa hospital!" Nag mamadali niyang sambit sa 'kin, mabilis 'kong iniiwas ang tingin sa 'kanya at binuhat si chaeyoung, suga open wide the door.

Nag mamadali na pumunta ako sa kotse 'ko at inilagay siya doon.

"To the hospital! Bilis!" Pagmamadali 'ko sa tauhan 'ko, hindi na ito kumibo at pinaharorot na lang patakbo ang sasakyan.

You gonna stay with me Chaeyoung.

Please...

Nang makapunta sa hospital ay agad nag si kilusan ang mga nurse at doktor probably they see me and my wife, agad siyang inihiga sa stretcher hinawakan 'ko lang ang kamay ni chaeyoung tinakpan nila agad ang sugat ni chaeyoung sa palapulsuhan niya para tumigil ang pag duro nito.

"Dito na lang po muna Mr. Park." Pag pipigil sa 'kin ng nurse, hindi na ako kumibo ng huminto at isara nila ang kurtina.

Agad 'kong sinabunutan ang ulo 'ko sa pag-aalala, napatingin ako sa bulsa 'ko ng mag buzz iyon, napapikit ako ng mariin sa inis at nag mamadaling kinuha iyon sa bulsa 'ko.

I checked the caller id.

"Aish! This son of bitch has to die early!" Napatingin ako sa hallway ng umalingangaw ang boses ni yoongi.

"Jimin!"

"Kamusta siya?" Nag aalala niyang tanong sa 'kin, umiling lang ako.

"Ginagamot pa siya." Sambit 'ko sa'kanya, muling nag buzz ang cellphone 'ko kaya nag igti ang panga 'ko.

"Ayaw mo 'kong tigilan!" Sigaw 'ko sa telepuno. "Stop calling me! You fucking asshole!" Sigaw 'ko at mabilis na pinatay ang telepuno nahilamos 'ko ang mukha 'ko sa frustrated na nadarama.

I looked at suga who was in tension. I scoff kaya siya napatingin sa 'kin.

"Mahal mo talaga asawa 'ko e noh." Pinukulan niya ako ng masamang tingin ngunit hindi ako nag patinag.

"Anong magagawa 'ko? Your wife is really danger...she is like a poisonous vodka, once it get drunk...the venom won't fade away." Sambit niya dahilan para tumalim ang tingin 'ko sa 'kanya, nag titigan lang kami.

'Oh.'

"That's why she is my obsession." Nakangisi 'kong sambit sa 'kanya. Doon nawala ang matatalim niyang tingin sa 'kin.

"Ano?"

"Narinig mo 'ko," sambit 'ko.

"I am obsessed with her."

"Love and obsession are very far apart, jimin!" Mariin niyang sabi sa 'kin.

"Wala akong pakialam 'kong anong pag kakaiba nila, for me the obsession is love." Nakangisi 'ko parin ani sa 'kanya.

"What does that mean?" Tanong niya.

"Hindi mo maiintindihan, hyung." I started to walk away leaving him behind.

"Saan ka pupunta?!" Tanong niya sa 'kin.

"Gonna deal with some matter." Sambit 'ko ng hindi siya nililingon, iwinagay-way 'ko na lang ang kamay 'ko sa 'kanya at tuluyang umalis sa hospital.

AT THE OFFICE

Matalim ang tingin 'ko sa daan habang tinatahak ang isang hallway all the boyguards are on my back at para silang to the rescue ka pag may umataki.

Mabilis na seninyasan 'ko ang isa sa mga tauhan 'ko na buksan ang malaking pinto ng meeting room, agad naman itong sumunod sa 'kin at marahan na binuksan ang pinto, bumungad ang mga business men na nag bubulongan about business.

Nang makita nila ako ay syaka lang sila tumigil sa pag bubulong ng makita nila ako, agad silang tumayo at nag bow sa'kin, seryoso 'ko lang silang tinignan at syaka lang tumango.

Pumunta ako sa harapan 'kong nasan ang upuan 'ko at umupo doon, i started to analyse the file which was on my hands right now.

"Mr. Park matagumpay po naming nakuha ang tinder---" bago niya matapos ang sasabihin niya ay hindi 'ko na ito pinatapos pa.

"Pinatay ninyo ba siya?" Seryoso 'kong tanong sa 'kanya ng hindi siya tinitignan, i flip the page on the file and wait for his answer.

"H-hindi sir..." i tilt my head and throw the file on him.

"Such a piece of shit!" Napahilot ako sa ulo 'ko at tinitignan siya.

"I want his funeral tomorrow." Seryoso na utos 'ko sa 'kanya aligaga naman siyang tumango sa 'kin.

"Masusunod sir."

"Kim jennie!" I called my emplyee, agad naman itong tumingin sa 'kin with those cat eyes.

"Yes sir?" Tanong niya with a serious voice.

"We missed the yesterday's party didn't we?" Tanong 'ko sa 'kanya. Agad naman siyang tumango sa 'kin.

"Yes sir."

"I want the party to organized tomorrow night." Utos 'ko sa'kanya.

"Masusunod."

"I want to celebrate his funeral." Nakangisi 'kong sambit.

"Pero sir, kailangan ba na patayin pa yong lalaking yon?" Tanong sa'kin ni Mr. Jung. Napatingin ako sa 'kin, nawala ang ngisi 'ko at tumalim ang tingin 'ko sa 'kanya.

"I don't want this meeting to be turned to be hunting around." Sambit 'ko sa 'kanya.

"I-i am sorry, sir." Nag baba siya ng tingin sa 'kin kaya itinuon 'ko na lang ang paningin sa harapan.

"What about taehyung? Kamusta na siya?" Tanong 'ko kay jennie.

"Stable na ang health niya sir, kailangan niya lang ng pahinga." Tumango na lang ako at tumayo.

"Alagaan ninyo siya." All of them nodded to me.

'Hope his fine.'

CHAEYOUNG POV.
Napangiwi ako ng makaramdam ng sakit sa palapulsuhan 'ko i couldn't open my eyes property kaya ipinikit 'ko muna ito ng mariin bago 'ko dahan-dahan na iminulat ito.

I saw a aged woman smiling at me.

"Uhm, l-lola po ba kita?" Tanong 'ko dito, agad naman siyang nagulat sa tanong 'ko bahagya pa siyang tumawa dahil sa tanong 'kong iyon.

"Hindi, hindi, ano ka ba Mrs. Park, katulong ninyo ho ako." Nakangiti nitong sambit sa 'kin dahilan para mapatigil ako.

'Mrs. Park...'

"Mrs. Park? Park? Park jimin?" Nag simulang mamuo ang luha 'ko sa mata until it's rolled down to my face.

"Wag ho kayong umiyak Mrs. Park."

"Please, tawagin ninyo na ho lang akong Chaeyoung." Sambit 'ko sa 'kanya.

I hate hearing Mrs. Park.

I hate park!

"P-pero--"

"Napakatamis po ng boses ninyo, pakiramdam 'ko po tinatawag na ako ni mama." Nakangiti 'kong sambit sa 'kanya. She smile at me brightly.

"O siya, my dear, Chaeyoung." Nakangiti nitong sambit dahilan para mapapikit ako, tears rolled down to my face.

Bakit ako nandito?

Bakit ba kapag gusto 'ko ng mamatay, lagi akong naliligtas?!

Bakit ba lagi na lang....

'Fuck!'

"S-sinong po ang nag dala sa 'kin dito?" Tanong 'ko sa 'kanya.

"Si master ang nag dala sa'yo dito." Sambit niya dahilan para matigilan ako.

"S-sinaktan niya ba si suga?" Nag-aalala 'kong tanong sa 'kanya.

"Hindi." Ani niya dahilan para makahinga ako ng maluwag.

"Nasan siya?" Tanong 'kong muli.

"Nasa trabaho siya." Sagot niya. Mag sasalita pa sana ako ng may pumasok na docktor.

"Oh, Chaeyoung, kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong niti sa 'kin.

"Ayos." I spoke with my weak voice.

"Nasan ang pamilya niya?" Tanong nito kay manang nag aalinlangan na tinignan niya ako.

"Ummm, Nasa---"

"She's my mom." Sambit 'ko dahilan para gulat na napatingin sa'kin si manang.

"Oh, okay, napakalakas po ng anak ninyo nanay, just give her healthy food to eat." Tumango lang ito sa doktor ng sambitin iyon.

"Maari ninyo na po siyang iuwi." Nakangiti nitong sambit kay manang, agad namang nag bigay galang si manang.

"Salamat ho doc." Nakangiting ani ni manang, nakatingin lang ako sa kanila habang nag uusap.

"Kasal na ho ba siya?" Tanong nito kay manabng, dahilan para matigilan ako napatingin ako sa kamay 'ko ng tignan niya ito.

I keep the ring.

I sigh.

I couldn't take it off it's not like i hesitate i could take it off by the time but i can't because...

"Oho." Tugon ni manang.

"Gusto 'ko ho sanang makausap ang asawa niya." Sambit nito.

"Pwede ho bang kausapin ninyo siya na 'kong pwedeng ay makau--"

"Asawa po siya ni jimin, park jimin ho." Sambit ni manang dahilan para matigilan ito after hearing what the name of my husband.

Syempre, alam 'ko naman kilala niya si jimin, kahit pa sa america.

His eyes widen after realizing and mouthed 'mafia king'

"Oho, siya nga ho." Sambit ni manang, bumuntong-hininga na lang ako at pumikit. I don't wanna hear anything, i felt disgusting hearing that name in there mouth.

"Pwede ninyo ho sa'kin sabihin, doc sasabihin 'ko na lang ho sa 'kanya." Nakangiting ani ni Manang.

Matapos ang usapan ay umuwi kaagad kami, bawat bahay na nadaraanan namin ay tinitignan 'ko, naroon ang kaba sa dibdib 'ko kase uuwi nanaman ako 'kong saan ay napakadaming demonyo ang nakapaligid.

Wala na nga talaga akong takas.

Kahit anong gawin 'kong pag takas sa 'kanya nahahanap niya parin ako ng walang kahirap hirap.

Mas lalo lang umusbong ang kaba sa dibdib 'ko ng huminto ang sasakyan, bumungad sa 'kin ang mansyon na yon ni jimin, 'kong saan nakaranas ako ng pasa at 'kong ano ano pa.

'I don't wanna go...'

Bumigat ang panghinga 'ko sa takot, wala na akong nagawa ng hawakan na ni manang ang kamay 'ko at alalayan akong bumababa ng kotse, naabutan 'ko ang secretary ni jimin.

Si jeha.

"Mrs. Park, pumasok na po kayo sa loob." Sambit nito, kinuha nito ang bag na dala-dala ni manang at siya ang nag bitbit nito.

Napalunok ako sa takot, my body started to shiver as i was feeling cold outside.

"Mrs. Park, wag ho kayong mag alala, hindi ka ho niya sasaktan." Sambit ni jeha.

'As if naman na maniniwala ako sayo,'

Tumango na lang ako sa 'kanya and i gatherted my courage and went it. Natigilan ako at kaunting napaatras ng makita 'ko si jimin na nakaupo sa sofa habang ang dalawa niyang siko ay nasa tuhod niya.

He was holding a wine at hinahalo niya pa ito habang seryosong nakatingin sa baso.

Alam 'kong naramdaman niya na ang prensensya 'ko, may namuong luha sa aking mata dahil sa takot, i once again gulped in fear as he seem really angry.

His gaze were down the floor.

'Paano 'to?!'

Muli ay napalunok ako, nag baba na lang ako ng tingin at nag lakad papunta sa kwarto 'ko ngunit hindi pa man ako nanakasampong hakbang ay binato niya ang baso niya malapit sa paa 'ko dahilan para mapatalon ako sa gulat at takot.

Dahan-dahan akong napatingin sa 'kin but his eyes were akready fixed in mine.

"Halika dito." Utos niya sa 'kin, with a seious voice.

'I freaking hate it!'

Bumuntong-hininga ako atsyaka nag aalangan na pumunta sa gawi niya.

"Come close." I move a little futher.

"Aish." Hinawakan niya ang kaliwa 'kong kamay animoy alam niya 'kong nasaan ang sugat 'ko, hinila niya ako papunta sa 'kanya.

My hands landed on his bare chest as his shirt was half opened.

"Want to die this much early? Huh?" Nag baba ako ng tingin, hindi 'ko matignan ng deretso ang mata niya dahil nakakatakot. Nagitla ako ng bigla niyang hawakan ang buhok 'ko.

"Ah! Jim- master!" Sigaw 'ko ng higpitan niya pa ang pag hawak doon.

"Sa tingin mo makakalaya ka sa 'kin?" Galit niyang sambit sa 'kin, muling tumulo ang luha 'ko.

I felt weak inside and out i don't him to get angry at me, bakit ba kase ako pa ang pinakasalan niya, pupwede niya naman pakasalan ang ibang babae habang hinihintay si Sana e.

"I-i'm s-sorry, i'm sorry master." Hinihingal 'kong sambit sa 'kanya my eyes were filled with tears.

"Sinabi 'ko na sayo..."

"I'm sorry." Muli 'ko pang bulong, inilapit niya ang mukha niya sa 'kin at tinitigan ako.

"If you wish to live in a peace, i will be there as a satan, and when you wish for your death... i will never let you die." Nakangisi niya namang sambit sa 'kin, pumikit na lang ako dahil ano pa nga bang magagawa 'ko, i was already weak wala na akong lakas para labanan pa siya.

"But this satan is obsessed with his prey, darling." Sambit niya pang muli, he pulled my face close to his.

"Bakit mo ba 'to ginagawa? Bakit ba ayaw mo na lang akong pabayaan," bulong 'ko.

"Sweetheart, hinding hindi kita pababayaan," sambit niya.

"Hindi kita pakakawalan, ikaw lang ang gusto 'ko, ikaw lang, it's fun to tease you, it's fun to touch you." Sambit niya habang nakangisi.

"Good requires motivation, bad requires obsession."

"While cutting your wrist, you won't think about family? Huh?" I looked at him with shocked.

"Hindi mo ba naimagine na kapag namatay ka ngayon, malamang sa malamang sisirain 'ko lahat." Seryoso niyang sambit, his eyes were bloodshot.

"Yong pamilya mo, kaibigan mo---"

"Anong ginagawa nila?" Tanong 'ko sa 'kanya.

"Wala silang ginagawa, just you were the part of their life."

"Means you would kill yourself too?" Tanong 'ko sa 'kanya.

"Hindi, i'm very much selfish for myself."

"Bakit? Bakit ka ba nag kakaganyan?" Sambit 'ko sa 'kanya.

"May nararamdaman ka ba sa'kin?" Tanong 'ko sa 'kanya.

"Nararamdaman? Ano 'yon?" Bahagya siyang tumawa ng marinig iyon. Binitiwan niya ang buhok 'ko at hinawakan ang pisngi 'ko i just move my face away because i hate the feeling of his warmness hand.

Napahiyaw ako ng bigla niya akong buhatin like a bridal style.

"Anong ginagawa mo? Ibaba mo nga 'ko." Sambit 'ko sa 'kanya pero hindi niya ako pinakinggan basta at binuhat niya lang ako pumunta sa kwarto niya.

"Master, put me down." Mariin 'kong utos sa 'kanya, his lips rose up after hearing my voice with a hint serious.

"Even your voice i'm obsession they were so sweet, it's feels good in the ear." Sambit niya, namula ang pisngi dahil doon kaya tumahimik na lang ako.

He gently laid me on his bed, and went towards the door to lock it.

'Ano nanaman ba 'to? Ayoko na!'

Gagawin nanaman ba niya 'yong ginagawa niya sa 'kin, nag simula akong mag panic dahil sa isiping iyon, he notice my action.

"Wala akong gagawing masama sayo, relax ka lang jan." Sambit niya, sinimulan niyang alisin ang pangitaas niya dahilan para makita 'ko ang mga pandesal niya sa tiyan.

'Ano bayan!'

"Oh e b-bakit mo hinuhubad yan?" Turo 'ko sa shirt niyang nasa kama na.

"Naiinitan ako." Nakangisi niyang sambit, lumundag siya sa kama at tumabi sa 'kin, nahiya ako bigla kaya inalis 'ko ang kumot sa may paanan 'ko.

"P-pupunta na ako sa kawarto 'k---" Akma na akong tatayo ng hawakan niya ang kamay 'ko at hilain ako, sa pag bagsak 'ko ay tumama ang ulo 'ko sa dibdib niya.

Inilagay niya ang baba niya sa ibabaw ng ulo 'ko at ipinulopot ang kamay sa bewang 'ko at mahigpit akong niyakap.

I put my hand on his chest when i heard his heartbeat.

'What are they so fast?'

Tinapik 'ko ang braso niya dahilan para mapatingin siya sa 'kin, deretso 'ko siyang tinignan bago bumuntong-hininga, ako ang umakyat at hinila siya papalapit sa 'kin, nakita 'ko pa ang gulat niya mukha pero hindi 'ko na iyon pinansin.

Inilagay 'ko ang kamay 'ko sa ulo niya dahilan para isiksik niya ang mukha niya sa leeg 'ko, i hug him tightly and he hug me tightly too.

"Wag kang aalis." Bulong niya dahilan para mag simulang bumilis ang tibok ng puso 'ko.

'Wag kang aalis? Bakit?'

Saan naman ako pupunta? Pupunta lang naman ako sa kwarto 'ko e.

Hindi na lang ako nag salita, pumikit na lang ako at sinubukang matulog. Few minutes passed, but i was not able to sleep...

Ano ba yan!

Maya-maya napansin 'ko ang kamay niyang may sugat, meron doong malalim na sugat, gusto rin niya bang taposin iyong buhay niya?

Bumababa ako, hindi niya iyon mararamdaman dahil mahimbing na siyang natutulog, now we both were face to face, my gaze went to his pandesal and i notice there were scars too.

Papatayin niya na ba sarili niya?

Yong totoo?

"Nongyari sayo? Bakit ang dami mong sugat?" Tanong 'ko sa 'kanya, tinitigan 'ko lang ang natutulog niyang mukha.

Para talaga siyang anghel 'kong matulog.

Demonyo lang kapag gising.

"Alam mo napakagwapo mo," my gaze was fixed on his sleeping face.

"Bakit ba...lagi mo na lang akong sinasaktan? Pwede bang maging mabait ka naman sa'kin kahit kaunti?" Tanong 'ko sa 'kanya.

As if naman na sasagotin ako nito.

My gaze went down to the bed sheet, may dugo doon kaya nangunot ang noo 'ko.

"Bakit may dugo?" Tanong 'ko sa sarili 'ko, natigilan ako ng makita 'ko ang nag susugat na paa ni jimin.

"Nongyari sa paa nito?" Sambit 'ko, taka 'ko itong tinitigan, doon 'ko lang na realize na binatuhan niya pala ako ng baso, tapos binuhat niya ako para lang hindi 'ko ito matapakan.

'Ay.'

"Ikaw huh, bat di mo sinabi sa 'kin, yan tuloy, nasugatan ka pa." Turo 'ko sa mukha niya, bahagya akong ngumiti at hinawi ang buhok niyang tumatama sa mukha niya.

Hinalikan 'ko lang ang ulo niya at dahan-dahan na inalis ang kamay niya sa bewang 'ko, pumunta ako sa drawer niya at kinuha ang first-aid kit doon, sinimulan 'kong gamutin ang sugat niya sa kamay at abs niya pati na rin doon sa paa, syaka 'ko nilagyan ng cute hello kitty na bad aid.

Nag matapos ay inilagay 'ko iyo sa dating lagayan at humiga na sa tabi niya, muli ay niyakap 'ko siya inilagay 'ko ang kamay niya sa bewang 'ko at niyakap siya. Mga ilang minuto lang ay nakatulog na ako.

__

NEW UPDATE :))