JIMIN POV.
Nang imulat 'ko ang mata 'ko ay agad na hinanap ng mga mata 'ko si chaeyoung. Nangunot ang noo 'ko dahil wala siya dito sa kwarto.

"Nasaan na 'yon?" Bulong 'ko.

Akma na akong tatayo ng mapansin 'ko ang paa 'kong may band aid.

"Napansin niya pala." A smirk formed in my lips, maya-maya ay bumukas ang pinto at doon 'ko siya na kita na pumapasok dito sa aking kwarto habang may hawak na tray sa 'kanyang kamay.

'That must be my breakfast.'

"Kumain ka na," sambit niya at inilapag ang tray sa bed side table.

"Come here." Sambit 'ko, ng sambitin 'ko iyon ay agad naman siyang lumapit sa 'kin.

"Why are you nice to me all of a sudden?" Sambit 'ko i raised my eyebrows in her, tinignan niya ako ng may pag-tataka later on nag iwas siya ng tingin sa 'kin.

CHAEYOUNG POV.

'Arte, ikaw na nga ginawan ng pagkain, kwekwestyunin pa 'kong bakit ako mabait. Ha! Ako dapat ang magulat 'kong sakali mang bumait ka!'

"Ginagawa 'ko lang naman ang tungkulin ng isang normal na asawa sa 'kanyang asawa." Sambit 'ko at nag iwas ng tingin, palihim akong napairap. Salamat na rin yan kase imbis na ako ang makatapak sa mga bubog.

Ay siya ang nakatapak.

Nagitla ako bigla ng hatakin niya ang kamay 'ko pahiga sa kama, pumaibabaw pa ang kumag, mas lalo akong nagulat ng ngumiti siya sa 'kin at hinalikan ako.

It was a peck. A quickly peck.

"Master?" Gulat 'kong sambit sa 'kanya, i furrowed my eyebrows in confused.

"I am just doing what every husband usually do to her wife at morning." Sambit niya dahilan para matikom 'ko ang bibig 'ko.

'Huh?'

Nakagat 'ko ang pangibabang labi 'ko ng maramdaman 'ko ang pamumula ng pisngi 'ko.

Kalmahan mo lang chaeyoung.

'Bakit ba ang bilis ng tibok ng puso 'ko?! Punyeta!'

I can't believe my heart....it's beating fast for this evil?! Wag na oy!

"Master, mayroon pa akong t---"

"Pabayaan mo na ang mga katulong ang gumawa ng trabaho nila." Nadiinan 'ko ang ulo 'ko sa kama ng lumapit ang mukha niya sa 'kin.

"M-master, bitawan ninyo ako." Bulong 'ko, inilagay 'ko ang kamay 'ko sa may kalakihan niyang dibdib at marahan siyang itinulak.

Nahugot 'ko ang hininga 'ko ng akma niya na akong hahalikan, nabuga 'ko lang iyon ng may nag bukas ng pintoan.

"Get away from her jimin." Isang malalim ngunit nakakatakot na boses ang nag salita, nakita 'kong napapikit ng mariin si jimin bago kumuyom ang kamao niyang nasa bandang tainga 'ko.

Tumayo siya ang bumuntong-hininga, napatayo rin ako ng marealize 'kong si yoongi pala iyon.

"Pwede bang matoto kang kumatok, kita mong may ginagawa kami e." Sambit ni jimin.

Nag tiim ang bagang ni yoongi, nakagat 'ko lang ang pangibabang labi 'ko dahil baka mag away nanaman itong dalawang maliit na 'to.

Nagitla ako ng bigla akong balingan ni yoongi ng tingin.

"I want your sign for the application of divorce paper." Sambit niya, dahilan para gulat akong mapatingin sa 'kanya.

Mas lalo akong natakot ng biglang mag iba ang expression ng mukha ni jimin.

"Sinong may sabi sayong gumawa ng papel na 'yon?" Seryosong tanong ni jimin.

"I want my girlfriend to get married with me," napanganga ako sa sinabi na iyon ni yoongi.

'Ano daw?!'

"Yah, chaeyoung gusto mo bang mag divorce?" Tanong ni jimin, hindi ito nakaharap sa 'kin, kundi nakaharap siya kay yoongi.

Hindi 'ko alam ang sasabahin, blako ang utak 'ko at wala akong mahita na sagot.

'Anong gagawin 'ko?!'

Ilang minuto ang tinagal ng katahimikan pero wala akong masagot.

'Ano ba chaeyoung, ano papayag ka ba o hindi? Kapag sinabi 'kong oo, tangina wala pa rin akong ligtas! Mabuti hu---'

"I got the answer."

'Huh?'

Kinuha niya ang papel at binasa ito.

'Seryoso?! Pipirmahan niya yan?!'

"Chaeyoung, pumirma kana..." sambit ni jimin at ibinigay sa 'kin ang papel.

Divorce paper.

Park Chaeyoung
___________________
Not yet sign

Park jimin
____________________
Already sign

Nag dadalawang isip ako 'kong pipirmahan 'ko ba o hindi, tinignan 'ko ang divorce paper atsyaka tiningala si jimin na ngayon ay deretso na ang tingin sa 'kin.

'He doesn't care....'

"Ano bang inisip mo, chaeyoung? Pirmahan mo na." Sambit ni yoongi, hindi 'ko siya pinakinggan at tinitigan 'ko lang si jimin.

'Seryoso pa siyang gusto niyang makipag divorce? Gusto niyang mag hiwalay kami....'

It's good tho, atleast makakalaya na ako sa 'kanya, wala ng mananakit sa 'kin oras na mag divorce kami, wala na akong pasang aabutin kapag nag hiwalay kami.

Kahit nag dadalawang isip pa rin ay nanginginig na kinuha 'ko ang ball pen sa kamay ni jimin at pinirmahan ang divorce paper.

"The divorce paper will get ready soon..." sambit ni yoongi, kinuha niya ito at tinitigan nag baba ako ng tingin ng mag tama ang paningin namin ni yoongi.

"Bye babe...see you later." Sambit niya, akma niyang hahawakan ang ulo 'ko ng mabilis na hinawakan ito ni jimin.

"She is still my wife, i don't like if someone touch my wife." Seryosong sambit ni jimin.

"Hoo, easyhan mo lang hindi mo naman na yan magagamit yang salitan yang kapag naayos na 'to e. Wag kang masyadong overprotective husband, hindi ako tulad mo." Sambit ni yoongi, tinapik nito ang balikat ni jimin at lumabas na ng kwarto.

Nanatili ako doon dahil baka naandoon pa din si yoongi, i was about to approach jimin when he turn to me.

He quickly grabbed my arm and pinned me in the wall.

"You know why i signed that application?" Sambit ni jimin, umiling lang ako.

"Because that sign was not the real one, it was fake." Sambit niya.

"Bakit mo ginawa 'yon?" Tanong 'ko sa 'kanya, deretso niya akong tinitigan bago bumuntong-hininga.

"Ayokong iwan ka."

Doon ako natigilan, god knows why my heart was so much relieved as he said about not leaving me.

'Ayaw niyang iwan ako...'

"H-hindi mo 'ko iiwan?" Tanong 'ko sa 'kanya, umiling siya habang nakaiwas ang tingin sa 'kin, my tears started to build.

"Never in my life."

I felt his words so much sincere...for the first time i felt him being responsible for me.

"You will never leave my side?" Tanong 'kong muli sa 'kanya, doon niya na ako tinignan, his eyes is soft.

"Never."

Sa una ring pag kakataon ay hindi ako umatras ng lumapit ang mukha niya sa 'kin.

"I won't think that i will get satisfied..." sambit niya dahilan para doon tumulo ang luha 'ko.

'Ano pa bang iexpect 'ko dito...'

"More i get satisfied, more i want you." Sambit niya dahilan para mapayukom ang mga kamao 'ko.

"You just want my body!" Sambit 'ko sa 'kanya.

"I want more than that. Get will soon, i can't wait to have you." Sambit niya, nag lapat ang labi 'ko at pigil na pigil ang hikbi.

"Can't you treat me well?" Tanong 'ko sa 'kanya, ngumisi siya sa 'kin at syaka ako seryosong tinitigan.

"This is the way i treat kind people." Sambit niya dahilan para mas nag unahan pa sa pag tulo ang mga luha 'ko. I felt suffocated in here.

Nakahinga ako ng maluwag ng lumayo na siya sa 'kin.

"Mag impake ka." Sambit niya, inunat niya ang katawan niya.

"Bakit?" Taka 'kong tanong sa 'kanya, i quickly wipe my tears and looked at him confused.

"Pupunta tayong busan." Sambit niya.

'Busan?'

"Busan? Bakit?" Muli 'kong tanong.

"Wag ka ng maraming tanong," sambit niya at lumundag sa kama, kinuha niya ang tray at kinain ang pagkain na niluto 'ko para sa 'kanya.

Wala akong nagawa 'kong hindi ang mag impake dahil sinamaan niya pa ako ng tingin, inabaan 'ko siya ng sapak mabuti at hindi siya nakatingin sa 'kin.

"Tangina 'kong ako lang boss dito, napatay na kitang hayop ka!" Sambit 'ko sa pintuan ng kwarto niya. Padabog na inalis 'ko ang apron 'ko at naiinis na hinagis iyon sa kama 'ko.

"NAKAKAINIS! GABAAN KA SANANG JIMIN KANG BULINGIT KANA!" Sigaw 'ko habang nag papapadyak sa kama, bumuntong-hininga ako at tumayo, pumunta ako sa may pintuan at binuksan iyon, tinignan 'ko ang labas 'kong may nakarinig sa 'kin.

Mabuti nga malayo ang kwarto ni jimin sa kwarto 'ko, ng walang makitang tao ay padabog 'kong sinara ang pinto at kinuha ang maleta na nasa ilalim ng kama.

TIME SKIPS.

The cold breeze striled my cheeks...a smile formed on my lips, it was a very beautiful place.

'After a years or whatever, nakalabas rin ako.'

Habang kaseng bumabyahe ay nakita 'ko 'tong bundok na dinaanan namin, mabuti nga ay napilit 'ko si jimin na mag pahangin mo na, he also need a fresh breeze dahil masyado siyang matemper.

Napangiti ako lalo ng may makita akong magandang paru-paru, walang ano-anoy ay hinabol 'ko iyon, until it went on wild flower and started to suck the nector, as i was about to touch it, suddenly a foot stepped on it.

'HALA! YONG PARU-PARU! PUTANGINA SINONG TUMAPAK----'

"We need to get going," napatingala ako ng si jimin ang nag salita at siya rin ang tumapak sa magandang paruparu!

'Wala talagang pakundangan!'

"Pinatay mo yong paru-paru." Sambit 'ko sa 'kanya, rumehestro ang galit sa 'kanyang mukha.

'Ayan nanaman siya, galit nanaman wala naman akong ginagawa.'

"Paru-paru lang yong, halikana ma lalate na tayo." Sambit niya, he grabbed my hand and started to drag me away.

'Kawawa talaga 'yong paru-paru.'

That butterfly was a piece of my happiness, but he didn't let that innocent to live. Hindi niya talaga ako pinapasaya kahit saglit lang, bakit ba...

Parati na lang tumitibok 'tong punyetang puso 'to sa 'kanya.

'He doesn't deserve it!'

Kawawa ka lang heart.

Napakasama niya at ang selfish, kahit pa sabihin 'kong ayaw 'ko sa 'kanya hindi iyon ang sinasabi ng puso 'ko.

'Why i can't hate you jimin?'

Bakit?

"Master?" Nagitla ako ng bigla siyang tumigil sa pag lalakad dahilan para mapatigil na rin ako sa pag lalakad.

"Simula ngayon hindi mo na ako tatawaging master." Sambit niya dahilan para mag taka ako.

'Bakit?'

"Bakit?" Tanong 'ko sa 'kanya, nilingon niya nakataas ang shade niyang kaya kita 'ko ang mata niya.

"Just do as i say." Sambit niya, tumango na lang ako at hinayaan na lang siya na hilahin ako.

"J-jimin." Tawag 'ko sa 'kanya muli siyang tumigil sa pag lalakad at nilingon ako.

His face was a little bit lift up after hearing his name from me.

'Assumerong palaka!'

"Pwede mo ng bitawan 'yong kamay 'ko, alam 'ko naman 'kong nasaan ang sasakyan e." Sambit 'ko sa 'kanya.

"Ayaw 'kong bitawan ang kamay mo." Sambit niya at marahan na ngumiti sa 'kin.

His smile, this is the rarest thing that jimin do, i was mesmerized in his handsome face as i didn't knew that i was already smiling.

'Oh gosh! Fuck it! Fuck you jimin!'

Whether he snatched away my happiness...

But slowly...slowly my heart started to find my happiness in him.

TIME SKIPS.

"Nasan tayo?" Tanong 'ko, ang gara ng bahay siguro mayaman may ari nito.

Kita kase dito sa loob ng bahay ang labas, puti ang tiles at puti rin ang dingding ganon na rin sa pader, i bet where in the living room, nag hahalo sa puti at kaunting itim ang bahay pati ang sofa ay puti, iyong upuan puti maliban sa mga paso at mga unan.

Marami ring bulak-lak na magaganda at talagang gaganahan kang mag dilig dito, hindi kase tulad doon sa bahay ni jimin puro black kunti lang ang mga puti.

"Sweetheart where are you?" Gulat akong napatingin kay jimin.

'A-anong sweetheart!'

Suddenly he smile brightly and i followed his gaze, i saw a aged woman coming towards us.

"Ohh my handsome boy." Sambit nito.

'Kala 'ko...'

'Lola niya yata.'

She hugged jimin.

"Kamusta kana apo?" Sambit nito kay jimin.

"Ayos naman po, la." Sambit niya.

'Comfirm lola nga niya, tch may pa sweetheart-sweetheart pang nalalaman...'

Maya-maya ay tumingin ang lola ni jimin sa 'kin dahilan para mataranta ako.

"Ohh, hello po, l-lola." Sambit 'ko nag bigay galang ako sa kanya, awkward akong napatingin sa 'kanya dahil nangunot ang noo nito sa 'kin.

'Maganda po ako lola, bagay po kami ni jimin...'

"Sino siya?" Tanong nito kay jimin.

"Asawa 'ko." Sambit naman ni jimin, gulat itong napatingin kay jimin bago sa 'kin.

"Ano? Jimin hindi mo sinabi sa 'kin." Sambit niya.

"I am sorry."

She narrowed her eyes and looked at me.

"Anong pangalan mo hija?" Tanong nito sa 'kin.

"Chaeyoung...Park chaeyoung po." Sambit 'ko.

"Age?"

"24 years old po." Sambit niya.

"What? Jimin, did you just married a immature girl?" Tanong nito kay jimin.

'Po lola? Paki-ulit nga po?"

"Pardon?" Sambit 'ko.

'Bente kuwatro na po ako, 24 po hindi po ako immature.'

"24 po lola." Sambit 'kong muli. Hindi nito pinakinggan ang sinabi 'ko.

"Grandma, i think your are being rude, one year lang ang agwat ng age namin. I'm already 25 and she's 24." Sambit ni jimin.

"Jimin-ah, it's doesn't matter, i had already found a perfect girl for you." Sambit nito na ng pa inis sa 'kin.

'Tangina naman oh, aish! Kalma self!'

Kalmahan mo lang chaeyoung, matandan na yan atsyaka diba may respeto ka sa mga matatanda kaya intindihin mo na lang.

"Naandito siya, sandali lang tatawagin 'ko." Sambit nito.

"Lola, sinabi 'ko----"

"Eunbi? Eunbi?!" Tawag nito sa eunbi na babae, nanlaki ang mata 'ko ng marinig ang pangalan na iyon, tinignan 'ko si jimin.

His face seem normal and not bothered with any situation. Napatingin ako sa may hagdan ng may bumaba doong babae, napatingin sa 'kin si eunbi at hindi niya rin inaasahan naandito ako.

'What the....'

"Hey...chaeyoung? Nice to meet...you." nag aalangan na sambit niya sa 'kin.

"Anong ginagawa mo rito?" Seryoso na tanong ni jimin kay eunbi.

"Now you sounds rude, jimin, i have invited her." Muntik na akong mapahiyaw ng biglang hawakan ni jimin ang baywang 'ko at inilapit ako sa 'kanya.

"I though that me and my wife would spend some days alone with grandma...but i'm wrong." Sambit ni jimin nakagat 'ko lang ang pangibabang labi 'ko.

"Aish! Jimin, she is a nice girl don't say harsh things..." sambit naman ng lola ni jimin.

"La, pagod ako ngayo---"

"Oh, na handa 'ko na ang kwarto mo sa kwarto ni eunbi---"

"Hindi..." sambit 'ko dahilan para mapatigil sa pag sasalita ang lola ni jimin at mapatingin silang tatlo sa 'kin, awkward akong napatingin kay jimin at keyla eunbi.

'Hala... kwento ninyo sa pagong!'

Kanina pa ako bwesit na bwesit dahil ramdam 'kong iniiwasan na lang ni jimin iyong topic pero itong lola ni jimin ay panay ang balik.

I don't want to be rude but i'm here.

Kunting preno naman sa bibig.

'I'm his wife...'

"I'm mean how he will be in her room---"

"Oh, don't worry eubie will shift in my room." Sambit ng lola ni jimin.

'Oh...'

I gave a awkward smile as i was embarrassed, i looked at jimin and saw him already smirking at me.

'Letse ka!'

AT THE ROOM.

There was so much silent beween us...i was very much shy to start the conversation.

"Why i have to spill that words out of blue." Sambit 'ko habang pinapatuyo ang buhok 'ko. Maya-maya narinig 'kong ang pag patay ng shower at pag bukas ng pinto. Napatingin ako kay jimin na ngayon ay may suot ng barthrobe.

He started to walk towards me and sat on the chair...

"Dry my hair..."

'Ayaw 'ko...'

"Sige..." sambit 'ko at sinimulang patuyoin ang buhok niya. Napatingin ako sa salamin nakita 'ko 'kong gaano kaseryoso ang mukha niya habang nakatotok sa phone niya.

Nagitla ako ng bigla siyang tumingin sa salamin dahilan para mag tama ang paningin naming dalawa.

"Don't you think you are acting so weird today?" Tanong sa 'kin. Umatras siya dahilan para mapaabante ako. Hawak 'ko parin ang dryer habang nakatingin sa 'kanya. Ang akala 'ko ay tatayo siya iyon pala hihilain niya ako.

Nang mahila niya ako ay napaupo ako sa binti niya, bigla akong nahiya ng maramdaman 'ko iyong libido niya, kinuha niya sa 'kin iyong hair dryer at pinatay iyon.

"Do you like me?" Tanong niya sa 'kin dahilan para dumagundong sa kaba ang puso 'ko.

"Huh? Ano?" Sambit 'ko sa 'kanya.

"Mahal mo ba ako?" Tanong niya sa 'kin dahilan para doon na ako mapatingin sa 'kanya.

'Mahal 'ko ba talaga siya?'

"Bakit naman kita mamahalin? Pwede ba bitawan mo 'ko." Sambit 'ko, hangga't maari ay iniiwasan 'ko ang mga tanong niyang lagi nalang nakakagulat.

"It's a shame when the things on your mind and in your heart never reach your lips." Sambit niya dahilan para matigilan ako sa pag piglas sa 'kanya.

"So, mahal mo ba ako?" Tanong niyang muli.

'Parang ang dali sayong sabihin na mahal kita jimin, sana may lakas na loob akong sayong sabing mahal kita pero parang idinidikta ng isip 'ko ang puso 'ko... Mahal nga ba kita?'

__

New updated here luvx's hope you like this, i'm sorry if my erros kayong makikita jan, huh basta edit 'ko na lang kapag mabasa 'ko na 'to.

And also thank you jhe_apolinario for making a such a beautiful book cover for mafia sweetheart

Visit her profile luvx's, and order a book cover for her maganda book cover niya promise.