JIMIN POV.
Napabuntong-hininga ako at syaka siya inihiga sa kama. Tinignan 'ko siya nang seryoso.

"How could someone like you would sleep so peacefully infront of a demon like me?" Seryoso 'kong bulong habang nakatingin sa'kanya nang deretso. Marahan akong pumunta sa kabilang side ng kama para makatabi sa 'kanya.

"You must be really tired today." I said my finger automatically move by it's own, i softly caressing her cheeks, napunta ang tingin 'ko sa magkalapat niyang mga labi, hindi 'ko mapigilan galawin ang labi niya gamit ang mga kamay 'ko.

"So soft... I want to taste them." Namamaos 'kong sambit, hindi 'ko mapigilang hindi tumayo, i hovered on her.

"Chaeyoung?" Sinusubukan 'ko siyang gising gamit ang boses 'kong seryoso at malamig pero mukhang pagod na pagod siya at mahimbing ang tulog. I leaned closer towards her... ramdam 'ko ang pag hampas nang hininga niya sa labi 'ko.

'Why i am feeling so special about you? Hindi naman 'to ang kaunang-unang beses na napalapit ako sa mga babae.'

"Napakatanga mo talagang babae." Bulong 'ko marahan 'kong hinalikan ang noo niya, pababa sa ilong, hanggang sa pisngi. Till it reached towards her lips. Napapikit ako nang mariin nang mangunot ang noo niya at tumalikod, side nang mukha niya na lang tuloy ang nakikita 'ko.

I slightly bite her earlobe and she whinned in sleep naganahan tuloy akong i tease siya. I started to chew her earlobe making it wet with my saliva narinig 'ko ang mahina niyang ungol kaya hindi ako nakapag pigil ay hinawakan 'ko ang mag kabilang braso niya at iniharap sa 'kin.

"I like this view."

My lips started to leave the love bite on her jawline and neck slowly sucking it. Napangisi ako nang umungol siya.

"J-jimin?" Her moan was so soft and too low to hear it clearly.

"Moaning my name, huh? Interesting." I started to kiss hard on her throat and jawlines making her breathe heavier. Marahan niya akong itinulak para siguro makatulog nang maayos at muli nanamang tumalikod sa side. She looked so adorable that i can't help but patted her head softly.

Marahan akong tumawa, dahan dahan akong humiga sa tabi niya yinakap 'ko siya hinila 'ko siya para makalapit pa siya lalo sa 'kin, isang malawak na ngiti ang kumawala sa labi 'ko nang mismo siya ang yumakap sa 'kin, i burying my face into her crook. Her scent is so seductive i slightly kissed her neck, i smirk when she had a goosebumps all over her body.

"I can't believe that i am obsessed with a girl like you." Nakangisi 'kong sambit, tinitigan 'ko siya tinatanggal 'ko ang mga hibla nang buhok niyang pumapalo sa mukha niya.

My hand went under her top and slowly started to caress her waist and stomach.

"Now i will never let anyone to take you away from this besutiful mess."

"I will have temptation, soon. Hindi 'ko alam 'kong anong special sayo e, pati si suga ay gusto ka. But poor him... he won't get you." Seryoso 'kong sambit habang titig na titig sa mukha niya.

CHAEYOUNG POV.

'he won't ge you.'

Boses ni jimin ang nag pagising sa diwa 'ko, napaupo ako dahil don, napabutong-hininga ako dahil mukhang panaginip lang lahat. Inilibot 'ko ang tingin 'ko sa buong kwarto, nagulantang ako nang mareliaze na hindi 'ko ito kwarto.

"Punyeta! Anong ginagawa 'ko dito?" Agad akong tumayo ako, tinignan 'ko ang paligid nakahinga ako nang maluwag nang makitang wala siya dito sa kwarto.

'Tss, mabuti ay wala siya dito, naalbarbaran ako sa pag mumukha niya.'

Awtimatikong nawala ang ngiti 'ko nang makita 'ko ang sarili 'ko sa salamin, nilapitan 'ko ang salamin para makita 'ko nang maliwanag ang sarili 'ko.

Nag igti ang panga 'ko at makailang beses nag mura nang makitang ang daming 'kong hickey, mapa-panga man, mapa-jawline, leeg, hindi pa pinalampas ang tinga 'ko!

'Bwesit!'

"Hindi nga panaginip! Bwesit ka talaga jimin pandak ka!" Sigaw 'ko, wala akong paki 'kong marinig man niya ang akin 'lang para niya akong nirape sa itsura 'ko ngayon! Sinamantala niya ang mahimbing 'kong tulog, king ina!

Padabog na umalis ako sa kwarto niya, malakas rin ang pag kakabagsak 'ko nang pinto niya, mabilis akong pumunta sa kwarto 'ko at mabilis rin na kinuha ang susuotin 'kong damit.

After 'kong mag maligo ay pumunta ako sa desk 'ko, i just wore a hoodie and a short na parang sira. Nag halungkat ako doon nang magagamit para matakpan man lang ang mga hickey 'ko.

"Hindi akong makapaniwala na kailangan 'ko talagang gamitin 'tong walang kwentang make-up na to para lang matakpan ka!" Naiinis 'kong sambit ipinag patuloy 'ko nalang ang ginagawa 'ko idinidiin 'ko ang foundation at consealer

"Ay pesteng yawa---" napatalon ako nang may marahas na bumukas nang pinto, nabitawan 'ko ang foundation at napatayo nang makita 'ko si suga na seryoso na ngayon na nakatingin sa 'kin.

"I-ikaw." Nanginginig na boses na sambit 'ko.

"Oo ako." Seryoso sambit ni suga, tumayo ang balahibo 'ko sa takot nang marinig 'ko malamig niyang boses.

"A-anong ginagawa mo dito?" Natatakot 'kong sambit, ngumisi siya at humakbang papalapit sa 'kin.

"I am here to meet my girl." Dahan-dahan siyang humahakbang papalapit sa 'kin pero ako itong walang magawa, napako ang paa 'ko sa kinatatayuan 'ko deretso lang ang tingin niya sa 'kin, hindi 'ko rin magawang ibaling sa iba ang tingin 'ko dahil parang hinihigop niya ang paningin 'ko.

He leaned his hands on the table trapping me in between, malapit ang mukha niya sa mukha 'ko kaya sobra na akong naiilang.

"S-suga, umalis ka na dito." Mariin 'kong sambit, ngumisi siya sa 'kin.

"Why? Babe." Nanlaki ang mata 'ko nang lumagpas ang tingin niya sa 'kin. Nagitla ako dahil biglang nang bago ang mukha niya.

"Ginalaw kaba ni jimin?" Seryoso niyang sambit, i didn't respond to him. Natatakot kase ako na baka kapag sinabi 'kong Oo saktan niya ako tulad nang ginagawa sa 'kin ni jimin.

Pilit 'ko siyang tinutulak ngunit nag mamatigas siya.

"S-siga, please umalis kana dito bago ka pa makita ni ji---" napahawak ako sa kamay niya nang mabilis niyang hugotin ang buhok 'ko.

'Not again!'

"How dare you to let him touch you? Huh?" Nagagalit niyang sambit, hindi 'ko pinansin ang sinabi niya at basta 'ko nalang hinihila ang buhok 'ko dahil ramdam 'ko na ang bumabaon niyang kuko sa anit 'ko.

"B-bitawan mo ang buhok suga, nasasaktan ako!" Sigaw 'ko sa 'kanya, mabilis na tumulo ang luha 'ko dahil doon, memories of jimin hitting me flashing to my head.

"Ngayon pagsisihan mo ang ginawa mo Chaeyoung, you are only mine. Get ready for the punishment!" Sambit niya dahilan para maiyak ako, pilit 'ko parin kinukuha ang buhok 'ko sa kamay niya pero mas lalo lang niya itong hinihigpitan.

"Tulunga ninyo ako!" Sigaw 'ko, i was praying so hard na sana dumating si jimin para matigil na si suga sa ano mang gagawin niya, ayon nalang ang pag asa 'ko

'Dumating kana please...'

"Oh, babygirl, no one will hear you, wala dito si jimin." Nakangisi niyang sambit mas lalo akong nag pumiglas at umiyak nang simulan niyang halikan ang leeg 'ko.

"Suga! Wag, asawa ako nag kaibigan mo wag mo 'tong gawin sa 'kin." Naiyak 'kong sambit sa 'kanya. Natigilan siya dahil doon at inilapit ang mukha sa 'kin.

"Bago ka pa niya naging asawa, girlfriend na kita." Mariin niyang sambit.

"Pero nag mamakaawa ako sayo, hindi 'ko 'to gusto please, bitawan mo na ako! Nasasaktan na ako suga." Pag mamakaawa 'ko sa 'kanya. Nakatingin lang siya sa 'kin, nakangunot ang noo niya halatang may iniisip doon na ako nag karoon nang tyempo na itulak siya at mabilis na lumabas nang kwarto. Mabilis akong pumunta sa kwarto ni jimin at mabilis rin na inilock iyon.

Nagitla ako dahil sa malakas na kalampag niya sa pintoan.

"Chaeyoung, open this damn door!" Sigaw niya, tinakpan 'ko lang ang bibig 'ko at syaka umiling-iling.

"Ayaw 'ko na dito." Natatakot 'kong sambit, nahihirapan akong huminga dahil panay ang hikbi 'ko. Takot na takot na ako at hindi 'ko alam 'kong saan ako pupunta o mag tatago, wala akong maisip na paraan para makaalis dito. My mind is totally blank.

Maya-maya ay narinig 'ko ang yabag niyang unti-unting nawawala, don 'ko lang naisip na may masterkey pala na iniiwan si jimin malapit sa dokador sa kabilang kwarto, panigurado akong kukunin niya iyon at bubuksan ito.

"Anong gagawin 'ko! Mag isip ka chaeyoung, mag isip ka!" Nag libot libot ako, hanggang sa mamataan 'ko ang isang bintanang nakabukas.

"Wala naman dito si jimin, siguro ito na ang tamang oras para makaalis na ako dito." Sambit 'ko dahil doon ay nabuhayan ako nang loob. Mabilis akong sumapa sa malaking drawer, inabot 'ko ang hawakan ng bintana at syaka 'ko pwersang binuhat ang sarili. Mabuti na lang ako medyo matangkad ako at mapayat nag kasya ako doon, nang maka labas ay nakahinga ako nang maluwag.

Inilibot 'ko ang mga mata 'ko sigurado akong likod 'to nang bahay dahil puro puno na ang nakikita 'ko, wala man lang kabahay bahay.

"Okay na 'to, keysa naman na tumira sa impeyernong bahay na yan." Sinamaan 'ko nang tingin ang bahay ni jimin at benelatan ito.

Nang simula na akong mag lakad.

Lakad doon.

Lakad dito.

Hindi 'ko na alam 'kong ano pa bang klaseng lakad ang ginagawa 'ko, kaninang -kanina pa ako nag lalakad at nauuhaw na ako, nangangatog na rin ang paa 'ko sa pagod.

Hindi na ako mag tataka 'kong mamaya-maya ay bibigay na ako.

"Hindi 'ko na kaya." Napapagod 'kong sambit, nilingon 'ko ang nilakaran 'ko, hinihingal na pumikit ako nang makitang hindi 'ko na matanaw pa ang bahay ni jimin.

"Malayo na rin yata ang nilakad 'ko." Nahihirapan na sambit 'ko sa pagod 'ko ay napahiga ako sa sahig at pumikit.

"Aren't you Mrs. Park?" Nagitla ako dahil sa isang boses na medyo may katandaan ang nag salita, mabilis na naimulat 'ko ang mata 'ko at nakita ang isang may edad na.

Medyo maputi na ang buhok niya ngunit malaki ang tiyan niya at may kaliitan, medyo kulobot na rin ang balat niya.

"S-sino ho kayo?" Nakaramdam ako nang takot, siguro kaingalan 'ko munang alalim ang taong 'to sa panahon ngayon, maraming manloloko at namamatay tao.

"Oh, hija, pupwede mo 'kong tawaging Mr. Lee." Malawak siyang ngumiti sa 'kin dahilan para makahinga ako nang maluwag.

'Mapag-kakatiwalaan 'ko naman yata siya noh?'

"Ano bang ginagawa mo dito hija?" Sambit niya, lumunok ako dahil nahihirapan pa akong mag salita sa pagod at hinihingal na rin ako.

"N-nawawala ho ako." Nautal 'kong sambit,

"Pwede ka munang mag palipas nang gabi sa bahay 'ko hija," sambit niya dahilan oara mabuhayan ako nang loob.

"K-kapag ho may nag hanap po sa 'kin na lalaking blode ang buhok at medyo matindig ang pangangatawan at medyo maliit rin ho, nag mamakaawa ho ako sayo iyo ay wag ninyo sasabihin sa kanya na nasa iyo ho ako tumira pansamatala. Atsyaka ho kapag may nag hanap ho sa 'king lalaking maliit din pero ang kulay nang buhok ay itim at medyo singkit ang mata wag ninyo ho sasabihin po na nasa puder ninyo ako, wag ho kayong mag alala babayaran 'ko ho ang pangungupahan 'ko sa inyo, basta ho wag ninyo lang sasabihin sa 'kanila nanasa inyo po ako." Pag mamakaawa 'ko sa 'kanya.

"Pangako hindi 'ko sasabihin." Sambit niya dahilan para makahinga ako nang maluwag. Tinulungan niya akong tumayo kaya nag pasalamat ako kay lolo, habang nag lalakad ay unti-unti ay may parang tumutusok sa likuran 'ko.

Napangiwi ako nang may sumagad doon, dahilan para napasigaw ako nang kaunti hanggang sa nang dilim na ang paningin 'ko

"Chaeyoung! Gumising ka na jan!" Isang pamilyar na iyon na boses ang gumising sa 'king diwa, hindi pa ako nakakabawi sa pagod na nararamdam 'ko pero sinubukan 'ko paring buksan ang mata 'ko.

"A-ang sakit ng ulo 'ko." Sambit 'ko nang maramdaman 'ko ang pangingirot nito, hihilotin 'ko sana ang ulo 'ko nang maramdaman 'kong hindi 'ko maigalaw ang kamay 'ko at nakatali ito sa likuran nang upuan 'ko.

Napatingin ako kay Mr. Lee na ngayon ay nakangisi lang na pinanonood ako. Naiinis na tinitigan 'ko siya.

"Ano 'to? Bakit mo 'ko tinali?" Naiirita na sambit 'ko, kitang kita 'ko ang pag iiba ng espresyon nang mukha niya. Nagulat ako nang mabilis niyang hugotin ang baril niya sa bulsa niya at itinutuk ito sa 'kin.

"Mag paalam kana Chaeyoung." Seryoso ngunit makikita mo ang kasiyahan sa mukha niya.

'Ang akala 'ko mapag-kakatiwalaan 'ko siya, tangina hindi pala! Pare-parehas lang sila!'

"Bakit mo ba 'to ginagawa?" Natatakot 'kong sambit, sa hindi malaman na dahilan ay may nilingon siya mula sa lukuran niya, kaya na curious ako doon kaya napatingin rin ako sa tinitignan niya. Nakakita ako nang isang maliit na kabaong nanakalapag lang sa sahig.

"Smallest coffins are the heaviest one." Nagagarang boses na sambit niya, kita 'ko ang luhang kumawala sa kaliwa niyang mata dahilan para manlambot ako.

"A-ano yan?" Nauutal 'kong sambit.

"My litte son who is lying lifeless!" Sigaw niya at tinignan ako nang masama, matalim ang tingin niya at nakakatusok ito. Hindi 'ko alam 'kong anong ikinagagalit niya sa 'kin e wala naman akong alam 'kong bakit namatay ang anak niya at wala akong kinalaman doon.

Pero naaawa ako sa 'kanya dahil pansin 'kong mag isa lang siya at wala ang asawa niya para damayan siya sa pag iyak niya.

"Limang taon ang nakakalipas ay walang awang pinatay nang asawa mo ang anak 'ko!" Sigaw niya at mas itinutuk pa sa 'kin ang baril niya kaya napaiwas ako at napapikit, natatakot akong baka makalabit niya ang gatilyo dahil deretso sa bungo 'ko ang bala kapag nang kataong ipinutok niya iyan sa 'kin.

"The fight was between the both of us! Then why he killed my son? My son who was so innocent kid!" Nanlambot ako dahil sa pag hagolgol niya, miski ako na babae 'kong anak 'ko man iyan ay hindi 'ko mapapatawad si jimin dahil sa ginawa niyang pag patay sa anak 'ko.

May biglang namuo na galit sa puso 'ko dahil doon, nagawa niyang pumatay nang bata nang ganon-ganon lang.

'Walang hiya ka talaga jimin!'

"Siya nalang ang bukod tanging may roon ako at ang bastardo na iyon ay pinatay pa ang anak 'ko!" Lumalakas nang lumalakas na ang kanyang boses pero hinayaan 'ko lang siyang sumigaw dahil alam 'kong nasaktan siya nang sobra sa nangyari sa anak niya.

"Now i have taken the oath that i won't do the coffin burial unless i won't kill his loved one!" Mahigpit niyang hinawakan ang baril at deretsong itinutok sa 'kin iyon dahilan para manlaki ang mata 'ko.

"W-wag." Sambit 'ko habang deretso 'lang ang paningin 'ko sa butas ng baril.

"You haven't done anything wrong...but you have to die Chaeyoung." Sambit niya nakita 'ko ang pag galaw nang kamay niya sa gatilyo kaya mabilis 'kong ipinikit ang mata 'ko.

Dito na yata ang katapusan 'ko, dito na ako mamatay, pagod na rin naman akong mabuhay kaya tatanggapin 'ko na lang ito. Mas gugustohin 'ko pang mamatay dito sa bahay na ito keysa doon sa bahay na impyernong iyon.

Hinintay 'ko ang pag papaputok niya pero lumipag ang isang segundo, dalawa, tatlo, apat hanggang lima ay wala akong naramdaman na may bala na dumikit sa balat 'ko kaya naman ay napadilat ako para makita lang si Mr. Lee na may tama na sa ulo at babagsak na lang sa sahig, nanlalaki ang matang tinitigan 'ko si Mr. Lee na ngayon ay nakahandusay na sasahig at naliligo sa sarili niyang dugo.

Nawasak ang puso 'ko dahil sa mga nakikita 'ko. Tumingala ako nang may pumasok doon na mga lalaking pamilyar sa'kin. Nasa loob na si jimin nang tignan ako.

He was looking at me with her usual dark emostion. Nang mapatay na ang mga tauhan ni mr. Lee ay inutusan niya ang mga tauhan niyang lumabas muna. Hindi ako makahakbang paatras dahil sa nakatali ako at mahigpit pa ang pag kakatali sa 'kin.

"Gusto mo talagang mamatay e no." Malamig niyang sambit dahilan para tumaas ang balahibo 'ko, siya lang ang nakakagawa niyon sa 'kin, natatakot ako kay suga miski kay mr. Lee pero iba parin kapag siya na ang nasaharap 'ko.

Lumunok ako bago mag salita.

"Jim---este M-master--" hindi 'ko na nagawang taposin ang sasabihin 'ko nang marahas niyang hawakan ang baba 'ko.

"How dare you to run?" Nanggagalaiti sa galit na sambit niya, nakatitig lang ako sa 'kanya gusto 'kong mabasa niya sa mga mata 'ko na nasasaktan na ako. Pero hindi niya iyon pinansin.

"Napaka sama mo talagang tao, hindi ka naaawa sa mga tao, pati bata nagagawa mong patayin nang ganon ganon lang!" Sigaw 'ko sa'kanya habang natulo ang luha 'ko. Natigilan ako nang hugotin niya ang baril niya sa likod nang skinny jeans niya at deretsong itinutok iyon sa mukha 'ko.

"Don't get on my nerves chaeyoung! Otherwise i won't regret to kill you!" Sambit niya kaya naitikom 'ko ang bibig 'ko. Deretso lang ang titig niya, his cold gaze are meeting my eye and i can't take my eyes of him like it's glue on it.

"Dapat na ba kitang patayin? Huh?" Seryoso niyang sambit habang nakatutuk sa'kin ang baril niya dahilan para magitla ako literal na gulat ako nang paputukan niya ako nang baril pero tumangos lang iyon sa kaliwa 'ko.

"But i won't like to kill my obsession."

____________________

~°~°~°~°~°~°~
HEY LUVX'S! NEW UPDATE HERE, SANA MAGUSTUHAN NIYA NGAYON LANG ULIT NAKAPAG UPDATE DITO SA MAFIA SWEETHEART, MALAPIT NANG MATAPOS ANG I'M NOT HER KAYA HINTAY HINTAY KAYO JAN, MAG UUPDATE NA RIN AKO SA MGA NAIIWAN 'KONG STORY INIISA ISA 'KO LANG DAHIL HINDI 'KO KAYANG PAG SABAY SABAYIN HANGGANG MAARI AY IISA-ISAHIN 'KO MUNA.

SO AYON, SANA MAENJOY NINYO TO.

ADVANCE HAPPY NEW YEAR SA INYONG LAHAT, STAY SAFE MUAH!

I LOVE YOU ^___^