CHAEYOUNG POV.
Dahan-dahan 'kong iminulat ang mata 'ko, mukha ni jimin ang bumungad sa 'kin malalim ang tulog niya at ayaw 'kong maistorbo iyon.

Ngayon 'ko lang yata...

Nakita na ganito ang mukha niya, nakakatakot siya kapag gising siya dahil kalamitan na nakikita 'kong expression nang mukha niya ay seryoso at malamig pero ngayon na natutulog siya ay para siyang payapa na ewan. He has a angel face with fierceful eyes.

Napangiti ako sa hindi malaman na dahilan. Titig na titig ako sa 'kanya, feeling 'ko parang nagiging mabagal ang lahat sa paningin 'ko habang sinusuri ang buo niyang mukha.

"Ang gwapo mo, may katangkaran ka, maganda ang pangangatawan mo, pero bakit ganito mo 'ko tratohin?" Mahina ngunit malungkot 'kong sambit. Nangunot ang noo 'ko.

Eun?

'Sino ka kaya ang babaeng 'yon? Sana bumalik na siya at baguhin ang buhay ni jimin, katulad 'ko na pangkaraniwang tao lang.'

Dahil sa kakatitig 'ko sa 'kanya ay kusang gumalaw ang kamay 'ko inilapit 'ko ang kamay 'ko sa mukha niya at akma itong hahawak at hihimasin, pinigilan 'ko ang sarili 'kong wag siyang hawakan.

Bumuntong-hininga ako dahil biglang bumilis ang tibok nang puso 'ko sa hindi malaman na dahilan. Mabuti at hindi siya na kayakap sa 'kin dahil 'kong sakali mang nakayakap siya ay mahihirapan ako.

Muli akong bumuntong-hining, babangon na sana ako nang hilahin niya ako pabalik sa kinahihigaan 'ko. Bumababa ang isa niyang kamay para maunanan 'ko. Hinila niya ako papalapit sa 'kanya at syaka lang pinulupot ang kamay niya sa bewang 'ko.

Nanlalaki ang matang tinitigan 'ko siya, nakapikit pa rin ang mata niya, nag lapat ang labi 'ko nang dahan-dahan niyang iminulat ang mata niya at deretso akong tinitigan, seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa 'kin kaya mas lalo lang bumilis ang tibok nang puso 'ko.

It's took me a minutes before speaking.

"G-good morning." Nagarang na boses na sambit 'ko. Bumuntong-hininga ako dahil hindi ako pamakali ngayon. "K-kagabi nag karoon ka nang h-hangover kaya dinala kita dito sa kwarto mo at h-hindi 'ko alam 'kong bakit ako nakatulog dito." Nauutal na sambit 'ko.

"Bakit may luha yang mata mo?"

Huh?

Kinapa 'ko ang mata 'ko 'kong totoo ba ang sinasabi niya, bago 'ko pa ito makapa ay naramdaman 'ko na lang na tumulo ito, bakit may luha?

"H-humikab lang ako, kaya nagkaroon...." natigilan ako dahil doon. Deretso lang ang titigan naming dalawa, hindi 'ko balak na sirain ang eye contact namin at mukhang ganon rin ang gusto niya.

"Nag-aalala ka ba?" Natigilan siya sa sinabi 'ko at nag iwas siya nang tingin at bumuntong-hininga.

"H-hindi, hindi ganon 'yon...malabo pa sa memorya 'ko ang nangyari kagabi...." bumababa ang tingin niya sa labi 'ko ngunit bumalik lang ang tingin niya sa mata 'ko.

"Ang akala 'ko ay...nasaktan nanaman kita kagabi." Gumalaw ang kamay 'ko nanasa bicep niya lang at hinimas iyon.

"Kagabi na kita 'ko iyong totoong ikaw." Nag lapat ang labi niya sa sinabi 'ko narinig 'ko ang mabigat niyang bumuntong-hininga. Humigpit din ang yakap niya sa bewang 'ko.

"Gaano ba...kadali sayong maging mabait sa ibang tao?" Tanong niya dahilan para bahagyang nanlaki ang mata 'ko, natigilan ako doon. Hindi naman mahirap maging mabait, atsyaka 'kong mabait ka, mabait ka, hindi mo kailangan baguhin ang sarili mo dahil iyon na ang personality mo. Kaso sa lagay ni jimin, hinihiling 'ko na lang na sana ay mag bago siya dahil baka mahalin 'ko pa siya nang tunay.

"Hindi sila naging mabait sa 'kin, 'kong ano ka iyon ka, may pag kakataon na bihira ang maging mabait, hindi 'ko naman nilalalahat pero marami tayong personality." Paliwanag 'ko, nakatingin lang siya sa 'kin, kaya medyo na ilang ako, nagulat ako nang mas hinila niya pa ako, nasiksik ang mukha 'ko sa leeg niya. Naramdaman 'ko pa ang pag himas niya sa ulo 'ko.

'Bago iyon sa 'kin.'

JIMIN POV.
Niyakap 'ko siya nang mahigpit, huminga ako nang malalim nang hindi man lang tumigil ang puso 'ko sa pag-tibok, nag aalala ako sa 'kanya. Nag karoon ako nang masamang panaginip...tungkol kay chaeyoung.

Pilit 'ko pang iminumulat ang mata 'ko para makita siya kaya nang mag mulat ang mata 'ko ay nakahinga ako nang maluwag nang makitang maayos naman ang lagay niya.

Hindi 'ko alam 'kong anong pumasok sa isip 'ko. Dahil kay Chaeyoung nasaisip 'ko nanaman siya. Hindi 'ko alam 'kong bakit na kikita 'ko sa' kanya si chaeyoung? Hindi 'ko alam 'kong bakit hindi 'ko siya maalis-alis sa isip 'ko.

TIME SKIPS.

Pumikit ako nang mariin nang marinig 'ko ang pag ring nang phone 'ko, dahan dahan akong bumangon nang hindi ginagalaw si Chaeyoung dahil nakatulog nanaman siya, dahan-dahan 'kong kinuha ang phone kong patuloy lang sa pag ring.

"Speak." Seryoso lang ang tingin 'ko sa pader.

["Boss, iniimbitahan ka po nang dad ninyo na mag lunch kasama si Mrs. Park."]

Muntik na iyon mawala sa isip 'ko mabuti at tinawagan ako nito. I hummed before i end the call, bumuntong-hininga ako at lumabas. Hindi 'ko na siya chineck dahil alam 'kong napuyat siya kahihintay sa 'kin.

CHAEYOUNG POV.
Nang magising ako at wala na si jimin sa tabi 'ko, nilibot 'ko ang paningin 'ko.

"San nag punta 'yon?" Bumangon ako para hanapin sana siya. Nag inat muna ako bago 'ko sinuot ang tsinelas 'ko na pang bahay at lumabas. Nakita 'ko nanaman si kuya guard kaya iyon na lang ang pinagtanongan 'ko.

"Alam mo ba 'kong nasaan si Master?" Tanong 'ko sa 'kanya.

"Nasa labas ho siya." Sagot niya, nangunot ang noo 'ko napatingin ako sa labas, lalo lang yatang nangunot ang noo 'ko nang makitang malakas ang ulan sa labas.

"Anong ginagawa niya sa labas? Nababaliw na ba 'yon o nakasingot?! Naulan sa labas, jusme!" Nag mamadaling kinuha 'ko ang payong sa gilid at binuksan 'iyon agad namang akong pinag buksan ni kuya guard kaya nag pasalamat ako.

Nang makalabas ako ay malakas na ang hangin ang sumalubong sa 'kin, nakita 'ko siyang nakatayo lang doon habang nag papaulan kaya mabilis akong pumunta sa gawi niya at pinayongan siya.

"Master, ano bang ginagawa mo dito?" Muli akong nagitla nang balingan niya ako nang tingin, seryoso talaga ang mukha niya at ayaw na ayaw 'ko iyon ang lagi 'kong nakikita. Hindi siya nang salita bagkos ay tinitigan niya lang ako deretso sa mata.

"Bakit? Ano bang problema?" Taka 'kong tanong sa 'kanya.

"Pumasok kana na sa loob." Malamig na sambit niya, ngunit umiling lang ako bilang hindi pang-sangayon, mamaya mapa-ano pa siya dito, baka mag kasakit siya mahirap pa naman mag ka lagnat.

"Umuulan dito sa labas, pumasok kana sa loob." Sambit 'ko, hindi siya kumibo at talagang titig na titig lang siya sa 'kin.

"Sinabi nang pumasok kana sa loob e! Pumasok kana bago pa kita saktan!" Nag babanta na ang boses niya ngunit umiling lang ako, okay na masaktan ako basta pumasok lang siya sa loob.

Alam 'ko naman na ang mangyayari e, sasaktan niya ako dahil hindi ako sumunod sa 'kanya, inaalala 'ko lang naman ang kalagayan niya e, para rin naman to sa 'kanya hindi para sa 'kin.

JIMIN POV.
"M-mag kakasakit ka kapag nag babad ka jan." Yumuko siya, how can she care about me even though i hurt her most of the time. It didn't bother me to hurt her before i got to know her but after i got to know about her...

Bakit hindi ako nagiging komportable?

"M-master halikana n---"

Mabilis na hinawakan 'ko ang kamay niya at hinila siya papalapit sa 'kin dahilan para mabasa rin siya nang kaunti dahil dumikit ang katawan niya sa 'kin.

"Anong ginagawa mo?" I grabbed her neck from behind interwining my finger with her long hair. Mas lalo 'ko pa siyang pinalapit sa 'kin dahilan para mailagay niya ang kamay niya sa dibdib 'ko. Itinagilid 'ko ang mukha 'ko ay lumapit sa 'kanya.

Our lips were almost touching she looked in my eyes causing her long eyelashes to interwine with mine.

"Do devil like me deserve your kindness? Huh?" Mariin na sambit 'ko, my gaze went towards her lips they were looking so attractive as they gettingwet. Dahan dahan gumalaw ang kamay 'ko at hinawakan ang pangibabang labi niya at hinimas-himas ito.

"I don't want this obsession." Mahina 'kong sambit, habang hindi tinatanggal ang tingin sa labi niya.

"I'm so sick of controling myself when you are near me." Bumababa pa ang tingin 'ko, kitang 'kita 'ko ang nababasa niyang collarbone at ang bistida niyang puti ay basang basa na rin.

"And...cure for an obsession, get another obsession." Doon na tumaas ang tingin 'ko sa mata niya, takot ang nakita 'ko doon kaya bahagya akong natawa.

"Gustong gusto na kitang halikan." Mahina na sambit 'ko, nakagat 'ko ang pangibabang labi 'ko dahil pigil na pigil ang ginagawa 'ko. "I don't have any patience more... I want to feel your warmness."

"I want to have you." Seryoso na malamig na sambit 'ko. "And i think..."

"To have you, is my temptation."

CHAEYOUNG POV.
Bumuka ang labi 'ko dahil sa kawalan nang hininga, hindi 'ko alam ang sasabihin 'ko dahil simula nang mag salita siya ay hugot 'ko na ang hininga 'ko at proud ako sa sarili 'ko dahil hindi man lang ako nalagutan nang hininga.

'To have you, is my temptation.'

'To have you, is my temptation.'.

'To have you, is my temptati--'

"M-master, ano bang ginagawa mo?" Sinimulan 'ko na siyang itulak kaso hindi 'ko kaya. Masyado nang basa itong damit 'kong bistida.

"Having what is mine." Seryoso niyang sambit, hinigpitan niya ang hawak sa buhok 'ko kaya mariin 'kong napikit ang mata 'ko sa takot. Naramdaman 'ko ang pag hila niya sa buhok 'ko papalapit sa 'kanya at alam 'ko na rin na hahalikan niya ako kaya buong lakas 'ko siyang tinulak dahil sa pag tulak 'ko ay natumba siya kaya napatakip ako sa bibig 'ko dahil sa gulat.

"Master, i'm sorry, hindi 'ko sinasadyang matu--" napapikit ako nang mariin nang dali-dali siyang tumayo at mabilis na hinawakan ang mag kabilang balikat 'ko at hinila ako papalapit sa 'kanya, iminulat 'ko ang mata 'ko at galit lang ang nakita 'ko doon.

"How dare you to push me?"

"I'm sorry," nagsimula nang tumulo nang sabay-sabay ang luha 'ko nang makitang lalo lang siyang nagalit sa 'kin.

"Wait here till i come." Napabuntong-hininga ako nang mabilis niyang binitiwan ang balikat 'ko, hinimas himas 'ko pa ang balikat 'ko dahil nilalamig na ako, panay din ang hikbi 'ko at tingin sa baba dahil para akong nahuhugotan nang hininga.

Nag hintay ako sa 'kanya kahit na ulan pa dito sa labas, nagulat ako dahil pag balik niya ay madala na siyang handcuffs

"B-bakit ka may dalang ganyan?" Natatakot na tanong 'ko sa 'kanya, mabilis niyang hinila ang dalawa 'kong kamay at tinali ako sa grill dito sa balkonahe.

"Anong ginagawa mo, pakawalan mo 'ko dito! Bakit mo 'ko tinali dito?" Naiyak 'kong sambit nang matapos ay seryoso niya akong tinitigan.

"Dito ka lang hanggang sa tumila ang ulan." Nanlaki ang mata 'ko at pilit na kinakalas ang tali kaso walang effect.

"Nababaliw kana ba, mamatay ako dito!" Sigaw 'ko sa 'kanya, lumapit siya sa 'kin at umupo, hinawakan niya ang mukha 'ko at pinunasan ang luha 'ko. "Bakit mo ba ako tinali dito huh? Pakawalan mo 'ko." Nag mamakaawa 'kong sambit.

"It will remind you, that your whole body belongs to me." His hand roamed through my shoulder until it reach my palm.

"Ano? Master tigilan mo 'to, nag mamakaawa ako sayo pakawalan mo na ako dito." Pilit 'kong pag mamakaawa sa 'kanyan, hindi man lang siyang ngumisi, malamig lang na expression ang ibinigay niya sa 'kin bukod sa tumatalim na ang tingin niya.

"Ngayon hindi na ako titigil, masasaktan lang ang pride 'ko chaeyoung." Mariin niyang sambit. Pilit akong pumapalag kaso ayaw talagang makalas nitong handcuffs na 'to.

Gusto 'ko nang pumasok dahil kapag nag tagal ako dito ay baka mamatay na ako dito. Lumalabo na rin ang paningin 'ko dahil sa ulan na humahampas sa balat 'ko, masakit iyon dahil malalaki ang patak nang ulan.

"And this punishment will teach you that never be kind towards any mafia especially me." Doon na lumabas ang ngisi niya sa labi dahilan para umiiyak ako nang tudo.

"Pakawalan muna ako dito." Mahina 'kong sambit, nakayuko ako nang sambit niya iyon nakapikit pa ako dahil nang lalabo talaga ang mata 'ko. Narinig 'ko na lang ang yabang niyang unti-unting umaalis kaya madali pa sa alas-kwarto na dinilat 'ko ang mata 'ko at nag angat nang tingin.

"Hindi! Master! nag mamakaawa ako sayo, papasukin muna ako, pakawalan mo na ako dito!" Sigaw 'ko, napagod lang ako sa kakasigaw, i collapsed on my knees and started to cry harder.

"Bakit ba lagi mo nalang akong sinasaktan, jimin? Kala 'ko ba nag bago kana matapos mo iyon sabihin, pero hindi, ang tanga tanga 'ko para paniwalaan kita." Mahina 'kong sambit, napapikit ako nang mariin at umiyak nang umiyak.

I started to shiver as the rain was pouring so hard. I couldn't been able to open my eyes as the rain was striking harshly on my face and my whole body. My breathing became heavy as the water was going inside my nose and mouth.

Hanggang sa unti-unti nang nagiging blurr ang paningin 'ko at panay na ang pang angat nang dibdib 'ko dahil nahihirapan na akong huminga at bumabara na rin ang mga tubig sa ilong at lalamunan 'ko panay ang ubo 'ko hanggang sa hindi 'ko na makayanan.

'Sinaktan mo nanaman ako, hindi 'ko na alam 'kong kaya ba kitang mahalin nang tunay o hindi.'

__

~°~°~°~°~°~°~
HEY LUVX'S! NEW UPDATER HERE, I HOPE YOU ENJOY READING IT, SORRY FOR THE GRAMMATICAL ERROS, NAG MAMADALI KASE AKONG GUMAWA NANG CHAPTER E, SO AYON LANG SANA MAGUSTUHAN NINYO TO MUAH ^__^