Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

TMS: 십사 (14)

JIMIN POV.
Nilagok 'ko ang natitira pang alak nanasa bote na hawak 'ko, i push my hair on the back of my head feeling frustrated, seryoso ang tingin sa bote na hawak 'ko.

"It's not her fault." I looked at the water which was shining with glimpse of city light.

"Did you have a fight with your wife?" Agad akong napalingon nang may mag salita doon.

"Pa? Anong ginagawa niyo dito?" Seryoso 'kong sambit, napabuntong hininga siya siyaka ako dinaluhan, tumabi siya sa 'kin at inilagay ang siko sa railings at tinignan ang dagat.

"Oh, pumunta lang ako dito para magpahangin." Nakangiting sambit ni papa.

"And i will believe that?" Nakangunot na sambit 'ko. Narinig 'ko ang bahagya niyang pag tawa.

"Ok sorry, my son don't have time to meet me, so i came here." Nakangiti niyang sambit

"Madali lang bang..." Nakayuko 'kong sambit, nakaharap ako habang siya ay naka harap sa dagat.

"What?" Taka niyang tanong. Napatingin ako sa 'kanya, bumuntong-hininga ako bago mag salita.

"Na mag mahal nang isang tao pero hindi ka kayang mahalin pa balik." Mahina 'kong sambit, i always though about that.

I..don't want to...

Fall in love with her.

Halatang nagulat siya sa sinabi 'ko, kaya muli akong bumuntong-hininga, nahiya ako sa sinabi 'ko dahil mula nang mawala siya ay hindi 'ko na alam ang salitang pag-ibig

"Woah, Anong nakain mo at nasabi mo iyan?" Natatawa niyang sambit, nakaramdam ako nang hiya at inis. Humarap ako para parehas kami nang pwesto.

"Wala lang...tinatanong 'ko lang naman." Medyo na iinis na sambit 'ko, tinignan 'ko ang tubig. He leaned towardals me and whispered in my ear.

"It's the most beautiful feeling in the world." Napatingin ako sa 'kanya matapos niya iyon ibulong sa tainga 'ko.

'What did he mean by that?'

"Doesn't it make us feel weak?" Tanong 'ko, he shooked he's head.

"No, not at all." Nakangiti niyang sambit.

"Hindi mo nga alam ang salitang pag-ibig." Natatawa niyang sambit, inibos 'ko na lang ang natitira pang mga bote, apat na bote lang ang dinala 'ko. Kanina pa ako dito hanggang sa maabutan ako nang gabi.

Wala ako sa mood at wala akong ganang makita siya.

"There's nothing that can defeat the power of unrequited love." Nakangiti niyang sambit, seryoso lang naman akong nakikinig. Panay ang lagok 'ko dahil gusto 'ko nang maubos ang mga alak na ito.

"Ikaw lang ang may karapat doon, no one will dare to take that power. To love like this we don't need that person to be with us... kung susugal ka sa ngalan nang pag-ibig. Stake what you like, what's to fear? How wonderful if you win---Even if you lose...all in not lost." Natahimik ako sa sinabi niya.

I feelings to chaeyoung, yeah i don't have.

Bahagya akong natawa at tinignan si papa.

"I think you loved my mom so much." Natatawa 'kong sambit. Natawa rin siya ngunit mahina lang iyon.

"I think so... but it was too late for me to confess my feelings to her." Napatingin ako sa 'kanya nang humina ang boses niya, sumeryoso ang mukha 'ko at hindi inalis ang tingin sa mukha niya.

"Wag na wag mo hahayang mangyari iyon jimin." Nakangiti ngunit kita doon ang lungkot. Umismid ako.

"Ano?"

"Confess your feelings to chaeyoung-"

"Hindi 'ko siya mahal." Mariin 'kong sambit. Napatawa siya sa sinabi 'ko kaya nainis ako.

'Hindi 'ko naman talaga siya mahal.'

"Mamahalin mo rin siya sa tamang panahon." Ngumiti siya sa 'kin kaya na irap na lang ako, naiinis na ako dahil hindi 'ko naman talaga siya mahal kahit ano pang pilit niya. "She is a lovable girl. For the first time i am happy with your decision of marrying Chaeyoung."

"Ipangako mo sa 'kin na hindi mo pakakawalan si chaeyoung." Sambit niya habang hindi nakatingin sa 'kin, bumuntong-hininga ako.

"Hindi 'ko yan maipapangako." Seryoso 'kong sambit.

"Pero wag kang mag sisi na pinakawalan mo siya." Tumuwid ang tayo niya inayos niya ang pag kakasuot nang roll neck na jumper niya, nag mumukha siyang binata dahil sa suot niyang roll neck. Nakasuot rin siya nang coat..

"I have to go now. By the way, tomorrow you have to attend the party as you are the new president of Park group. Everybody wants to meet you. Are you listening?" Hindi 'ko na lang siya pinansin at tinungga pa ang isa pang natitirang bote nanaiwan na sa kamay 'ko.

"Then will take this a yes." Narinig 'ko ang papaalis niyang yabag kaya nanatili muna ako doon.

CHAEYOUNG POV.
"Nasaan na ba yon?" Nakakalimang hikab na ako pero wala pa rin siya ni anino niya ay hindi 'ko mahagip. Napatingin ako sa orasan.

2:40 am na hindi pa rin siya nauwi. Saan naman kaya nanggaling yon.

"Mrs. Park matulog na po kayo, uuwi naman po si boss--"

"Hindi, hindi okay lang." Hinarap 'ko pa ang kamay 'ko para sabihing okay lang. Ngumiti ako sa 'kanya.

"Alam mo ba 'kong saan siya nag punta?" Tanong 'ko, bukod kase sa 'kanya ay siya lang ang tanging nakabantay dito sa loob nang bahay iyong iba ay nasa labas na dahil delikado daw.

"Hindi po, sinabi niya lang po na wag namin siyang sundan... Gusto niya daw pong mapag-isa." Sambit niya tumango tango na lang ako. Nagalit siguro siya sa 'kin, pero dapat ako itong magalit sa 'kanya sa ginawa niya. Oh god, dapat wala akong paki alam don e, siguro na sa ibang babae siya ngayon. Kaya dapat ay matulog na ako.

Pero paano 'kong may masamang magyari sa 'kanya.

"Ano bang oras siya uuwi?" Nanglulumo 'kong isinadal ang sarili sa sofa. Kanina pa talaga ako dito nag hihintay, nag iinit na rin ang pwetan 'ko dahil mag damag akong naka-upo sa sofa, wala naman akong magawa dahil wala na iyong phone 'ko kinuha niya, tapos na rin naman ako sa trabaho 'ko.

Humiga ako sa sofa at isiniksik ang sarili doon, dahil sa kaantokan ay mabilis akong nakatulog.

"Chaeyoung... chaeyoung-ah." Isang pamilyar na boses ang gumising sa'kin, napadilat ang mata 'ko nagulat ako dahil malapit ang mukha niya, mapungay ang mata niya at namumula ang na rin ang dalawa niyang pisngi, hindi na rin niya mabuksan ang isa niyang mata dahil sa kalasingan.

"M-master! Okay ka lang?" Mabilis akong tumayo at tinulungan siyang makatayo.

"Ohh, my jagiya was waiting for me?" He leaned towards me. Napangiwi ako dahil sa binanggit niyang 'jagiya' ang corny pakinggan, muli akong ngumiwi at umiwas nang maamoy 'ko ang malakas na alak na iyon.

"Puta, lasing ka ba talaga?" Naiinis na tanong 'ko sa 'kanya. Nagulat ako nang pinulupot niya ang dalawa niyang kamay sa bewang 'ko at pilit akong inilalapit sa 'kanya.

"Hindi, hindi ako lasing." Mahina ngunit mabagal na sambit niya. Muli 'ko siyang inamoy at muli rin akong napangiwi at umiwas nang maamoy 'ko ang mabahong hininga niya.

"Di puta ka, lasing ka, bitawan mo 'ko gagawa ako nang noodles para jan sa hang over mo." Pilit 'kong inaalis ang kamay niya sa bewang 'ko ngunit hindi niya ito binibitiwan.

"Gusto 'kong matulog." Isinandal niya ang ulo niya sa balikat 'ko, nangdidiri na inilalayo 'ko siya ngunit pilit niya lang akong hinihila.

Mapapatay 'ko siya sa totoo lang kapag sinukahan niya ako.

"Okay, sige sige, halika na punta tayo sa kwarto m--" hindi 'ko na tapos ang sasabihin 'ko nang bumaksak siya sa sahig.

"Master? Buhay ka pa ba-AHHHH!" Napasigaw ako dahil hinugot niya ang palapulsuhan 'ko at kaya naman ay lumanding ako sa dibdib niya.

"Sakit non huh!" Napatingala ako sa 'kanya nang sambit niya iyon, ngumuso pa siya kaya nainis ako, mas lalo lang yata akong na inis nang tumawa siya. "Dito na lang tayo matulog." Nakangiti niyang sambit. Napapunta ako sa tabi niya, ang inu-unan 'ko lang ay iyong kamay niya, humarap siya sa 'kin at hinila ako papalapit sa 'kanya, pinulupot niya ang kamay niya sa bewang 'ko kaya napasiksik ako sa leeg niya.

"Your talking nonsense!" Mariin 'kong sambit.

"Anong sabi mo." Tinulak 'ko siya mabuti at nabitawan niya ako kaso hindi agad ako na katayo dahil bigla siyang humarap at nag mamadaling umikot papunta sa 'kin kaya umusog usog ako kaso wala na akong mausugan dahil nakaharang na ang lamesa, natakpan 'ko ang mukha 'ko nang umangat ang kamay niya, kala 'ko ay sasaktan niya ako iyon pala ay iningat niya lang para may maunan siya.

Nagulat ako dahil mulat na ang mata niya, mabilis niyang inilagay ang kamay sa kanan 'ko locking me between he's hands. Lumapit siya sa 'kin kaya mas isinik sik 'ko ang sarili sa lamesa pero hindi na pwede.

"A-anong gagawin mo?"

"My sweetheart is scared for me?" Bahagya pa siyang natawa. Inambaan 'ko siya nangsuntok ngunit hindi iyong kita dahil mamaya ako ang masuntok nito e, hindi 'ko kakayanin masira ang maganda 'kong mukha noh!

"I like it." Mabilis na tinulak 'ko siya at tumayo, pinagpagan 'ko ang sarili 'ko dahil pakiramdam 'ko may dumi doon. Mabilis 'ko kinuha ang kamay niya at pilit siyang hinihila.

"Tumayo ka na jan," nahihirapan 'kong sambit, nang makatayo siya ay pinulupot 'ko ang kamay niya sa leeg 'ko para maalalayan siya sa pag lalakad. Susuray-suray na kase mag lakad, magulo siya kaya napasama ako sa lakad niya. Mabigat siya anong expected 'ko na mapapasama ako.

Nang makapunta sa kwarto niya ay mabilis 'ko siyang binitiwan, mabuti nalang at lasing siya hindi niya maalala na binabagsak 'ko na lang siya at sinasabihan nang 'kong ano-ano.

"Ang bigat mo talaga, kala 'ko ba payat ka?! Baboy ka pala e." Naiinis na sambit 'ko, mabilis na inilagay 'ko ang paa niya sa kama dahil nasa lapag pa iyon, sinimulan 'ko na rin tangalin ang sapatos niya at medyas, hinila 'ko ang kumot at inayos iyon.

"C-chaeyoung..." napatigil ako sa ginagawa 'ko nang tawagin niya ang pangalan 'ko.

"Huh?" Taka 'kong sambit.

"Nilalamig ako." Nakanguso niyang sambit. Nangunot ang noo 'ko at kinapa ang noo niya. Malamig ang pisngi niya, kinumutan 'ko na lang siya at inayos iyon.

"Nilalamig parin ako." Tinignan 'ko ang aircon niya, nakapatay naman iyon anong inaarte niya jan?

"Ano ba, nakapatay naman aircon m--"

"Yakapin mo 'ko." Natigilan ako dahil doon, i froze on my spor when he said that.

"Ano?" Gusto 'kong kompirmahin, mamaya mali lang ang pakakarinig 'ko, makatikim pa ako nang tadyak sa 'kanya bukas e.

"Gawin mo na lang ang sinabi 'ko-" he was half sleep kaya hindi siya makapag salita nang ayos. Bumuntong-hining ako, dahan dahan 'kong iniangat ang kumot at pumatong sa kama niya, pumunta ako sa gawi niya at hinila siya, isinik-sik niya ang sarili niya sa 'kin kaya ipinulupot 'ko na lang ang kamay 'ko sa ulo niya at ipinatong 'ko ang baba 'ko sa ibabaw ulo niya, pinulupot niya ang kamay niya sa bewang 'ko at pilit na inilalapit ako sa 'kanya kaya lumapit pa ako, pinulupot 'ko na ang isa 'ko pang kamay sa bewang niya.

"N-nilalamig ka pa rin ba?" Naakwardan na sambit 'ko. Nakapulupot lang ang kamay niya sa 'kin habang ako ay ganon din.

"It's better now." Kumalma ang buo niyang katawan kaya nakahinga ako nang maluwag. Bumuntong-hininga ako at pilit na kinakalma ang sarili.

"I think i have to be like this in whole night." Mahina na sambit 'ko.

"My princess." Napatigil ang ako, feeling 'ko na hugot 'ko ang hininga 'ko nang marinig 'ko ang sinabi niya, never in my life he didn't called me princess, usual chaeyoung or chae lang ang tinatawag niya sa'kin o di kaya babe, sweetheart, baby na kimerot na 'yon na gaano ka pangit sa pandinig 'ko at ka corny.

"May gusto lang akong sabihin sayo." Mahina ang boses niya pero dahil nga sa malapit lang ako rinig na rinig 'ko iyon.

"Ano 'yon?"

"I love you." Pigil na pigil ang hiningang nahugot 'ko nang sambitin niya iyon.

'For fuck sake, he didn't say i love you to me in my entire life, ngayon lang yata niya ako sinabihan! Fuck!'

Naramdam 'ko ang pag bilis nang tibok nang puso 'ko dahil sa sinabi niya, blangko lang ang utak 'ko at wala akong masabi feeling 'ko may nakabara sa lalamunan 'ko kaya wala akong mamuntawi na salita.

"Mahal kita pero bakit hindi mo 'ko mahal?"

'Hindi..hindi..hindi, Oo lasing lang siya kaya niya yan sinasabi, remember chaeyoung he's devil, anak siya ni satanas kaya wag kang papaloko sa sinasabi niya!'

"Mahal kita simula pa high school tayo pero bakit....hindi mo 'ko magawang mahalin." Mahina niyang sambit. Napatingin ako sa 'kanya.

"Ano?"

"Mahal kita eun---" hindi na siya nang salita kaya na curious ako sa name na dapat ay sasabihin niya. Nag hintay ako sa iduduktong niya pero wala siyang sinabi kaya naman ay tumingin ako sa 'kanya.

"Ay, tulog na pala." Napakamot ako sa ulo 'ko, he was in the deep sleep, i just heard his little snores.

"Mababaliw ka lang chaeyoung kapag inisip mo pa yon. Kala 'ko pa naman....sinasabi niya talaga sa 'kin 'yon... hindi pala." Muli akong napakamot sa ulo 'ko at inilapit ang sarili sa 'kanya.

Napatingin ako kay jimin.

"Ibig bang sabihin ay may puso ka rin, marunong ka rin mag mahal? Pero bakit ka pumapatay nang inosenteng tao?" Bumuntong-hininga na lang ako at ipinikit ang mata 'ko, hindi pa man nag iisang minuto ay tulog na ako.

Habang yakap siya.

__

~°~°~°~°~°~
HEY LUVX'S! NEW UPDATER HERE, I MADE A TWO CHAPTERS DAHIL NA RIN SA MATAGAL 'KO NA ITONG HINDI NA BIBIGYAN NANG UD KAYA ITO NA, MAGIGING BUSY RIN AKO DAHIL MAY MODULE PA AKONG HINDI NA TATAPOS PERO HINTAY LANG KAYO JAN, IYON LANG MAG INGAT KAYO PARATI HAVA A GOOD DAYS LUVX'S.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro