R18

[A/n: Hindi siya full R18 dahil maiintrrupted kaya chill lang kayo, pero nilagyan ko lang ng warning para alerto sa mag babasa, medyo nasabi 'ko yong intrrupted. Pero ayon lang naman]

CHAEYOUNG POV.

Umismid muna siya atsyaka ako tinitigan ng pagkasama-sama.

'Stare that could kill a people...'

"Sa tingin mo ba in love ako sayo? Huh?" Seryoso niyang tanong sa'kin, nanatili lang akong tahimik habang sinasalobong 'ko ang matatalim niyang tingin.

"Sa tingin mo ba lahat na ginawa 'ko sayo ay may halong pag mamahal?" Ngumisi siya sa'kin habang ako ay tahimik na lumuluha. Marahas niyang hinawakan ang baba 'ko kaya napapikit ako dahil sa higpit niyon.

"Don't take me easy." Bulong niya.

"Then bakit mo to ginagawa? Bakit hindi mo na lang ako pakawalan?" Mahina 'kong tanong sa'kanya. "Bakit hindi mo na lang ako pabayaan? Bakit ba obsessed ka sa'kin jimin?" Tanong 'ko.

"Gusto mo ng mapapangasawa para makuha anv position ng dad mo, ngayon na bago ka ng president of the park estate bakit hindi mo pa ako pinapakawalan?" Tanong 'ko, marahas 'kong inalis ang kamay niya sa baba 'ko at sinamaan siya ng tingin.

"Jimin hindi sa lahat ng bagay ay ginagawa mo to sa'kin, your habit was to hurt me physically and mentally maawa ka naman sa'kin kahit ngayon lang." Naiyak 'kong ani sa'kanya ngunit nananatiling matalim ang tingin sa'kanya.

He was silent for the whole time, he was just staring at me with his dreadful gaze.

His next word was cought me of guard.

"Are you willing to stay with me for the rest of your life kapag sinabi 'kong mahal kita?" He said with a serious tone, his now voice was calm.

'Do I....?'

I was speechless. Talaga bang totoo yon? Baka pinag lalaruan niya lang ulit ako. Ayoko ng pag laruan.

"Wala kang sagot sa tanong 'ko." Ani niya.

"Wala ka ring sagot sa tanong 'ko jimin." Pag mamatigas 'ko kaya napapikit siya.

"Wala kang ideya tungkol sa'kin... If I desire for something then I get it no matter what happens." Ani niya na lalong nag pasakit sa puso 'ko.

"P-pero hindi mo 'ko desire..." A tear rolled down to my cheeks.

"Just, shut up!" My shoulder lift a little when he bang his hand on the bed making me to flinch in fear.

"Inaalagaan lang kita dahil may mentally ka, 'kung wala kang sakit chaeyoung hindi 'ko na sasayangin pa yong oras at gagawin 'kong miserable ang buhay mo." Ani niya, galit ang naka rehestro sa buong mukha niya kaya sinubukan 'ko ang sarili 'kong wag siyang sampalin.

"Do you care about me?" I asked him with my clam voice even i was crying right now.

"Shut up!" He raise his voice pero hindi ako nag patinag, tinitigan 'ko siya with my dangerious eyes that I was keeping for so long. Pero alam 'kong mawawala rin iyon dahil mahina akong tao.

Alam ng diyos, ramdam 'ko yong pag-aalaga niya sa'kin at alam 'kong gusto niya na akong saktan pero kinokontrol niya yong sarili niya na wag akong saktan.

Yong mata niya ay pula na dahil sa galit, his breathing become uneven as he clenched his jaws in frustration.

Bumuntong-hininga ako at hinawakan ang balikat niya at hinimas iyon.

"J-jimin, huminahon ka." Ani 'ko, iwinakli niya ang kamay 'ko.

"Huminahon? Why the fuc—" gusto 'ko siyang huminahon at wala na akong paraan para mapakalma siya kaya ito na lang ang pwede 'kong gawin.

I softy place both of my hand in his cheeks and lead closer to kissed him.

I place a soft kiss in his plumply lips, of course he was shocked dahil nakakadalawa na akong ganito sa'kanya, una yong papuntang party kuno at ito.

Gusto 'ko lang siyang pakalmahin dahil hindi 'ko maiwasang hindi gawin yon dahil sa hyper niyang mood. Binigyan 'ko lang naman siya ng isang halik at humiwalay na sa'kanya para makita ang gulat niyang mukha.

Nakakahiya!

Bakit 'ko ba kase ginawa yon?!

Umiwas ako ng tingin sa'kanya dahil malalim na ngayon ang tingin niya sa'kin.

"A-ang dami-dami mong sinasabi, hindi mo ba alam na nakakarindi—" hindi 'ko nagawang taposin ang sasabihin 'ko ng bigla niya akong hinalikan with a deepest kissed.

Parang lalabas ang puso 'ko sa dibdib 'ko dahil sa biglaan niyang pag halik sa'kin. He kissed me passionately making me want his lips to lock with mine forever.

He pushed me on the soft cushions and kissed me hungrily. He grabbed my hands and interwined his fingers with mine. He broke the kiss and looked into my eyes.

"Sa isang halik chaeyoung hindi mo matatangal ang galit 'ko." Paos niyang sambit sa'kin. Napapikit ako ng bigla nanaman niya akong hinalikan, bumaba ang halik niya papunta sa panga 'ko at leeg 'ko sucking and leaving a bites on my neck and collarbone.

Nakagat 'ko ang pangibabang labi 'ko kinokontrol na wag gumawa ng ano mang ingay.

"Your free to moan sweetheart." Bulong niya sa'kin with a tone of seductively, after he whispered that shit he bite my earlobe.

"Ahh~ j-jimin." I moan as he suck it leaving it with a red mark. He grabbed my neck from behind and kissed me deeply.

"Mmm~" a soft moan left from my lips, nag lakbay ang kamay niya sa loob ng shirt 'ko dahilan para ma shiver ako sa init ng kamay niya.

"J-jimin stop!" Ani 'ko at humiwalay sa'kanya.

"Bakit? Are you still shy for your daddy chaeyoung, your not gonna stop me because that was useless, parang hindi ko naman yan nakita dati." He tease me with a serious tone.

"T-tumigil kana..."

"Hindi 'ko kayang kontrolin Chaeyoung!" Sigaw niya sa'kin.

"Hindi!" Sigaw 'ko rin, muli na akong hahalikan pero itinabing 'ko lang ang mukha 'ko pakaliwa.

"Nag mamakaawa ako sayo, wag mo ng ituloy 'kung ano man yang binabalak mo." Pag mamakaawa 'ko.

"Bakit?" Tanong niya sa'kin, umiwas ako ng tingin sa'kanya at lumunok sa kaba.

"M-may... Ano kase... m-may."

"May ano?"

"May regla ako ngayon." Nahihiya 'kong ani 'kanya kaya pumikit na lang ako. Narinig 'ko ang marahan niyang pag tawa.

"Bakit hindi mo sinabi sa'kin ng mas maaga para na kontrol 'ko sarili 'ko?" Tanong niya bumuntong-hininga ako at tinignan siya.

"Uhmmm, hindi ka..."

'Nagtanong.'

Pinagtaasan niya ako ng kilay at sinabing.

"Bakit? Nahihiya kang sabihin sa'kin?" Ani niya na nag painit sa ulo 'ko.

"Hindi ako nahihiya! First time 'ko lang kaseng mag sabi sa lalaki na may regla ako!" Pag dedepensa 'ko sa sarili 'ko.

"Ang isip-bata mo talaga." After he said that he pinched my cheeks.

"Your lucky today." Ngumisi siya sa'kin, nagulat ako ng bigla niyang hilahin ang pangibabang 'kong labi dahilan para mapalapit ang mukha 'ko sa'kanya.

"Ngayon, I wouldn't have shown any mercy."  Lumunok ako sa kaba dahil sa sinabi niya.

I felt relief when he got up and started to walk outside, bumuntong-hininga ako dahil don.

'Ang akala 'ko may ibig pang sabihin yong sinabi niya. Ohh'

Hindi 'ko alam na may pagka bobo din to si jimin at pinaniwalaan ako, well best actress siguro 'to.

I closed my eyes and placed my hand on my chest. "Salamat sa diyos at pinaniwalaan ako."  Sambit 'ko ramdam 'ko ang malakas na pag kabog ng puso 'ko.

"Tch, kapag hindi 'ko sinabing may regla ako sigurado akong gagahasain na ako niyon." Ani 'ko.

Pero kapag regla lang ang ipangeexcuse 'ko sa'kanya kapag may balak siya, baka makahalata siya na puro regla na lang ang sinasabi 'ko, madeads pa ako sa excuse 'ko.

N

asabunotan 'ko yong buhok 'ko dahil sa inis, a tear started to embrace my cheeks dahil kapag umataki nanaman ang kalibogan ni jimin baka wala na akong masabi.

"Bakit kase gusto niya ako? Meron naman siyang eunbi 'kung gusto niya mayroon naman jang babaeng handang ibigay sa'kanya lahat."

Lahat ng babae gustong maka sex sa lalaking mahal nila... I felt like a slut he just want my body, can't he love me?

'No...'

Ayokong ginaganito niya ako, he treated me like slut but not a wife. Ayokong makitang may lust siya sa mata kapag tinititigan niya ako.

"Could I able to see love in his eyes instead of lust?"

'Imposible...'

Nakatulugan 'ko ang pag iisip at pag sasalita mag-isa.

"Aigo~ Chaeyoung, dear." Isang malambing na boses ang narinig 'ko kaya dahan-dahan 'kong ibinuklat ang mga mata 'ko. Napabalikwas ako ng si grandma iyon.

"Grandma? Magandang umaga po," ani 'ko habang kinukosot ang mata 'ko.

"Magandang umaga rin apo, siya nga pala nasaan si jimin?" Tanong niya sa'kin, gulat 'ko isyang tinignan.

"Wala po ba siya dito sa bahay?" Tanong 'ko.

"Wala."

"Nasaan nanaman ba nag punta yong baliw na yon?" Bulong 'ko.

Nagulat ako ng bigla siyang nag gasped kaya napatingin ako sa'kanya.

"Bakit po?" Tanong 'ko.

"Alam 'ko na apo 'kung saan siya makikita." Nakangiti niyang sabi sa'kin kaya nag taka ako 'kung saan.

"Saan po?" She smile at me and said.

"Sundan mo 'ko." Ani niya.

Dinala ako ni grandma sa likod nag bahay, hindi 'ko alam na may ganito pa lang kagandang harden sa likod ng bahay nila jimin.

"Ang ganda naman po dito," ani 'ko, inilibot 'ko ang panitingin 'ko at nakita 'ko si jimin na nakaupo sa bench habang umiinom ng kape.

Kala 'ko puro alak lang ang kayang inomin, kape rin pala.

"Ano bang ginagawa niya jan?" Tanong 'ko, narinig 'ko ang mahinang tawa ni grandma kaya muntik nanaman akong atakihin sa puso dahil nakalimutan 'ko nga palang may kasama ako.

"Hinding-hindi makakalimutan ni jimin ang gusto ng mama niya, kahit pa na mayroon siyang ganyang ugali, heartless kumabaga." Ani niya.

"Po? Ano p—"

"Itong harden na ito ang pangarap ng mama niya." Ani niya at tinignan ako siyaka tinignan ang kabuaan ng harden.

"His mother was very fond of gardening, she used to spend most of the time in garden." Ani niya, napatingin ako kay jimin na patuloy lang sa pag inom ng kape.

"Nang mamatay ang mama niya itong harden na ito ay Hindi natapos. Napag desisyon ng apo 'ko na ituloy ang naiwan ng mama niya kaya ito na ngayon ang harden ng mama niya." Ani niya dahilan para mapangiti ako.

"Pinangalanan niya itong as jiwan park." Ani niya. I was too much flustered, means this demon created a piece of heaven?

"Alam mo hija, na kita 'ko ang mama ni jimin sayo, you are like her." Matamis na ngiti ang iginawad niya sa'kin.

"Napakabait mong bata, malambing, inosente, katulad niya at hindi gaya niyang si jimin parang tatay niya, ang anak 'ko." Nakangiti niyang ani sa'kin kaya natawa ako.

Anak niya pala si Mr. Park.

"His dad never realize his wife's love, hindi nito nakita 'kung paano ang pag hahalaga ni jiwan sa'kanya, pero huli na ng marealize niya ang halaga at pag mamahal ng asawa niya, she was gone too far away from him." Malungkot niyang ani animoy binabalikan ang napagusap ng kanyang anak.

"Pero... mabait yong tatay niya unlike him."  Ani 'ko at inalis ang tingin kay jimin at tinignan si grandma.

"Hija, ang isang tao ay nag babago rin." Natatawa niyang sambit. Muli niyang tinitigan ang apo bago ako tinignan.

"Masama rin ang ugali ng dad ni jimin noong kabataan niya, pero maniwala ka man sa hindi napabago ng mama ni jimin ang papa niya." Bumuntong-hininga si grandma at hinawakan ang aking balikat.

"Sana marealize ninyong dalawa ang pagmamahal niyo sa isa't-isa bago pa mahuli ang lahat." Nakangiti nitong sambit animoy pinalalahanan ako. Bumuntong-hininga ako af ngumiti ng marahan.

"Wag ho kayong mag alala la, lahat naman mangyayari yan according to god's plan atsyaks naniniwala ako sa diyos na gusto niyang masaya kaming dalawa ni jimin." Nakangiti 'kong ani.

Ngumiti ito ng marahan at tumango. "Sige na hija, tawagin mo na si jimin." Ani niya na ikinagulat 'ko.

'Bakit ako?'

"Ako?" Tanong 'ko habang nakaturo sa aking sarili tumango ito kaya wala na akong nagawa kundi ang tumalikod. Dahan-dahan akong nag lakad papunta sa gawi ni jimin pero biglang lumikod ang mata 'ko and there i spotted a grave.

Hindi 'ko tuluyang pinuntahan si jimin instead pumunta ako sa puntod na yon.

Lumuhod ako sa harapan niyon at hinimas ang puntod atsyaka ipinikit ang mata.

"Rest and...peace." i whispere, nag tanggal ako ng isang sing-sing at inilapag iyon sa puntod.

"Anong ginagawa mo dito?"

Kamuntik na akong mapatalon at maapakan ang puntod ng biglang may nag salita sa likuran 'ko napalingon ako bigla sa likuran 'ko.

Nasilaw ako bigla dahil masilaw ang sinag ng araw sa likuran ni jimin.

Tumayo ako at pinagpagan ang kamay 'ko. Habang nasisilaw pa rin sa liwanag ng araw, bigla naman itong humarang sa araw siguro nakita ang mukha 'kong nasisilawan.

"Ah, dinala lang ako rito ni grandma." Ani 'ko. Tumingin ako sa likuran ni jimin at nag taka ako dahil wala na si grandma doon 'kung saan 'ko siya pinagiwanan.

"Nasaan siya?" Tanong ni jimin at tinilingon ang likuran niya.

"Hindi 'ko alam, naandoon lang naman siya kanina eh." Ani 'ko. Nawala bigla sa'kin ang tingin niya at napunta iyon sa puntod.

Nakita 'ko doon na may nilagay nga pala akong sing-sing.

"Dapag meron jang bulakbulak keysa jan sa singsing, eh alam 'ko naman na mahal ng mama mo yong mga bulaklak at sigurado ako malulungkot o magagalit mama mo kapag pumitas ako dito ng bulaklak." Ani 'ko at tinignan ang kapaligirang punong-puno ng iba't-ibang bulaklak.

Bigla akong nahiya at napakamot sa batok 'ko.

"Jimin, salamat nga pala sa mangingimbita kay papa kah—" hindi 'ko na natapos ang sasabihin 'ko ng wala manlang siyang emosyon nanakatingin sa'kin nagitla ako ng bigla siyang tumalikod.

"Let's go." Sambit niya at nauna ng nag lakad.

Napanganga ako dahil don, tignan mo tong taong to ako na nga tong nag papasalamat hindi pa naappreciate!

Masama ang tingin 'ko sa likod ni jimin, mas lalo lang yatang lumala ang sama 'ko ng tingin ng lumingon siya sa'kin.

"Hindi ka ba susunod?" Tanong niya bumuntong-hininga na lang ako at umirap.

"Oo ito na!" Sigaw 'ko padabog na sumunod sa'kanya.

Nang makapasok ay dere-deretso lang ang lakad ni jimin sa taas kaya dumeretso ako sa kusina, natagpuan 'ko doon si grandma ng may hinihiwa.

"Grandma! Bakit niyo ho ako iniwan don?" Reklamo 'kong tanong sa'kanya.

"Ang akala 'ko ay mag uusapa kayo, kaya umalis na ako doon." Inosente niyang sambit.

"Lola dapat hindi ninyo na iniiwan ang isabg bata sa hardin." Biglang sumama ang timpla 'ko ng marinig 'ko ang boses ni jimin sa likura.

'Anong bata?!'

"Ako bata? Anong pinagsasabi mo?" Naiinis na tanong 'ko sa'kanya tinaasan niya ako ng kilay at inayos ang kanyang damit.

"Oh bakit? You are just grown tall, well otherwise your brain is like a kid." Ani niya na kinainisan 'ko pa lalo.

"Hindi ako bata jimin..." ani 'ko habang masama ang tingin sa'kanya.

"Isip bata ka!" Ani niya. Mas lalong sumama ang mukha 'ko dahil don.

"Apo jimin, wag mong inaasar ang asawa mo." Natatawang ani ni grandma.

"Hindi 'ko ho siya inaasad la, i am just stating the fact." Ani niya at umupo.

Malakas na lang akong bumuntong-hininga at pumikit, tumalikod at sinusubukan e cool down ang sarili.

"Siya nga pala, nasaan si eunbi?" Bigla akong napatingin kay grandma ng sambitin niya iyon. Nakatingin ito kay jimin na ngayon ay kumakain na.

"Diba kasama mo siya kahapon?" Tanong 'ko kay jimin, tinignan ako ni jimin at tinaasan ako ng kilay.

"Paano mo nalama?" Tanong niya sa'kin napatingin ako kay sa isang tauhan ni jimin na nakatayo sa living room nakita 'kong umiling siya giving me a sign na to tell jimin.

"Nakita kitang kasama mo siya." Pag sisinungaling 'ko.

"Nag papahinga siguro siya sa bahay niya." Malamig niyang ani na nag pakunot ng noo 'ko.

"Anong ibig mo dong sabihin?" Tanong 'ko sa'kanya, tumikom lang ang bibig 'ko ng bigla niya akong tinignan ng masama.

"Aren't you asking too much question? Kumain ka na lang jan ng mabilis." Ani niya na dahilan para mapatingin ako kay grandma.

"Boss." Napatigil ako bigla sa pag upo ng sumingit si jeha.

"Speak!" Sigaw nito dahilan para mapatalon ako sa gulat.

"Kailangan na po nating umalis, dadating na po ang ships in 1 hours." Ani nito, narinig 'ko pa ang buntong-hininga ni jimin bago ito tumango tinapos muna nitoa ng pag kain bago tumayo.

"I have some work to do, i am going for a mission, i will get 4 to 5 days to come." Seryosong ani ni jimin.

Para akong nasamid sa sarili 'kong laway.

"Ayos ka lang ba chaeyoung?" Nag aalalang ani ni grandma napatingin naman sa'kin si jimin, tumango ako kay grandma at tinignan si jimin.

"4 to 5 days?" Tanong 'ko, tumagilid ang ulo niya at ngumisi.

"Nag aalala kaba sa'kin?" Tanong niya.

"H-hindi naman sa gano—"

"Mas mabuti 'kong wala ka nalang pake alam sa'kin." Ani niya at tumalikod.

________________

Welcome back sa'kin dito sa mafia
Sweetheart! YAY!

okay... una sa lahat sobrang thank for giving this book so many readers like 3k!

Grabe sobrang saya 'ko na 3k na to! Also i just wanna say sorry for those who keep waiting for my updated. Sorry sa inyo dahil it's beens months, like inabot ng months na marami bago 'ko sinubukang bigyan ng updated tong mafia sweetheart.

Ang dami kaseng nangyari sa'kin.

Kaya na rin siguro tinamad at nawalan ako ng ganang mag update dahil we lost our dogs, hindi lang isa kundi anim na aso ang nawala samin kaya nawalan ako ng ganang mag updated and now that i'm not feeling well, i can manage naman na bigyan siya ng update.

So ayon sorry talaga sa matagal ng nag hihintay sobrang sorry, hindi ako makabawi dahil nga i am not feeling well today kaya hindi ako makabawi.

So ayon lang happy 3k read mafia sweetheart!

And kung may makikita man kayong erros bear with me luvx's yon lang, and ready na akong saktan ulit ni agnes at alfredo!

Ba-bye!