TMS: 두 (02)
CHAEYOUNG POV.
"Pa, Ma, Naandito na ho ako!!" Sigaw ko habang hinuhubad ang mga sapatos ko, nag angat ako ng tingin at nadatnan 'kong naandon pa'rin si Papa sa sala.
"Oh... Chaeyoung-ah---" hindi na natapos ni papa ang susununod nyang sasabihin nang sumingit si Mama sa usapan namin.
"Oh....Hija nakauwi kana...Mag bihis kana nang maganda ...Aalis na tay---"
"Hindi sya aattend ng kasal."
"Bakit?"
"Ayokong mapansin sya ng 'kung sinong mafia nanaroroon!!"
"Pero---" hindi na magawang makapag salita ni mom nang putilin ni Papa 'yong sasabihin nya.
"Chaeyoung!! Narinig mo ba ako?" Mabilis akong tumango kay papa.
"Oh ho!!" Narinig ko pa ang pag buntong hininga ni mom kaya napatingin ako sa'kanya, makikita ang pagkadismaya sa mukha nya kaya hindi ko ma iwasang malungkot.
"Sige...Sabi mo e!!" Pero ganon na lang ang pag tataka ko nang ngumisi sya sa'kin. Agad na kuha ni papa ang atensyon ko nang mag salita sya.
"Mauuna na muna ako sa venue... paghandain nyo si Sana...Chaeyoung tulungan mo ang mom mo!!"
"Oh 'ho!!" Agad akong napatango sinundan ko pa sya ng tingin pumuhit sya sa doorknob at lumabas doon, hindi ko inalis ang paningin ko don kasabay ang pag higop ko nang hangin at ibuga ito hindi ko pa'rin inaalis don, natinag lang ako nang mag salita si Mom.
"Charyoung hija... Pahandain na natin si Sana sa kasal nya!!" Lalo akong nag tataka nang ngumisi ito sa'kin, sa loob loob ko na kakainis ang paraan ng pagkakangisi nya sa'kin nag salubong ang mga kilay ko sa inis pero pinigilan ko at pilit na ngumiti sa'kanya.
"Sige ho!!" Hindi ko na sya hinintay nag tulo tuloy ako sa pag lakad papunta sa kwarto ni sana, naramdaman ko pang sumunod sya sa'kin pero hindi ko na'rin pinansin iyon.
Nang makapasok ako sa kwarto ni sana ganon na lang ang panlalaki ng mata ko nang may na katayo na lalaki sa tabi nya!!
"Sino ka?!" Salubong ang mga kilay kong sinalubong ang tingin nya, wala syang emosyon nanakatingin sa'kin kaya lalo akong nag taka.
"Ako si Park chanyeol!!" Mas lalong nag salubong ang mga kilay ko nang ngumisi sya, hindi ko maiwasang ma gulat matapos marinig ang pag papakilala nya.
"B-Boyfriend mo?!" Taka 'kong tanong kay sana, agad na tumango si sana sa'kin hindi ko inalis sa lalaki ang paningin ko dahil sa pangisingisi nya ay nakaramdam nanaman ako nag matinding inis!!
"Tama ka..."
"Bakit sya naandito?!" Inis 'kong tanong sa'kanya, bumuntong hininga na muna sya bago muling tumingin sa'kin. Hindi sya nag salita kaya pinangunahan na sya ng boyfriend nya.
"Mag tatanan kami!!" Agad na nanlaki ang mga mata ko matapos nya 'yon sabihin. Agad akong bumaling sa'kanya na may nag tatanong.
'Tanga ba sya?! Kapag ginawa nya 'yon sigurado akong papatayin sya ni jimin!!'
"A-Ano?!" Taka 'kong tanong, nanglalaki pa'rin ang mga mata ko, nag papalit palit ang mga paningin ko sa kanilang dalawa, narinig ko ang malakas na buntong hininga ni sana bago ulit tumingin sa'kin.
"Papaano 'yong kasal?!"
"Wag kang mag alala Chaeyoung... magiging maayos din ang lahat." Hindi ko manlang nilingon si mom nang sabihin nya 'yon deresto lang ang tingin ko kay sana na ngayon ay nakababa ang paningin.
"Ha!" Singhal ko, agad 'kong nilingon si mom na ngayon ay nakatingin na'rin sa'kin, napangiwi ako sa reaksyon ng mukha nya. Naiinis ako kase nakuha nya pang ngumisi na ganon na ang sitwasyon. "Magiging maayos ang lahat?! Saan nyo ho na kuha ang katangang yan huh?! Sa tingin nyo hp maayos to?! Alam 'kong nagiging OA ako pero mali naman yatang pababayaan mo si sana na tumakas na lang, ang masama pa mag tatanan sya kasama 'tong lalaking 'to!!" Tinuro ko pa si chanyeol na ngayon ay seryosong na katingin sa'kin. Iniwas ko ang paningin sa'kanya atsyaka bumaling kay Mama na ngayon ay masamang na katingin sa'kin.
Wala akong pakialam 'kong na babastusan na sya dahil hindi tama ang mag tanan kasama sya, paniguradong mapapatay sila ni demonyo!!
Hindi ko maiwasang magalit, hindi ko alam ang gagawin, pababayaan nya na ganon ganon na lang papaano kong mapahamak sya, sila sa gagawin nilang pag tatanan.
"Mapapahamak kayo sa gagawin nyong pagtanan nyan sana!! Alam mo naman ang ugali ni demonyo hindi sya titigil makuha ka lang!! Kung hindi ba naman kaseng hindi ka nakinig kay papa hindi to mangyayari!!"
"So ang pinopoint mo dito na kasalanan ko pa!!"
"Bakit sino sa tingin mo ang may kasalanan?! Ako?! Ha?! Ako?! Hindi ako si sana, ako si Chaeyoung!!"
"Pinag bibitangan mo ako kung ganon?!"
"'Kung ayon ang dating sayo ay baka nga!! Hindi ako nag mamayabang, iniisip ko lang ang kapakanan mo, nyong dalawang mag jowa hindi titigil si Jimin pakasalan mo lang sya alam 'kong hindi ko alam ang mga nangyari pero sa mga naririnig ko 'kong ganon kasama si jimin ay kuntento na ako na manahimik!!" Bumuntong hininga ako, katahimikan ako na muntawi saaming apat, hindi ko mapigilan talagang magalit ng todo sa'kanila. Hindi ko maramdaman 'yong puso ko kase kumakalabog ito na pwede nang lumabas sa dibdib ko dahil nag wawala ito.
'Mapapahamak talaga sila kapag ginagawa nila ito!!'
Narinig ko pang bumuntong hininga si sana bago bumaling sa boyfriend nya na ngayon ay derestong na katingin sa'kin.
"Chan...pwede bang lumabas ka muna... bigyan mo ako ng oras makausap lang sya!!" Agad na ngumiti si Chanyeol.
"Sure!!" Hinalikan nya sa labi si sana bago umalis, bumuntong hininga ulit si sana bago tumingin sa'kin. Hindi ko inaasahan ang pag kilos nya, mabilis nyang hinawakan ang kamay ko at mahigpit iyon, sinusubukan 'kong kumawala sa'kanya pero sandyang malakas sya.
Mataim tim ang mga mata nyang nakatingin sa'kin masama ang tingin nya sa'kin, alam kong kinokontrol nya ang sarili nyang hindi ako saktan pero hindi ko hahayaan palampasin ko tong araw na to dahil wala akong maling ginawa, pinangaralan ko sya sa anong makakabuti sa'kanyan.
Hindi ko sinasabing pakasalan nyang si jimin, hindi ko sya pinipilit, mismo ang sarili nya ang nag lagay sa kapahamakan na ngayon ay hawak na sya ni demonyo hindi na sya makakawala at wag nyang aasahan na makakatulong ako dahil wala akong lakas kay jimin, wala akong pera para mabayaran 'yong inutang ni papa pero gagawa ako ng paraan mabawi lang sya.
"Anong ginawa mo?!" Mahinahon 'kong tanong sa'kanya. Tiim bagang inilapit nya ang mukha ko sa mukha nya.
"Suotin mo to!!" Nanlaki ang mata ko nang sabihin nya 'yon, kinuha nya 'yong trahe de boda na puti, hindi ako na makagalaw,
'H-hindi!!'
"B-bakit???" Bumuntong hininga sya at sinamaan ako ng tingin kaya inis akong sinalubong ang tingin nya. "Pwede bang wag mo kong samaan ng tin---"
"Kapag na laman ni jimin na umalis kami sigurado akong hahanapin nya ako...at kapag pumunta ka doon bilang isang bride sa kasal... hindi sya mag tataka pero malalaman din nya na hindi ako ang naandoon pero sa oras na 'iyon na sa eroplano na ako!!!"
"Ano?! Hindi ako pupunta!!" Giit ko sa'kanya sinubukan ko kumawala pero malakas sya kaya buong pwersa 'kong itinanggal ang kamay nya sa kamay ko at dinuro sya. "Wag mo kong isali sa katangahan mo sana, ni hindi ko nga alam 'iyong lalaking 'yon sa totoo lang!! Ikaw mismo sa sarili mo na alam mo na mapanganib na pumunta sa ace club pero hindi ka nakinig!! Masyadong matigas yang ulo mo!!" Napa singhal ako, hindi ko alam pero nabubuo na 'yong galit sa puso ko.
Hindi ako napapagod pero nag hahabol ako ng hininga habang masama ang tingin sa'kanya. Nag hahalo halo ang emosyon ko.
Galit.
Kaba.
Takot.
Pagkadismaya.
Inis.
Lungkot.
Lahat ng yan nag hahalo halo sa'kin hindi ko nga alam 'kong bakit ganito ako mag react, hindi normal ang ganito, hindi biro, ako ang inaasahan nyang pumunta sa kasal nila habang sya mapapakasaya sa boyfriend nya tapos ako maiipit ako sa katangahan na ginawa nya!!
"Please!!" Pag mamakaawa nya.
"Ya!! Hindi ko gagawin 'yon!! Hindi ko kasalanan to ikaw mismo ikaw ang may kasalanan, hindi ko masasabing sinisisi kita pero parang ganon na nga, hindi ko rin alam ang gagawin nang malaman kong ikakasal ka kay jimin, sana hindi to tama, baka ako pa ang makaramdam sa kasalanan m---"
"Dahil sa nanay mo sa tingin mo bakit kami nag dudusa ngayon?!"
"Anong pinag sasabi mo?"
"Narinig ko ang usapan nyo ni papa... nangutang si papa para sa paggamot ng iyong ina at ngayon nais nya akong pakasalan!! Well...Hindi ko gagawin ang ano mang gusto ni jimin!!! Atsyaka ang pag kakatanda ko nanay mo sya, dapat ikaw tong pakasalan si jimin hindi ako!!" Giit nya.
Hindi ko magawang mag salita sa sinabi nya. Wala akong naramdaman kong hindi kaba!! Kinakabahan ako sa kong anong pwede nilang gawin sa'kin. Mas lalo akong kinakabahan at pinangungunahan ako ng takot ko na baka anong magyari sa'kin oras na pakasalan ko si jimin.
'A-anong gagawin ko?! Wala na akong takas dito!!'
"S-sana, naririnig mo ba yang sinasabi mo, ikaw ang gusto nya at hindi ako!!"
"Pero hindi ko sya gusto!!!!" Sigaw nya sa'kin binaba ko ang tingin ko dahil sa sigaw nyan yon, ngayon nya lang ako sinigawan pero hindi na bago sa'kin dahil sinisigawan nya 'rin naman ako paminsan kapag hindi ko sya sinusunod.
"Wag kang tanga sana..."
"Sa ayaw man at sa gusto mo... pupunta ka doon bilang bride nya. At ako aalis ako dito kasama boyfriend ko."
"Sana...baka na kakalimutan mo at sa katangahan mo...mapapatay nila si papa, pati na rin ako!!"
"Wala-akong-pakialam..." Natigilan ako dahil doon.
'Wala syang paki kahit mamatay si papa, pati ako!!'
Mabilis na nadurog ako puso ko nang sabihin nya 'yon mahal ko sya biglang kapatid ko pero wala syang paki sa'kin, minahal sya ni papa pero wala syang paki rito.
"Dahil to sa nanay mo...dapat lang na ikaw ang magdusa...hindi ako!" Bumuntong hininga sya bago ako sinamaan ng tingin.
"Pwede mo ba tong gawin sa nanay mo?!"
Blangko ang utak ko wala akong makuhang letra na makakapag tigil sa kasalan nya, wala akong lusot nakakainis para akong na tangang, mabilis na nangilid ako sa luha pero dahil hindi ko na ma pigilan mabilis itong tumulo habang deresto parin ang tingin nya sa'kin.
Mabilis na nanlambot ang mga mata nya habang derestso lang ang tingin nya sa'kin. Iniwas nya ang tingin sa'kin patuloy lang ang pag tulo ng luha ko.
"Mahal ko si Chanyeol sobra!!" Doon ko lang na kita na nangingilid na luha na rin sya.
"Pwede mo bang isakripisyo?!"
"Sana hindi... h-hindi ko to magagawa!!"
Bumuntong hininga at mariing pumikit pero ilang sigudo rin ay iminulat nya ang mga mata nya habang tumutulo pa'rin ang luha nya, alam kong nawawalan na sya ng pasensya pero mas higit na nawawala ang pasensya ko kanina pa.
"Sige...Tama na...Ma!!!" Tawag nya kay mom agad ko naman nilingon si Mom pero masama ang tingin nya sa'kin. Mabilis akong nag panic at hindi ko alam ang gagawin nang may sabihin pa si sana.
"Turokan mo na!!" Mabilis kong naramdaman ang pagsak sak na karayom sa leeg ko napasigaw ako sa sakit, nasapo ko ang noo ko nang maramdaman ko ang pag kahilo dahil hindi ko na kaya ay napatumba na lang ako.
'M-mali to!!!'
___________________________
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro