CHAEYOUNG POV.
"Dapat na ba kitang patayin? Huh? But i won't like to kill my obssesion." Nag lapat ang labi 'ko, nanginginig ang buo 'kong katawan dahil sa takot na baka paputukan nanaman niya ako tulad kanina.

"The hunger game has begin honey, you are only safe with me." Mariin niyang sambit, nakikinig lang ako sa lahat nang sinasabi niya wala akong balak na kumprontahin siya dahil ayaw 'kong masaktan.

"Lahat nang nakapaligid sayo ay gusto ka, hindi mo ba nahahalata na miski si suga ay gustong gusto ka, isa lang naman kitang asawa chaeyoung kaya walang pwedeng mag nakaw sayo sa 'kin." Diniinan niya ang baril niya sa pisngi 'ko dahilan para mapapikit ako nang mariin, my breathe is heavely.

"Wag mong susubukan na tumakas sa 'kin." Dahan dahan na tumulo ang luha 'ko, natatakot ako sa 'kanya hindi 'ko man lang maipaliwanag 'kong bakit ako tumakas.

"Hoy! Pakawalan ninyo siya!" Utos niya sa mga tauhan niya, agad naman itong sumunod at kinalas ang tali sa kamay, katawan at paa 'ko

"Sunugin ninyo na rin ang kabaong na yan." Seryoso niyang sambit tinuro niya pa ang kabaong na nasa sahig, napatingin ako doon, dalawa sa tauhan niya ang nag buhat niyon at inilabas, sinundan 'ko lang sila nang tingin habang natulo ang luha 'ko

Napatitig ako 'kay jimin, seryoso lang ang tingin niya sa mga tauhan niyang inililigpit ang mga pinatay nila.

'How can someone be so heartless....he killed that innocent child still he is not feeling guilty about it.'

Tinititigan 'ko lang siya hanggang sa mag lakad siya papalabas, hindi pa man siya nakakalabas ay huminto na siya at nilingon ako nagitla ako dahil doon dahil seryoso at malamig na tingin ang sinalubong niya sa 'kin.

"Hindi ka ba susunod?" Seryoso niyang sambit, he's voice is husky that made me scared.

"S-susunod ako." Mahina 'kong sambit, nakita 'ko siyang tumalikod at nagpatuloy na sa paglakad, napabuntong-hininga ako at mabilis na pinunasan ang luhang bilang pumatak at sumunod na lang sa 'kanya sa sasakyan.

Inabot kami nang sampong oras para makapunta sa masion niya, wala lang siyang kibo kanina, mula pa sa byahe ay wala siyang kibo. Kaya napabuntong-hininga na lang ako.

'Galit ba siya sa 'kin?'

Napangunot nang hard na hard ang noo 'ko.

Teka ka nga?! Anong pakialam 'ko naman jan? Pagtapos niya akong tutukan ng baril at paputukan ako may gana pa akong mag isip nang ganyan,

Galit! Edi magalit siya wala akong pake. Letse siya!

Pero...baka mag kamali siya, as much as possible 'ko gusto 'ko naman talagang mag paliwanag sa 'kanya 'kong bakit ako tumakas, well actually may balak naman talaga akong tumakas 'kong hindi lang sana ako nag tiwala kay Mr. Lee edi sana nasa puder na ako nang tatay 'ko ngayon.

'Boba Chaeyoung!'

Huminga ako nang malalim bago tumingin sa 'kanya, he was sitting in the sofa while he's head is rested

Binasa 'ko muna ang labi 'ko, makailang ulit pa akong umiling 'kong paano 'ko siya tatawagin dahil natatakot ako.

Hot-temper pa naman 'yan, di bale nang babarahin 'ka hindi e, dinaig pa ang babae 'kong makapanakit. Muli akong huminga nang malalim bago siya tawagin.

"J-jimin?" Letse! Kalma mo lang self mo Chaeyoung, mapapatay ka niyan.

Napaatras ako nang bigla siyang mag mulat at tignan ako, tignan pa lang niya ako ay natatakot na ako e, umuurong na ang dila 'ko punyeta!

Napatingin ako sa sahig nang may marealize ako, bigla akong napahawak sa bibig 'ko nang tawagin 'ko siya sa mismong pangalan niya.

'Katangahan!'

Napayuko ako nang tudo nang tumayo siya at seryosong-seryoso at malamig na malamig na titig na titig sa 'kin, he even not break our eye contact.

"I-i'm sorry." Panay ang atras 'ko dahil patuloy lang siya sa pag lalakad hanggang sa maramdaman 'kong nakasandal na ako sa pader. Tears formed in my eyes as i see my scared face in his fierceful eyes.

"M-master---" hindi 'ko na natapos ang sasabihin 'ko nang bigla niyang ilagay ang hintuturo niya sa labi 'ko.

"Shhh, i don't want to hear any word from you." He leaned closer towards me. Napabuntong-hininga siya.

"Wala ako sa mood para saktan kita." Nakahinga ako dahil doon, napangiwi pa ako mabuti na lang ay bumababa ang tingin niya sa sahig kaya ngumiwi ako pero nabalik lang ang takot 'kong mukha nang ibalik niya ang tingin sa 'kin.

"I want to give you something more intense than that." Nanlaki ang mata 'ko.

"A-anong ibig mong sabihin?" Natatakot na tanong 'ko. 'Kong ano man ang binabalak niya sana wag nyang gawin please lang...

"Malalaman mo rin." Humahampas ang mainit niyang hininga sa labi 'ko. Tinagilid niya ang mukha niya habang papalapit nang papalapit sa 'kin, his lips were almost touching mine.

"Ay butiti---" nagulat ako dahil may biglang taong sumulpot sa kaliwa 'ko, nakalagay ang isa nitong kamay sa kanan 'ko habang kay jimin naman ay nasa kaliwa. Edi nasagitna nila akong dalawa nakakakulong dahil sa mga katawan nilang dalawa.

Tumaas ang tingin 'ko sa mukha nang 'kong sinong lalaking iyon, agad nanlaki ang mata 'ko nang makilala 'kong sino 'yon.

Suga...

'Paktay...'

Galit ang nakita 'ko sa mukha ni Suga habang nakatingin sa 'kin nang deretso.

"Wala kang karapat para galiwin ang pag aari 'ko jimin." Seryoso ngunit may riin ang boses na sambit ni suga habang nakatingin sa 'kin. Napatingin ako kay jimin nang gumalaw ito at ngumisi sa sinabi ni suga.

Walang habas na hinila niya ako papalapit sa 'kanya at itinago ako sa likuran niya.

"Pag aari mo?" Tumaas ang balahibo 'ko nang lingonin ako ni jimin at tinignan ako mula ulo hanggang baba.

"I didn't see you name anywhere, i can only see my bites and kiss marks on her neck." Nakangisi nitong sambit, nakita 'kong umigti ang panga ni suga at sinamaan ng tingin si jimin.

"So, you can't claim her as yours." Mas lalong dumilim ang mukha ni suga dahil sa sinabi ni jimin. Natatakot na ako kay suga kaya mas lalo pa akong napatago sa likuran ni Jimin.

"Hyung, asawa 'ko siya ako lang ang may karapatan sa 'kanya." Seryoso na sambit ni jimin.

"Asawa? Tinatrato mo ba siya bilang asawa?" Umismid si suga.

"It's our own matter...wag kang makisawsaw saming dalawa." Napakagat ako sa labi 'ko.

"Asawa? Tinatrato mo ba siya bilang asawa?"

That stabbed me like a knife...tama siya, hindi ako tinatrato ni jimin bilang asawa niya. Pinakasalan niya lang naman ako sa walang ka-kwenta-kwentang posisyon na yan e!

"Bakit ba hindi mo na lang siya layuan, go Grab another girl Hyung." Sambit ni jimin, he holf my hand tightly.

"Kapag iniwan 'ko siya sayo, masasaktan lang ang pride 'ko at kapag bumalik na si sana...you are going to let her go." Seryoso na sambit ni suga.

"Tama ba ako jimin?" Ngumisi ito at tinitigan nang deretso si jimin. "You are the mafia king who never let his desire to let go." Napatingin ako kay jimin nang wala man lang siyang masabi sa mga sinasabi sa 'kanya ni suga.

"Want to leave your desire for Chaeyoung?"

"Masasaktan lang pride mo jimin." Pumunta ito sa gawi namin at tinapik nito ang balikat ni jimin.

"So...let me take Chaeyoung and you complate you desire." Seryosong sambit ni suga. Humigpit ang hawak sa'kin ni jimin dahilan para mapatingin ako sa 'kanya.

Seryoso ang mukhang tinitigan niya si suga at nag salita.

"Ok, i will let go of chaeyoung once i am satisfied." Tumuwid ang tayo 'ko at gulat na gulat na napatingin kay jimin.

'Ok, i will let go of chaeyoung once i am satisfied.'

Lumungkot ang mukha 'ko at nawalan nang ganang ibinababa ang kamay, hindi 'ko na ramdam ang kamay ni jimin sa palapulsahan 'ko dahil sa sinabi niya.

'Pakakawalan niya lang ako kapag satisfied na siya sa 'kin...'

"Hindi naman ako laruan..." mahina ang pag kakasabi 'ko non, gustong-gusto kong isigaw sa 'kanya 'yon pero wala akong lakas para sabihin iyon sa 'kanya. Napatingala ako, seryoso at malamig na mata ang sumalubong sa mata 'ko.

Ngumisi si jimin sa 'kin at hinala ako papalayo doon, i just let him drag me whatever he wants to go, ipinasok niya ako sa kwarto niya at pabagsak na isinarado ang pintuan.

"Master...bitawan ninyo na ho ang kamay 'ko." Seryoso at tulala 'kong sambit, hindi parin naman nawawala ang takot at kaba 'ko ngunit sa sinabi niyang iyon galit at sakit ang naramdaman 'ko simula nang banggitin niya ang katagang yon.

Nagulat ako dahil wala niyang habas na hinila ako at pabagsak na sumalubong ang likod 'ko sa pader dahilan para mapapikit ako nang mariin dahil naramdaman 'kong tumama ang buto 'ko sa pader, muli akong napaatras nang malakas niyang sinuntok ang pader sa kanan 'ko.

"Wag mo 'kong titignan!" Sigaw niya, nag lapat ang labi 'ko.

"Ano bang ginawa 'ko?" Mahina 'kong sambit, tinitigan 'ko siya galit lang ang nakita 'ko doon.

'Wala naman akong ginagawa...'

JIMIN POV.

'Tangina! Gano ba siya kainosente, naiirita na ako sa mata niya!'

"Master, bitawan ninyo na ho ang kamay 'ko." Pilit niyang inaalis ang kamay niya sa kamay 'ko ngunit hinigpitan 'ko lang ang pag kakahawak 'ko sa palapulsuhan niya, nakatitig lang ako nang masama sa'kanya.

"Mag tigil!" Sigaw 'ko dahilan para mabitawan niya ang kamay 'ko, nagulat siya sa malakas na boses 'ko na iyon at tinignan ako.

'Her voice is to sweet...i can't handle now!'

"Master---"

"Do you want your punishment?" Bumababa ang tingin niya at dahan dahan na umiling. "But i want to punish you." I whispered to her ears and her breathing ragged.

"A-ayoko---"

"Do you want your punishment to be harsh? Huh?" She again shooked her head.

"Whom do you belong? Chaeyoung i want an answer!" Marahas na sinapak 'ko ang pader dahil sa galit.

"I DON'T BELONG TO ANYBODY!" She looked at me with her teary eyes.

"Hindi ako pag-aari!" Tuloy tuloy na ang pagtulo nang luha niya at humihikbi na rin siya nang malakas, she started hit her hand on my chest. "Layuan mo 'ko demonyo ka!"

"Yah!" I grabbed her hands and pinned it to the wall. She struggle a lot to free herself from my grip she twisted her hands until she gave up.

"You are really a strong girl." Ngumisi ako sa 'kanya. "But not stronger than me, sweetheart?" Lumapit ako sa 'kanya nakita 'kong mabilis niyang ipinikit ang mata niya dahilan para mas lalong lumawak ang ngisi 'ko.

"Wag kang mag alala wala akong gagawin sayo. Ihanda mo na ang pag kain, nagugustom na ako." Mahinahon 'kong sambit, iminulat niya ang mata niya dahan dahan na tumango.

CHAEYOUNG POV.
"Napakabastos niya! Pandak naman! Bakit ba hindi na lang niya ako tratuhin nang maganda! Bakit 'yong mga katulong tinatrato niya nang maganda pero pag dating sa 'kin, para siyang nauulo na aso! Putrages!" Sambit 'ko.

Mabuti at walang tao dito, at ako lang ang nakaassign na mag hugas ng plato at mag luto ng ulam niya. Nanlaki ang mata 'ko nang may marinig akong yabag nang paa, kaya naman mabilis pa ako sa kabayo na inayos ang lahat.

Tumuwid ang pagkakatayo 'ko nang makita siya, seryoso ang mukha niya habang nakapamulsa ang dalawa niyang kamay sa skinny jeans niya.

"Anong inihanda mo?" Seryoso niya akong tignan at humarap sa 'kin. Mabilis 'ko inilagay ang hot pot sa lamesa at kinuha ang takip nito.

"Ano...Ox-bone soup at syaka kimchi fried rice." Nag lapat ang labi 'ko nang makitang dumilim ang mukha niya.

'Lalaki pa ba 'to! Nakakaasar na ha! Ang hirap kaya mag luto dito!'

"Hindi mo ba gusto? Gagawa na lang ako ng ba--"

"I'm okay with it." Kalmado ang boses niya nang banggitin niya iyon, dahilan para makahinga ako nang maluwag. Inilagay 'ko ang ox-bone soup sa magkok at inilagya iyon sa gilid niya, nag lagay na rin ako nang kimchi fried rice para may kanin siya.

Nakatayo lang ako sa gilid niya inaabangan 'kong tikman niya ang Ox-bone soup.

JIMIN POV.
Nag simula na akong kumain, wala akong panahon para icompliment ang niluto niya, ibinaba 'ko ang kutsara 'ko at tinignan siya.

"Eat with me." Napahawak siya sa apron na barbie bago gulat na nakatingin sa 'kin.

"Huh?" Tanong niya, bumuntong-hininga ako, alam 'ko naman sa sarili 'ko na dati rati'y ay ayaw na ayaw 'kong may nakakadalo ako sa pagkain miski si suga pati si taehyung, ayaw na ayaw 'ko na kasama sila sa pag kain.

Bukod sa 'kanya.

Pero ngayon na naandito si chaeyoung i want her to eat with me, ngayon lang yata ulit nangyari nang mag yaya akong daluhan ako sa pag kain.

"Kailangan 'ko pa ba yon ulitin?" She shooked her head and quickly sat infornt of me. Napatigil ang pag kain 'ko nang may mahagip ang mata 'ko.

"Same flower?" Nakatingin lang ako nang deretso doon, animoy may inaalalang mahalagang tao sa buhay 'ko.

'What the fuck?!'

"Mhh?" Agad akong napatingin sa 'kin nang marinig 'ko ang boses niya, napatingin din siya sa 'kin mag eexpect ako na matatakot siya sa 'kin pero hindi iyon nangyari tumingin siya nang deretso sa mata 'ko habang may pag kain ang bibig.

Nginuya niya muna iyon bago uminom nang tubig, at tinuro ang bulaklak na nasa gitna.

"Ah, ayan ba. Nakita 'ko lang yang flowerpot kaya nag lagay na lang ako nang fresh flower galing don sa hardin." Nakangiti niyang sambit. Nakatingin lang ako nang seryoso sa 'kanya.

"She also like the same flowers." Wala sasariling sambit 'ko nang may maalala ako.

"Anong sabi mo?" Nakangunot na ang noo 'ko nang tignan 'ko siya.

"Jimin-ah i like this flower so much."

"Anong problema?" Napunta lang ako sa huwisyo 'ko nang mag salita si Chaeyoung, pumikit ako nang mariin at huminga nang malalim.

I already move on her, bakit sa tuwing nakakakita ako nang relative sa 'kanya naiisip 'ko siya? I should just throw it away like what she do to me back then.

"Wala." Bumaba ang tingin 'ko sa soup na hinihigop 'ko. Sisip-sip na sana ako nang bigla niya akong pinigilan, napatingin ako sa 'kanya na may kunot ang noo.

"Uhh! This is not the way to drink." Nangunot ang noo 'ko sa sinabi niya.

"Hindi ka ba marunong kumain nang Ox-bone soup?" Tumayo sya at lumapit sa 'kin, sinimulan niya ang pag lagay nang gulay sa soup pati na rin ang sauce.

Kinalampag 'ko ang lamesa dahilan para magitla siya, natapon nang kaunti ang soup dahil medyo puno pa iyon, matalim na tinignan 'ko siya dahilan para mapaatras siya nang kaunti.

"Pwede bang tigilan mo ang pag-gaya sa 'kanya!" Sigaw 'ko sa 'kanya nakita 'ko pa ang pag pikit at pag angat nang balikat niya dahil sa ginawa 'kong pag sigaw.

"A-ano bang ginagaya 'ko?" Natatakot ngunit may taka ang tuno nang boses niya.

"I guess you don't know how to eat ox-bone soup!"

"Masarap kapag sinamahan mo nang kimchi fried rice."

CHAEYOUNG POV.
"Ano bang nangyayari sayo." Natatakot na sambit 'ko, wala naman akong ginagawang masama ako na nga itong tinutulungan siya dahil pansin 'kong hindi siya marunong kumain o hindi niya alam kong paano gawin.

'Wala naman akong ginagaya huh? Sino bang tinutukoy niyang 'sa 'kanya'?'

Matalim pa rin ang tingin niya sa 'kin ngunit nilabanan 'ko iyon.

"Bakit mo ba 'to ginagawa huh?! Bakit?!" Tumayo siya at malakas na hinila ang tela nang lamesa dahilan para tumilapon ang mga pagkain napaka dumi na nang kusina dahil sa 'kanya. Lahat nang plato ay basag na.

"Bakit mo yon ginawa?" Medyo na iinis na sambit 'ko, okay lang sana 'kong siya ang mag liligpit e, hindi! Ako! Ako! Hindi siya.

'Ano bang problema niya at nabubuhay nanaman ang masademonyo niya?!'

"Mag tigil ka!" Napunta ang paningin 'ko sa kamay niyang nagdurugo, nag panic ako at nag hanap nang tela o 'kong ano mang makakapagtigil sa dugo sa kamay niya.

"M-master yong kamay mo---" napatalon ako sa gulat nang bigla nanaman niyang kinalampag ang kamay niya sa lamesa. Nagugulat tinitigan 'ko siya.

Masyado na siyang nadadala sa emosyon niya. Wala akong magawa 'kong hindi ang tignan at panuorin lang ang lahat ng ginagawa niya dahil sigurado akong malalagot ako kapag nangialam ako.

"Wag na wag mo nang gagawin ang soup na 'to." Mariin na sambit niya, wala akong imik at tulala lang na nakatingin sa 'kanya.

"At itong bulaklak." Kinuha niya ang bulaklak ngunit kasama niyang kinuha ang bulaklak pati ang vase, nagulat ako nang itapon niya iyon sa mismo 'kong paa dahilan para mapatalon ako sa takot.

Hinilot niya ang sintido niya at tinaliman ako nang tingin.

"You are such pain in the ass!" Sigaw niya, bumababa ang tingin 'ko, bakit ganon okay naman kami kanina huh, he even asked me to eat with him but why he's temper is so short.

"Anong sabi mo." I was a bit disappointed. Nag simulang uminit ang kanan 'kong mata. "Sino bang may sabing pakasalan mo ako at sirain ang buong buhay 'ko." Pigil na pigil ang ginawa 'ko dahil nararamdaman 'kong ano mang oras ay tutulo na ang luha 'ko.

Alam 'ko naman na bubulyawan niya ako sa sinabi 'ko dahil maka ilang beses 'ko na iyan sinabi sa 'kanya, unti-unti parang nasasanay na ang katawan 'ko bukod kase sa paulit ulit na saktan niya ako hindi 'ko rin alam ang nararamdaman 'ko.

'Ayaw 'kong mapunta sa punto na magustuhan o mahalin kita jimin dahil buong buhay 'kong kakamuhian ang sarili 'ko kapag nag kataon na mahalin at gustuhin kita.'

Narinig 'ko ang pag ismid niya.

"Pakasalan ka, gusto 'ko lang naman na makuha ang posisy---"

"Alam 'ko... alam 'ko naman na gusto mo lang makuha ang posisyon nang tatay mo." Nag simula nang nag unahan ang luha 'ko, i looked up at him. He was looking at me with his cold and serious gaze.

I used to it.

"Pinakasalan mo na lang sana ang mga babaeng malalandi, bakit ako pa? Nag mamagandang loob ako sayo pero nakukuha 'ko lang ay pasa, why you always ends up hurting me?!" Humihikbing sambit 'ko. Yumuko ako at tinakpan ang mukha 'ko.

"Maging tao ka naman kahit saglit lang? Ginagawa 'ko naman ang lahat, nagiging mabait naman ako sayo kahit na sinasaktan mo 'ko." Mahinang sambit 'ko ,ngunit alam 'kong naririnig niya ang sinasabi 'ko.

"Sinisira mo lang ang buhay mo." Nanghihina 'kong sambit, ubos na ubos ako, hindi 'ko kayang mag tagal dito dahil mamamatay na lang ako sa pang to-torture niya sa 'kin.

'Babae ako, hindi kaya nang katawan 'ko ang ginagawa niya. Maging tao naman siya minsan.'

"Oh, alam 'ko na, trabaho mo nga pala ang sumira nang buhay hindi ba?" I sadly laugh.

"Do you even have a heart jimin huh? May puso ka pa ba? Bakit pumapatay ka pa nang mga inosen---"

"SHUT THE FUCK UP!" Napatalon ako sa sigaw niyang iyon, iyon ang pinaka malakas na sigaw na ginawa niya sa 'kin.

"Wag kang mag salita tungkol sa isang tao maliban na lang 'kong may alam ka tungkol sa kanila!" Seryoso ngunit may kataas ang boses na sambit niya, natikom 'ko ang bibig 'ko, kahit seryoso ang mukha niya kitang kita 'ko ang pamumula nang mata niya, nag sasalita siya habang nag iigti ang panga.

'Sinasabi 'ko lang ang totoo jimin, hindi sa lahat nang oras ay papatay ka, hindi lahat nang gusto mo ay makukuha mo, napakaraming madadamay nang dahil sayo.'

Gustong gusto 'kong sabihin lahat nang nasa-isip 'ko pero hindi 'ko kaya, tao rin ako...nasasaktan...hindi kinakaya lahat nang katawan 'ko ang pananakit niya sa 'kin.

Bahagya akong napaatras nang lumapit siya sa 'kin at marahas na hinawakan ang panga 'ko dahilan para lumubo ang nguso 'ko.

"Wala kang ideya tungkol sa 'kin!" Mariin na sambit niya, tuloy-tuloy ang pag tulo nang luha 'ko dahil doon.

'Di rin lahat ay alam mo tungkol sa 'kin jimin.'

"So, it will be better if you shut your freaking fucking mouth!" Mariin niyang sambit, marahas niyang binitiwan ang panga 'ko leaving me here crying and looking like a freaking mess.

Dahan dahan akong napaupo at umiyak.

"Ang tanga 'ko talaga." Sambit 'ko habang tinutok-tok ang noo 'ko.

"Hindi na ako magiging mabait sa 'kanya...bwesit siya! Akala 'ko pa naman mag babago siya kapag naging mabait ako sa 'kanya!" Nangigil na sambit 'ko.
Ngunit na tulo pa rin ang mga luha, pinunasan 'ko na lang iyon at nag simula nang linisan ang kinalat nang pandak na yon.

'Pandak ka talaga!'

__

~°~°~°~°~°~°~
HEY LUVX'S NEW UPDATER HERE! I HOPE YOU ENJOY READING THIS MUAH!