CHAEYOUNG POV.
"You have become my habit." Seryoso niyang sabi sa 'kin, malakas na loob na sinalubong 'ko ang matatalim niyang tingin.

"Pero isang araw, iiwan mo rin ako, hindi mo 'ko pwedeng ikulong dito habang buhay." Seryoso 'kong sabi sa 'kanya. Nakita 'ko pang natigilan siya sa sinabi 'ko, katahimikan ang namuntawi saming dalawa bago niya binasag iyon.

"Oo, tama ka...iiwanan kita, but only when i am completely satisfied." Napanganga ako sa sinabi niya, walang halong biro ang boses niya kaya...

Nasaktan ako.

"S-satisfied?" Tears were flowing from my eyes non-stop. "What is your satisfactions?" Nag crack pa ang boses 'ko dahil sa pag pipigil ng emosyon. He leaned closer towards me and i just turned my face away from him.

Para akong tinutusok ng paunti-unti.

Paunti-unti ay nahihiwa ang puso 'ko at hihintayin 'ko na lang 'yon humiwalay.

Ubos na ubos na ako, hindi 'ko na alam ang gagawin 'ko dito sa sitwasyon 'ko masyadong komplikado.

Ayaw 'ko na ng ganito...

"You, you are my satisfaction." Napapikit ng mariin ng bigla niyang hawakan ang baba 'ko at marahas na iniharap ang mukha 'ko sa 'kanya.

"Nakikita 'ko pa lang na natatakot ka ang saya saya 'ko," nakangisi niyang sambit sa 'kin.

"Ano bang ginawa 'ko sayo? Bakit mo ba 'to ginagawa sa 'kin?" Mahina 'kong tanong sa 'kanya. Hindi pa masyadong maganda ang pakiramdam 'ko at nadagdagan lang 'yon sakif dahil sa ginagawa ni jimin sa 'kin.

"Wala kang ginawa babe...just your innocence triggered my devil side." Nakangisi niyang bulong sa 'kin dahil para kilabotan ako, literal na tumayo ang balahibo 'ko pati na yata laman loob 'ko sa dulot ng hininga at boses niyang nakakakilabot.

"Pinapahirapan mo na ako." Inilagay 'ko ang kamay 'ko sa dibdib niya para ma maintain ang distansya sa pagitan naming dalawa. Mas lalo lang yata akong natakot ng mag dilim ang mukha niya.

"Iniisip mo ba na pinahihirapan kita? Huh?" Seryoso niyang tanong sa 'kin. Naitikom 'ko lang ang bibig 'ko dahil natatakot na akong mag salita pa.

"Hindi 'to tinatawag na pag papahirap, gusto mo bang makita 'kong anong totoong pag papahirap na sinasabi mo?" Tanong niya sa 'kin.

Para sayo jimin hindi torturing ang tawag don, pero ibahin mo 'ko ang mag linis ng bahay umaga, hapon, gabi. Hahawakan ang buhok mo kapag may nagawa kang mali, pupwersahin mong halikan ka, papaluin ka ng sinturon, sasampalin ka, pag bibiladin ka sa labas habang umuulan.

Hindi pa ba torture ang tawag don?

'Tangna may tuliling yata 'to sa utak e.'

Nagitla ako ng bigla siyang tumayo at hawakan ang kamay 'ko.

"Tumayo ka." Seryoso niyang utos sa 'kin.

"Bakit?" Taka 'kong tanong sa 'kanya, muntik na akong mabuwal ng marahas niyang hilahin ang kamay 'ko dahilan para mapatayo ako.

"Ipapakita 'ko sayo...'kong ano talaga ang pagpapahirap ang tawag." Sambit niya, muntik akong matapilok dahil bigla niya akong hinila at dinala sa 'kong saan.

"Saan mo ba ako dadalhin?" Natatakot na tanong 'ko sa 'kanya. Nang hihina na ako, hindi 'ko na rin maabotan ang mabilis na lakad niya. Sasaktan nanaman ba niya ako? Ayaw 'ko ng masaktan ulit jusko, tumigil ka na jimin.

May pinasukan kami, dark surrending me a soon as he opened the door. Napalunok pa ako ng may makita akong gaurds sa loob. Napaatras ako sa takot ng may makita akong hindi kilalang lalaki, nakatali siya sa upuan at ang dami niyang dugo na tumutulo sa buong katawan niya.

'Anong....'

Ang dami niyang pasa sa katawan, yong isa niyang mata ay namamaga at ang laki rin ng sugat niya sa likod, nakikita 'ko lang 'yong lagay niya...yong kondisyon niya, para na akong mahid na ewan.

This house is hell...how many secrets, grudge, sins and screams are hidden in this freaking house?

"Kilala mo ba 'to?" Napatingin ako kay jimin ng lumapit siya sa lalaki, bumalik sa lalaki ang paningin 'ko, nakayuko siya kaya hindi 'ko makita ang buo niyang mukha, muntik na akong matumba ng biglang hablutin ni jimin ang buhok niya dahilan para makita 'ko na ng buo ang mukha niya.

"Sinubukan ng gagong 'to na ipag sabi ang impormasyon ng park estate." Nagagalit niyang sabi sa lalaki, napatakip ako sa bibig 'ko ng bigla niya hampasin ang ulo nito sa lamesa. Ipinikit 'ko ang mata 'ko ng makitang may tumulong dugo sa ulo niya.

"Chaeyoung, buksan mo ang mga mata mo." Seryosong utos sa 'kin ni jimin, dahan-dahan 'kong binuksan ang mata 'ko, nanlaki ang mata 'ko ng kumuha ng tubig si jimin at ibinuhos ito sa lalaking sugatan dahilan para mapasigaw ito.

'Masakit 'yon.'

"T-tumigil ka na jimin, nag mamakaawa ako sayo tumigil kana! Sobra sobra na 'yong ginagawa mo!" Naiyak 'kong sigaw sa 'kanya. Hindi siya na kinig sa 'kin.

He took the nail and harshly stabbed it on the mens palm, he let out a loud painful scream. Hindi 'ko rin mapigilan ang hindi sumigaw dahil sa ginawa ni jimin.

Masyado 'kong hindi kinaya kaya napaupo ako ng tuluyan ng humina ang tuhod 'ko sa takot.

"N-nag mamakaawa ako sayo, j-jimin...pakawalan mo na sya." I was crying mess because i felt scared.

"Nag mamakaawa ako sayo boss... pasensya na." Pag mamakaawa ng lalaki.

"Pasensya? Sa tingin mo mapapatawad kita!" Napapikit ako ng mariin ng makitang mas idiniin nito ang kuko sa palad ng lalaki. Hearing his screams...i felt my brain vibrating, everything was blurry.

Masyado na akong hindi komportable, bumibigat na rin ang panghinga 'ko the scary image of dead appeared in my mind.

"Please...pakawalan mo na siya." Bulong 'ko, nakarinig ako ng yapak pa punta sa direksyon 'ko pero masyado akong lutang at natratrauma na ako sa ngyayari kaya wala akong magawa kundi ang umupo at umiyak at mag makaawa sa 'kanyang pakawalan na ang lalaki.

Nagitla ako ng biglang hawakan ni jimin ang balikat 'ko at walang kahirap-hirap na itinayo ako.

"Sa tingin mo pinapahirapan kita?"

'Tangina ka! Baliktad ang utak mo!'

Umiling na lang ako dahil kapag tumango ako baka ako naman ang isunod nito.

"Ayaw 'ko ng mag stay pa dito." Natatakot 'kong bulong, my eyes were half closed, i felt my body being paralysed.

"Bitawan mo 'ko, demonyo ka!" Pilit 'ko siyang inilalayo sa 'kin pero bigla na lang dumilim.

JIMIN POV.
"You are really a stubborn girl. Can't you obey me?" Seryoso akong nakatingin sa mukha niya, matapos niyang mahimatay ay mabilis 'ko na siyang dinala dito.

She thinks that i torturing her, nahh. Wala sa sariling napangiti ako ng pag masdan 'ko ang buo niyang mukha.

'She was angel...'

'And i was a devil...I can't i love her.'

"You are really a strong girl..." nakangiti 'kong sambit sa 'kanya. "You deserves happined." Sinimulan 'kong suklayan ang buhok niya. Even her hair is soft like her lips.

"Pero sa tingin 'ko hindi 'ko hahayaan na makuha mo ang kasiyahan na 'yon." Sambit 'ko, bumalik ang tingin 'ko sa natutulog niyang mukha.

"Walang pweding mabuhay ng masaya kasama ako." Sinimulan 'kong hawakan ang kamay niya, pinag laruan 'ko iyon hanggang sa may mahagip ang mga mata 'ko.

It's the engagement ring.

"You still wear it? Huh?" Nakangisi na ako habang nakatingin sa singsing na iyon. Napunta ang tingin 'ko sa kamay 'kong walang suot na kahit anong sing sing.

"Your husband is so evil, still you wear this ring?" Wala sa sariling tanong 'ko sa 'kanya.

"Tama si dad, i married a lovable girl, but it was just a coincidence, i...tinadhana ka ba talaga sa 'kin?" Bigla akong napangiwi ng sambitin 'ko ang katagang iyon.

"Sa tingin 'ko na babaliw na ako, believing in these bullshit things." Natigilan ako ng may makita akong sa gilid ng mata niyang may tumulo doon, napabuntong-hininga na lang ako ng mag tuloy-tuloy iyon.

Mahimbing ang tulog niya palagay 'ko ay may napapaginip siya.

Hinawakan 'ko na lang ng mabuti ang kamay niya at hinalikan ito.

"Sleep well, sweetheart." Muli 'ko pang sinuklayan ang buhok niya at tumayo, hinalikan 'ko lang ang noo niya ay lumabas na sa kwarto.

"Kim jeha! Say them to be ready at sharp 8'o clock, ayokong may ma-late." Seryoso 'kong utos sa isa sa mga body gaurd 'ko.

"Masusunod boss, boss..." napatingin ako kay jeha ng tawagin niya ako.

"Bakit?" Seryoso 'kong sambit sa 'kanya.

"Nakuha ng kim estate ang tender, pasensya na---" nag igti ang panga 'ko, mabilis 'kong kinuha ang vase at inihagis 'ko iyon, tumama ang vase sa balikat niya dahilan para mapaatras siya.

"Ang bobo mo!" Sigaw 'ko.

"I want that tender in any condition, it's the matter of my pride!" Mabilis 'kong hinilot ang sentido 'ko dahil sa kabubuhan niya.

"I want every employee of park estate to be present at the meeting room... Now!" Sambit 'ko.

"Masusunod..." nakita 'ko pang nataranta siya, mabilis siyang umalis kaya napaupo ako sa sofa.

"Babalik ako bukas, alagaan niyo si chaeyoung." Utos 'ko sa mga tauhan 'ko.

"Masusunod boss." Sambit nila. Makaulit pa akong bumuntong-hininga at siyaka tuluyang umalis.

CHAEYOUNG POV.
Dahan-dahan akong nag mulat ng mata at kesame ang bumungad sa 'kin, huminga ako ng malalim at syaka ginala ang paningin sa paligid.

Yeah, i'm here in my room.

The scenes of jimin torturing that man flashed in my mind and i felt my tears dropping from my eyes.

"Baka ba...lagi mo na lang 'to ginagawa?" Tanong 'ko sa sarili 'ko as if naman na maririnig niya. "Bakit napakademonyo mo." Mahina 'kong bulong. Patuloy sa pag patak ang luha 'ko kaya napapikit ako.

Huminga ako ng malalim at syaka pinunasan ang luha 'ko.

"Ayaw 'ko ng tumira dito." Ng lulumo 'kong sambit. Napatalon ako sa gulat ng may kumatok sa pinto, sinubukan 'kong tumayo kaso matumba lang ako.

"Mrs. Park? Gising na po ba kayo? Oras na po para kumain kayo." Boses iyon ng kasambahay ni jimin, pilit 'kong tumayo kaso natumba lang ulit ako, parang binibiyak ang ulo 'ko sa sakit nito, ni hindi 'ko rin kayang sumigaw o mang hingi ng tulong dahil parang may bumabara sa lalamunan 'ko.

"Sa tingin 'ko na tutulog pa siya." Sambit pa ng isang kasambahay, napapikit lang ako dahil biglang kumirot ang ulo 'ko ng subukan 'ko ulit na tumayo. Na walan ako ng pag asa ng marinig ang papaalis na yapak nila.

"Gutom na ako." Sambit 'ko habang nakahawak ang kamay 'ko sa tiyan 'kong nag gawa ng tunog. Bumuntong-hininga na lang ako, humawak ako sa kama at sinubukang tumayo, ng makatayo ay ibinagsak 'ko don ang sarili 'ko.

"Dad, i miss you..." umupo ako at tumingin sa labas ng bintana.

"Gusto 'ko ng kalayaan." Mahina 'kong sambit sa sarili 'ko.

"My life is completely ruined, i feel like not to live anymore..."

JIMIN POV.
Mabilis na binuksan 'ko ang pinto ng bahay at ibinagsak ang sarili sa sofa, pumikit ako dahil sa pagod na nararamdaman.

"Jeha!" Tawag 'ko sa tauhan 'ko.

"Ano po 'yon boss?" Tanong niya.

"Kamusta siya?" Tanong 'ko sa 'kanya habang nakapikit pa rin.

"Mrs. Park Chaeyoung?" Tanong niya, naiinis na nag mulat ako ng mata at tinignan siya.

"Hindi! 'Yong asawa mo." Naiinis na sabi 'ko nakita 'ko pa na natigilan siya at nag baba ng tingin.

"Pasensya na sir?" He bowed towards me.

"Hindi po siya kumain ng agahan boss." Sambit niya dahilan para kumunot ang noo 'ko.

"Agahan?" Kunot noong tanong 'ko sa 'kanya.

"Hindi po boss, sa totoo po niyan boss hindi niya po binuksan ang pinto ng kwarto niya." Sambit niya, tiim bagang hinilot 'ko ang sentido 'ko bago bumuntong-hininga.

"Ano bang problema ng babaeng yon?" Mahina 'kong sambit. "Give me the master key of that bedroom door." Seryoso 'kong inilahad ang kamay sa harapan niya. Aligagang ibinigay niya sa 'kin ang susi ng master bedroom, ng makuha ito ay agad akong tumayo at pumunta sa kwarto niya.

Mabilis 'kong isinaksak ang susi sa doorknob ng mabuksan iyon ay pinihit 'ko pabukas ang pinto at nakita 'ko siyang nakaupo sa gilid habang yakap-yakap ang tuhod. Napabuntong-hininga ako at pumunta sa gawi niya.

"Tumayo ka." Utos 'ko sa 'kanya, nag-angat siya ng tingin sa 'kin, wala kang makikitang emosyon doon pero hindi 'ko na iyon pinansin.

"Tumayo ka." Mahinahon 'kong sambit sa 'kanya, hinawakan 'ko ang dalawang balikat pero marahas niya lang iyong inalis.

"W-wag mo 'kong hahawakan!" Sigaw niya, napapikit ako sa inis at matalim siyang tinignan.

"Chaeyoung, don't get on my nerves." Tiim bagang sambit 'ko sa 'kanya. Marahas 'kong hinawakan ang kamay niya dahilan para mapatayo siya. Nangunot ang noo 'ko ng maramdaman ang balat niyang mainit.

"Chaeyoung may lagnat ka." Nag papanic na hinawakan 'ko ang pisngi niya.

"Nag mamakaawa ako sayo, wag mo 'kong hawakan." She said that with a low voice, she moved her face away from me after saying that.

"Why would you care? Gusto mo naman 'to diba? Gusto mo naman na nakikita mo 'kong nahihirapan." Mahina niyang sambit, marahas 'kong hinawakan ang kamay niya at hinila siya papalapit sa 'kin.

"Don't freaking get on my nerves, chaeyoung." Seryoso 'kong sambit sa 'kanya.

"Please, leave me alone." Mahina niyang sambit.

"Sumama ka sa 'kin." Sinimulan 'ko siyang kaladkarin papunta sa kusina.

"Umupo ka dito." I pulled out a chair for her, but she didn't sit. Naiinis na hinawakan 'ko ang balikan niya at ipinaupo siya don.

"Yah! Bring her breakfast---"

"I-i am not feeling to eat anything." She spoke with her weak voice.

"Kailangan mong kumain, kahit mag kalaman man lang yang tiyan mo. Kailangan mo pang uminom ng gamot." Sambit 'ko sa 'kanya.

"Kailangan pa po bang dalhan siya ng gatas?" Tanong ng kasambahay, tumango ako.

"Yes." Sambit 'ko. Nang makakuha ay inilagay niya ito sa harapan ni chaeyoung, pero walang emosyon na tinitigan niya lang ang baso.

"Inomin mo na." Sambit 'ko, but she only shooked her head dahilan para mainis ako. Mabilis 'kong kinuha ang baso at hinawakan ang bibig niya.

"Yah! Open your mouth." Sambit 'ko pilit niyang inaalis ang kamay 'ko sa baba niya at umiiling.

"Hindi! Ayaw 'kong inomin yan." Sambit niya.

"Gatas lang naman 'to eh, mahirap ba 'tong inomin?" Naiinis na sambit 'ko sa 'kanya. Pilit na ibinubuka 'ko ang bibig niya ang kaso ay nag mamatigas siya, hinawakan niya ang kamay 'kong may gatas at pilit itong inilalayo sa 'kanya.

"Ayokong uminom." Sambit niya, natatapon na rin ang gatas dahil pilit niya itong inilalayo.

CHAEYOUNG POV.
"Uminom ka." Naiinis niyang sabi, umiiling lang ako habang pinipilit na bawiin ang mukha 'ko sa 'kanya.

"Hindi!" Sigaw 'ko, inilalayo 'ko ang gatas sa bibig 'ko at may naiinom akong kaunting gatas, ayaw 'kong kumain, ayaw 'kong uminom ang gusto 'ko ay makaalis na dito at pumunta sa na puder ni dad!

He finaly stopped and angrily put the glass on the table.

"Aren't you a stubborn girl?" Galit niyang sakbit sa 'kin. Matalim na tumitig ako sa 'kanya at umiling.

"Ayoko---"

"Tumahimik ka!" Napailag ako ng akma niya akong sasampalin. Napahikbi ako at natatakot na tinignan siya, naiwan sa ere ang kamay niya, kalaunay ay binawi niya ang kamay niya halatang pinipigalanang sariling wag akong saktan.

"I am done with you!" Galit niyang sambit, tinalikuran niya ako at umalis sa kusina. Umiyak lang ako, nasapo 'ko ang noo 'ko at tinakpan ang mukha 'ko.

I was so weak to the point that i will just took my life para na rin hindi na ako mahirapan pa dito.

"Mrs park! Ayos lang po ba kayo?" Tanong ng kasambahay ni jimin, agad siyang pumunta sa gawi 'ko at hinaplos ang buhok 'ko.

"Chaeyoung?" Umurong ang luha 'ko ng marinig 'ko ang malalim na boses na iyon.

Taehyung...

Kailangan 'ko siya.

Nag mamadali akong lumingon at naadoon nga siya, nakatayo banda sa kaliwa at deretsong nakatitig sa 'kin, nag-aalalang lumapit sa 'kin, he cupped my face and looked at my whole face.

Basang basa na ang mukha 'ko dahil sa luha 'ko patuloy lang sa pag patak ang luha 'ko ng makita 'ko na siya dito, i only felt safe when taehyung was around me. Niyakap 'ko siya at doon umiyak, hinaplos niya ang buhok 'ko at nag 'shhh'

Nang gumaan ang pakiramdam 'ko ay kumalas ako.

"Sorry na ano pa 'yong damit mo." Sambit 'ko, nabasa ang suot niyang polo dahil sa luha 'ko.

"He again hurt you?" He smiled at me, i don't know why, but seeing his smile gives me relief. Napangiti ako dahil doon, he reaches my face to wipe my tears kaya na tawa ako.

"Bakit mo hindi ininom 'yong gatas?" Tanong niya, bumuntong-hininga ako at umiling.

"A-ayaw 'ko ngang uminom e, mapilit talaga y-yang si jimin." Nauutal 'kong sambit nag iwan ako ng tingin sa 'kanya. Narinig 'ko ang mahina niyang pag tawa kaya napatingin ako sa 'kanya.

"Ummm...how about chocolate milk shake?" Sambit niya, nag liwanag ang mukha 'ko at tumango.

"Bring her chocolate milk shake and her morning medicines." Utos niya sa babae.

"Masusunod sir." Nag bow mo na ito bago umalis. Mga kinse minuto ay bumalik na ang babae may dala-dalang chocolate milkshake at gamot, agad niya itong inilapag sa harapan 'ko kaya ngumiti ako sa 'kanya at nag pasalamat.

"Inomin mo na." Sambit niya. Tinignan 'ko ang nakangiti niyang mukha, kapag talaga na andito siya ay gumagaan ang pakiramdam 'ko pero kapag si jimin na ang naandito.

Nadedemonyo na buhay 'ko.

'Wala na, hindi na yan mag babago! Forever na yang ganya, ano pa bang aasahan mo chaeyoung?!'

Napabuntong-hininga na lang ako at nag-aalangan na ngumiti sa 'kanya, inumuwestra niya ang baso, tinitigan 'ko ang baso na iyon, ayaw 'ko talagang uminom ng kahit ano dahil nawalan na ako ng gana.

"If you don't drink that then you will get sick, i will have to take you to the hospital and i will not like if any doctor touches you." Sambit niya, napamaang ako dahil nag pa kyut pa siya sa 'kin kaya natawa na lang ako.

"Wag kang mag alala, iinomin 'ko na." Natatawa 'kong sambit. Inimon 'ko na lang iyon, ng matapos ay syaka 'ko naman ininom ang gamot 'ko.

"That's my girl." Proud niyang sambit sa 'kin.

"Huh? Ano?" Tanong 'ko sa 'kanya, napakamot siya sa bato niya at umiling.

"Wala." Natatawa niyang sambit, tumawa na rin ako dahil narinig 'ko naman talaga ang sinabi niya.

"Sandali, may gatas pa sa gilid ng labi mo." Napakapit ako sa counter top ng bigla niyang punasan ang gilid ng labi 'ko.

"Ano ba yan." Sambit 'ko. Ngumiti na lang ako at pinalo ang braso niya.

'Kong sa kaling hindi ako naikasal kay jimin, si taehyung na lang ang pakakasalan 'ko, ang kaso wala naman akong feelings sa 'kanya, at ayaw 'ko naman aminin at sabihin at ideny ay parang kakaiba ang nararamdaman 'ko kapag si jimin na ang nasa tabi 'ko.

Tho, i felt safe with him but at the sametime trouble sa tagal na rin na pamamalagi 'ko dito, at sa binibigay niyang treatment sa 'kin ang akala 'ko ay hindi 'ko siya magugustuhan...

__

~☆~
So sorry for the late update, sana magustuhan ninyo 'to, mwahhh :))