Chapter 36
NASA Beranda ako ngayon sa kwarto namin ni Terrence. Ayaw kong magkatampuhan ang mag-ama, kaya gagawin ko ang lahat wag lang sila magkasikatan. Pero paano? Si Cole ang mag mamana ang lahat ng ito. Si Cole ang susunod sa yapak ng ama nito na maging leader nang organisasyon kung saan nabibilang si Terrence.
"Wag mo sanang isipin na naghihigpit ako sa anak natin. This is for his own good. He is my heir, siya ang susunod sa yapak ko. Kaya dapat ko lang siyang alagaan at protektahan."
"Pero bata pa si Cole, Terrence. Pwede bang wag muna? Hayaan na muna natin siyang mag-explore. Hayaan na muna natin siyang maging bata at ma-enjoy ang kabataan niya. Bago mo kunin iyon sa kanya."
Humarap ito sa akin. Bumugtonghininga ito.
"Soon, he will begin ito train. Dapat sulitin na niya."
Iniwan niya ako sa beranda at napatingin ako sa dalawang tao na nasa baybayin. Tumakbo palayo ang dalaga, mula sa isang lalaki. Hindi man lang nito sinundan ang dalaga.
Alam ko na masakit para kay Cole na gawin iyon. Kahit na ganun pa man ay sobrang tatag ng anak ko. Siya ang susunod sa yapak ng ama nito.
"Ako na lang ang aako sa resposibilidad ni Kuya, nanay," sambit ni Gray sa aking tabi.
Nilingon ko siya. "Wag mong isipin iyon anak. Sobrang bata mo pa."
"Naaawa ako kay, kuya. I know he loves Ate Cherry. Pero kailangan niyang saktan ito, para lumayo sa kanya." Napatingin ulit ako sa anak ko, mula sa malayo.
Nakaharap na ito sa dagat at tila malayo ang tanaw. Bumaba ako, gusto kong damayan ang aking anak sa sakit na nararamdaman nito.
"You should cry, if you want," iyon ang sabi ko sa kanya. Pagkalapit ko sa kanya.
Nakapamulsa ito at ang mga mata ay nasa malayo.
"I am to hard for her, mom? Ayaw kong saktan siya. Pero kailangan. This is for her own good. Balang araw ay hahanapin ko siya at magsasama kaming dalawa. Sa ngayon, ang organisasyon muna ang iisipin ko. Soon, papalit na ako kay, daddy."
Nilapitan ko ang anak ko at niyakap. Gumanti naman ito nang yakap sa akin.
"Umiyak ka kung gusto mo. Ilabas mo ang lahat nang sama nang loob mo, para gumaan ang pasanin mo," sabi ko sa kanya.
Mas humigpit ang yakap nito at naramdaman ko na lang na yumugyug ang balikat nito.
"Alam ko nasaktan ko siya, mommy. Pero wala akong magagawa. Magkaiba ang mundo namin. Sobrang layo, at hindi ko siya maabot." umiiyak na daing nito.
Hinaplos ko ang ang buhok ng anak ko. "I know, and soon alam ko na maiintidihan ka niya. Siguro, sa ngayon at masakit pa talaga. Pero alam ko, she will forgive you."
"Sana nga, mommy."
Nasa kwarto ako ngayon ni Cole. After na umiyak nito ay umakyat ito sa itaas ang nagkulong nang buong araw sa kwarto nito.
Hinaplos ko ang buhok nito. Hinalikan ko ang noo nito. Kahit na hindi siya nanggaling sa akin ay ramdam ko ang sakit na naramdaman nito. I love him and Kaileen. Silang apat ang nagbibigay sa akin nang lakas.
Lumabas na ako sa kwarto ni Cole. Pumunta ako sa dalampasigan, para sumanghap ng sariwang hangin.
"Is he okay?" tanong nito sa akin.
"My son isn't okay. Nasasaktan siya, Terrence. Please, spare my son." Paki-usap ko dito.
"You know the rule. He is my son, kaya siya ang susunod sa yapak ko.
Napapikit na lang ako. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko. Sobrang nakakabahala ang lahat ng ito. Baka kung ako ang gawin ni Cole sa sarili nito.
Niyakap ako ni Terrence. "Ayiesha, please understand me. Para sa kanya din ang ginagawa ko."
Humarap ako sa kanya. "Hindi ka ba naaawa sa anak natin?"
"Para din sa kanya ito, Ayiesha."
Hinawakan nito ang pisngi ko at hinalikan nito ang aking labi. Ginantihan ko naman ng halik ang lalaking mahal ko. Kahit na dumaan ang ilang taon ay hindi pa rin ito nagbabago. Kung ano ito noong una kaming nagkakilala ay ganun pa rin ito ngayon. Iniyakap ko ang mga braso ko sa batok nito. Dahil mas lumalim ang aming halikan dalawa. Nagulantang at bigla kaming napahiwalay sa isa't-isa ng tila may hindi magandang nangyayari sa ibaba. Agad kaming lumabas ni Terrence sa kwarto, dala nito ang baril nito, gayon din ang akin.
Hinay-hinay kami sa pagbaba dahil baka makahalata ang mga tao na pumasok sa aming tahanan.
"Boss, may nakapasok na mga kalaban."
"Ang mga bata, Terrence."
Ang mga bata agad aking inaalala. Nasa labas silang lahat.
"Ang mga bata?" tanong nito sa isa sa tauhan namin.
"Nasa loob na po sila ng kwarto nila. Pero si Sir Cole. Hindi po namin mahagilap."
"Oh my God!"
"Hanapin ninyo si Cole," utos nito sa mga tauhan nito.
Agad akong pumunta sa kusina. May nakita akong anino na papunta sa likuran ng bahagi ng bahay. Kaya, dali-dali ko itong sinundan.
"Cole!" tawag ko sa kanya. Huminto ito.
Hindi ito humarap sa akin. May dala itong bag.
"What are you doing, anak?" tanong ko sa kanya.
Humarap si Cole sa akin.
"I am sorry, mommy. I need to do this. Gusto ko lang makasama si Cherry. I love her, mom," saad nito sa akin.
Nakikita ko sa mga mata nito ang pagmamahal para sa babaeng tinatangi nito.
"Pero hindi ito ang solusyon."
"Ano ang solusyon, mom? Ayaw ni daddy kay Cherry. Gusto ni daddy na layuan ko ang babaeng mahal ko. Hindi ko kaya, mom. Mahal na mahal ko si Cherry. Handa kong ibigay ang buhay ko sa kanya."
Napatakip ako sa aking bibig. Dahil hindi ko kinaya ang paghihirap ng anak ko. Mahal na mahal ko silang lahat at handa din akong gawin ang nararapat para sa kanila.
"I am sorry, mommy. Babalik naman ako. Hindi pa lang ngayon."
"Cole!" tawag kong muli dito.
Umalis na ito. Hindi ko kayang pigilan ang anak ko, dahil baka magrebelde lalo. Napaluhod ako. Itinakip ko sa aking mukha ang aking mga kamay at umiiyak.
Ano ang pagkukulang ko? Hindi ba ako naging mabuting ina, para sa kanila?
"Stop crying, mom. Iyon ang pinili ni Kuya Cole. Kaya hayaan na lang natin siya."
"Bakit hindi mo pinigilan ang kapatid mo, Grey?" tanong ko sa kanya.
"Kahit pigilan ko siya. Hindi naman iyon magpapapigil," sabi nito sa akin.
Tama, kahit na anong pigil namin kay Cole ay hindi ito magpapapigil. Talagang aalis ito.
"Hayaan n'yo na si Kuya, mommy. Sabi naman niya na babalik siya. Alam ko pagbumalik siya, handa na siya sa responsibilidad na nakaatang sa balikat niya."
Tumayo ako. Tinignan ko ang daan na tinatahak kanina ni Cole.
"Maghihintay kami sa iyo, anak," bulong ko.
Pumasok na kami sa loob ng bahay namin at naabutan ko doon si Terrence na tila may kausap.
"The demon is here," sambit ni Gray mula sa likuran ko.
"Terrence," tawag ko dito.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang taong iyon. Ngumisi ito sa akin.
"Hello, Ayiesha. Long time no see," ngiting turan nito sa akin.
"What do you want?" tanong ko sa kanya.
"Ikaw, kukunin na kita."
Agad na humarang si Terrence sa akin. Alam kong matagal na akong pinoprotektahan ni Terrence.
"Ilang beses ko bang sasabihin sa iyo na hindi ako sasama sa iyo," sambit ko dito.
"D, wag mong pilitin ang ayaw."
Lumabas sa kung saan si Damien at Beatriz. Beatriz give me a warm smile.
"Damien. It's good to see you. Hindi ka na pala secret agent? Alalay ka na pala ng isang mafia."
Ngumisi si Damien dito. "Umalis na ako. But, It was my decision. I want to be with her," tinignan nito si Beatriz na may pagmamahal.
Tumikhim naman ang huli. "Umalis ka na, D. Hindi ka kailangan dito. Magkakagulo lang. Pag sapilitan mong kukunin si Ayeisha, mula sa amin," seryosong saad ni Damien. Walang kahit anong emosyon iyong pinapakita niya sa lalaking nakaupo ngayon sa sofa namin.
Tumayo ang lalaking naka-upo sa sofa. Tumingin ito sa akin na may ngisi sa mukha.
"Pasasaan ba at makukuha din kita, Ayiesha. Hindi sa lahat ng panahon ay inyo," ngisi nitong sambit.
Umalis ito. Hindi ko namalayan na kanina ko pa pala pinipigilan ang aking hininga.
"Breath, Ayiesha," bulong nito sa akin.
Pinakawalan ko ang hininga ko. Agad naman akong niyakap ni Terrence.
"Don't worry. Hindi ka niya magagalaw o makukuha sa amin. I'll protect you, Ayiesha," saad nito sa akin.
Hinawakan nito ang aking pisngi at ginawaran ng halik ang aking mga labi na agad ko namang ginantihan.
Nang maghiwalay ang aming mga labi ay kapwa kami hinihingal na dalawa. Inilagay naman ni Terrence sa aking baywang ang kanyang kamay ng pumwesto ito sa gilid ko.
"You both came on time."
"Mabuti nga at nakarating kami eh. Ito kasing si Damien. Ang daming dada."
"Ako na naman ang nakikita."
Beatriz, rolled her eyes on Damien.
"Feel at home. Sa kwarto muna ako."
Umakyat ako sa itaas. Pumasok ako sa kwarto ko at agad ba pumunta sa beranda ng kwarto namin. Agad kong niyakap ang sarili ko. Dahil nanunuot ang lamig ng hangin sa aking katawan. Isang balabal ang pumatong sa balikat ko.
"Sobrang lamig na," bulong nito sa akin. Hinalikan nito ang aking buhok.
"Umalis si Cole?" tanong nito sa akin.
"Hayaan mo muna ang bata. Babalik naman iyon. Siguro, gusto lang nito mamuhay muna ng tahimik. Bago siya sasabak sa responsibilidad na nakaataw sa balikat niya."
Niyakap niya ako ng mahigpit mula sa aking likuran.
"This time, hahayaan ko ang anak natin. Pero once na mahihirapan na siya, kukunin ko siya. Ilalayo ko siya."
Humigpit ang yakap ko sa kanya. Humarap ako. Hinawakan ko ang kanyang pisngi. Hinalikan naman nito ang aking labi, na agad ko namang ginantihan.
Humiwalay ito sa akin at isinandal ko ang ulo ko sa dibdib nito.
"I love you, so much, Ayiesha. Hindi ako papayag na kukunin ka niya sa akin. Kayo ng mga anak natin."
"I love you, too, Terrence."
NAGISING ako na mataas na ang sikat ng araw. Kinapa ko ang nasa tabi ko, pero wala ng tao doon. Agad kong ibinalot sa aking katawan ang kumot na nakatakip sa aking hubad na katawan.
Napangiti ako, dahil sa nangyari kagabi sa amin ni Terrence. That was magical, akala ko hindi na nito kaya ang ilang round. But I am wrong, dahil buong magdamag namin inangkin ang isa't-isa. Kung 'di ko pa ito pinitigil. Dahil pagod na ako. Wala na sa tabi ko si Terrence. Siguro, nasa study room na naman niya iyon. Bumangon ako, hindi ko na inabala na balotin ang katawan ko para pumasok sa banyo. Naligo ako.
Abala ako sa pagsasabon ng katawan ko nang may yumakap mula sa aking likuran. Isinandal ko ang akinng sarili sa katawan nito. Inagaw nito ang sponge mula sa aking katawan at ito na ang nagpatuloy.
"Akala ko, abala ka ngayon."
"Mamaya na. Maliligo muna akong kasama ka," sabi nito sa akin. Sabay halik sa aking leeg, ipinilig kong pakaliwa ang aking leeg.
Napaungol ako nang haplusin ng kamay nito ang aking isang dibdib.
"Hmmm!"
Para akong sinisilaban sa ginagawa nito sa akin. Para bang ayaw ko ng matapos iyon. Pinaharap niya ako at agad na siniil ng halik ang aking mga labi. Ginantihan ko naman ang mapusok nitong halik. Isininandal niya ako sa pader ng banyo at itinaas ang aking dalawang kamay sa aking ulohan.
Iniwan nito ang aking labi, at bumaba ang labi nito tungo sa aking leeg. Napatingala ako. Para bigyan ng access si Terrence sa aking leeg. Bumaba ito, papunta sa aking dibdib.
Napaawang aking bibig ng haplusin ng kamay nito ang aking hiwa.
"Ahhh! Hmm!"
Binuhat niya ako at agad kong naramdaman ang matigas nitong pagkalalaki. Unti-unti iyong pumasok sa aking lagusan. Napaungol ako.
"Ooohh! Terrence. Ang sarap."
Hinalikan nito ang aking mga labi, habang marahan itong umiindayog sa aking lagusan. Ang kaninang mabagal na galaw ay bumilis nang bumilis.
NASA kama kami ngayon, nakahiga. Kakatapos lang namin angkinin ang isa't-isa kanina. Sobrang sarap ng feelings ko. Akala ko, magbabago na si Terrence. This past few weeks, hindi na masyadong active ang aming sexlife. Dahil nga sa dami ng mga iniisip namin at ginagawa naming dalawa.
Hinalikan nito ang aking buhok.
"I love you, love," bulong nito sa akin.
Napatingala ako sa kanya. Ngitian ko ito.
"And I love you, too."
Niyakap niya ako ng mahigpit. I feel safe to his arms. Wala na akong ibang hihilingin pa, ibinigay na nito sa akin ang isang tao na mamahalin ako ng buong-buo.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro