NAKATINGIN ako ngayon sa labas, mula sa kinatatayuan ko kung saan ako nakakulong. Tanging nakikita ko ay karagatan, walang katapusang karagatan. Anim na buwan na mula ng dinukot ako ng lider ng organisasyon na kalaban namin, noong gabing gahasain niya ako ay nasundan pa iyon ng paulit-ulit. Di lang isang beses kundi maraming beses.

Hinimas ko ang aking t'yan, anim buwan na akong buntis, di ko alam kung matutuwa ba ako na isa na akong ina o kamumuhian ko ang batang ito. Dahil sa walang-hiya niyang ama.

"Kumain ka na." sabi nito sa akin.

"Ayaw kong kumain, di ako nagugutom!" Malamig kong sabi dito. Kahit di ko siya harapin ay mapilit ito.

"Magagalit siya Ayiesha kaya wag ka ng matigas ang ulo." Maharas ko siyang nilingon.

"Hindi!" sigaw ko. "Wag mo akong pilipitin sa ayaw ko Leigh. Dahil sa ginawa mo, paulit-ulit kitang kinamumuhian." galit kong sambit dito.

"Kung magpapakamatay ka, wag mong idamay ang bata." sambit nito muli.

"Anak ito ng demonyo. Di dapat ito mabuhay!" umiiyak kong sambit dito. Isa-isang tumulo ang aking mga luha. "Naririnig mo ako? Anak ito ng demonyo!" sigaw kong muli. "Ayaw ko sa batang ito. Di ko gusto ang mabuntis ng demonyong iyon, bakit ako pa leigh? Bakit ako pa?" umiiyak kong sigaw dito.

"Walang kasalanan ang bata Ayiesha kung naging anak man siya ng taong kinamumuhian mo, please lang. Wag mong idamay ang bata! Maawa ka sa bata." Pagsusumamo nito sa akin.

Ngumisi ako, kahit na may luha sa aking mga mata. "Bakit? Natatakot ka na pag namatay ang batang ito ay wala ng susunod sa yapak ng amo mong demonyo? Nakakatawa ka Leigh, gagawin mo ang lahat para lang mabuhay ang anak ng taong mahal mo." Tinignan ko siya ng may galit sa mukha.

Alam kong si Erwin at ang lalaking iyon ay iisa, mahal ito ni Leigh, pero di alam ng lalaki iyon. Nalaman ko lang ito ng minsan ay paimbestigahan ko ang totoo niyang pagkatao. Ginawa lang siyang sex slave ng lalaki na kung kailan nag-iinit ay tsaka lang siya mapapansin. Di din alam ni Adelaine na ang lalaking nakaniig nito ay ang amo pala nila. Nakakatawa ang magkapatid na ito, nauuto ng kanilang amo. Dahil di naman ito nagpapakita sa kanila talaga, kay Leigh lang.

"Alam ko iyon, Ayiesha. Ano ang magagawa ko? Ikaw ang gusto ng lalaking mahal ko. Magpaparaya na lang ako, kahit na sobrang sakit." May lungkot sa mga mata nito.

Agad kong iniwas ang aking mga mata. Ayaw kong kaawaan ang babaeng ito na naging sanhi ng paghihirap ko ngayon. Siya lang naman ang nagdala sa akin dito. Kaya kinamumuhian ko ang dati kong kaibigan. Mas lalo ko siyang kinamuhian.

Kanina pa umalis si Leigh, pero di ko pa rin ginagalaw ang pagkain na para sa akin. Puro masasarap ang mga pagkain na iyon, dahil paborito ko iyon. Pero wala talaga akong gana. Nangangayayat na nga ako, dahil sa kawalang gana kong kumain. Bumukas muli ang pintuan.

"Ayaw mo daw kumain!" galit nitong sambit sa akin. Hinigit niya ako sa braso ay pinaharap sa kanya. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko ng mahigpit.

"Aray, nasasaktan ako!" daing ko. Ang higpit ng hawak nito sa magkabila kong braso.

"Talagang masasaktan ka. Papatayin mo ba ang anak ko, ha!" sigaw nito sa mukha ko. Tinignan ko siya ng may nanlilisik na mga mata.

"Oo!" sigaw ko dito. "Di dapat mabuhay ang batang ito. Anak ito ng demonyo!" sigaw kong muli. "Ayaw ko sa batang ito."

Sumobsob ako sa kama ng sampalin niya ako ng malakas. "I'll teach you a lesson!" ngisi nitong sabi.

Nabahala ako, dahil alam ko kung anong parusa ang ibibigay niya sa akin. "Please, wag! Maawa ka!" umiiyak kong pagmamakaawa dito.

"Masyadong matigas ang ulo mo, kaya kailangan bigyan kita ng leksyon!" sabi nito sabay punit sa damit ko.

"Please, wag!" umiiyak kong sigaw. Pero bingi ito. Di na ito nakikinig dahil abala na ito sa pagsubo sa aking dibdib.

Tumayo ito para maghubad, hinubad lang nito hanggang tuhod ang pantalon nito pati ang brief nito. "Please! Wag, maawa ka." pagmamakaawa ko dito. Pero ngumisi lang ito.

Pinunit nito ang ang panty at marahas na pinagparte ang aking dalawang hita. Bago kasi ako nito aangkinin ay kakainin muna niya ako. Pero nagkamali ako, agad niyang ipinasok ang kanya sa akin.

"Aaahh! wag!" sigaw ko.

"Aahhh! Ayiesha! Ang sarap mo." sambit nito, habang mabilis itong naglabas-masok sa aking lagusan.

Puro iyak na lang ang ginawa ko. Di pa ito nakuntento ay isinubo pa nito ang aking nipple. He suck and lick my nipple.

Di nagtagal ay nilabasan na ito. "Aahhhh!" ungol nito. Gumulong ito sa aking gilid.

Kaya kinuha ko iyong pagkakataon para talikuran ko siya at umiyak ng umiyak. "Kung masunurin ka lang, di mo ito mararanasan!" sabi nito sa akin.

"Masunurin man o hindi, gagawin mo pa rin!" sabi ko dito na may lamig na boses.

"Ang sarap mo kasi!" bulong nitong sabi sa akin. Hinaplos nito ang aking balikat. Agad kong iwinaksi ang kamay nito. Dahil alam ko na ang susunod nito. "Every time I glance in you, I'm getting horny, kaya di kita ginagalaw ng basta-basta. Dahil baka mapaano ang anak ko." sabi nito.

"Di mas mabuting mamatay na lang ang bata na ito." sabi ko dito.

Kanina pa nakaalis ang lalaking iyon at nanatili akong nakahiga sa kama. Ang tagal kong naghintay, bakit ang tagal nila akong nahanap. Wala sa akin ang tracker ko, nakita kasi nila kung saan ko nilagay, kaya siguro natagalan sila sa paghahanap sa akin. Tinignan at hinaplos ko ang aking tyan.

"I know, I've been a bad mother to you" I said, while caressing my stomach. "But you can't blame me, I'm so angry with your demon father. But I love you my child. I love you so much." I said while crying.

Masakit para sa akin ang nangyari sa buhay ko. Ano na lang ang mukhang ihaharap ko sa Pamilya ko? Kay Terrence? Ano ang mukhang maihaharap ko. Nabuntis ako ng ibang lalaki. Sira na ako, ang dumi-dumi ko na. Iniiyak ko na lang ang nangyayari sa buhay ko. Kung sana maaga akong nailigtas nila. Di sana wala ako sa sitwasyon na ito.

"Kunin nyo si Ayiesha at ilayo sa lugar na ito!" sigaw mula sa labas.

Bumukas ang pintuan at agad na lumapit sa akin si Leigh. "Halika na, kailangan mong makaalis dito." Natataranta na sabi nito.

"Bakit!" nagtatakang tanong ko.

"Parating na sila at ayaw kong madamay ka sa labanan na ito, baka mapaano ka at ang bata!" Agad akong napatayo ng malaman ko kung sino ang darating.

"Please, Leigh, ibigay mo na lang ako sa kanila." pagmamakaawa ko dito. Kung kailangan na lumuhod ako, gagawin ko. Pakawalan lang niya ako.

"Ibibigay kita, pero di sa ganitong paraan. Baka mapaano ka." nabuhayan ako ng loob dahil sa sinabi ni Leigh. Alam ko may mabuti pa rin sa kalooban ni Leigh.

"Kaya halika na, bago pa sila dumating." Dali-dali kaming lumabas sa kwarto na iyon at pumunta sa likod ng bahay. Dumaan kami sa kakahuyan para pumunta sa isa pang safe house. Doon ay ligtas daw ako. Pero nasa gitna pa lang kami ay huminto na kami, humarap sa akin si Leigh, sabay totok sa akin ng baril.

"Leigh! Ano ang ibig sabihin nito?" gulantang kong sabi. Di ko akalain na likas talagang masama ang babaeng ito. Mali talaga ang magtiwala muli dito.

"Napakawang-hiya mo talaga! Bakit ba nag tiwala ko sa iyo." sigaw ko dito.

"Hindi ko na iyon kasalanan, pasensyahan na lang tayo Ayiesha.  Balakid ka sa mga plano ko!" sabi nito sabay putok ng baril na hawak nito.

Natumba ako dahil timaan ako ng baril sa aking hita, isa pang putok ang ginawa nito sa kabila kong hita.

"Sorry, Ayiesha. Pero kailangan mawala ang bata!" sabi nito, doon ako natakot, ayaw kong mawala ang baby ko.

Kahit na anak ito ng taong kinamumuhian ko ay mahal ko ang anak ko. "Please, wag Leigh, maawa ka." umiiyak kong pagmamakaawa sa kanya.

Pinatayo niya ako at inilalayan papunta sa kung saan, nagpapasalamat pa rin ako dahil akala ko katapusan ko na talaga. Pero nagkamali muli ako, nakadungaw kaming dalawa ngayon sa isang bangin.

"Pasensya ka na Ayiesha, kailangan kong gawin ito!" sabi nito sabay tulak sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko ng itulak niya ako sa bangin. Nag gulong-gulong ako at nabagok ang ulo ko sa may bato. Nahihirapan na akong huminga dahil sa nangyari sa akin. 

Katapusan ko na ba? Ito na ba ang huling araw ko sa mundong ito? Sana kung Oo, hayaan sana akong kahit sa huling sandali ng buhay ko ay makasama ko ang mga taong mahal ko.

Lalo na si Terrence.

Terrence, mahal ko. Patawarin mo ako sa mga kasalanan ko sayo, kahit na di ko gusto ang batang ito ay mahal na mahal ko ito. Hinaplos ko ang tiyan ko, unti-unti ay naramdaman ko ang sakit.

Anak, kung mabubuhay ka man at kung sakaling may magliligtas sa atin ngayon, sana ay maging mabuti kang bata. Sana ay di ka katulad ng iyong ama.

Napaubo ako, nangangapos na ako sa hininga ng may maaninag ako. Iniangat ko ang aking kamay. 

'Tulong' Piping daing ko.

Sana ay may tumulong sa akin, para lang sa anak ko, kahit na di na ako. Unti-unti ay pinikit ko ang aking mga mata.

Hanggang sa nilamon na ako ng kadiliman.