Ayiesha POV

NANDITO ako ngayon sa kwarto ko, napakaboring naman ng araw na ito. Gusto ko ng umuwi. I want my freedom back. Lumabas ako sa kwarto ko at naabutan ko si Terrence doon na nakaupo. Tumabi ako sa kanya at kumuha sa popcorn nito.

"Anong ginagawa mo?" takang tanong nito.

"Bored ako, kaya patabi at bigyan mo ako ng popcorn." sabi ko. Nakapout pa ako.

"Itigil mo nga yan. Para kang pato." pang aasar nito sa akin.

"Nang aasar ka ba." tanong ko.

"Bakit naasar ka ba?"

"Nakakainis ka." sigaw ko dito. Hinampas ko ito.

"Masakit yon ahh!"

Hinampas ko pa siyang muli. Sinalag nito ang mga hampas ko. Nang mahawakan niya ang pulso ko ay agad niya akong hinila.

"Aaaayyyyy!" tili ko. Dahil sa lakas ng hila nito at napaupo ako sa lap nito. Napatingala ito sa akin. Hinaplos nito ang aking pisngi, haplos na para bang nangungulila.

Hinakawan nito ang batok ko at inilapit ako papunta sa kanya, kay lapit na ng mukha namin. Isang dangkal lang ang layo namin sa isa't-isa. Nararamdaman ko ang hininga nito. Agad nitong sinakop ang aking labi. I'm not that innocence, so I response to his kiss. Marunong din naman ako humalik. Di nga lang halata. We kiss, na para bang uhaw na uhaw sa isa't-isa. Nanatili ako sa kanyang kandungan. Hinihingal kaming dalawa ng maghiwalay ang aming mga labi,

"What a sweet lips." sabi nito at siniil na naman ako ng halik. This time ay naging agresibo na ang galaw ng labi nito. Ipinasok nito ang dila nito sa aking bibig, kaya agad ko naman iyong ibinuka. Naghalikan kami na para bang wala ng bukas. Tumayo ito at pumasok sa kwarto nito. Agad ako nitong inihiga sa kama nito. Dinaganan ako nito at hinalikan muli. His kiss trail down to my neck, to my collarbones. He give my sensitive neck a wet kiss. 

"Oh Terrence." I moan.

Isa-isa nitong hinubad ng aking mga saplot. Hanggang sa wala itong itinira. He cup my breast and he give them a kiss. He lick and suck my nipple. Napasabunot ako sa buhok nito. Mas lalo ko pang inilapit ang dibdib ko sa kanya. Bumaba ito ay hinalikan nito ang aking pagkababae. Mas lalo akong napaliyad. He give me a mindblowing orgasm. Para akong mababaliw sa ginagawa nito. He massage my boobs and kinagat kagat nito ang kuntil ko. Mas lalo lang akong napaliyad.

"Shit, Rence. That's it, oooohhh God. That's it. Aaahhh!" nilabasan ako dahil sa sobrang sarap.

Tumabi ito sa akin. "That's for now. Alam kong di ka pa handa." bulong nito sa akin.

"Paano ka?" tanong ko dito.

"Don't mind me." bulong nito na para bang nahihirapan.

Lumapit ako sa kanya and give him a kiss. Humiwalay ako sa kanya. "I'll give you a head." bulong ko dito.

"No need!" nahihirapan nitong sambit. Hinawakan ko ang pagkalalaki nito. Matigas ito, na para bang handang sumabak sa giyera.

Hinimas ko ito at bumulong dito. "I'll eat you. Watch me."

"God, Ayiesha. No need."

Bumangon ako at pumunta sa pagitan ng hita nito. Hinimas ko ang nakaumbok na ari nito at napapikit ito. Agad kung hinawakan ang short nito at hinubad kasama ang brief nito. His shaft free. It's big, long and it's huge too. Magkasya kaya ito sa bibig ko. Dahil matigas na ito ay di na ako nahihirapan na patigasin pa ito. I held his dick. Up and down. Napapikit ito dahil sa ginagawa ko. Habol nito ang hininga nito. Bumaba ang ulo ko and kiss the tip of his shaft.

Hinalikan ko muna ito, bago ko ito isinubo. "shit!" mura nito.

"God, Ayiesha. Aahh, damn shit!" Mas ginalingan ko ang pagblowjob sa kanya. Nag taas-baba ang aking ulo, dahil sa ginagawa ko sa ari nito. Mas ginalingan ko ang pagkain dito.

"Shit, shit, Ayiesha aaahhh!" nilabasan ito sa bibig ko.

"Shit, f*ck that's is awesome." hinihingal nitong sabi. Tumabi ako sa kanya. Hubo't-hubad ako. Ito ay may damit pang itaas pa. Sa ibaba lang wala. Namalagi kami doon ng halos isang taon. Mas lalo pang nahulog ang loob ko dito. Mas lalo ko pa siyang minahal. Dahil palagi itong sweet sa akin. Extra caring. Sabi ni kuya malapit na kaming umuwi.

"Ayiesha. Mag impaki ka." napabangon ako ng wala sa oras, nagulat ako dahil sa biglaang sabi nito. Isang taon na din kami dito ay ngayon pa talaga kami nasundan. Tatlong araw na din mula ng may di inaasahang pangyayari sa pagitan naming dalawa.

"Bakit!"

"Nasundan tayo. Kailangan na nating makaalis dito. Baka madamay ang mga tao dito. May susundo sa atin dito." Nagsimula na akong mag impaki. Dinala ko lang ang dala ko noong damit. Lumabas na ako sa kwarto ko, nasa sala na si Terrence at nag hihintay. Abala ito sa cellphone nito.

"Tara na." sabi nito sa akin.

Agad kaming bumaba at may nag aabang na sasakyan sa labas. Agad kaming sumakay, nag drive ito palabas sa lugar na iyon. Kahit konting panahon lang ang nilagi namin dito ay napamahal na sa akin ang lugar na ito. Dito ako nakahanap ng mga totoong kaibigan na di nila hinuhusgahan. Totoo silang lahat sa akin, but me? Hindi. Hindi ako naging totoo sa kanila. Yong ibang sinabi ko sa kanila ay half true, half lie. Ayaw kung magsinungaling, but I need to. For there safety. Binabaybay namin ang palabas ng linamon. Papunta kami ngayon ng Iligan city.

"Saan tayo, ngayon!" tanong ko dito.

"Uuwi na tayo!" sabi nito. Mapait ko itong nginitian. Sa loob ng isang taon na nahulog ang loob ko dito ay di ko alam kung handa ba akong mahiwalay dito.

"Pero sa condo muna kita. For your safety." sabi nito.

"Okay!" ngiti kong sabi dito. Papunta kami sa condo nito ng may marinig ako ng putok kami ang inaasinta nito.

"Aaayyyy!" tili ko. Napayuko ako ng wala sa oras.

"I need back up. Liam, Ayiesha is with me." tawag nito sa kapatid ko.

"My God. Rence. Oh my God!" sigaw ko.

"Yumuko ka lang." utos nito sa akin. Kaya nakayuko lang ako. Ilang sandali lang ay nawala na ang putukan ng baril. Kaya nag angat ako ng ulo. Nakahinto na pala kami sa may highway. "Are you okay!" sabi nito sa akin. Agad nitong enixamine ang lahat ng sa akin. He even give me a kiss on my lips. Di ko iyon napaghandaan. Kaya I late response to his kisses.

Humihingal kaming naghiwalay na dalawa. "Akala ko mawawala ka na sa akin. I love you Ayiesha!" madamdamin nitong sabi sa akin.

"What you'd say?" nalalaking mata kong sambit. Nagulat ako sa rebelasyon nito.

"Mula noon, hanggang ngayon. I still love you. Wala ni kahit isa ang pumalit sa iyo. Even Adelaine." napayuko ako. He love me, I thought, he love someone else.

"You love me?" napatawa ako na may luha sa aking mga mata.

Ilang araw na ba kaming nakauwi. 5 days to be exact, pumasok na ako sa paaralan.

"Ayiesha. Please. Wag si Terrence. Iba na lang, please. Nagmamakaawa ako!" Leigh approach me. Yeah si Leigh. Nagmamakaawa ito para sa kapatid nito.

"Di dapat ako ang kinausap mo. Dapat si Terrence muna ang kinausap mo." sabi ko dito.

"Di ko kasi mahagilap si Terrence, even, Adelaine. Didn't know where Terrence is." Oo nga pala. Terrence is out of country.

Nagpaalam nga pala sa akin ang fianceé ko. "Please, Ayiesha. For my sister. Please. Leave Terrence alone." Doon ay nilingon ko siya.

"How about me, Leigh? I love Terrence too. He love me. Stop this nonsense talking!" sabi ko sabay tayo.

"He didn't love you. He's after your body, if he done with you. He left you like what he did to Adelaine." sigaw nito.

Hinarap ko ito. "Then, so what? That's out of your business. That's my business. So stop and shut up. Leigh!" sabi ko dito. Umalis na ako, dahil baka kung ano pa ang masabi ko. I still love her, as my best friend and sister. Kahit na di kami magkadugo. Leigh is precious to me. Kaya iniiwasan kung magsalita ng masasakit, laban dito.

Dahil nawalan ako ng gana ay umuwi na lang ako sa condo ni Terrence. Humiga ako sa kama ko. Nakatitig sa kisame. Di ko rin naman alam kung nasaan si Terrence. Nawala na lang ito bigla at di man lang nagpaalam. Sinabi ko lang na nasa isang country ang binata to console myself. 

I miss him so damn much. Di man lang niya ako tinatawagan. Di man lang nagpaalam. Pagkatapos niya akong ihatid dito noong nakaraang araw ay umalis ito at di na bumalik. Di na nagpakita. Napa buntong-hininga na lang ako. Bumangon ako ng may nag doorbell. Agad akong pumunta sa pintuan at binuksan iyon.

But he is not Terrence, he is my brother Liam. "Bakit nandito ka kuya."

Tinitigan lang ako nito. "Uuwi ka na." Bigla ay nabuhayan ako. Finally, uuwi na ako.

"Wala na bang banta." mahina kong sambit dito.

"Wala na." ngumiti ako dito. Pero agad iyon nawala ng may maalala ako.

"Si Terrence, Kuya?" tanong ko dito.

"Don't worry about him. He's okay."

"Nasaan siya Kuya?"

"Di ko pwedeng sabihin. Yon ang bilin niya sa akin." napa buntong-hininga na lang ako.

"Kukunin ko lang ang maleta ko." sabi ko dito. Pumasok ulit ako sa kwarto. Di para humiga sa kama, kundi para kunin ang maleta ko. I'll be home, sa wakas. But parang may kulang. Di ko man lang nakita si Terrence.

It's been weeks now or 5 days. I don't know. Nilibot ko ang paningin ko. Mamimiss ko ang kwarto ko dito. Kahit na konting panahon lang ako namalagi dito. Lumabas na ako at pumunta sa kuya kung nag aantay sa akin. Kinuha nito ang maleta ko at siya na ang naghila noon.

Tinignan kung muli ang condo. Bago ko ito isara. I'll miss this condo. Isinara ko na ang pintuan. Babalik pa kaya ako dito? Siguro. Di ko alam. Lulan na kami ng kotse ni kuya. Pauwi sa mansion namin. Ilang oras din ang byahe ay nakarating na kami sa aming mansion. Bumaba ako sa kotse ni kuya at tinignan ang mansion namin.

How I miss my own house.

"Welcome home, Lady Ayiesha." bati sa akin ng mga katulong namin. I just give them a smile. Di naman ako maldita sa mga kasambahay namin. Actually, close ko silang lahat.

"How many times, do I have to tell you, na Ayiesha nalang." sabi ko dito.

"I'm sorry, Miss. Pero hindi namin maaring gawin o sundin ang nais nyo po." sabi ni Lyra. Inirapan ko silang lahat.

"Welcome home. Baby!" napangiwi ako dahil sa sinabi ni mommy. Agad itong lumapit sa akin at niyakap ako.

"Mom, I'm a baby anymore. So stop calling me that." inis kong sambit dito.

Humiwalay ito ng yakap sa akin at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. "Your my baby, even your kuya Liam. He is also my baby!" Kuya Liam groan in my side. Alam kung tutol din ito sa sinabi ni mommy. Malaki na kami for fate sake at baby pa rin ang tawag sa akin ni mommy. Nakakahiya talaga si mommy. Umakyat na ako sa itaas, para magpahinga. Pumasok ako sa kwarto ko. Para bang walang pinagbago ang kwarto ko na ito. Kung ano ito noong iniwan ko ay ganun din ito nang umuwi ako. Agad akong lumapit sa kama ko at nahiga. Dahil siguro sa pagod mula sa byahe ay nakatulog ako.

(Present muna tayo)

Ayiesha POV

"BAKIT mo gustong makipag usap sa akin Ayiesha?" tanong sa akin ni Leigh Yes, si Leigh ang kaharap ko ngayon. Ang best friend ko noon. Tinitigan ko ito. Malaki na ang pinagbago nito.

"What happen to you, Leigh?" tanong ko dito. Inirapan lang ako nito. Umupo ito sa harapan ko.

"None of your business, Ayiesha." nalungkot ako. Napangiti ng di abot sa aking mga mata. Nasaan na ang best friend ko na di mahilig sa maikli na suot. "Ang laki na ng pinagbago mo."

Tinignan ako nito. "Iyan lang ba ang pag uusapan natin? Ang mga pinagbago ko?"

"Bakit ginawa mo iyon, Leigh? Bakit mo ako pinagkalolo?" seryoso kong sabi dito.

Nginisihan lang ako nito. "It's all planned, Ayiesha. Planado lahat ng iyon. You know."

"Lahat ba ng pinakita mo ay pawang kasinungalingan?" I ask her. Dahil alam ko, may kabaitan pa rin sa puso ni Leigh. Kahit na planado ang lahat. Alam ko, totoo ang pakikipagkaibigan nito sa akin.

Umiwas ito ng tingin. "Tell me, Leigh." Madiin kong sigaw dito.

Lumingon ito sa akin na may luha sa mga mata. "Oo, Ayiesha. Lahat ng iyon ay pawang kasinungalingan. Kaya kamuhian mo ako. Ayiesha." umiling ako. Di ko kayang kamuhian ang nag iisang kaibigan ko. 'Di ko namalayan na umiiyak na pala ako. "hindi ako naniniwala sayo. Alam ko, totoo iyong lahat." umiiyak kong sabi dito.

Pinahid nito ang mga luha nito. "No, walang totoo doon, Ayiesha. All of those are lies." napayuko na lang ako.

"Ano ang nangyari sa ating dalawa, Leigh? Bakit nagkaganito, lahat." 

"Don't ask me. Ask Terrence and your brother." sabi nito sabay tayo. Umalis ito ng di nagpapaalam. Nasasaktan ako dahil sa inaasta nito. Siguro lahat ng iyon ay kasinungalingan lahat. Yong ipinapakita niyang concern sa akin.

5 years din ang friendship namin. Pero natapos lang iyon ng ganon-ganon. Nanatili muna ako doon sa cafe. Di ko alam kung bakit ayaw ko pang umuwi. Wala din naman doon si Terrence. It's been one week since, I last saw him. Siguro nagalit dahil sa sinabi ni Kenzo, di ko rin naman masisi ang anak kong lalaki. His longing for his father's love. Pitong taon din naman ang nawala sa aming dalawa ni Terrence. Pitong taon ang nasayang, dahil sa letseng paghihiganti na ito. Di pa rin kasi namin alam kung sino ang traydor.

15 years na din ang nakalipas, hanggang ngayon ay di pa rin namin alam kung sino ang may pakana nito. Masyadong malinis ang pagkakatrabaho ng taong iyon. Tumayo na ako at lumabas ng cafe na iyon. Alam ko naman kung nasaan ang hideout nila Terrence. So pupuntahan ko nalang sila doon.