Chapter 14
Ayiesha POV
NAGPUPUYOS ako sa galit. Di man lang ako sinundan ng gago. Aaaggghhh.. Nakakainis talaga. Ayon ang gago bumalik sa pakikipag flirt sa mga babaeng niya. Dahil nagpupuyos ako sa galit at umakyat na lang ako sa suit ko. I can bear to see my man na nakikipag flirt sa iba. Nakakainis talaga.
I know from the start I feel this strange feeling toward him. Doon ito nag umpisa sa pag papa imbestiga ko kay Adelaine. The first I laid my eyes on him, I feel strange na. Para bang na love at first sight ako. Di ko alam kung ano ang nafefeel ko, basta ang alam ko lang ay nahulog ako sa kanya ng wala sa oras.
I brush my hair. I frustrated, nagpupuyos ako sa galit. I don't want this feeling, di ko alam kung ano ang gagawin ko. This is the first time, that I feel it and it's really annoying to the hell. I don't want it. Pero paano ko maiiwaksi ang nararamdaman ko kung gano'ng ikakasal na kami. When I graduate, we'll getting married na. Nahiga ako sa kama, tumitig sa kisame. Di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Nagising ako na para bang may humahalik sa akin. "Aaahhh!" I moan. Unti-unti ay idinilat ko ang aking mga mata. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala kung sino ang nasa pagitan ng mga hita ko. "Terrence!" I call him. Nang angat lang ito ng tingin and give me a smirk. Nagpatuloy ito sa ginagawa. He kiss my feminity. I just arc my back, dahil sa sensasyon na aking nararamdaman.
"Fuck, Rence. Oh God." Why it so feel good. This is the first time. Ito ang unang beses na ginawa niya sa akin ito At para bang ayaw ko ng matapos ito, kay sarap kasi sa pakiramdam.
"Ahh, God. Rence. Stop--- oh God."
He didn't stop. Kahit na ilang beses akong magmakaawa sa kanya. But suddenly mabuti at di ito tumigil.
Dahil....."Aaaahhhhhh!" Lumiyad ako ng para bang may lumabas sa akin. Hinang-hina ako. Habol ko ang aking hininga.
Tumabi ito sa akin. "That's feel so good." He whisper in my ear. And give me a lick. Nakaramdam ako ng kiliti.
Di parin humuhupa ang nararamdaman kung sarap. "F*ck you, Rence!" sabi ko kahit na naghihina pa rin ako.
"Later, love. I'm gonna f*ck you, hard and fast!" He said.
Shit, bakit ba nag iinit ako. His hand travel to my body. Hinahaplos nito ang lahat ng sulok ng aking katawan.
He lick my neck, my earlobe at nagbigay iyon sa akin ng isang sensasyon na ngayon ko lang naramdaman.
"Stop, Rence. I'm not ready yet." pigil ko sa kanya. Hindi pa ako handa.
Ayaw ko pang isuko ang lahat sa kanya at lalong ayaw ko sa nararamdaman kung ito, para sa kanya.
"I know. I'm just give you a mind blowing orgasm." He whisper again. Patuloy parin ito sa paghaplos sa akin. "And I know you'll like it."
Nakaramdam agad ako ng init. Nag iinit ang katawan ko. And I know I just turn on. Di ako mangmang para di maramdaman ang nararamdaman ko ngayon. Kahit wala akong experience, I know what I feel right now.
I feel horny. Pero agad kung pinigilan ang kamay nito. "Just stop, Rence." Saway ko dito, tumayo na ako at pumasok sa banyo.
Dahil monday ngayon ay may pasok na ako. Ayaw kung lumiban, kaya pagkatapos kung maligo ay agad akong nagbihis at lumabas sa kwarto ko. Nandoon pa rin si Terrence. Dito ba siya natulog kagabi? Umupo ako sa harapan nito. "Dito ka ba natulog kagabi?" I ask him.
I sip his coffee and he give me a glance. "Yes," maikling sagot nito. Bumalik ito sa pagbabasa ng mga papeles.
"Were stay here in 2 weeks, you know. To know each other." Sabi nito sa akin.
"Are you kidding me?" gulat kung bulas. Napataas din ang boses ko.
Ibinaba nito ang hawak na papeles. "I'm not. It's my condo. Wala ka suit mo. Inilipat kita kagabi dito." Mas lalong nanlaki ang mga mata ko. Kaya pala may panglalaking gamit sa banyo. I though its still my suit in that hotel.
"Sana ay ginising mo ako!" sabi ko dito.
"Pag ginising kita. Magigising ka. Alam kong ayaw mong sumama. At isa pa, baka di kita nakain kagabi at kanina. Your so delicious, you know." He give me a smirk.
"Perv," sigaw ko dito. Namula ang buong mukha ko, dahil sa hiya. God. Kagabi pa niya ako kinain at kanina. So di lang ilang beses na ginawa niya sa akin iyon.
"Don't worry. We have a plenty of time of our session." ngisi nito ulit. Inirapan ko lang ito, para matakpan ang pagkapahiya ko.
Kanina pa ako nakarating sa school ko. Masyado akong lutang at di makapagfocus. Masyado kung iniisip ang nangayari kagabi at kanina. Bakit di ko naramdaman ang ginawa niya sa akin kanina. "My god." I brush my hair.
Nakaupo kasi ako ngayon sa bench. Kung saan ako tumatambay. "Ayiesha!" Tiningala ko ang babaeng lumapit sa akin. Agad akong napatayo ng makilala ito.
"Leigh, where have you been." Agad ko itong nilapitan at niyakap. But she didn't hug me back.
"I'm leaving Esha." Maluha-luha nitong saad. "I'm sorry, if I failed you!" Tumulo a ang luha nito.
Kumunot ang noo ko. "Ano ang pinagsasabi mo? 'Di kita ma gets." umiling ito.
"I hope, someday you'll forgive me. I know what I'm done is so ashame. I can't forgive my self, Ayiesha." Tinignan ko siya na naguguluhan.
"What your talking about." Takang tingin ko dito.
Nagulat nalang ako ng may humatak sa akin palayo kay Leigh. "Terrence." I whisper. May dala itong baril at nakatotok iyon kay Leigh.
"Stop it Rence. She is my bestfriend." sigaw ko dito.
"Bestfriend?" tinignan ako nito. "May kaibigan ba na ipagkakalulo ka?" sigaw nito sa akin.
Napalingon ako kay Leigh. "Leigh, what is he talking about?" Naguguluhan kung saad.
"I'm sorry!" umiiyak nitong sabi.
"What the hell is happening Leigh. Tell me." sigaw ko dito.
Tumingin ito kay Terrence. "Bakit magkasama kayo!" tanong nito na para bang ngayon lang kami nakitang magkasama.
"He is my fiancée." nanlaki ang mga mata nito.
"Are you kidding me?" Tinignan niya kami ni Terrence. "Rence, how about my sister?" tanong nito kay Terrence. Napaiwas ako ng tingin.
"She is nothing Leigh." malamig nitong saad kay Leigh. "My priority now is Ayiesha. She is my fiancée."
May galit ito sa mata. "Your such a jerk, Terrence. Adelaine love you so much. But, what had you done." sigaw nito.
"Mahal? Kung mahal niya ako. Di siya maghahanap sa iba. Mananatili siya sa akin, kahit na di ko siya mahal. Kahit na alam niyang may mahal akong iba." malamig na sab nito.
Tinignan ko si Terrence. So may mahal siyang iba. What I feel for him is a one side love. Ang nararamdaman ko sa kanya ay walang katugunan.
"Your such a jerk. Leave him, Ayiesha. You don't know him." madiin nitong sambit.
"Why? Do I know you too well?" sabi ko sa kanya. "No, hindi kita gano'n ka kilala. But I trust you so much. Why Leigh?" umiiyak kong sabi dito. Di ki matanggap ang nalalaman ko ngayon.
"I had no choice, Ayiesha." bulong nito. May luha sa mga mata nito.
"You had a choice, but you choose to betray me. Kung ano man ang ginawa mo. Sana di ka patahimikin ng konsensya mo." saad ko dito. Tinalikuran ko na silang dalawa. Magkatulad lang naman silang dalawa. From now on, I had never give my trust again. Never again. Di ako umuwi sa condo ni Terrence. Ayaw ko din sa mansion namin baka pilitin lang ako ni mommy na umuwi sa condo ni Terrence at ayaw ko siyang makita. Nandito ako sa condo ko. This is a gift from my brother Liam. How I miss my big brother.
Siya lang ang nakakaintindi sa akin. My brother is a busy person. Hindi nga ito nakadalo sa engagement party ko. Cause of his hectic schedule. Di niya iyon maisingit. But he call me time to time.
Nag ring ang messenger app ko. Tinignan ko ito. Kumunot ang noo ko dahil tumatawag ang kapatid ko. Agad ko naman itong sinagot. Then, the video call appear.
"Kuya." tawag ko dito.
"Where are you?" tanong nito agad.
"At my condo."
"Which condo." kumunot ang noo ko. Nagdradrive kasi ito.
"Why in hurry?" saad ko dito.
"Which condo, Ayiesha?" sigaw nito. "F*ck!" Mura nito.
"The condo, that you give to me." I said. Agad na nawala sa kabilang linya ang kapatid ko. Bakit parang nagmamadali ang kapatid ko.
What the hell is happening?
Nasa ganung pag iisip ako ng may kumatok sa pinto ng condo ko. Pinupokpok ang pintuan ng condo ko.
"Ayiesha." sigaw ng kapatid ko. Nanlaki ang mga mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko at nagtungo sa pinto.
Pagkabukas ko ay agad akong hinila ni kuya palabas. Papunta kaming elevator. "Kuya wait." pigil ko dito. But, he didn't listen to me. Nagpatuloy lang ito sa paghila sa akin. Nang makarating kami sa elevator ay agad nitong pinindot ang basement.
Seryoso itong nakatingin sa may panel ng elevator. "What the hell is happening kuya?" tanong ko agad dito. Nilingon lang ako nito at agad na ibinalik ang tingin sa may pinto ng elevetor. Nang makarating na kami sa basement ay agad kaming sumakay sa kotse nito. To my surprise, Terrence is here.
"Why are you here?" tanong ko dito. Nanatili lang itong nakatingin sa unahan.
Agad namang pinausad ni kuya ang sasakyan nito. "Someone can explain to me, what the hell is happening here?"
"Someone, want you dead." malamig na saad ni Terrence.
Napahawak ako sa aking bibig. "and who is that." Agad kung tanong.
"The group that Leigh belong!" sagot nito.
Di ako makapaniwala sa narinig ko. "Who are you Leigh." I whisper.
"Everything is plan, Ayiesha. Mula sa pagkakakilala ninyo ni Leigh, pagkuha ng tiwala mo. 'Cause they know you are our weakness." paliwanag ni Kuya Liam sa akin.
Di ko mapigilan ang tumulo ang luha ko. "Why Leigh? Lahat ng pinakita ko sa iyo ay totoo." umiiyak kung saad.
"At gumagalaw na sila, Ayiesha. As soon as possible. You'd come with me." napalingon ako sa sinabi ni Terrence.
"Are you kidding me? Paano ang pag aaral ko." sigaw ko dito.
"Ako na ang bahala sa lahat Ayiesha. Basta makalayo lang kayo dito." madiin na sambit ni kuya Liam.
Napahalukipkip nalang ako sa upuan. Tumigil ang sasakyan. Lumabas si Terrence at binuksan ang pintuan sa backseat. Hinila niya ako. Agad naman akong lumabas sa sasakyan. Lumipat kami sa sasakyan. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang sasakyan na gagamitin namin. "Bakit yan? Nagpapatawa kaba?" I look at the car. Noong unang panahon pa yata ang sasakyan na ito.
Lumabas si kuya. "kailangan kayong magpanggap na mag asawa, Ayiesha ni Terrence. Kailangan nyo munang magtago." sabi ni kuya na ikinalaki ng mga mata ko.
"Bakit pa? Di na kailangan."
"Don't be hard headed Ayiesha. Follow what I say and what I want. Pansamantala lang ito. Hanggat di pa nahahanap ang totoong may sala." napabugtong-hininga na lang ako.
"Ano pa ba ang magagawa ko. Saan kami magtatago."
"Sa Lanao Del Norte. Sa Linamon."
"Magbihis ka. Di nila pwedeng malaman na may kaya tayo, na nagtatago tayo." He hand me a cloth. It's is simple cloth. Not in my tease.
Padabog ko itong kinuha. "And give me your phone. Your credit card, lahat." nanlaki ang mga mata ko.
"Are you kidding me kuya? How can I leave that place. Without my phone, my credit card. Everything?!" sigaw dito.
"Titira ka sa isang komunidad. Ayiesha. Na payak ang pamumuhay. Kung magdadala ka doon ng mga gamit na mamahalin. Baka magtaka sila." I just rolled my eyes.
"Okay!" pagpayag ko. Nasa byahe na kami at nanatili akong tahimik. Ayaw kung makausap ang lalaking nasa tabi ko. Di pa rin ako makapaniwala. Tinignan ko ang phone ko. Original pa rin naman ito, pero di katulad ng phone ko dati. Napabugtong-hininga nalang ako.
"Matatapos din lahat ng ito, Ayiesha." Nanatili akong tahimik. Dahil siguro sa boredrome at sobrang tahimik ng paligid ko at nakatulog ako.
NAGISING ako dahil sa sobrang ingay. Di ko alam kung saan iyon nangagaling. Agad akong tumayo at iginala ang aking paningin sa paligid. Sumilip ako sa may bintana ay nakita doon ang isang ompokan ng mga kababaihan. Di ko sila kilala. Siguro dahil bago palang ako dito.
Napaupo ako sa kahoy na upuan. Dito ako titira? And I don't know, until when. Kompleteto naman sa gamit. Di naman masikip. Sakto lang sa isang maliit na pamilya. Napabugtong-hininga ako. Tumayo ako at agad na lumabas ng kwarto. Nakita ko si Terrence na nagluluto na kahoy ang gamit.
"Why didn't use this stove?" I ask him. Nilingon niya ako.
"Mas gusto ko dito. Mas masarap pang galing sa apoy. You should try." ngiti nitong saad.
"Where are we?" tanong ko dito.
"Nasa Napo tayo, parte pa rin ng Linamon." napatango-tango ako.
Umupo ako sa upuan na plastic. "Nag grocery ka?" tanong ko dito.
"Inihatid lang yan dito ng tauhan ng Kuya mo kagabi. Remember, bawal tayong gumamit ng ano mang pwedeng makapagturo sa atin, kung nasaan tayo."
Oo nga pala. Bawal kaming gumamit na maaring makapagturo sa amin kung nasaan kami. Kaya kinuha ni kuya ang phone ko, even phone ni Terrence para di kami matrace, kung sino man.
"Malapit na itong maluto." sabi nito sa akin.
Tumango lang ako. Inilibot ko ang aking paningin sa loob ng bahay. May dalawang kwarto ito. Medyo malaki-laki rin ang bahay. Gawa sa kahoy. Payak nga talaga ang pamumuhay ng mga tao dito. Simple lang ang pamumuhay nila. Di tulad ko na mayaman, maganda at di sanay sa hirap.
"Ito na." ngiti nito sa akin. Inilipat nito sa pinggan ang niluto nito. Kumunot ang noo ko.
"Ano yan?" Agaran kung tanong sa kanya. Ngayon ko lang kasi ito nakita.
"Masarap yan. Adobong baboy yan." kumunot ang noo ko. All my life, di pa ako nakakain meat ng pig. Halos kasi lahat ng kinakain ko ay prutas or vegatable. Minsan isda naman or beef.
Kumuha ako ng isa. Tinikman ko ito. Napatango nalang ko. Masarap itong magluto.
Nagsandok ako ng kanin at ulam. "Masarap kang magluto. Sa'n ka natuto?" tanong ko sa kanya.
"Sa nanny ko. She teach me how to cook. Kaya kahit na mamuhay akong mag isa ay kaya ko na." sagot nito.
"Mukhang nasanay kana sa ganitong pamumuhay!" tinignan niya ako.
"Yes, minsan na kasi akong nagpanggap na isang simpleng mamayan. Di nga lang dito sa lugar na ito. Sa ibang lugar." tumango-tango ako.
"May CR dyan sa labas. May sariling gripo ang bahay na ito."
"Kanino palang bahay ito?"
"Iwan ko sa kapatid mo. Siya ng bumili dito."
"Magkakilala pala kayo ni kuya?" Tumingin ito sa akin.
"Childhood friend ko ang kapatid mo." Kumunot ang noo ko.
"Bakit di kita nakikita?" Nalungkot ito bigla.
"5years old ka palang noon. Nang umalis kami sa pilipinas. And I'm 10years old that time." Paliwanag nito.
"Kaya pala di kita kilala." Sabi ko.
Tahimik lang kaming kumain. Nag uusap minsan pero may lamang ang katahimikan.
"Ako na ang maghuhugas." Presenta ko.
Tinignan ako nito. "Sure ka!" Natawa ako.
"Ano kaba. Marunong akong maghugas ng pinggan no."
"Okay."
Dinala nito sa labas ang mga pinagkainan namin, para hugasan. Lumabas ako ng bahay ay pumunta sa may gripo. Doon ay nakita ko kung sa'n inilagay ni Terrence ang mga hugasin. Nagsimula na akong maghugas.
Ini-on ko ang gripo. Pero walang tubig na lumalabas. "Walang tubig ngayon. Mamaya pang gabi. Kumuha ka sa may tab." Agad akong tumayo at kinuha ang tabo. Binuksan ko ang isang tab at nagsalok ng tubig. Inilagay ko ito sa isang balde at ibinuhos ang laman noon sa palanggana. Nagsimula na akong maghugas. Ilang sandali lang ay natapos na ako. Tumayo ako at agad na ipinakuha iyon kay Terrence.
"Kunin mo ang mga hugasin." utos ko sa kanya. Agad naman itong tumalima. Dahil nga bored ako ay lumabas ako at naglakad lakad. Dinala ako ng mga paa ko sa may nag titinda.
"Hi, magkano 'yan?" tanong ko dito. Sinulyapan lang ako nito.
"Bago ka ba dito?" Tanong nito sa akin.
"Oo, d'yan lang kami nakatira."
"Love, pabili nito." Singit ng isang babaeng may dalang bata. Di naman kagandahan ang babae. Pero ng bata ang ganda niya.
"Anak mo?" tanong ko sa kanya. Tango lang ang tanging naisagot nito sa akin.
"Cute mo naman baby!" masaya kung sabi dito.
"Bago, ka ba dito?" tanong nito.
"Oo, dyan lang kami nakatira."
"Aaahh..kayo pala ang nakabili sa bahay ni engko." kumunot ang noo ko.
"Siguro."
"Magpapaluto ka?" tanong noong love.
"Oo, magkano ba?"
"40 ang Dalawa. Buy one take one kasi."
40 ang mura naman, siguro ganun talaga ang pamumuhay nila dito. Sobrang simple.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro