Chapter 11
Terrence POV
NANDITO ako sa kwarto ko sa aming hideout. Dito muna ako nag i-stay, dito muna ako umuwi. Ayaw kung malagay muli sa panganib ang buhay ng asawa ko. Ganun din ang buhay ng mga bata.
Pinaimbetigahan ko na ang mga bata. Sana ay tama ang hinala ko, na akin talaga sila. Inisang lagok ko ang alak na nasa baso ko. Umiinom ako para makatulog. This fast few days ay wala akong sapat na pahinga. Dahil sa dami ng inaasikaso ko. Ilang taon di akong nawala, dahil sa kalagayan ko. Pero ngayon ay okay na.
Gusto ko ng makasama ang asawa ko. Pero hindi pa pwede. Fuck this life. Isinuklay ko nalang ang aking kamay sa aking buhok.
"Akala ko natutulog ka na!" di ko nilingon ang nagsalita. "Kaya naglakas loob akong pumasok!" sabi nito. Inilagay nito sa aking balikat ang kanyang kamay. Hinaplos at nang aakit.
"What do you want?" I ask her.
"You know what I want!" she whispered and bit my ear.
"Malalim yata ang iniisip mo. Di mo napansin ang pagpasok ko." bulong nito sa akin.
"Let's get start. Nang matapos na ito." sabi ko.
Humarap ito sa akin at isa-isang hinubad ang mga saplot. Tinignan ko lang ito. Lumapit ito sa akin na may pang aakit. Pero kahit anong gawin ko. Para bang wala ng buhay ang pagkalalaki ko. Naging inutil na yata ang pagkalalaki ko. Lumuhod ito sa harapan ko. Nakatukod ang dalawang kamay sa magkabilaan kung hita.
Agad akong umiwas ng akma niya akong hahalikan. Dumampi ang mga labi nito sa pisngi ko, pero patuloy lang ito sa paghalik sa akin. Dahil siguro ginanahan ako ay biglang nabuhay ang pagkalalaki ko. Pero yon nga lang ay iniisip kung si Ayiesha ang gumagawa sa akin nito.
Ipinasok nito sa loob ng boxer short ko ang kamay nito. Hinimas ang pagkalalaki ko at itinaas-baba. Agad nitong hinubad ang aking boxer short, nang mapakawalan na nito ang pagkalalaki ko ay agad niyong isinubo. Napahawak ako sa sandalan ng sofa. Nasa sala kasi ako ngayon. Ito muna ang libangan ko ngayon. Inilalabas ko ang libog ko sa ibang babae. Alam ko kasing di pa pwede si Ayiesha. Pero soon. Siya at siya lang ang aangkinin ko. Pag nagsama na kami.
"Ahhh!" I moaned when she gave me a deep throat. I feel like cumming anytime, soon.
I'm gonna exploded. I grab her hair. Tumayo ako at agad kung ipinasubo ulit ang pagkalalaki ko sa kanya. Mabilis ko itong inilabas masok sa kanyang bibig. Doon ay pumasok si Craige siya ang tatapos sa sinimulan ko. Hanggang bibig lang ako. Ayaw kung ipasok ang pagkalalaki ko sa iba. Kundi sa asawa ko lang. Di man ako natapos ay agad nitong ipinasok ang pagkalalaki sa lagusan ng babaeng kinakain ang pagkalalaki ko.
"Ahhh! Shit!" I cursed and got my climax.
Inilabas ko ang tamod ko sa bibig nito. Mas isinagad ko pa ang pagkalalaki ko sa kanyang bibig. Agad kung hinigot ang pagkalalaki ko sa kanyang bibig. Pero patuloy lang ito sa pag ungol. Craige took her from behind. Mabilis itong naglalabas masok sa babae.
"Got to go. Matutulog na ako." nginisihan lang ako ng gago.
Esha POV
NAKIPAGKITA ako kay Earl. I need to know what is true. Alam kung siya lang ang makakasagot sa lahat ng bumabagabag sa akin.
Alam kung kilala niya ako. Pero bakit 'di niya sinabi sa akin na kilala niya ako. May pumipigil ba sa kanya. May nagbabanta ba sa kanya? Naghintay ako sa kanya sa may café, sumisimsim ako ng coffee ko ng may umupo sa harapan ko.
"Esha!" tawag nito sa akin. Ngumiti ako ng malungkot. All this time, naglihim ito sa akin.
"Earl. Long time no see."
"Yeah! What do you want!" Plain nitong sambit sa akin.
"Tell me the truth, who am I Earl?" I asked him directly. "Who am I, when you found me." maluha-luha kong sambit. Gusto ko talagang nalaman kong sino ba talaga ako.
Agad itong umiwas ng tingin sa akin. "Esha! Hindi ko alam. I just found you!" giit nito. Pinanghihinaan ako ng loob. Bakit ayaw niyang sabihin sa akin.
"Nakakaalala na ako Earl. But not at all. Yon lang ikinasal ako, Yong party at yong pag se-set up sa akin. Everything is blurred." sambit ko dito. "Pero bakit sa panaginip ko nakikita kita?" bulong kong sabi dito.
"Baka masyado mo lang akong iniisip!"
Umiling ako. "Hindi, hindi kita iniisip. Tell me Earl. Sino ba talaga ako!" tanong ko ulit dito.
"You are Ayiesha Claire Montebon Alvarez. The wife of Terrence Jude Alvarez." nilingon ko ang bagong dating.
"Adelaine!" bulong nito. Kumunot ang noo ko.
'Who are you Adelaine, sino ka ba talaga? Bakit pamilyar sa akin ang pangalan na iyon?'
"I'm sorry but I'm not Adelaine. I'm Leigh her twin sister at kasalukuyang pinapahirapan ito ngayon ng tauhan ni Terrence ang kapatid ko." kumunot ang noo ko.
"Kilala mo ako!" tanong ko dito.
"Who wouldn't. Kilalang-kilala kita Ayiesha. 'Cause we became a best friend before. Pero biglang nagbago ang pagkakaibigan natin mula ng makilala mo si Terrence. Binalaan kita na wag si Terrence. 'Cause you'll gonna hurt my sister. But, you still pursue, what you want. Inagaw mo si Terrence kay Adelaine." mahaba nitong sambit.
"I didn't know. I got an amnesia. Hindi ko maalala kung sino ako. Kung saan ako nagmula." mahina kong sabi dito.
"I'm willing to tell you."
"Enough please." pigil ni Earl sa babae.
Tinitigan ko ito. "Why, Earl? Bakit ayaw mong malaman ko kung sino ako. Noong di pa ako naaksidente." seryoso kong sambit. Bakit pinipigilan nito ang babae ba magsalita.
"Kasi, may kasalanan siya sa iyo. He and Adelaine have plan it. Kaya ganun na lang ang pagpigil niya sa akin."
"Would you shut up." angil nito sa babae. Nilingon ko si Earl.
"What did you do Earl? Who are you, really!" kunot-noo kong sabi dito. Tinignan ko siya. Pero umiwas lang ito ng tingin sa akin.
Tumayo na ako. "Akala ko, tamang tao ang nilapitan ko. Pero hindi pala." sabi ko sabay alis sa harapan nilang dalawa.
Lumabas na ako sa coffee shop at napasandal ko sa pader na nadaanan ko. From the beginning, pawang kasinungalingan lang pala ang lahat, ako naman si bobo at tanga ay agad naniwala dito. Kasabwat siguro nila si Earl, sa mga may gawa sa akin nito. From now on, wala na akong pagkakatiwalaan. Di na ako maniniwala sa kahit na sino sa paligid ko.
Nandito ako ngayon sa swimming pool. Nakatulala. Di ko alam kung ano ang una kung gagawin. Di pa kasi lubos na bumabalik ang aking ala-ala.
"Malamig dito!" ngiti nitong sambit. Pero tinitigan ko lang ito. Nawala ang ngiti nito at seryoso ako nitong tinignan.
"What is the problem?" He asked.
"Mapagkakatiwalaan ba kita? Should I trust you? O gaya ka din nila?" I ask him. I didn't remove my gaze toward him. Nakikipag titigan ako sa kanya.
"Do I need to answer your question?" He asked me, again.
Umiwas ako ng tingin. Agad kung ibinaling sa may pool ang tingin ko.
"Pwedeng hindi, pwedeng Oo. It's up to you. Hindi kita pipilitin." malumanay kong sagot.
Umupo ito sa katabi kong lounge. "I'm your husband. Like, what I told you the last time. You should trust me."
Ngumiti ako ng alanganin. "Should I? Di mo ba ako niloloko?" lumingon ako sa kanya.
Yes, he said. He is my husband, and I'm his wife. Hindi ito nagtatagal dito tanging bisita lang ang ginagawa nito.
He said, it's not safe, pag magkasama kami. Ayaw na daw niyang maulit ang dati, na nawala ako sa piling niya, 'cause of his carelessness.
"Of course not. The last time I check. Ikaw ang nagloko. But, I still find you." Agad akong nag iwas ng tingin.
Isa din iyan sa mga gusto ko ng maalala. Dahil sa tuwing nag uusap kami. Talagang ipinamumukha nito na may kasalanan ako sa kanya.
"But, I still love you! Handa akong kalimutan ang lahat, Love. So you will never leave me again."
"Paano ang mga anak ko."
"Titira sila dito kasama ka."
"Tatay!" sigaw ng anak kong babae. "It's you tatay!" masayang sambit nito. May ngiti sa labi nito.
"He is not our father, Nichole." saway ng kakambal nito. Tinignan nito ang lalaki na ito na nasa harapan ko sa napakalamig na titig. Para bang di niya ito gusto.
"But, Tito Earl said---."
"Enough, Nichole. Tito Earl is lying. He is not our father. Our father died when we were still a baby!" malamig na sambit ng panganay ko.
"I'm sorry, Mr. My sister mistook you as our father. 'Cause I know you aren't our father." hinging paumanhin nito sa lalaking nasa harapan ko.
Nakatitig lang ito sa anak kung lalaki. Bago sumagot. "It's okay. It didn't bother." Bakit parang may sakit at pait sa boses nito. Bakit parang nasasaktan ito?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro