Chapter 46 - She's Awake
GEMMA
"HALAA! look at this kuya panalo nanaman ako."
"Nice one."
"Eh hehe thank you po."
"Kuya look! Look napatay ko yung zombie!"
"Good job dylan."
"Shimpre, magaling pa ako sayo eh ikaw ilan naba panalo mo?"
"Hmm how about you?"
"Nasa 10 na panalo ko kuya diba ang dami!"
"Yeah,"
"Eh sayo kuya?"
"30 win."
"Ehhh!"
"Yup"
"Dyan ka na nga lang."
"Hahaha!"
NAGISING ANG DIWA KO dahil sa ingay na iyon dahan dahan kong iminulat ang mata ko. Bumungad sa akin ang puting kisame. Nasaan ako?
Inilibot ko ang aking mga mata at napunta doon sa isang lalaki na nasa tabi ko hindi ito nakatingin sa akin pero ang saya ng mukha nito. Tumingin ako sa tinignan niya at nakita ko ang mga anak kong masayang nag hahabulan.
Napabalik ang tingin ko sa lalaki at nagulat ako doon kong sino iyon.
Tika! Alam ba niya?
Sa gulat na tingin ko ay mas gulat pa itong biglang napatayo dahil nakita niya akong gising na.
"Oh fuck!" mukhang nahulog pa ito sa pagkakaupo kaya akma na sana akong babangon ng mabilis siyang tumayo."don't move." Agad niyang sabi sa akin.
Humiga ako pabalik at mabilis naman na lumapit sa akin ang dalawang bata.
"Mommy! Are you okay now?" Tanong ni Dylan.
"Yes bab--." Piyok na sabi ko.
"It's okay, mommy pahinga ka po muna." Damian said.
Tumango ako at tumingin kay Demetrio na nakatingin sa akin tumingin ako sakaniya may kong ano sa tingin nito na parang nangungusap.
Napabaling ako sa dalawa kong anak na nakatingin sa akin katulad na katulad ito kong paano tumingin si Demetrio sa akin. Hay's mag ama nga naman.
"I'll call the doctor." Napatingin ako kay Demetrio agad itong umalis.
"Mommy, kilala mo ba yung guy nayun?" Dylan.
"Hmm, yes." Sabi ko.
"Who's that guy mom? Ilang week's na siyang pabalik balik dito. Minsan ay dito narin siya natutulog kumakain at nag tra-trabaho." Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Damian.
"Trabaho?"
"Yes, pag pumunta siya dito may dala siyang iilang bond paper na may mga sulat at may dala din siyang laptop minsan nga ay dadating yung isang lalaki na kakilala niya tapos kakausapin si tita V." Mahabang paliwanag ni Damian.
"Ganon ba, where is your tita v?"tanong ko dito dahil wala akong nakikitang violet sa paligid.
"Ahh, i think she's busy mommy kasama niya kasi yung lalaki na laging kasama nong guy kanina." Napatangu-tango ako.
Pagbalik ni Demetrio ay kasama na nito ang doctor tinignan ako ng doctor ayos naman na daw ako at kaylangan lang ipahinga wag mag galaw galaw baka ilang day's ay pwede na akong makalabas sa hospital.
"Can i ask you something." Ng maka alis ang doctor ay tumabi sa akin si Demetrio ang dalawang bata naman ay busy na ito sa mga gadget nila.
"What is it?" Lumingon ako sakaniya.
"About the two boy's." Bigla ay kinabahan ako. Baka tatanungin niya kong anak ko ba ang dalawa."i know the truth, anak ko ang dalawa." Napalunok ako. Alam niya kanino niya nalaman?
"Paano?"
"Your underboss said to me." Si violet.
Bigla akonh nainis. Ang babaeng iyon!! "I force her to say the truth. Pero kaylangan ko paring kumpirmahin sayo. Totoo ba na anak ko silang dalawa?" Alam na niya bakit pa ako mag sinungaling?
"Yes." Mahina kong sabi.
"Can you say something about your past? Nong nawala ka bigla nong pag bubuntis mo? Yung panganganak mo? Gusto kong malaman," sunod sunod niya sabi."pero hindi kita pipilitin kong ayaw mo pang sabihin sa akin nga-." Natigilan siya ng mag salita ako.
"Sasabihin ko." Sabi ko napatingin naman siya sa akin ng malalim at hinintay ang sasabihin ko."Hmm, nong nasa hospital ako non that day i meet my cousin Emanuel Santiago he kidnapped me and bring me to his dad, nalaman kong pinagpatuloy nila ang naiwang business ni dad sa US and then that day isinama nila ako sa US." Nakita kong tumango siya. "Nong nasa US kami Emanuel said that he faked the News about my dead child pero may namatay nga sa isa sa anak ko." Sabi ko napatingin siya sa dalawang bata na naroon parin ang tingin sa gadgets nila. "Tapos nalaman namin na triplets pala ang pinagbubuntis ko noon but the one is dead so dalawa nalang sila. Hindi naman ako nag hirap sa pagbubuntis dahil inalagaan naman ako ng mommy ni Emanuel, na mommy kuna ngayon and then when i give birth to the two boy's. Nag aral ako sa US." Pagsabi ko. Nakinig lang siya sa akin.
"And then tito said na kaylangan kong ipagpatuloy ang ginagawa ni dad noon dahil ako lang naman ang tagapagmana. Then i study about mafia's." Huminto ako.
"And then?" Taka niyang tanong ngumiti ako.
"And then that's it, i study about the world of mafia hindi ko nakasama ang mga anak ko dahil aral ang inuuna ko. hanggang sa nag 3 years old ang mga anak ko ay doon na ako nag pasyang sila naman ang atupagin ko. Last year bumalik kami dito sa Pinas para sa business." Pero hindi talaga business ang ibinalik ko dito. Kundi ikaw. "Business to join your organization hindi ko alam na ikaw pala ang mafia lord wala akong inalalim sa mafia lord pero alam kong meron mga ganon hindi ko lang alam na ikaw pala yun." Nagsinungaling ako. "And then i join your organization and i meet you." Sabi ko pa.
Napatangu-tango naman siya. "How about the two boy's kaylan mo balak sabihin sakanila na ako ang daddy nila?" Mahina niyang sabi para hindi marinig ng mga bata.
"Pwede namang ngayon." Sabi ko walang pag alinlangang.
"Pero ang sabi ng underboss mo ay galit sila sa totoong daddy nila."malungkot ang pagkakasabi niyang iyon.
Napataas ang kilay ko. Oo nga pero hindi naman sa galit na galit. "Hmm, yes. Pero ayaw mo bang malaman nila na ikaw ang daddy nila?" Umiling ito. "Yun naman pala."ngumiti ako st tinawag ang dalawang bata mabilis naman itong lumapit sa akin.
"Boy's."pag-umpisa ko.
"What is it Mommy?" Dylan.
"This guy." Turo ko kay Demetrio na ngayon ay namumula. "Is your real father."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro