Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 45 - The Heart Donor

HAPPY 19K READS! THANK YOU SO MUCH SA MGA NAG READ NG STORY NA ITO DON'T WORRY MALAPIT NG MATAPOS ANG STORY!! AHHAHAHAHAHHA

VIOLET'S POV

MATAPOS ang operasyon ni boss ay mga ilang oras pa ay ibinalik na ito sa private room tuwang tuwa ako dahil sa naging heart donor. Mapapakinabangan din naman pala ang babaeng iyon.

"Tomorrow pupunta dito sila mom at dad may inaasikaso pa sila ngayon na business, ako ang kasama mo dito para mag bantay pati narin ang mga bata. Hindi pwedeng sa mansion lang ang mga ito dahil baka hindi natin alam ang mangyayari." Tumango lang ako kay sir Emanuel. "And by the way yung dalawang lalaki kahapon. Yun ba ang tinutukoy ni gemma na lalaki?" Tumango ako. Napabuntunghininga naman ito.

Alam din niya ang lahat tungkol sa kapatid nito.

"Kumain kana ba?" Tanong niya sa akin.

"Oo, bago ako pumunta rito kumain na ako." Sabi ko tinignan ko ang dalawang batang natutulog madaling araw na kasi silang natulog dahil sa pagbabantay sa mommy nila na baka daw ay magising ito. "Mukhang pagod na pagod talaga silang dalawa."

"Hmm, ayaw magpa-pigil ng dalawang yan gusto nilang sila ang mag bantay sa mommy nila."

Natawa naman ako at hinaplos ang buhok mo Damian na siyang paggalaw nito at pagyakap sa akin. Natuwa ako doon para naring kapatid ang turing ko sa dalawang ito.

Ilang oras ang nakalipas nagising narin ang dalawa at kumain. Dumating narin ang hinihintay ko. Si Mafia lord.

May dala itong bulaklak at prutas buti at wala rito si sir Emanuel baka ay mag react nanaman ito.

"Hi." Bati nito sa akin tumingin siya sa mga anak nitong nakatingin narin sakaniya. "Hello." Bati niya rito.

"Hello po, nililigawan mo po ba mommy ko?" Bigla ay napataas ang kilay ko dahil sa sinabi ni Dylan. Anong ligaw?

"What?" Hindi pa naka bawi sa pagkabigla si lord.

"Kasi po pag binibigyan ng lalaki ang babae ng bulaklak ay nanliligaw po ito o kaya may gusto ito sa binibigyan niya. So nililigawan mo po ba mommy namin?" Napatampal ako sa noo.

San niya ba nalaman yan!

"Ah.." napatawa naman si lord at inilagay sa bakanting lamesa ang bulaklak nitong dalawa at prutas. "If i said yes? Would you let me Court your mom?" Napalunok ako.

Nakoo!!!

"Hmm, hindi ko po alam." Sabi ni Dylan. "Eh ikaw kuya payag ka p--."

"No!" Mabilis na sabi ni Damian.

"We don't need a man for my mom. Okay na sakaniya na kami lang ang lalaki sa buhay niya-." Natigil si damian sa pagsasalita ng mag salita ang kapatid nito.

"But kuya we need a father din naman. Kasi pag walang father sa family hindi complete ang family diba." Dylan.

"But we are complete, kahit walang daddy masaya naman tayo. May lolo and lola  tayo tito and tita to become mom and dad to us." Napatingin ako kay lord ng makita ang sakit sa mata nito.

Hays naman.

Ang ayaw ko talaga ay yung makakakita ako ng sad face ehhh!

"Ahh, mga nata kain kayo ng prutas." Agad kong agaw sa atensyon nilang tatlo.

"Thank you tita." Sabi ni dylan at kumain ng apple si damian naman ay kumain mg Orange.

"Ayos kalang ba lord?" Sabi ko napatingin naman ito sa akin at umiling. Hays feel ko nga hindi siya maayos. Bat ba ako nag tanong. "Hayaan mo magbabago din ang mga isip ng mga yan mga bata pa sila at wala pa silang alam sa nga pinagsasabi nila baka pag gumising na si boss ay siya ang makakapag pabago sa isip ng dalawang bata kaya fighting lang my lord kaya mo yan." Ngumiti naman ito sa akin.

Ngumiti narin ako sakaniya at tinoun nalang ang pansin sa mga bata habang si lord naman ay pumunta ito kay boss.

"Dylan kantahan mo nga ako nong favorite song mo yung kinanta mo sa akin nong birthday ko." Nakangiting sabi ko gusto ko kasing mawala nalang sa isip nilang dalawa ang mga topic nila kanina ng ama nila.

"Alin po doon tita V?" Takang tanong ni dylan.

"Hmm, iwan nakalimutan ko yung title eh baka may bago ka d'yan?" Tuwang sabi ko.

"Halaaa! Meron akong bago tita V." Sabi nito at pumwesto na para kumanta.

Habang kinakanta niya ang song na bago niyang natutunan ay nakinig lang ako ilang minuto kaming nag kakantahan hanggang sa napagod na ang dalawa.

Bumalik narin si sir Emanuel at nag kausap sila ni lord silang dalawa lang mahihina ang mga salita at hindi namin naririnig.

Nanood kami ng movie pinagkaabalahan namin ang mga sarili namin para hindi kami ma bored sa loub ng kwento hanggang sa nakatulog narin ang dalawang bata matapos nilang kumain.

"I need to go, may trabaho pa ako babalik ako bukas ng umaga." Napatingin ako kay lord. Gabi na at may trabaho siya? "Call me if you need something or gumising na siya tawagan mo agad ako."

Tumango lang ako sa sinabi niya.

Pagkaalis nito ay siyang pagtanong ni damian sa akin. "Who's that guy?" Taka niyang tanong turo si lord.

"Ahhh, hmmm past ng mommy mo." Sabi ko nalang..

"That guy is my dad right?" Napalingon ako sakaniya ng sabihin niya iyon.

Halata niya ba?

"Paano mo nalaman?" Taka kong sabi.

"Hmm i don't know i feel it that guy is my dad. Kaya ayaw ko siyang pansinin dahil nakikita ko sa mukha nitong kinakaawaan kami ni Dylan." Bakit parang hindi bata ang kausap ko?

"Damian, don't say that wag kang magalit sa daddy mo dahil hindi mo naman alam ang boung pangyayari sa pagitan nila ng mommy mo." Sabi ko ng mahina.

"Yes, but still im mad at him! Iniwan niya kami. Wala siya nong kaylangan na kaylangan namin ni Dylan ng daddy." Pagkatapos niyang sabihin iyon ay bumalik na ito sa kapatid nitong nakatulog na pala.

Napabuntunghininga ako at lumapit kay boss. "Gumising kana d'yan hindi ko kinakaya ugali ng panganay mong anak hays." Pagsabi ko non ay tinignan ko ang dalawang bata na nakahiga na ito sa mahabang sofa.

Ang hirap pala may pamilya ayaw ko nalang magka pamilya. Tsk!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro