Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter Forty Two

Hindi naman agad na nakapagsalita si Carlo sa harap ng lalaki.

"Hmmm...let me guess, are you shocked because you saw me here or is it because we kissed again?" Ang tanong ni Bullet sa kanya.

"H-Hindi ah, p-pinagsasabi mo dyan? N-Nagulat lang ako kasi h-hinawakan mo yung braso ko. Maaari mo na akong bitawan kasi n-naghihintay na yung mga kaibigan ko." Ang nauutal na sagot ni Carlo.

"Tch. You're the one who kiss me and now you are asking me to let you go as if nothing happened between the two of us. That's it? You're just gonna kiss and run with someone whom you don't know?" Ang muling tanong sa kanya ni Bullet.

"Hindi naman sa ganun. Okay sige na, I'm sorry kung hinalikan kita ng walang paalam. Nagawa ko lang kasi yun dahil sa isang dare." Ang paghingi ng paumanhin ni Carlo.

Sumeryoso ang mukha ni Bullet sa kanyang narinig. "What dare? Wait, are you drunk? Is that part of your so called 'moving on' process? Kissing a stranger while dealing your heartbreak by drinking alcohol, really huh?" Ang magkakasunod na tanong niya kay Carlo. Bakas sa tono ng pagsasalita ng lalaki na hindi nito nagugustuhan ang mga inaasal ngayon ng kaharap niya.

Hinawakan ni Carlo ang kamay ni Bullet saka nito inalis mula sa pagkakakapit sa kanyang braso.

"Hindi ko na kailangan pang magpaliwanag sa'yo tungkol sa mga nangyayari sa buhay ko. Hindi kita magulang, guardian o kahit kamag-anak para basta ka na lamang makikialam sa feelings ko kaya huwag kang magpanggap na nag-aalala ka talaga sa akin ngayon. Mas lalo din na hindi kita boyfriend kaya huwag mo kong pagbabawalan sa kung anong gusto kong mangyari sa buhay ko. Pareho lang kayo ni Morris, sa umpisa lang magaling pero bandang huli ay wala din naman." Ang wika niya sa lalaki.

Mariing ipinikit ni Bullet ang kanyang mga mata upang pakalmahin ang sarili bago siya muling nagsalita. "I assumed that you haven't remember it yet. Alright, you're free to go now with your friends. Have fun."

Nagtama ang kanilang mga paningin pagmulat ni Bullet. Napansin ni Carlo sa mga mata nito ang labis na kalungkutan.

Isang mapait na ngiti ang sumilay sa mukha ng lalaki bago siya nito tinalikuran. Pinagmasdan nang maigi ni Carlo ang papalayong si Bullet habang pilit nitong sinasariwa sa isipan niya kung ano ba talaga ang ibig tukuyin sa kanya ng mga tinuran ng lalaki.

Ngunit sa kasamaang-palad ay wala siyang nahagilap na kasagutan sa mga tanong niya, nananatili pa rin itong isang palaisipan para kay Carlo.

"Oh bakit ang tagal mo? Nagalit ba sa'yo yung hinalikan mo?" Ang bungad na tanong ni Tristan kay Carlo pagbalik nito sa kanila.

"Medyo. Pero huwag kayong mag-alala dahil humingi naman na ko ng sorry doon sa tao." Ang pagdadahilan ni Carlo. Inilihim na nito sa kanila ang naging pag-uusap nila ni Bullet.

Tumangu-tango lang sina Tristan at ang iba pa sa kanya.

"Anong balak ninyo ngayon? Susundan pa ba natin yung isang bote?" Ang tanong naman ni Sylvester sa kanila.

Tumanggi na sa kanila si Carlo. "Tama na ang isang bote para sa akin, kayo na lang siguro kung gusto niyo pang uminom." Ang wika niya.

Kalaunan ay nagbukas muli sila ng isa pang bote subalit tanging kina Tristan, Sylvester at Spencer na lamang umiikot ang tagay. Pasado ala una na ng madaling araw nang sila'y matapos.

Tuluyan nang bumagsak sina Spencer at Sylvester sa dami nilang nainom na alak. Pinagtulungan na nina Tristan at Carlo ang pagliligpit at paglilinis ng mga kalat. Matapos nilang mailipat ang tatlo sa inilatag na higaan ay saka nagpaalam si Carlo sa kaibigan para umuwi.

"Sigurado ka ba sa plano mong umuwi? Pwede ka naman dito matulog kasama namin." Ang wika ni Tristan pagsapit nila sa may pinto.

"Oo naman, sure na sure ako. Saka malapit lang naman ang bahay namin kaya doon na lamang ako matutulog. Ikaw na sana ang bahala sa kanila." Ang bilin ni Carlo.

"Ako na ang bahala sa mga yun, sabihin ko na lang na umuwi ka kasi ang lalakas ng mga hilik nila." Ang biro sa kanya ni Tristan.

"Baliw. Sige uuwi na ko. Salamat ulit sa pag-imbita sa akin sa'yong kaarawan." Ang sabi ni Carlo sa kaibigan.

"Wala yun, sa susunod na taon ulit. Mag-iingat ka sa pag-uwi." Ang saad naman ni Tristan sa kanya.

Tanging mga poste ng ilaw ang siyang nagiging gabay ni Carlo sa kanyang paglalakad patungo sa kanilang bahay.

Pagliko niya sa kanilang kalye ay namataan nito ang pamilyar na tao na nakatalikod sa kanya at waring may hinahanap ito sa bulsa niya. Lumapit siya dito para mag-usisa.

"B-Bullet?" Ang wika niya. Muntik pa itong matumba pagharap sa kanya nito, mabuti na lamang at maagap na naalalayan ito ni Carlo. Nalanghap naman niya kaagad ang masangsang na amoy ng alak sa katawan ng lalaki.

"Tch. We've met again, cookie virgin."

Batid ni Carlo na nakainom din ito ngunit minarapat niyang huwag nang uriratin pa kung bakit, hindi rin nito pinansin ang huling sinabi sa kanya ni Bullet.

"Mukhang may hinahanap ka sa bulsa mo, ano ba yung nawawala sa'yo?" Ang tanong ni Carlo sa kanya.

Parang batang nagmamaktol na tinalikuran ni Bullet ito. "Tch. It's none of your business, I can manage myself." Ang saad niya.

"Gusto ko lang naman makatulong sana sa'yo pero kung ayaw mo ay walang problema sa akin." Ang sagot ni Carlo. Humakbang na siya para iwan na ito subalit pagkalampas pa lamang niya dito ay maagap na nakahawak agad ang lalaki sa kamay nito upang pigilan siya.

Nilingon ni Carlo si Bullet. "May kailangan ka ba sa akin?" Ang tanong niya.

Hindi makatingin ng diretso sa kanya si Bullet, nakayuko lang ito at waring naghahagilap ng lakas ng loob sa pagitan ng kanyang mga paa.

Nagsisimula nang mainip si Carlo sa kakahintay sa sasabihin ng lalaki sa kanya. "Magtititigan na lamang ba tayo dito? Kasi kung yan ang nais mo ay baka pwede mo na kong bitawan para makauwi na ko sa bahay namin." Ang tanong nito.

"I-I don't know where I left my key is." Ang nauutal na sagot ni Bullet.

"Magsasalita din naman pala, pinatagal-tagal niya pa." Ang wika ni Carlo sa sarili.

Lumapit ito kay Bullet saka nagsimulang kapain ang bulsa nito. "What the heck are you doing?" Ang tanong ng lalaki sa kanya.

"Obvious ba? Eh di hinahanap yung susi mo para makapasok ka na ng bahay." Ang sagot naman ni Carlo pero nabigo siya na makita ito dito.

"Saan naman nito kaya nailagay yun?" Ang tanong muli ni Carlo sa kanyang sarili. Sa pagmumuni-muni niya ay nasipat ng mga mata nito ang sasakyan ni Bullet na nakaparada sa may hindi kalayuan.

"Hindi ba't kotse mo yun? Bakit nandoon?" Ang nagtatakang tanong ni Carlo sa lalaki.

Napakunot naman ng noo si Bullet habang tinitingnan nito ang direksyon na itinuturo sa kanya. Ilang sandali pa ay isang buntung-hininga ang pinakawalan ng lalaki.

"Lasing nga 'to." Naunawaan agad ito ni Carlo. Siya na ang lumapit sa sasakyan at tama ang kanyang hinala dahil nandoon nga sa loob nito ang susi. Pagbalik niya ay nakaupo na si Bullet sa may gutter at nakatungo na ang ulo nito.

Inuwang niya ng malaki ang gate bago ginising ang lalaki. "Uhhhmmm..." Ang sambit na ungol sa kanya ni Bullet.

Pinilit na akayin ni Carlo ito papasok ng bahay, hindi naman niya lubos maisip kung paano dadalhin sa loob ang lalaki dahil sa sobrang bigat ng katawan nito. Mabuti na lamang at nakapagpahinga na siya kina Tristan kaya nahimasmasan na si Carlo kahit papano, kung nagkataon kasi ay pareho sila ni Bullet na nakahiga sa daan ngayon.

"Konti na lang at malapit na tayo sa may sofa. Grabe ang bigat mo!" Ang reklamo ni Carlo habang akay niya si Bullet.

Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay muling pinaglaruan ng tadhana itong si Carlo, napatid siya ng paa ni Bullet habang inihihiga niya ito dahilan para mawalan siya ng balanse na siyang ikinatumba nito. Nasalo naman siya kaagad ni Bullet at ngayo'y kapwa sila magkapatong sa isa't-isa.

Unti-unting lumalakas ang kabog sa dibdib ni Carlo habang nasa ibabaw siya ni Bullet.

"C-Carlo..." Ang mahinang usal ni Bullet.

"B-Bakit?" Ang tanong niya ngunit hindi agad ito sumagot kaya inakala ni Carlo na nakatulog na marahil ang lalaki dulot ng labis na kalasingan. Akma na siyang babangon nang biglang kulungin siya nito sa kanyang matikas at matipunong mga bisig.

"Stay with me please." Ang pakiusap ni Bullet.

"Hindi ka makakapagpahinga nang maayos kapag nasa ibabaw mo ako." Ang wika ni Carlo sa kanya.

"Tch. As long as you're here with me, I can sleep peacefully. Trust me." Ang sagot ni Bullet.

"Parang narinig ko na yang linya mo. Siguro ganyan din ang sinasabi mo sa mga babaeng nakakasama mo dito?" Ang hirit ni Carlo sa lalaki.

"Silly. You're the second person that I allowed to sleep with me."

Napaangat ng ulo si Carlo sa kanyang narinig. "Ha? Anong ibig mong sabihin?" Ang tanong niya dito.

Iminulat ni Bullet ang kanyang mga mata at sakto naman na nagtama ang kanilang mga paningin ni Carlo.

"I don't sleep with them after we've sex." Ang kaswal na sagot nito.

Sumagi sa isipan ni Carlo ang isang alaala. "Anong nasa isip mo bakit hinahayaan mo na makita ko yung mga ginagawa ninyo ng mga babaeng nakakasama mo? Sinasadya mo ba yun?"

"Yes. It was intentional."

"Bakit mo ginawa yun?"

"Isn't that obvious? I did that just to make you jealous."

Sandaling nabalot ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Ilang saglit pa ang lumipas ay bumalikwas ng bangon itong si Carlo at saka nagmamadaling tinungo ang pinto palabas ng bahay.

"Hey, what's wrong?" Ang tanong ni Bullet na nakasunod agad sa kanyang likuran.

Humarap sa kanya si Carlo. "Ikaw! Ikaw ang problema ko. Sabi mo sa akin noon gusto mo ako, na nahuhulog ka na pero bakit ganun? Kung sinu-sino ang mga babaeng nakakasama mo gabi-gabi mula nang huling pagkikita natin? Bakit mo ako sinasaktan ng ganito? Hindi ba't nangako ka sa akin?" Ang wika niya habang umaagos ang mga luha sa kanyang mga mata.

"Yes, I remember that and I did, I keep that promise from a distance. But you know what? Letting you go was a mistake and I will regret my decision for the rest of my life."

"B-Bullet..."

"When I found out about what happened to you and that bastard, somehow it gives me a slice of hope. Maybe fate tells me that it's not too late for us, that I can revise my story, our story to a happy and full of love ending. I'm looking forward to start a new page of my life with you." Ang punung-puno ng puso at sinseridad na pahayag ni Bullet.

Naalala ni Carlo ang panloloko na ginawa sa kanya ng dating nobyo na si Morris, dagli siyang ginumon ng takot. Posible din kasi na gawin ito ni Bullet sa kanya at hindi na niya gugustuhin pang maranasan ito ulit.

"Walang kasiguraduhan ang iyong sinasabi, lasing ka lang kaya ganyan. Ang mabuti pa ay magpahinga ka na." Ang paglilihis ni Carlo sa usapan.

Hinawakan ni Bullet ang magkabilaang pisngi nito. "I'll show to you my sincerity."

Sinakop ng lalaki ang bibig ni Carlo, banayad at puno ng pag-iingat na nilapat nito ang kanyang labi.

Sa kabilang banda naman ay naghuhumiyaw ang isipan ni Carlo, nais nitong kumalas mula sa mga halik ng lalaki ngunit sa pagkakataong yaon ay hindi nakikisama sa kanya ang puso't katawan niya. Waring idinidikta nito ang dapat niyang gawin sa mga oras na ito, ang magpaubaya at magpatianod sa agos ng masidhing damdamin.

Saglit na tumigil si Bullet para tingnan si Carlo. "Do you trust me?" Ang tanong niya.

Tila nahipnotismo naman si Carlo dahil imbes na umiling ay napatango pa ito sa tanong ng lalaki. Muli siyang hinalikan ni Bullet pagkatapos ay kinarga siya nito saka dinala paakyat sa ikalawang palapag ng bahay.

Pagdating sa kwarto ay maingat siyang inihiga ni Bullet sa kama. Pinagmasdan ni Carlo ang lalaki habang inisa-isa nitong tanggalin ang suot sa kanyang katawan hanggang sa hubo't-hubad na ito sa harapan niya. Ang ilaw na nagmumula sa poste ng kuryente ang siyang nagsisilbing tanglaw sa kanilang dalawa.

"You can say no if you don't really want to do this." Ang muling paalala ni Bullet sa kanya.

Napaisip nang malalim si Carlo. "Gusto ko ba talaga ito? Hindi ko ba pagsisisihan ang desisyon na gagawin ko sa bandang huli?" Ang magkasunod na tanong na bumabagabag sa kanyang sarili.

Naputol ang pag-iisip niya nang hawakan ni Bullet ang kamay nito. "I will not insist to do it if you're not yet ready. You are free to go home." Ang wika niya.

Akma na nitong pupulutin ang mga damit sa sahig nang pigilan siya ni Carlo.

"Minsan na kong nagkamali nang hindi ko pinagbigyan ang pangangailangan ni Morris at muli kong pagsisisihan kapag pinakawalan ko pa ang pagkakataon ngayon..."

"C-Carlo..."

"Angkinin mo ako, Bullet."

Muling nagliyab ang kanina pang nag-aapoy nilang mga damdamin. Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Bullet, agad na umibabaw ito kay Carlo at siniil ng halik ang labi nito.

Habang sila'y naghahalikan, hinawakan naman ni Bullet ang kamay ni Carlo upang ilagay ito sa kanyang alaga. Damang-dama niya ang kahabaan at katigasan ng sandata ng lalaki sa pagsasalsal nito dito.

"Aaahhh shit!" Ang sambit ni Bullet. Pinagbuti naman ni Carlo ang pag-angat baba sa alaga nito. Ilang sandali pa ay nagpalit sila ng pwesto. Sinimulan ni Carlo na sayaran ng kanyang labi ang leeg ni Bullet pababa sa dibdib nito. Hindi tulad sa dating nobyo ay mayroong matitigas na pandesal sa tiyan ang lalaki kaya ito ang naging puntirya ng kanyang panggigigil.

"Holy shit!" Ang usal ni Bullet habang dinidilaan ni Carlo ang mga pandesal niya sa tiyan. Hindi rin nito pinalampas ang dalawang utong ng lalaki, magkasabay din niya itong nilalawayan.

Pinagsawa muna ni Carlo ang dila niya bago ito dumako sa pinaka-importanteng bahagi ng katawan ng lalaki.

"It's all yours." Ang mapanuksong sabi ni Bullet bilang hudyat ng kanyang pagpapaubaya kay Carlo.

Napalunok ng laway si Carlo sa kanyang lalamunan, tila bigla na lamang nanuyo ito habang pinagmamasdan niya ang ipinagmamalaking sandata ni Bullet.

Mahaba, katamtaman ang taba ngunit tayung-tayo naman sa tigas, ganito niya isalarawan ang alaga ng lalaki. Tunay nga na wala itong itulak kabigin!

Samantala, unang dampi pa lang ng dila ni Carlo ay halos manginig na ang buong kalamnan ni Bullet. Waring isang kuryente na dumadaloy sa kanyang katawan ang mga sumunod na pagsayad nito sa pinaka-ulo ng alaga niya. Ilang sandali pa ang lumipas ay unti-unting itinutok na ni Carlo sa kanyang bibig ang ari ng lalaki.

Napasinghap si Bullet nang masilayan niya ang dahan-dahang pagpasok ng kanyang alaga sa bibig nito.

"Fuck! Ang galing mo!" Ang puri ng lalaki kay Carlo nang maarok nito ang kalahatian ng katawan ng kanyang sandata. Labis ang pagkamangha ni Bullet dahil sa lahat ng kanyang nakasiping ay tanging si Carlo lamang ang nakagawa nito.

Nailuwa bigla ni Carlo ang kanyang sinusubo. "Ssshhh...kailangan kong mag-concentrate dahil ang haba nito oh." Ang pilyong wika niya sabay turo sa naninigas na alaga ng lalaki habang hawak niya ito.

"Tch. Sorry." Ang nangingiting sagot ni Bullet.

Muling ipinagpatuloy ni Carlo ang kanyang ginagawa, dumura ito sa kanyang palad saka ipinahid sa ari ng lalaki. Nais niyang dumulas ito para madaling makapasok sa kanyang bibig. Pagkatapos ay unti-unti ulit niyang isinubo ang alaga nito.

Nasa kalahati pa lang siya nang simulan na niya ang paglalabas-masok ng sandata ni Bullet sa masikip niyang bibig.

"Fuck! You're so tight. Shit!" Ang bulalas ni Bullet. Hindi na siya nakapagpigil pa ng sarili kaya hinawakan na niya ang ulo ni Carlo upang gabayan ang pag-angat baba nito.

Noong una ay mabagal lang ang bawat pag-ulos hanggang sa kalaunan ay bumilis ito nang bumilis. Halos mabilaukan naman si Carlo sa marahas at walang prenong paglabas-masok ng ari ng lalaki sa bibig niya. Ngunit gayunpaman ay walang narinig na pagtutol o pag-angal man lang si Bullet mula sa kanya.

Matapos ang isa pang ulos ay pinaluwa ni Bullet mula sa bibig ni Carlo ang kanyang ari, dito ay nakakuha ng pagkakataon ang isa upang makahinga ito nang maayos.

"Let me take off your clothes." Ang wika ni Bullet, bumangon ito at lumapit sa kanya.

"H-Ha? A-Ako na lang." Ang nahihiyang sagot ni Carlo sa kanya habang pinipigilan niya ito.

"Tch. I just want to help you." Parang bata na sambit ni Bullet. Nagtiyaga na lamang ito sa panonood habang isa-isang tinatanggal ni Carlo ang kanyang suot.

"H-Huwag m-mo nga a-akong titigan nang ganyan." Ang naaasiwang sabi ni Carlo.

Ngunit hindi inaalis ni Bullet ang kanyang pagkakatitig kay Carlo.

"I can't stop myself staring at you."

"B-Bullet a-ano ba..."

"And I can't resists also my urge to make love to you...right now."

"Carlo..."

"B-Bakit, B-Bullet?"

"Let me say this once more, if you don't feel to do it then you'd better leave this room asap or else, there's no turning back." Ang babala sa kanya ng lalaki.

Sa tingin mo ba ay aatras pa ko ngayon sa ganitong ayos kong 'to? Itutuloy pa ba natin ito o magdadaldalan na lang tayo dito?" Ang tanong ni Carlo na wari'y naiinip na.

"Don't say to me that I didn't warned you. "I'll be gentle and hard to you, that's a promise." Pagkasabi niyang yun ay inihiga ni Bullet si Carlo, ang lalaki naman ngayon ang umibabaw sa kanya. Sinimulan siyang dampian ng mga halik sa noo, sa ilong at sa labi. Muling nagtuos ang kanilang mga dila sa isa't-isa.

Higop dito, supsop doon. Naging maingay ang kanilang tunggalian sa bawat isa, tanging ang tunog ng pinag-iisang mga laway at mga ungol ang maririnig mula sa dalawa.

Ni isa sa kanila ay walang gustong magpaawat. Bigay-todo ang dalawa, kapwa ayaw madehado at malamangan.

Habol hininga nang maghiwalay ang mga labi nina Bullet at Carlo.

"You know what? If there's one thing your ex-boyfriend will regret for the rest of his life is hurting someone as precious as you. That bastard will not know how much is losing to him from taking you for granted." Ang pahayag ni Bullet, ang mga mata nito ay nangungusap kay Carlo.

Sa puntong iyon ay hindi na nagpaliguy-ligoy pa si Carlo, ikinawit niya ang kanyang mga kamay sa batok ng lalaki. Nangingislap ang mga mata niya habang binibitawan ang mga kataga sa kanyang bibig.

"Akin ka na lang, Bullet."

Isang ngiti ang sumilay sa lalaki.

"Even when you don't ask for it my answer would still be the same. I'm officially yours and you're already mine...finally."

Ang matagal nang ikinukubling damdamin ni Carlo para sa lalaki ay kanya ng pinakawalan.

"I love you, Mr. Dominguez."

"I love you too, Mrs. Dominguez."

Bumangon si Bullet, dumura ito sa kanyang palad at ipinahid sa sandata niya pagkatapos ay itinutok nito sa butas ni Carlo.

"Are you ready, Mrs. Dominguez?"

May halong takot at pagkasabik ang naramdaman ni Carlo nang tumango ito sa lalaki. Sa isang iglap ay unti-unting ipinapasok ni Bullet ang kanyang ari sa butas nito.

Napangiwi ang mukha ni Carlo nang maramdaman niya ang ulo ng alaga ng lalaki. Dahil sa masikip ang lagusan ay kinailangan ni Bullet na sanayin muna ito bago niya itinuloy ang pagbaon.

"Stay still love, I'm getting there. Keep calm." Ang paalala niya kay Carlo na hindi naman malaman kung saan nito ipapaling ang kanyang ulo dahil sa hapdi na nadarama niya.

Nang umabot na sa kalahati ay dito na nagsimulang maglabas-masok ang sandata ni Bullet. Banayad lamang ito subalit humihigpit na ang kapit ni Carlo sa bedsheet. Pumatong sa kanya ang lalaki at siniil siya ng halik upang pawiin at iwaglit sa isipan ang nadaramang kirot nito.

"Fuck! You're so tight." Ang wika ni Bullet. Nang matiyak niya na kakayanin na ni Carlo ay pabilis nang pabilis na ang ginawa nitong pagbira sa butas nito.

"Aaahhh..." Ang ungol ni Carlo.

Makalipas ang ilang sandali ay unti-unting natatanggap na ng katawan ni Carlo ang paglalabas-masok ng alaga ng lalaki sa butas niya. Ang nararamdamang kirot sa simula ay napalitan ng sarap at ligaya. Ikinawit nito ang kanyang mga paa sa binti at niyakap nang mahigpit ang katawan ni Bullet.

Nais ni Carlo na damhin ang kabuuan at ang init na nagmumula sa lalaki.

"Isagad mo pa, love. Huwag kang titigil." Ang pagsusumamo ni Carlo kay Bullet.

"As you wish, Mrs. Dominguez." Ang pilyong sagot naman sa kanya ni Bullet.

Sa bawat pagbayo ng lalaki ay mas lalo pa nitong binabaon ang kanyang sandata sa butas ng kasintahan. Napapatirik naman ng mga mata si Carlo habang sinasagad nang husto ni Bullet ang ginagawang paglalabas-masok sa loob niya.

"Aaahhh Bullet...ano itong natatamaan mo sa kaibuturan ng aking katawan at bakit anong ligaya ang aking nalalasap?" Ang nahihiwagaan na tanong ni Carlo.

Sandaling tumigil sa pagpupog ng halik sa leeg nito si Bullet. "I called it the P-Spot." Ang sagot niya.

"P-Spot? Ano yun?" Hindi nabigkas nang maayos ni Carlo ang itatanong niya dahil muling nadunggol ng alaga ng lalaki ang bahagi na tinutukoy nito. Kaya sa halip na mga salita ay isang ungol ang namutawi sa kanyang bibig.

"Tch. It's pleasure spot." Ang sagot ni Bullet.

Pagkaraan ng ilang saglit ay naramdaman na ng lalaki na malapit na siya sa kanyang limitasyon kaya mas idiniin pa nito ang kanyang katawan kay Carlo.

"I'm getting near, Mrs. Dominguez." Ang pabulong na wika ni Bullet.

"Bilisan mo pa, Mr. Dominguez. Nais kong iputok mo sa loob ko yang tamod mo." Ang sabi naman ni Carlo.

Naging marahas ang pagbayo ni Bullet sa kanya. Sa bawat pagbira ng lalaki ay pakiramdam ni Carlo na parang mawawasak ang kanyang butas sa tindi ng pagkakasagad nito.

"You want it harder right? Then I'll show you one."

Tulad ng sinabi ni Bullet ay matitinding ulos ang kanyang ginawa. Halos masira na ang kama na kanilang hinihigaan sa lakas ng pagkakayugyog ng mga katawan nila.

Tanging ang mga halinghing, langitngit at ungol ang umaalingawngaw sa apat na sulok ng kwarto.

"Look at me, Mrs. Dominguez." Ang utos ni Bullet. Tiningnan naman siya ni Carlo.

"I want to see your face. Don't close your eyes until the end."

Ang kanilang mga mata ay nangungusap sa bawat isa. Walang gustong pumikit, kapwa inaabangan ang mga susunod na mangyayari.

Ilang sandali pa ay nagbigay na ng hudyat si Bullet kay Carlo.

"Shit! Shit! I can't hold it any longer. I'm coming now, I'm coming aaahhh...fuck!"

Sa huling pagsagad ni Bullet sa kanyang sandata ay pumulandit sa kaibuturan ni Carlo ang sunud-sunod na sariwa at mainit-init na katas nito. Hindi naman inalis ng lalaki ang kanyang tingin dito.

"Woah! That was an intense love making experience ever happened to me." Ang sambit ni Bullet bago niya ginawaran ng halik si Carlo sa labi.

"Bolero! Anong intense dun? Halos ikaw nga lang ang kumilos at naghirap." Ang wika ni Carlo.

Tumabi nang paghiga si Bullet sa kanya. "There's always plenty of time for us to explore so don't worry and to answer your question, the intense part? Everything, from start to finish. Why? Simple. Because it was done by love." Ang sabi niya.

Napangiti naman si Carlo sa kanya, ipinatong niya ang kanyang ulo sa dibdib ng lalaki at mahigpit na niyakap ito.

"Ngayon ay ganap na talaga akong Mrs. Dominguez."

"Yes. You are mine and I'm your Mr. Dominguez, forever." Ang wika ni Bullet sabay halik sa noo ni Carlo.

Maliwanag na ang buong kwarto nang magising si Carlo. Nakapatong pa rin ang kanyang ulo sa dibdib ni Bullet na kasalukuyan naman na natutulog nang mahimbing sa tabi niya.

Nakaramdam nang pananakit sa kanyang butas si Carlo. "Aray! Mukhang napasobra ata ang pagbaon sa akin ng lalaking 'to, makalakad pa kaya ako nang maayos nito?" Ang wika niya habang panay ito ng himas sa kanyang puwitan.

Maya-maya pa ay yumakap na sa kanya si Bullet, inakala tuloy ni Carlo na nagising niya ito dulot ng paggalaw niya ngunit hindi pala.

Ito ang unang pagkakataon na nasilayan niya ang lalaki na payapa at sobrang himbing ng pagtulog. Hindi maiwasan ni Carlo na titigan nang husto ang mukha ni Bullet, napakaamo at waring inosente kasi ang nakikita niya ngayon di tulad noon kapag nagkukrus ang kanilang mga landas.

Habang pinagmamasdan nito ang lalaki ay bigla naman tumunog ang kanyang cellphone. Maingat na bumangon si Carlo upang kunin ito sa bulsa ng damit niya.

"Good morning, 'nay. Bakit po kayo napatawag?" Ang bungad ni Carlo sa ina pagtanggap niya ng tawag.

"Good morning, anak. Nais ko sana malaman kung saan ka natulog kagabi? Pumunta kasi dito si Miguel, tinatanong niya kung gising ka na ba? Hindi ka daw kasi natulog doon kasama sila." Ang pag-uusisa ni Susan.

"Mahabang kwento po, 'nay. Pero totoo po na hindi ako nakitulog sa bahay nila Tristan." Ang sagot ni Carlo.

"Kung ganun pala ay kaninong bahay ka natulog?" Ang muling tanong ni Susan sa anak.

"Kay Bullet po, 'nay." Ang wika ni Carlo.

"Oh..." Ang tanging nasambit lang ni Susan sa kanya. Panandaliang ginumon ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa.

Nagtaka naman si Carlo sa naging reaksyon ng kanyang ina. "Nandyan ka pa po ba, 'nay?" Ang tanong niya.

"H-Ha? Y-Yes, I'm still here, anak." Ang sagot ni Susan sa kabilang linya.

"Sige 'nay uuwi na po ako dyan, mamaya na lang po tayo mag-usap." Ang sabi ni Carlo.

"Sure, anak. We'll wait for you para sabay-sabay na tayong mag-agahan dito." Ang wika ni Susan sa kanya.

"Is it your mom?" Ang boses mula kay Bullet.

Napalingon si Carlo sa direksyon ng lalaki pagkababa niya ng tawag. "Oo. Sorry, nagising ba kita?" Ang tanong niya.

Umiling si Bullet. "Don't worry, it's fine with me."

"Kailangan ko na umuwi sa amin. Gusto mo bang sumama?" Ang tanong ni Carlo sa kanya.

"Are you sure that you want me to come? I just don't want to make a scene with your parents." Ang tanong ni Bullet kay Carlo. Ang tinutukoy niya ay ang posibleng banggaan nila ng dating nobyo nito na si Morris.

Napangiti si Carlo. "At talagang inaalala mo ang magiging reaksyon ng mga magulang ko, ang sweet mo naman, Mr. Dominguez. Pero seryoso ako, gusto kong sumama ka sa akin doon sa aming bahay." Ang wika niya.

"Alright. It settled then. I probably should go now to the bathroom. I'll be quick, promise." Ang sabi ni Bullet. Humalik muna siya sa labi ni Carlo bago ito nagtungo sa banyo.

SUSUNDAN...













Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro