Szedłam sobie dróżką polną, depcząc po kamyczkach niczym po sercach co drugiej osoby w Hogwarcie. Śpiewałam sobie pod nosem:

Take a seat right over there, sat on the stairs
Stay or leave, the cabinets are bare and I'm unaware
Of just how we got into this mess, got so aggressive
I know we meant all good intentions
So pull me closer
Why don't you pull me close?
Why don't you come on over?
I can't just let you go
Oh baby, why don't you just meet me in the middle?
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle?
In the middle
Baby, why don't you just meet me in the middle?
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle?
In the middle, oh
Take a step back for a minute, into the kitchen
Floors are wet and taps are still running, dishes are broken
How did we get into this mess? Got so aggressive
I know we meant all good intentions
So pull me closer
Why don't you pull me close?
Why don't you come on over?
I can't just let you go, oh
Baby, why don't you just meet me in the middle?
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle?
In the middle
Looking at you, I can't lie
Just pouring out admission
Regardless of my objection, oh
And it's not about my pride
I need you on my skin
Just come over, pull me in, just
Oh, baby, why don't you just meet me in the middle?
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle?
In the middle, no no
Baby, why don't you just meet me in the middle? Oh Yeah
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle? Oh
In the middle
Baby, why don't you just meet me in the middle, baby?
I'm losing my mind just a little
So why don't you just meet me in the middle, middle?
In the middle, middle

Ptaszki śpiewały ze mną.

– Masz piękny głos – usłyszałam za sobą to się odwróciłam. Patrzę, nikogo nie ma, byłam tylko ja i wychudzony czarny pies. – No co? Gadającego psa nie widziałaś?

Excuse me what the fuck.

– Ty gadasz? LOL – powiedziałam. – I dzięki, sama napisałam tą piosenkę. Mam talent śpiewniczy po świętej pamięci mamce.

– A no gadam. Śpiewam, tańczę i olsniewam swoim blaskiem – szczeknął. – Ty jesteś Rose Hope Sky Lupin, no nie?

– *Rose Sky Hope Lupin. Ale tak, a co.

– A nic.

– Aha. Ojoj, zaraz mam lekcję.

– Spoko, to leć, bo się spóźnisz i pozdrów tatę.

– Oki to pa.

No i sobie poczłapałam do zamku.

Czułam się... dziwnie. Ten pies był trochę dziwny. Wszystko tu jest dziwne.

Moje życie nie ma sensu (same ~ autorka2 XD)

~~~~~~~~~~~

Rozdział by Laurka, bo mnie przekupiła.