En toen was het alweer zondag... Niets te doen.. Totdat...

Één belletje.

Je diploma en cijferlijst pakken en instappen in de auto.

Mijn tante belde of we rode bessen kwamen halen. Ze hebben namelijk 2 struiken en heel veel bessen. En OMG ze zijn zoooo lekker.

Dus toen was het wachten op mijn pake en konden we, mijn zusje en ik, hem onze rapporten en diploma laten zien. Toen hebben we nog gespeeld met ons achterneefje en nichtje en gingen we weer naar huis.

Nieuwe kleur voor deze week en ik hou het simpel omdat ik tekort aan opslag heb op mijn iPad...

Het word dus zwart...

Maandag 10 juli

Een schooldag voor m'n zusje, en zelfs ik was om 6 uur wakker... Whyyy

Dus...
Viool...
Even beseffen dat dit écht de aller aller aller laatste keer is voor mij met het orkest... Gonna mis youuuuuu!!!

Volgende week ben ik weg, dan word het afscheidsconcert gegeven... Ik hoop dat ik er niet te veel bij stil zal staan dan want ik vind het echt klote..

De les daarentegen was.... Heel veel lachen en weinig spelen...

Mijn leraar is echt een geweldige man en violist. Wat er was gebeurt:
Ik heb een nieuw boek voor viool en er zit weer een cd bij. Dus ik heb zitten leuteren en wist gelijk: dit is niets voor mij...

Dus dat had ik tijdens de les gezegd en toen probeerde hij mij te overtuigen dat het weldegenlijk een leuk boek is. Met alle mogelijk heden die hij kon bedenken. Hij ging de hele cd af en ging zelf een paar dingen spelen en ging raar dansen. Hele verhalen kwamen tervoorschijn over hoe je moet dansen als je niet kán dansen. Zet jezelf voor gek en iedereen lacht je toe....
Toen kwam het verhaal van de pubertijd omdat ik "koppig" bleef zeggen dat het niets is.

Leraar: Dit is een leuk boek!

12 jaar: o, echt? Oké. Het is een leuk boek!
13 jaar: ja? Nou goed dan.
14: serieus? Meester zal wel gelijk hebben dan.
15: nou echt niet (na te hebben overtuigt:) mja, hij is wel leuk.
16: nee, is niets voor mij, maar ik zal wel het wel spelen
17: ik wil dit echt niet spelen...
18: ik gá dit niet spelen.

Lol