Dus... het ziekenhuis he? Goed, ik zal het een en ander eens vertellen.

Vanmorgen...

Soso moest worden geopereerd aan haar amandelen en omdat ze in eerste instantie zei dat ik er bij moest zijn zou ik mee, wat mem ook zei. Maar toen moest ik echt thuis blijven.

En omdat ik toch vroeg uit de veren was heb ik me maar omgekleed en ben begonnen met schrijven.

*telefoon gaat.

*Zet laptop weg, neemt op en heeft zo een vermoeden.

'Ja, schat, met mij. Ik heb de boekjes voor operatie laten liggen wil jij die even brengen?'

'Wel sure. waar liggen ze?'

Moest ik nu blij zijn of niet? Ik ging naar het ziekenhuis, naar Soof. Maar ik moest wel aanmaken. Ze moest er 8 uur zijn en het was 5 voor 8. het was 10 minuten fietsen dus ik kwam sowieo laat.

Ik zet de laptop op slaapstand, pak de boekjes en mn boekentas, dump de boekjes er in en haal mn sleutels om het stopcontact weg (das mijn standaard plek om ze niet kwijt te raken). na mijn mooie blauwe fiets hebben gepakt zit ik in dubio. Rij ik de fiets snel door huis of zoek ik de schuttingdeursleutel? Zi er is geen tijd voor twijfel, dacht ik in mezelf en rij de fiets door huis heen :) heilig boontje dat ik ben.

Snel fiets ik naar het ziekenhuis, maar ik ben zo in gedachten dat ik de afslag mis... hoe dan? ik ben er gewoon voorbij gereden en heb hem niet gezien. binnendoor weggetjes ook...

Dus ik kwam er aan het eind van het schelpenpad achter en draaide om. Opschieten en doorfietsen! klonk er door mijn hoofd. hoe kon ik er überhaupt langs rijden??? oke, die vraag was voor later.

Ik fietste langs, binnenkort, mijn nieuwe school en kwam een hele sliert kinderen tegemoet die van de bus kwamen. Toen zag ik er plots tegenop om naar die school te gaan.

godver, Zi, fietsen.

Mijn fiets zette ik neer voor het ziekenhuis en ik liep naar binnen. Ohhh, wat was het hier lekker koel.

Ik nam de trap naar boven en liep richting de kinderafdeling. De weeg kende ik echt uit mijn hoofd, wat erg.

Toen ik de kinderafdeling op liep sprak ik een verpleegster aan en vroeg naar de kamer van mn zusje.

'Zizi!!!!' Ik krijg gelijk een stevige knuffel. Aww, kleine pipo. Ik knuffel haar terug en laat haar even later weer los om de boekjes te geven. Nog een knuffel en ik ging er weer vandoor.

En toen was het alleen thuis voor de hele... ochtend en deel van de middag. Schijven en schrijven en dingen uitzoeken.

memi hielt me op de hoogte over wat er gebeurde.

"Ze gaat nu de ok in."

"wil je dit even doen?"

"wil je oma even bellen om te zeggen dat..."

"ze is nu uit de ok"

"wil je dit even halen bij de winkel?"

okee, done... Mag ik even rustig schrijven? dankje.

maar toen kwam oma, wat me best op mn zenuwen werkte, maar ik snapte wel dat ze soso wou opvangen. alsof ik dat niet kon.

"we komen tussen 5 en 8 thuis"

het was 2 uur... krijg de... please!

De middag was... moeilijk. maar ik kwam er wel doorheen, zoals altijd.

Ik dacht aan morgen. Dan zou ik gebeld worden of ik geslaagd ben. Het lastigste was engels. Ik wou het cijfer echt weten. Ik wou met volledige voldoendes slagen.

dus ik wachtte op morgen en soso kwam gezond en wel thuis.

HAPPY B-DAY MEMMIII

Facebook ontplofte dus vanmorgen XD Fijnn...

Iris jaagte me op stang door te zeggen dat de norm al online staat. Sht maar ik ben de punten van Engels vergeten en ik heb het papiertje weggegooid.....  Dus ik ging wanhopig opzoek naar iets waar ik de punten zou kunnen hebben neergezet en probeerde het te herinneren. 16, toch? Ik keek op de lijst en zag daar een 4,5 staan. of was het nu 17? een 4,7. Ik zat echt te stressen. ik hoopte zo erg dat het er 17 waren. zo, zo erg!!!!

en toen vond ik de punten....

hoofdstuk 16 en 17 mei. Ik ben echt blij dat ik dit bijhoud.

21 punten...

een 5,5

Ik was helemaal blij en kon mijn geluk niet op. nu de rest van de cijfers nog te horen krijgen.

de ochtend ging traag maar op een gegeven moment lette ik niet meer op de tijd tot iemand zei: NOG EEN HALF UUR!!!!

Toen was het half uur bijna om en was de eerste gebeld. Iedereen confused. Oke, het is nog geen 3 uur....? maar die was geslaagd. en toen volgde de mensen. allemaal, een voor een, waren ze geslaagd en ik moest nog wachten op een telefoontje.

De telefoon ging.... 

Ik nam op......

.

..

...

....

.....

......

........

..........

...........

..........

.........

........

......

....

...

..

.

tu tu tu.....

zo'n idioot nummer dat random mensen belt... ik snap echt niet...

nog geen twee minuten later werd ik weer gebeld. 

'Gefeliciteerd Zianne, je bent geslaagd.' Heel droog ook. Het was een minder ongemakkelijk gesprek dan gedacht. Ik kreeg de cijfers te horen en OMG wat was ik blij.

Een 6 voor Engels, Natuurkunde en scheikunde. Een 7 voor kunst en Nederlands. Een 8 voor Maatschapijleer en Rekenen. En waar ik het meest trots op ben is een 9 voor wiskunde!!!

Mem zette het op Facebook (serieus? Moet dat nu?) en toen ontplofte dat voor de tweede keer vandaag...

Morgen cijferlijst ophalen voor de exacte cijfers en dan zullen we eens kijken hoe goed ik heb gegokt.

En dan heb ik nog een mooie collage van cover die ik afgelopen jaar? Heb gemaakt.

Welke is jullie favoriet? Ik kan echt niet kiezen...