Petro's POV

Zemra me gufonte cdo sekonde e me teper. Ndihesha sikur kishte erdhur dita ime , sikur kishte erdhur ajo dite qe e kisha pritur me padurim qe nga.... Qe nga vdekja e nenes sime.

Ishte ajo... Ishte ajo qe me mori nenen time , njeriu e vetem qe kisha ne kete bote dhe kishte erdhur dita te merrja une ate. Ta coja ne ferr atje ku e kishte vendin dhe te shpetonte kjo bote njehere e mire nga ajo.

Qendroja ne nje nga korridoret e psikiatrise i maskuar me rrobat e nje psikiatri qe e lashe pa ndienja ne nje dhome. Isha i vendosur qe do e vrisja ate , o sot o kurre.

E durova kur me kercenoi , kur me tha se nese nuk e degjoja do me vriste nenen. Kisha degjuar te flitej shume per te , kisha degjuar qe mafiat boterore nuk ishin asgje kraharuar me te , ndaj pranova. Kisha frike per nenen time , por... Edhe pse iu binda si nje qen , edhe pse abuzova me detyren qe e kisha mbrojtur me jete , ajo serish e vrau ate. Me vrau nenen.

Dhe per cfare ? E gjitha per nje spektakel , e gjitha sepse eshte nje bushter e cmendur , nje e lajthitur , nje e semure egoiste.

Ishte nje fare Hulia , krahu i djathte i Madrines ajo qe me percolli kercenimet e saj . Me tha se Madrina donte te torturoja Elenen ne qeli dhe nese nuk e beja ajo do te vriste nenen time. Nuk doja , por isha i detyruar. E kercenova , tentova ta beja timen madje rrezikova dhe lekuren time ,pasi ajo me denoncoi ne polici. U bera une komisari i keq , u bera une ai poshtersira qe abuzoi me detyren dhe e gjitha per cfare ? U detyrova te arratisesha nga Londra dhe per cfare ? Ne fund marr vesh se Madrina dhe Elena jane i njejti person . Perse e beri gjithe kete gje ? Per shfaqje perballe komisarit te saj ? Kam marr vesh cdo gje per te dhe as qe me intereson.

Nuk me intereson nese ajo e beri pa dijenine e saj . Me intereson ajo qe une shoh . Me intereson ajo qe nuk shoh dhe ajo eshte nena ime. Do marr hakun e saj , do laj gjakun e nenes sime.

E nderkohe qe kujtoja gjithe keto isha afruar prane saj . Kisha marre celesin dhe statusin si psikiatri i saj . Kalova disa roje pa asnje veshtiresi dhe hapa deren e dhomes se saj.

Menjehere u hasa me nje pamje te shemtuar. Ajo qendronte e hipur ne nje stol duke bere me shenja drejt murit te gjelbert te dhomes. Ndonjehere buzeqeshte , e ndonjehere qante e ndonjehere fliste. Gjendja e saj ndryshonte nga casti ne cast. Ndonjehere dukej teper e pafajshme dhe per pak caste dukej sikur ishte djalli vete.

Nuk durova me , por mbylla deren me celes , nxorra armen dhe shkova prane saj . E kapa fort nga krahu dhe e ktheva me fytyre nga une.

Elena's POV

Po flisja me dike dhe isha duke u argetuar shume , kur ndjeva nje dore qe me terhoqi nga pas. Ktheva koken dhe u hasa me nje fytyre te njohur per mua , por me pas nuk e njoha me. Po me mbante armen ne koke dhe po ndihesha vertet person me rendesi. Po me dukej vetja si ne ata filmat e famshem. I buzeqesha lehtas dhe fola dicka qe as vete nuk e kuptova

"Edhe ketu me gjetet? Nuk te mjaftoi tortura qe me bete ne burg ? " - po ndihesha vertet keq . Po ndieja ca boshlleqe brenda ne thellesi te shpirtit tim. Ca ndenja te pakuptimta u shfaqen ashtu sikur te ishin boshe dhe ato. Nuk me ktheu pergjigje dhe fola serish

"E merituat vrasjen e nenes suaj . Ishit ju qe me mbyllet ne ate qeli . " - tashme nuk ndihesha bosh . Tani ndihesha teper e forte.

"Bushter ! Si guxon ! Ishe ti ajo qe me the ta beja. Ishe urdheri jot ! "

"Paske shkalluar komisar. E si mund te doja torturen e vetes sime ? "

"Ti je e cmendur . Cfaredo te kete ndodhur nuk me intereson. Ti vrave nenen time."

Me filloi nje dhimbje e menjehershme koke sapo u hasa serish me syte e tij . Qindra vizione te paqarte me pushtuan koken dhe me pas. Me pas u bera mire.

"Mos me thuaj e cmendur . Aman ! I cmendur eshte ai komisari . Marko e quajne. Me solli , me futi ketu sikur jam e cmendur. Kush eshte ai ? Nejse as qe me intereson ta njoh , madje as emrin nuk ia mbaj mend, por nejse nese nuk do ekzistonte Marko , une do isha e lire. Liria eshte gjithcka per mua. Dashuroj lirine dhe urrej tradhetine. Erresira eshte pjese e jetes sime. Dua te jetoj ne nje bote te erret dhe jo te mbushur plot ngjyra ashtu si jam ketu. "

"AAA ! Ti paske shkalluar. Qepe ate dreq goje te mallkuar . Dicka dua te dish . Te erdhi ora bushter ! "

"Me ke blere ore ? Ah , te keqen . Vetem ti u kujtove qe kisha ditelindjen , aman asnje tje"- me nderpreu . Po , po ai me nderpreu. Sec me hipi nje deshire mortore per ta vrare , por e permbajta veten ,se po te doja une... E kisha vrare direkt !

"Qepe gojen se na lodhe koken. Te erdhi fundi Madrina ! "

"Jam Elena , ose Madrina . Nje zot e di " - shpertheva ne te qeshura. Isha ne humor. Ne fund te fundit isha e qete , vetem se teper e nevrikosur.

U ngrit ne kembe. Nuk me ktheu me pergjigje. Po e shikoja dhe situata ishte teper serioze , vetem se doja te qeshja. Me pa drejt e ne sy , e me pas u turr drejt meje duke me kapur per fyti.

Ndjeva pak veshtiresi ne frymemarrja , por ska gje . Ndieja nje zinxhir qe po me therte qafen , po me merrte frymen. Mezi merrja fryme , kur me ne fund me leshoi.

Ndjeva dhimbje , por serish qesha. Ishe argetuese. Me te vertet ! Ne fillim me erdhi nje deshire per te bertitur , por me pas qesha serish. E qeshura te zgjat jeten !

Erdhi serish drejt meje dhe kesaj here mbante ne duar nje arme. Sikur s'e dija une qe ajo arme ishte me plumba plastike ! Hah ! Paska deshire te luaje dhe une po e vazhdoj lojen. Po rrija si e ngrire, e nderkohe ai m'u afrua.

"Vdis Bushter ! Vdis dhe lere boten te jetoje ! " - sikur nuk i lija une te jetonin. Po le te jetonin, kush i ndalonte ? Heh ! Ky s'mbushka fare. !

Mu afrua edhe me prane,e me vuri armen ne zemer.

"Jo komisar, tani vrasjet behen ne koke , sepse njerezit nuk mendojne me zemer , por me tru "

" Edhe ti ke vepruar me tru dhe jo me zemer dhe pse e kishe nje te tille . Me lejo ta vertetoj qe e ke nje zemer " - nuk ia ktheva pergjigjen thjesht mbylla syte.

Mbylla syte dhe lejova nje dhimbje therese te me kalonte mes-per-mes trupit tim. Kesaj here bashke me ate zhurme te cmendur , ndjeva dhe nje dhimbje te tille. Nje dhimbje qe buroi nga vete shpirti im , nje dhimbje qe provoi qe kisha zemer.

Me veshtiresi u ula ne toke. Nuk ndihesha si me pare. U shtriva ne dysheme e kapa plagen e shkaktuar me dore. Pashe doren te gjakosej e gjitha , pashe thelle ne erresiren qe me kishte pllakosur trurin dhe pashe nje fije drite . Nje fije drite qe me therriste ta ndiqja.

Nje sere kujtimesh m'u shfaq para syve. Kujtime nga me te hidhurat dhe te emblat ne te njejten kohe. Vrasje , therje , makabra kundrejt gjithe atyre njerzve. Nuk i njiha, por fytyren time e shihja. Tashme ndieja nje vend bosh ne zemer per keto , ndoshta sepse zemra ime ishte copetuar.
Me pas me shfaqeshin disa kujtime te bukura , edhe pse ishin te pakta. Nje fytyre e embel , nje pale sy , nje pale buze qe i perkisnin vec nje personi , Markos ! Nje ze i embel qe me thoshte te mos largohesha , por qindra zera te tjere qe me kerkonin ne boten e tyre.

Pashe nje drite , kesaj here ishte mese verbuese. Me lindi deshira e zjarrte per ta ndjekur dhe thashe dy emra qe as vet nuk i kuptoja te kujt ishin , thashe disa fjale qe nuk ua dija kuptimin .

"Madrina u largua ne ferr , ndersa Elena ne zemren e Markos. "

"Madrina e ferrit dhe Elena e Markos , keshtu ka per te mbetur " - keto fjale i thashe ne boten qe po lija pas . Hapa syte per te fundit here dhe pashe qe ai personi ishte larguar tashme. Mbylla syte , i buzeqesha botes qe po lija dhe ndoqa driten e bardhe.

Ate drite qe u be shpetimi im . Ate drite qe me nxorri nga erresira.

Well :'( Petro eshte komisari qe torturoi Elenen kur u mbyll ne qeli , per shkak se akuzohej si vrasesja e Erises, motres se Markos. Epo edhe ai e paska patur nje arsye se perse e torturonte Elenen. Nuk ishte Madrina arsyeja , por Hulia.
Hulia , donte te shpetonte nga Madrina dhe i tha Petros , te torturonte Elenen . Ajo i tha sikur kete urdher ia kishte dhene Madrina , ose ne te kundert do ia vriste nenen . Ajo e genjeu , sepse kete urdher nuk e dha Madrina , por vete ajo. Kur Madrina doli nga burgu , Hulia i tha se ishte Petro ai qe e burgosi . Madrina u genjye nga kjo gje dhe vrau nenen e tij .
Petro kthehet ne Londer dhe merr vesh gjithcka per Madrinen . E kuptoi qe Madrina dhe Elena ishin nje person dhe kthehet ne psikiatri per te marre hak. Aty ia del dhe vret Elenen.

Eshte kaq e cuditshme , tu besh balle gjithe atyre rreziqeve si nje femer "Mafie " , t'i besh balle personalitetit te dyfishte dhe ta presesh vdekjen andej nga nuk e pret . :'( Te kesh nje vdekje si ajo e Pirros se Epirit...
Neser eshte pjesa e fundit ...